Stuur ons je verhaal op, klik hier !!!!!!


Klik hier voor meer webcams !!

Ja met knoflooksaus alstublieft - 22635 keer gelezen
Omdat ik in geen enkel opzicht de volkomen vrouw kan vertegenwoordigen, mag het duidelijk zijn dat er ook op culinair gebied niets van mij te verwachten valt. Niet alleen haat ik koken, winkelen op zoek naar voedingsmiddelen en recepten lezen, ik ben zelfs niet in het bezit van een noemenswaardige pan. Mijn keuken is het achterhuis van het prullariamuseum dat zich er voor bevindt, en eigenlijk al niet meer in zijn functie herkenbaar. Door vraatzucht en soms zelfs door oprechte honger gedwongen, moet ik mij dientengevolge ’s avonds langs de straten begeven; schuimend en schooiend naar iets eetbaars.

Het zou prettig zijn als de mensen in mijn voormalige vriendenkring zich beter bewust werden van het dilemma dat achter deze problematiek schuil gaat: hun uitnodigingen van tijd tot tijd accepteren en eeuwig bij ze in het krijt staan, of schaamteloos toehappen en uiteindelijk hun gastvrijheid verspelen. Uit besluiteloosheid stootte ik hen daarom maar bij voorbaat definitief af en zo gebeurde het dat ik in grote eenzaamheid al snackend, junkvoedend en doorrookt, tonrond langs ’s lands horeca dwaalde, op zoek naar velerlei vervulling.

Omdat ik dit gedrag al sinds mijn vroege volwassenheid heb opgebouwd, ben ik reeds jong uitgegroeid tot wanstaltige proporties. Mijn kleine, van garnalenteentjes voorziene, dikke voetjes kunnen amper mijn zware gestel torsen, ik waggel, mijn vlees schommelt als een nimmer aflatende last om me heen, mijn vale gezicht steunt op diverse onderkinnen, mijn haar is vlassig en onbestemd van kleur en ik kan het met mijn vlezige, korte armpjes nauwelijks fatsoeneren. En toch heb ik trek, en zin, en verlangens. Want in deze korst van afstotelijk krokettenvet schuilt gewoon die vrouw van vlees en traag kloppend bloed…

Om de variatie in mijn eetpatroon toch enigszins te handhaven rouleerde ik wekelijks een nationaliteitensysteem: van Chinees naar Thai, van shoarma naar friet, een vishapje voor het linolzuur en een pizza voor de suggestie tot groenvoer; de geruststellende oreganovariant.

In de meeste zaken die ik frequenteerde werd ik met een onverschillige beroepsmatige beleefdheid genegeerd als mens, sommige baliemedewerkers presteerden het zelfs mij na vijf jaar nog niet te herkennen; en dan te denken dat er zoals ik, maar weinig dames de nacht trotseren. Er was een gunstige uitzondering: “Sahara-expres’’, een onooglijk shoarmaknijpje in een steegje achteraf, waar tot ongeluk van de exploitant zelfs begin dit jaar een moord was gepleegd. Wanneer ik me daar ’s avonds laat met veel misbaar van gepuf en gesteun op de kruk gehesen had, gaf de jonge uitgemergelde Egyptenaar achter de toonbank me een betoverende glimlach met veel blikkerend tandenwerk en een warme welgemeende handdruk.

Natuurlijk volgde het obligate en irritante: “ Hoe gaat ‘t, alles goed?”, maar aangezien het de enige Nederlandse woorden waren die hij probleemloos uit kon brengen, was het hem vergeven. Wanneer ik mijn twee broodjes vlees, dubbel saus en cola weggewerkt had, trakteerde hij steevast op een heerlijke Arabische koffie, en het merkwaardige daarvan is, dat deze bij mij inslaat als een bom en in mijn lijf implodeert als bij een ander een flinke bel whisky.

Misschien dat ik daarom die bewuste van ijzel bezwangerde winternacht, niet weg kon komen van mijn te hoge zetel in dat oververhitte zaakje. Ik voelde me dronken van geluk en ongelovig gevleid. Hij, Hany (ja, het is een rotnaam, maar ik verzin ‘m niet) had mij namelijk met veel misbaar en gebaar te kennen gegeven dat dik mooi was, en ik dik was, en ik mooi was, en hij verliefd was.

Ik geloofde hem toen en daar. Het was voor mij de eerste keer iets dergelijks, anders dan in mijn gekoesterde damesromans, uitgespeld te krijgen. Na een tweede straffe bak, raakte ik zo in vervoering van hem, eigenlijk van mezelf, hoe ik me in deze situatie voelde, dat ik mijn gênant dikke hand met de afgebeten nageltjes plakkerig op zijn sierlijke farao-dij legde, waarbij hij geen spier vertrok! Ik gleed zo ongeveer van de skaileren kruk af met mijn synthetische flodderrok, en helde daardoor al direct topzwaar tegen zijn slanke jongenslichaam. Vreselijk!! Het kind was zeker tien jaar jonger dan ik. Omdat er na half elf ’s avonds in het kwijnende tentje geen eters meer te verwachten vielen, besloot Hany, bij afwezigheid van zijn patroon, de zaak vroeg dicht te gooien. Ik kon niet anders dan deze beslissing inwendig toejuichen en liet me na zijn beslommeringen met grendels en lichtknoppen, willoos meeleiden naar de besloten keuken achter de winkel.



