Hoi allemaal,

Mijn naam is Dagmar (is niet m'n echte naam hoor, dus als je me herkent als Dagmar dan is het je fantasie ;-). Ik ben 22 jaar, geboren op de Veluwe en woon nu sinds zomer 2011 in Utrecht. Ik ben 3e jaar student aan de universiteit Utrecht. Sinds dat ik opmezelf woon ben ik ook single. Niet omdat ik op mezelf ben gaan wonen maar andersom. ;-)

Nee ik heb 2 jaar een relatie gehad en die is deze zomer verbroken. We hebben bijna een jaar samen gewoond. Ik kende hem uit het dorp waar ik ben opgegroeid op de Veluwe (voor herkenbaarheid laat ik de naam even weg). Eigenlijk was het heel fijn, kalm maar meer burgerlijk leven. Ik had af en toe wel vriendinnen van de universiteit langs op bezoek en dan besefte ik me dat ik een heel ander leven leidde eigenlijk. Waar hun leven bestond uit feesten, feesten en feesten en.. soms studeren. Hadden wij al een heel ander leven dan zij hadden. Maar veel meer het leven van onze ouders.



Deze zomer is het uitgegaan. Mijn ex was vaker 's-avonds niet thuis en merkte dta hij minder vaak zin in sex had en als hij dan sex wilde dat het afstandelijker was. Ik dacht dat het misschien de sleur van de relatie was en probeerde het met hem te bespreken, maar dat werkte totaal niet. Het was een lastige tijd. Ik werd ook achterdochtig op 1 of andere manier (misschien vrouwelijke intuitie) en had de neiging hem te gaan volgen. wat ik lang ingehouden heb. Was eigenlijk alleen nog met hem bezig, hij was een raadsel voor me geworden, dat ik perse wilde oplossen. Het was zo complex voor me. In augustus werd alles pijnlijk duidelijk. Ik heb hem betrapt in ons bed met een collega van hem. Ik ging echt door de grond, ik had mezelf de hele tijd wijs geemaakt dat ik gek was en dat het niet aan hem lag. Ik ben het huis uitgerend en naar mn ouders gegaan en heb 2 dagen mn telefoon niet opgenomen. Ik wilde dat het niet waar was en nooit gebeurd. Toen het eenmaal was ingedaald voelde ik me verslagen. Alsof ik mn hele leven opnieuw moest beginnen, je belangrijkste persoon weg is en jij alleen achterblijft. Ik wilde niks meer met hem te maken hebben. Ik ben bij m'n ouders gaan wonen op m'n kleine kamertje weer. Dat maakte me ook niet gelukkig. Ik moest opnieuw beginnen een nieuwe start maken..

Eind september ben ik ook zoek gegaan naar een kamer. Omdat ik al 2 jaar ingeschreven stond bij studentenhuisvesting (wat slim dat ik dat gelijk eigenlijk toevallig in de UIT-week mezelf had geregistreerd, aan iedereen hetzelfde advies je weet nooit wat er kan gebeuren) mocht ik dezelfde week nog op een bezichtiging. Best spannend om dan daar zo naartoe te gaan. Uberhaupt de stap op jezelf te gaan wonen. Iemand gaat je ineens beoordelen. Het was dan ook net zo erg als gedacht lol ik en 7 andere meisjes waren uitgenodigd. Door 2 meisjes die al in het huis woonden. De kamer zag er leuk uit, leuke zolderkamer waar ik nu zit te typen ;-), en zoals ik al heb verklap ik werd het. ;-) Heel toevallig en heel veel geluk maar heel fijn, waardoor het mij ineens gemakkelijk werd gemaakt en ik de stap heel snel kon zetten. Laatste week van september ben ik er in getrokken. Met m'n spaargeld met m'n ouders naar de Ikea geweest en een hele inrichting gekocht.

Ik heb geen zin om nog heel veel over m'n ex te schrijven, maar hij is in ons huis blijven, na wat gedoe. En ik heb besloten een nieuw leven te gaan bouwen. Gelukkig.

Ik woon er nu bijna 2 maandjes en begin me bijna thuis te voelen. M'n leven is in 2 maanden helemaal op z'n kop gegooid, m'n beeld van de toekomst verandert. Maar ook een gekke manier is het ook weer normaal. Geen aardappelen met mn ex, maar uit eten met een vriendin. Ipv van vroeg naar bed stappen. Ik ben denk ik iets minder gezond, maar eenn stuk gelukkiger.

Je vraagt je nu misschien, waar is dat erotische dagboek? Nou, ik wil eigenlijk eerst even uitleggen waarom ik dit doe. Ik vraag me heel erg af hoe het zal gaan zijn, hoe pak je het aan als Single vrouw. Ik wil als vrouw eens open zijn over mn sexualiteit, ik kom uit een omgeving waar dat helemaal niet geaccepteerd is. Je praat niet over sex. Dat heb je blijkbaar gewoon, maar als je geen man hebt dan? Wat doe je dan? Ik worstel de laatste 2 weken met deze vraag en heb besloten een blog te maken met mijn zoektocht. Ik kan eigenlijk niks online vinden. Blijkbaar toch taboe, natuurlijk heb ik zin in sex, maar ik zit in m'n kamer, wil ik weer een vriendje dan? Of wil ik een one night stand? Hoe gaat dat dan zijn? Is dat niet plat? Ik loop al 2 weken te zoeken online hoe hier meer om te gaan en naast dat ik eht leuk vind om te schrijven hoop ik dat andere vrouwen die dit lezen een beetje steun er uit halen. Je bent niet de enige op wereld met deze gevoelens. :-)

Van: http://dagboekvandagmar.blogspot.com/