| Mijn buurmeisje Eve - 11744 keer gelezen |
|
Een regenachtige dag en ik stap, met neerhangend hoofd, door mijn straat naar huis. Ik heb een taxi genomen en de discotheek verlaten, na mijn meisje een draai rond haar oren te hebben willen geven. Ze kon het namelijk niet laten te flirten met andere jongens. Ik, die geloof in trouw, hoe ouderwets het ook moge klinken, kon met zoiets niet leven. Twee minuten later stap ik binnen, trek zwijgend mijn jas uit, ga naar de badkamer en kleed me uit. Lange tijd sta ik onder de douche, en merk dat ik niet enkel water voel stromen van de douchekop, maar dat mijn tranen vloeien. In de spiegel kijkt een triestige gezicht met bloeddoorlopen ogen me aan. Ik ben moe en ga maar slapen. Meer kan ik nu toch niet doen. De volgende morgen sta ik met tegenzin op, want ik heb mijn opleiding te vervolgen. Maar ik kan mijn hoofd er niet bij houden, dus geef ik het tegen de middag maar op en keer terug naar huis. Snel naar mijn kamer, muziek loeihard en stil wegkruipen in een hoekje...Al huilend val ik weer in slaap. Totdat ik plots een tik tegen mijn venster hoor. Verschrikt zet ik de stereo lager en ga kijken. Mijn buurmeisje, Eve, staat voor de deur. "Wat wil je?" " Ook hallo, ik kwam es kijken of ik je kon helpen!" Ik ben met stomheid geslagen. Hoe weet die nu dat ik in de problemen zit? Maar dan herinner ik me dat ze een opleiding volgt als psychologe, dus kon ik wel vermoeden dat ze het snel genoeg aan me zou zien als er iets scheelde. " Ik weet niet of je me hier mee kunt helpen, vrees ik. Maar ik kan eigenlijk wel een babbel gebruiken!" Eve knikte. " Kom opendoen en dan zal ik je daar met genoegen mee helpen!" Ik sluit het raam, stereo uit en ga naar beneden. Daar, in het open gaande deurgat, staat Eve. Ze is 18, niet erg groot maar wel mooi slank en een hartvormig gezichtje, met groene ogen. Lange bruine haren hangen in een losse staart op haar rug. Ze heeft een iets te grote sweater aan met daaronder een lange, zwarte rok. Niets bijzonders te zien dus, denk ik licht teleurgesteld bij mezelf. In de woonkamer aangekomen vraag ik wat ze wil drinken. Een glaasje cola volstond. Terwijl ik de cola uitschonk, gingen mijn gedachten even naar het verleden. Ook al schelen we twee jaar, zij was altijd volwassener van geest dan ik. Tijdens onze kinderjaren viel dat al op, toen we samen nog regelmatig dingen deden. Fietsen, helpen bij huiswerk, gewoon even komen spelen... En Eve had ook weinig schroom. Zo gebeurde het eens dat we samen op een kamer sliepen, toen we op vakantie waren, en ze zei dat ze altijd bloot sliep. In een mum van tijd lagen we samen in bed en begon ze me te bestuderen. Het was een onschuldige tijd, maar we zijn nooit verder gegaan. Terug in de woonkamer vertelde ik haar, waarbij ik mijn uiterste best deed me goed te houden, wat er allemaal gebeurd was. Ook vertelde ik haar dat ze me nog diverse keren probeerde te bellen, maar ik niet inzag waarom ik op moest nemen. Eve zweeg heel de tijd, aandachtig luisterend. Toen ik klaar was, hield ik het niet meer en begon toe te geven aan mijn verdriet. Eve stond op en kwam naast me zitten. Zachtjes trok ze mijn hoofd tegen zich aan en gaf me een stevige knuffel. Dat hielp. Maar toen ik weer overeind kwam, kruisten onze blikken elkaar en leek het wel alsof de donder insloeg. Ik wist niet wat te zeggen of te doen, maar ik voelde me heel raar worden. Eve, kleurde en zat blijkbaar ook