Zelden had ik iemand ontmoet met zo’n heerlijk en perfect lichaam als Femke. Ik was er altijd erg nieuwsgierig naar, maar dat ik het ook echt zou zien, dat had ik nooit gedacht. Ze had lang donker haar, was 1 m 78 lang, en gewoon het perfecte lijf. Vaak trok ze op werk zo’n strak vallende zwarte stoffen broek aan waarin haar rondingen van achteren geweldig uitkwamen. Ze liep statig, parmant, rechtop en trots als een veulen door de gangen van het kantoor, en ik, en ik niet alleen, moest haar altijd nastaren en me afvragen hoe het toch zou zijn. Femke had een puur rond gezicht waarin onder haar lange donkerbruine haar haar ogen goed uitkwamen en je oprecht, goedlachs en loyaal aankeken, terwijl je zelf al bijna wat minder oprechte gedachten begon te koesteren. Ze leek zelfs wat naïef. Ze was sportief en dat wist ik – hoewel ik dat zelf niet echt heel erg was was – goed te waarderen in haar strak getrainde lichaam. Niet gespierd, maar gewoon alles erg mooi gevormd. Borsten niet te groot maar zeker ook niet te klein, ze kon zo op het oog de tweede letter van het alfabet goed vullen. Ze straalde de frisse jeugd uit van een vrouw goed tussen 20 en 30. Ze werkte als projectsecretaris aan hetzelfde project waar ik projectleider van was. Ze vervulde haar werk als ze uit haar ogen keek: trouw, misschien af en toe op het naïeve af (hoewel ze toch ook was afgestudeerd). Soms haperde ze zelfs een beetje, heel lief eigenlijk. Natuurlijk was het altijd leuk om haar aan het lachen te krijgen of een blik van verstandhouding te kunnen toewerpen en terugkrijgen. Meer was er ook niet maar het leek genoeg. Ze bleef ook altijd wat op de vlakte verder, en ik maakte er niet echt werk van. Er waren veel mensen bij het project betrokken – ook nog meer mooie vrouwen overigens – en er was vaak veel te doen onder grote tijdsdruk. Een medewerker uit mijn project zorgde er wel altijd voor dat we niet alleen maar aan het werk waren. Hij regelde af en toe een borrel in de kroeg en sleepte dan zoveel mogelijk mensen van het project mee. Meestal na een al lange dag belandden we dan ergens in de buurt in een café en praatte je eens even heel anders met elkaar, leerde je elkaar meer persoonlijk kennen, en dat motiveerde iedereen dubbel om prestaties voor het project te leveren. En het was natuurlijk ook gewoon leuk om even te ontspannen. Op een avond werd het een stuk persoonlijker. Femke was ook meegekomen, wat ze niet vaak deed. We dronken met de hele groep wat, we hadden in het project net een belangrijk punt bereikt met elkaar, iedereen was uitgebreide verhalen aan het vertellen en omdat nog niemand gegeten had begonnen we vrolijk aangeschoten te raken en werd de sfeer steeds meliger. De groep dunde gaandeweg wat uit, vooral zij die wat verder weg woonden vertrokken wat eerder. We zaten nog even met zijn drieën met de medewerkers die de borrels organiseerde, maar ook hij