Op de eerste dag van augustus start op onze afdeling een nieuwe
ergotherapeute. Ik heb één keer het geluk gehad om haar tijdens de
selectieprocedure te ontmoeten en ik was best wel onder de indruk. Ze
noemt Vivianne, is heel spontaan, een lief snoetje, een mooi gebruinde
huid, flinke borsten en knappe benen. Ze is bovendien erg assertief. Dat
is op onze afdeling wel nodig want hier verblijven hoofdzakelijk door de
rechter geplaatste mannen die moeten begeleid worden om weer in de
normale wereld te stappen. Er zitten echt wel zware jongens bij.
Als Vivianne toekomt gaat er een rilling door me heen. Ze heeft een heel
kort rokje aan en een topje. Ze ziet er enorm sexy uit. Maar zo kan je
bij onze kerels echt niet aan de slag. Ik hoop dat ze andere
‘werkkledij’ bij zich heeft, maar dat blijkt niet zo te zijn.

Haar entree zorgt ook bij de patiënten voor heel wat emoties. Ze heeft
onmiddellijk ieders aandacht en de schuine opmerkingen zijn niet uit de
lucht. Ik vraag me af hoe ze deze dag ongeschonden zal doorkomen.

We splitsen ons op in twee groepen. Ik start met de helft van de groep
een communicatietraining terwijl Vivianne met de andere helft zal werken
aan huishoudelijke integratie. Terwijl ik met mijn groep in het
aangrenzend lokaal verblijf, kan ik niet laten om via het raam Vivianne
te observeren. Ik ben duidelijk niet alleen met die belangstelling voor
haar. Haar patiënten geven hun ogen gulzig de kost en als ze aan de
keukentafel de groenten begint te kuisen, is er al verdacht veel
‘toevallig’ lichamelijk contact van de patiënten naar haar toe. Ze komen
toevallig met hun hand aan haar benen of tegen haar blote rug. Vivianne
negeert dit blijkbaar zoveel mogelijk. Maar de handtastelijkheden worden
steeds duidelijker. Ze beginnen haar nu echt te strelen. Vivianne keert
zich dan om en maakt er blijkbaar toch een opmerking over. Even blijft
alles rustig.

Vivianne gaat nu naar de spoelvak en laat die vol water lopen om de
groenten te wassen. Als de groeten erin zijn, buigt ze zich wat naar
voor om de groenten te spoelen. Haar rokje is zo kort dat haar slipje
bij de minste beweging voorwaarts zichtbaar wordt. Bij dat zicht begint
mijn penis onmiddellijk te groeien. Ook haar patiënten houden zich
moeilijk onder controle. Eén staat op en gaat onmiddellijk achter haar
staan. Hij neemt haar armen vast en duwt haar handen verder in het
water. Daardoor staat ze nog meer naar voor gebogen. Haar strak slipje
laat haar kontje mooi tot uiting komen. De grote kerel duwt zijn
onderlichaam tegen haar kontje aan. Vivianne probeert zich blijkbaar los
te wringen, maar dat lukt haar niet. Ze zit stevig in de greep. Haar
weerstand heeft ook duidelijk een omgekeerd effect. De mannen zijn nu
nog meer opgehitst. Ze komen alle vijf rond haar staan. Terwijl de
eerste haar stevig vast houd, beginnen de anderen over en tussen haar
benen te wrijven. Vivianne probeert ze met één been weg te schoppen,
maar dat lukt niet. Een kerel zet zich nu op de grond en neemt haar
stevig bij de enkels. Hij duwt haar benen uit elkaar. Ik zit ondertussen
met een stevige paal in mijn broek, maar ik heb ook medelijden met haar.
Ik weet niet goed wat ik met deze situatie moet doen. Als ze met een
keukenmesje haar slipje stuk snijden en van haar lichaam trekken, wil ik
haar -zonder nadenken- te hulp snellen. Daardoor komen mijn vijf
patiënten echter mee het lokaal ingestormd. Bij het zicht van Vivianne
haar naakte kontje en het schaamhaar van haar kutje, raakt iedereen
onmiddellijk over zijn toeren. Ik probeer te bemiddelen, maar dat lukt
niet. Als ik dan, ten einde raad, Vivianne probeer te bevrijden, word ik
snel overmeesterd en houden ze me vast met mijn armen op mijn rug
gekneveld.