met dat gevoel. Van alle jongens en, in mijn geval, meisjes, moest ze op mij vallen. Affijn, dat leek er toch zo op. " Eve, ik..." Woorden vielen in het niets, Eve schudde enkel van neen en stond zwijgend op. Met haar rug naar me toe gekeerd, de schouders plots zeer gespannen, sprak ze, waarbij ze schor klonk. "D, ik moet je iets toegeven. Hoewel ik denk dat je het nu wel zo ongeveer weet." Eve draaide zich om. " Maar sinds die keer dat we samen in bed lagen, wist ik dat jij m'n hart hebt gestolen. Alleen, toen je een liefje had, kon ik niet meer open kaart met je spelen. Maar nu..." Echt weer iets voor mij: je buurmeisje het hoofd dol maken zonder het te beseffen en dan haar onbedoeld kwetsen. En al die tijd verborg ze zich achter haar professionaliteit, zonder dat ik me ergens van bewust werd. " Eve, dat heb ik eigenlijk moeten beseffen, het spijt me. Maar wat nu?" Ineens sprongen de tranen bij haar in de ogen. Maar voordat ik recht kan staan, springt ze bij me op schoot. " Nu? Ik wil niet langer aan de zijlijn blijven. Nu wil ik voor één keertje mijn verdriet met het jouwe smoren, het jouwe met het mijne. Voor één keertje wil ik alleen maar een jou en mij!" Ze sprak alsof ze wist dat ik nooit zo maar aan haar hart zou beantwoorden, in elk geval, nu toch. Maar ik moest toegeven, ook al is mijn hart gebroken, ik voelde sterke gevoelens opnieuw opkomen. Alleen deze keer wel voor Eve." Wat! Je denkt toch niet dat ik nu nog blind ben?" Ik neem haar vast bij haar gezicht, veeg de tranen uit haar ogen." Eve, ik heb gisteren mijn hart voelen breken!
En ik wil dat niet opnieuw meemaken. Maar evenmin wil ik tegen je liegen, en beweren niks voor je te voelen!" Eve's ogen gaan verder open. ze slikt even een krop weg als ze die woorden hoort. Snel ga ik verder." Ik wil deze kans, die jij me geeft, niet naast me neer leggen. Maar begrijp dat, als ik ze nu zou nemen, je aan mij niet veel zult hebben. Ik wil je mijn hele hart geven, maar dan ook in haar geheel!" Eve blijft me aan kijken. Ik voel mijn hart bonken, het hare, merk ik plots, is ook in sneltempo gaan slaan. Dan begint ze te blozen. " D, ik ben ook niet gek, maar wat gezegd moest worden is gezegd. Het kan me niet schelen wat hierna gebeurt. Ik weet wat ik moet weten, en daar wil ik genoegen mee nemen. Maar niets weerhoudt er ons toch van nu al een eerste stap te zetten?" Ik lacht zachtjes. Eve ken ik maar al te goed; als ze zoiets zegt dan bedoelt ze dat we toch door zullen zetten. Ik kus haar, waarop ze zich om me verstrengelt. Maar het liefdevolle kussen zorgt plots voor een stroom van vuur die uit mij omhoogschiet. Snel duw ik haar een eindje van me af. Eve schrikt. Maar ik kus haar snel terug, want in haar ogen zie ik een zelfde verlangen branden. Langzaam kom ik overeind en leg haar, zonder de kus of de verstrengeling te verbreken, op de lange sofa neer. Daar aangekomen kussen we heftig door en strelen we elkaar over de ruggen. Als we dan de lippen loslaten, is onze adem in een licht gehijg overgegaan. "Eve, ik wil je..." Met een ruk scheur ik de sweater kapot. Een paar mooie borsten kijken me aan. Ze heeft een grote B-cup, met reeds stijf staan de tepels. Als een wild dier val ik ze aan, Eve kreunt en grijpt mijn schouders vast. Pas als ik even inhoud, vliegt mijn hemd aan flarden. Snel speel ik de rest uit en met enkel nog de slip aan stort ik me weer op haar. De rok gaat snel omhoog en ik ben aangenaam verrast. Ze