stapte op een gegeven moment op, en ik dacht, hee, grappig, ik blijf alleen met Femke over. Ik vroeg of ze nog wat wilde drinken en ik geloof dat ze er ook nog wel zin in had om even door te drinken, want ze zei vrij gemakkelijk ‘ja lekker’. Verderop in het gesprek had ik verteld over een vriendin van me die na 13 jaar ging scheiden en, flink wat losser door de drank, kwamen we daarna te praten over relaties, en of de liefde aanhoudt of niet. En opeens vroeg ze: ‘wat vind jij dan nou eigenlijk de ideale seks?’ Hoewel het op dat moment niet eens een heel onredelijke vraag leek begon mijn hart wat sneller te bonken en moest ik toch even slikken. Razendsnel zat ik mijn antwoord af te wegen maar om iets te zeggen zei ik wat me te binnen schoot: ‘ik vind spontaan en onverwacht heel opwindend, bijvoorbeeld als ik thuis kom en mijn vrouw begint me zonder dat er enige aanleiding voor is, nou goed, ze begint met haar handen goede dingen te doen en vrij snel daarna, zonder iets te vragen of zonder dat ik iets zeg gaat ze door.’ O ja, ik was getrouwd, nog steeds trouwens. Ze knikte instemmend, een beetje met een scheve glimlach, haar oogleden stonden iets meer half dan normaal vanwege de wijntjes. Ze vroeg: ‘en dan?’ Ik moest nog even door. Ik probeerde het pikant te houden, zonder heel grof te worden en zei: ‘iets waarbij ik mijn hand heerlijk achter haar hoofd hou en door haar haar laat gaan.’ Ze lachte, heel lief maar toch ook met iets meer in haar ogen. Opeens kreeg ik een ingeving, ze was natuurlijk ook nieuwsgierig hoe de vrouw in kwestie het zou voelen, dus ik voegde na een korte pauze toe: ‘en ik vind het ook erg lekker om haar goed te voelen, haar borsten tegen me aan te drukken, haar met mijn handen compleet te bezitten, als zij bijvoorbeeld bovenop me zit haar stevig vanaf haar onderrug met een masserende - aaiende beweging naar boven over haar rug, met één hand met mijn vingertoppen heel zachtjes langs de binnenkant van haar schouderbladen, haar dan weer goed te omhelzen – terwijl we natuurlijk bezig zijn – dan weer naar haar kont en benen, met één hand wat meer aan de binnenkant strelend, terwijl we steeds goed blijven zoenen en zoenen.’ Haar scheve glimlach werd er niet minder van, ze zei ‘hm’, en nu kon ik ook mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, dus ik vroeg haar: ‘en jij?’ Ze dacht niet eens na. Femke zei ‘ik hou zo af en toe van die echte pornoseks.’ Ik was verbaasd, maar hoorde mezelf voor ik het zelf goed door had vragen ‘hoe bedoel je?’. Femke lachte en zei: ‘natuurlijk vind ik het ook lekker om gezellig met mijn vriend’ o ja, ze had een vriend, details, ‘in ons bed te zijn, maar af en toe moet hij me ook gewoon lekker ruw behandelen.’ Ik zei: ‘jaaaa?’ We moesten allebei lachen en ik vroeg – om even het ijs te breken – of ze nog een wijntje wilde. Ze zei ‘ja lekker, maar ik haal wel even’ en liep naar de bar.