Direct bij binnenkomst begon hij me onhandig te betasten en te kussen waar hij me raken kon, en dat gebied is uitgestrekt, dat verzeker ik u! Ik hielp hem hortend en stotend mijn vele lagen onwelriekend bezweet goed uit te trekken en stond in mijn rok met ontblote borsten voor hem. Met ogen als schoteltjes keek hij gebiologeerd toe hoe mijn tieten deinden en klotsten bij iedere geringe beweging en omdat ik begreep dat dit hem aan mij het meeste opwond, boog ik licht voorover en duwde hem op een stoel. Hij begroef instinctief zijn donkere hoofd in mijn diepe borstravijn en likte en beet waar hij me raken kon.

Ik was inmiddels krankzinnig geil geworden, wist niet dat zoiets kon bestaan, zo anders dan wanneer ik mezelf zo goed en zo kwaad als ik er bij kan, hielp met een van mijn vibrators. Mijn directoire was doorweekt en plakte als een slappe dweil tegen mijn dijen, dat deed pijn, want door het schuren van mijn kledderbenen tegen elkaar aan, ben ik daar altijd rauw.

Helaas kon ik niet goed over mijn borsten heen kijken naar wat hij daar onder aan het wriemelen was, maar in no time had hij zich van zijn spijkerbroek en minuscule herenslip ontdaan en stond op met de meest gigantische paallul, die ik ooit op plaatjes heb mogen aanschouwen. In mijn vertwijfeling wist ik niet goed hoe het nu verder moest, wat hij van mij verwachtte of hoe ik die reuzenknots moest hanteren; ik was, o schande, op mijn 36e jaar nog altijd onbemind en mijn maagdelijkheid was me meer tot last dan al mijn overtollige kilo’s.

Hany nam goddank het heft in handen door me op het vette aanrechtje te duwen en te hijsen, rukte en stroopte mijn grauwe onderbroek af en keek recht onder mijn opgeschorte rok in mijn zwaar behaarde pruim. Ik voelde hoe die zich opende en droop van verlangen, als het ware een eigen losbandig leven leidde buiten mijn wil om. Maar het was toch mijn wil, al 20 jaar, om rücksichtlos geneukt te worden door zo’n jonge stier? Angst speelde me parten; wat als het pijn deed, wat als het niet lukte, wat als het wel lukte en ik werd zwanger? Kan dat als je zo dik bent als ik, of heeft het spek van binnen de baarmoeder verdrukt en opgeslokt? Hany fluisterde: “habibi, habibi, habibe ti’’ , woorden die ik in die context wel meende te begrijpen en ik spreidde zo goed en zo kwaad als het ging mijn zware leggers open en bewonderde verliefd zijn borst- en hoofdhaar, dat als een donker persianer bontlammetje zijn tenger gebouwde lichaam sierde.

Om mij heen stonden vuile beduimelde glazen, plastic bakjes met de gebruikelijke sauzen en metalen schalen met rauw, onafgedekt vlees. Waar je maar keek of tastte was het vet en vunzig en ik lag met mijn elleboog in de knoflooksaus. Hany trachtte, staande voor het aanrecht zijn lul bij me naar binnen te werken, maar omdat hij enorm fors geschapen was, werd deze blijkbaar moeilijk hard en stijf genoeg om mij te doorboren van binnen. Gelukkig was hij erg jong en volhardend en na zeker een dozijn lange onbeholpen stoten voelde ik een vlijmende, ondragelijke pijn en alle geilheid verloren, een stroom warm bloed en sperma, naar ik vermoedde. Hany gaf een kreet en lachte onbekommerd. Hij zwaaide zijn prachtige lul, druipend en rood bevlekt, heen en weer. Mijn eerste kennismaking met zo’n besneden penis viel in goede aarde, wat was alles duidelijk zichtbaar en geprononceerd aanwezig en wat kwam het schitterend tot zijn recht in dat korte kroeshaar! Ik voelde lust als een warme verstikkende golf opnieuw door me heen slaan en de pijn ebde weg om het genot des te meer te accentueren en vervuld van ongekende tedere en verlangende gevoelens posteerde ik me zo dat mijn bevrediging met gemak een aanvang kon nemen.

Hany beklopte mijn buik triomfantelijk, kneep plagend in mijn hunkerende tepels en draaide zich van mij af in de richting van een smerig pleetje. Ongelovig bleef ik als verdoofd liggen, het kon toch niet waar zijn dat ik na een avond vol van opgekropte passie en emoties met zo’n kater naar huis gestuurd werd? Ik bleef half zittend uitlekken boven een schaal saus en zag hoe bloed en klonters witte emulsie verschaald op het oppervlakte dreven alvorens weg te zakken in de brei. Hany naderde, inmiddels weer geheel gefatsoeneerd en stralend als altijd, met mijn vlekkerige kleding; de enorme verwassen BH en de natte slip, en gebaarde me ongeduldig mezelf aan te kleden.

Binnen 5 minuten stond ik verdwaasd, verward, ontdaan en vernederd op straat in de vrieskoude. Een illusie verwezenlijkt tot de gebruikelijke negatieve ervaring. Gistermorgen heb ik – onder meer – direct de Keuringsdienst van Waren gebeld. Gisteravond kreeg ik trek in shoarma. Hany’s baas vertelde mij, vechtend tegen zijn tranen, dat de zaak ging sluiten. Dat Hany weggehaald was door de Vreemdelingenpolitie. Een snik vervormde zijn fijnbesneden gezicht tot een griezelig exotisch masker. Wat kunnen die Oosterse mensen zich toch altijd opwinden om niets…



Copyright © www.oops.nl
----oops.nl----
Home
Sexverhalen
Hetero
Eerste keer
Homo
Lesbisch
Plassex
Tieners
SM
Groepsex
Overspel
Familie
Bisex
Overige
Partners