De kerel die Vivianne vasthoudt, knevelt haar armen nu ook op de rug en
draait haar met haar gezicht naar me toe. Ik zie de schrik in haar ogen.
Beiden beseffen we dat we deze situatie niet meer onder controle hebben,
volkomen machteloos zijn we. Ik probeer bemoedigend naar haar te kijken,
maar deze blik van verstandhouding brengt de patiënten op een idee. ‘Jij
gaat eerst’ beveelt de grootste kerel me. Ze dwingen me op mijn knieën
voor Vivianne te gaan zitten. Ze doen haar rokje uit. ‘Lik haar kutje’,
klinkt de opdracht. Zowel Vivianne als ik aarzelen. Haar arm op haar rug
wordt aangeschroefd zodat ze automatisch haar onderbuik naar voor duwt,
benen wijder open. Iemand pakt me bij mijn haarbos en duwt mijn gezicht
in schaamhaar. Er is geen ontkomen meer aan. Ik begin haar poesje te
likken. Hoe stroef het in het begin ook allemaal loopt, geleidelijk aan
brengt mijn warme natte tong toch beweging in haar kutje. Er komt wat
kutsap vrij. Ik begin te genieten en Vivianne kan tussendoor een
kreuntje niet onderdrukken.

De grote kerel vindt dat het voldoende is. ‘We gaan een afspraak maken’,
zegt hij, ‘we zullen jullie niets doen op voorwaarde dat jij haar hier
in ons bijzijn eens stevig neukt.’ We hebben eigenlijk geen keus. Beide
zijn we tevreden dat we de schade toch zullen kunnen beperken. Ik wil
meteen op haar kruipen, maar zo snel komen we er niet vanaf. ‘Eerst alle
kleren uit’, krijgen we als bevel. Vivianne is werkelijk bloedmooi. Ze
moet geregeld naakt zonnen want ze is overal prachtig gebruind. ‘Zuig
eerst haar tepels hard’, is mijn volgende opdracht. Als Vivianne er
klaar voor is, moet ik eerst nog haar clitoris likken. Vivianne komt
schokkend klaar. Haar kutje stroomt nu vol van haar geile sappen. Als ik
op haar wil kruipen om haar te neuken, trekken ze me wild weg. De
smeerlappen hebben ons geflikt. Eén van hen kruipt op Vivianne en duwt
zijn stijve paal met één vlotte beweging in haar soppend kutje. Voor ze
het goed en wel beseft, wordt ze genaaid aan een onvoorstelbaar ritme.
De kerel komt snel klaar en spuit haar kutje vol sperma. Terwijl hij
zich van haar laat afrollen wordt Vivianne alweer genomen door de tweede
kerel die klaar staat. Ik word ondertussen weer gekneveld in bedwang
gehouden. Ik probeer hen verbaal tot andere ideeën te brengen, maar
niets helpt. Integendeel. Ze dwingen mij op handen en knieën te gaan
zitten. Voordat de derde kerel Vivianne een neukbeurt geeft, neemt één
van de mannen met zijn hand een mengeling van kutsap en sperma van
Viviannes poesje en smeert er mijn anus mee in. ‘Nu kunnen we op twee
plaatsen rijden’, zegt hij. Voor ik mij realiseer wat er gebeurt, voel
ik een stevige eikel tegen mijn kontgaatje. Ik probeer mijn anus dicht
te knijpen, maar dat verergert het alleen maar. Met een stevige stoot
vindt die kanjer van een lul zijn weg en met een hevige pijnscheut voel
ik hem bij me binnendringen. De naaibewegingen die hij maakt,
verplichten me om me te ontspannen. Ik moet me helemaal geven. Met
keiharde paalstoten geeft mijn berijder me aan dat ik inderdaad van hem
ben. Nadat hij het ritme heeft opgevoerd, stopt hij plots... ik voel hoe
hij het warme zaad in mij spuit.

Hoeveel er mij genomen hebben weet ik niet. Hoe dikwijls Vivianne werd
geneukt weet ik evenmin. Totaal uitgeput liggen we op de grond. ‘Nu nog
een dessertje!’, zegt één van de mannen. ‘Vivianne gaat gehurkt boven
het gezicht van Simon zitten en plast. Simon moet alles opdrinken.’ Een
laatste marteling, zowel voor Vivianne als voor mij. Maar we hebben geen
keuze. Alleen is plassen op kommando niet zo eenvoudig. Ze laten het
kraantje met water lopen. Het helpt... Vivianne plast, gegeneerd, het
warme scherpsmakende vocht in mijn mond. Ik slik het vieze goedje naar
binnen.

De kerels hebben zich inmiddels weer aangekleed. De sessie zit erop. Ze
verlaten het lokaal en gaan naar hun volgende activiteit. Ze laten ons
naakt achter. We hebben niet de moed om onze kleren aan te trekken. We
kruipen tegen elkaar aan en zoeken bij mekaar bescherming en
geborgenheid. Het was vreselijk om mee te maken. Maar terzelfdertijd is
hier ook iets nieuws ontstaan. Tussen Vivianne en mij is een heel sterke
band gegroeid. Misschien komt daar nog iets moois van.