Pffff dat naïeve meisje houdt van ruwe pornoseks, wat is dit geil, herinner ik me nog dat ik dacht, terwijl ik haar van achteren bekeek met haar lange haar en haar heerlijke rondingen, terwijl ze naar de bar liep. Ze had vandaag een zwart, vrij chique en luchtig zomerjurkje aan, echt enorm mooi. Ik verlangde haast om hem uit te mogen doen. Ze kwam terug en een beetje plagerig zei ik: ‘jaaaa?’ Ze lachte en zei, weer zonder omwegen: ‘laatst pakte hij me vast, duwde me met mijn handen tegen de muur, trok mijn jurk omhoog, deed nog wat uit en achter me zitten. Later daarna’, ze nam een slok, kwam wat dichterbij en zei het wat zachter, ‘was hij fanatiek bij mij van achter bezig, ik vind het dan heerlijk om mijn rug te bollen, genietend, terwijl hij me aan mijn haar trekt met zijn linkerhand. En ik weet dat het zijn linker is, omdat hij me met zijn rechter tegelijkertijd met de rest naar iets heel heel moois toebracht. Door mijn opgewondenheid was ik er eerder, hoewel ik lang doorging, maar daarna keerde hij me ruw om, dwong me van boven op mijn schouders te knielen, en’, ze kwam nog iets dichterbij en zei het nog zachter, ‘hielp zichzelf in een schokkend ritme voor mijn mond die ik op zijn films met mijn tong naar buiten open hield, zo opgewonden was ik, naar…’, ze viel stil. Ik zei, gaandeweg steeds breder glimlachend: ‘ik heb het beeld wel.’ Femke! Opeens was ze heel ver van het beeld van dat wat hakkelende, verlegen meisje. Ik kon me in het begin goed houden, en het was mij wel erg begonnen te kriebelen en ik dacht net ‘wat nu’, toen er nog een late collega binnenkwam. Ze zag ons, groette ons, we groetten terug, Femke en ik keken elkaar nog even glimlachend aan, en ze zei: ‘mag ik aanschuiven?’ ‘Natuurlijk,’ zei ik snel. Natuurlijk ging het gesprek direct over hele andere dingen, we schakelden weer om maar dronken ook nog wat door. We praatten nog wat, de collega wilde het niet lang maken en een goed half uur later stonden we buiten. De collega zei ‘tot morgen’ en fietste weg, ik wachtte nog even terwijl Femke haar fiets pakte. ‘Shit’, hoorde ik, nu toch wel redelijk aangeschoten, maar leek allemaal weinig meer uit te maken, ik vroeg: ‘wat?’ ‘Ketting eraf, fijn.’ ‘Nee toch…’ Ik kwam wat dichterbij met mijn fiets om mee te kijken. Ik stapte af, keek, zei ‘mag ik even?’. Ze stapte opzij, ik zette de fiets op zijn kop en pakte de ketting, maar kwam er al gauw achter dat hij niet eraf gelopen was maar gebroken. Ik vertelde haar wat er aan de hand was en ze zei: ‘Die kunnen we nu niet meer gemaakt krijgen, ik laat hem wel staan’. Ik bood aan: ‘moet ik je even brengen dan? Ik heb zowaar een achterop.’ Ze dacht even en zei ‘OK’. Dacht ik ergens over na? Ik geloof het niet. Ik begon heel langzaam te fietsen zodat ze achterop kon springen en het gesprek kwam wel weer een beetje terug toen ze dat deed en zich bij mijn zij vastpakte. Ik wist waar ze woonde, het was niet ver, we waren in het verleden er wel eens langsgefietst toen we tegelijkertijd uit werk kwamen. We praatten nog wat door over koetjes en kalfjes, die collega had nog een grappig verhaal verteld en we lachten al fietsend nog wat na. Bij haar deur sprong ze eraf. Ze zei: ‘je overhemd is helemaal zwart! Komt dat van je handen soms?’ Ik had er helemaal niet bij nagedacht, toch die biertjes, maar zag nu inderdaad dat ze helemaal onder zaten. ‘Kom maar even wassen’, riep ze, ze had de deur al los gemaakt, liep zorgeloos naar binnen en liet de deur op een kier staan. Ik wilde zo niet verder fietsen en was nu sowieso min of meer verplicht om nog even mee te komen, dus zette mijn fiets vast en liep Femkes huis in. Ze had het met warme kleuren en toch fris ingericht, zag ik zo gauw, terwijl ze me de keuken wees en ik mijn handen waste boven de gootsteen. Ik had niet door dat ze achter me was komen staan. Ik draaide me om en voelde haar hand langs mijn draai strijken. Ze keek me weer glimlachend aan, nu met een iets gespannener blik in haar ogen. Ze zei: ‘we weten het nu precies…’ en zette haar hand tegen mijn snel groeiende lul, knoopte mijn broek open, terwijl ik dat gevoel in mijn maag kreeg, en een flits later was ik bezig mijn hand door haar heerlijke donkerbruine lange haar te laten gaan.