draagt geen slipje! Een vochtig, lichtbehaard sneetje glimt me tegemoet. "Ooh Eve, je bent een stoute meid..." Waarop ik me tussen haar benen nestel en vewoed begin te likken. Haar gekreun wordt nu begeleidt met gilletjes en met haar dijen drukt ze mijn hoofd haast plat. Ze komt heftig schokkend klaar, haar rug kromt volledig door en haar dijen knijpen nog meer. Dan valt ze neer, hijgend en van genot zuchtend. Maar snel komt ze overeind en bespringt me, zodat we beiden op de grond donderen. Eve zit schrijlings op me, haar vochtige spleetje nu weer door de rok verborgen. Ze zit net op mijn kruis, en dat voelt ze. Ze buigt voorover en drukt haar mooie tietjes tegen me aan, als ze me weer zoent, wat snel overgaat in een zacht, innig tongen. Met haar bekken en kutlipjes schuift ze over mijn lul, gevangen in een strakstaand stukje stof. " Nu wil ik je neuken..." Ze gaat onder haar rok, komt even op de knieën omhoog en haalt mijn piemel uit de slip. Hij is groot en stijf, Eve kijkt er verlangend naar. Dan plaatst ze mijn roede tegen haar kutje aan. Met een snelle beweging laat ze zich in één keer naar beneden zakken. Mijn lul wordt onmiddellijk door een nauwe, warme vagina omsloten. Eve's gezicht staat vertrokken, ze bijt op haar lip. Eve was al die tijd dus nog maagd. Dapper of niet, Eve voelt hoe mijn lul haar vult en de pijn wordt even te erg, als ze zich voorover op mijn borst laat vallen. Ik streel haar om haar te kalmeren, Maar ze drukt zich weer op. Zachtjes, om aan de grootte en de gevoeligheid te wennen, begint ze op en neer te glijden over mijn staaf. Al snel is ze eraan gewend en voelt ze hoe de pijn verdwijnt en het genot weer terug keert. Ik neem haar middel vast en druk me tegen haar aan, terwijl ik haar weer begin te kussen. Ze houdt ven stil en slaat haar benen weer om me heen. Zo neuken we stilletjes, van elk moment genietend. Onze lijven die tegen elkaar drukken. Lippen en tongen die in elkaar verstrengelen. Haar handen die soms in mijn rug planten, als ze weer te gevoelig wordt. Hijgend en steunend voort neukend, neem ik haar op en leg haar terug op de sofa. Nu kan ik haar doen genieten en ik stoot heerlijk diep en hou een zalig tempo aan. Eve slaakt kreetjes en spant zich weer. Een tweede orgasme komt! Even wordt de aanraking van mijn lul met haar grotje Eve te veel. Ik begrijp het en trek me terug. Maar even snel als ik terug uit haar glijdt, draait ze zich om en gaat op handen en knieën zitten. Verlangend kijkt ze me achterwaarts kijkend aan. Ik zet me op mijn hurken en trek Eve achteruit, terug op mijn lul. Zo neuk ik haar een tweede keer, waarbij ze heftig mee beweegt om mijn stoten kracht bij te zetten. Maar als ik het voel komen, vraagt ze om even te stoppen. Ik moet me gewoon in de zetel zetten. Eve blijft al die tijd aan mijn lul genageld, waarna ze, zich aan me vast klampend, haar ene been waar om zwaait en met haar hielen tegen mijn rug duwt, als ze zich weer aan me vast klemt. Zo neuken we steeds steviger door. Met een zucht kom ik in haar klaar, Eve volgt weinig later met een derde golf genot. Zo blijven we zitten, met betraande ogen van geluk elkaar innig kussend, niet bereid lijken te zijn dit droommoment los te laten. Uiteindelijk neem ik haar goed vast, en neem haar mee naar mijn kamer. Daar kruipen we dicht in lepeltjeshouding tegen elkaar aan, als we onze droom verder beleven. Mijn ex vergat ik die dag voorgoed...
|
|
|
|
|
|
|
|
|