Hallo iedereen, ik ben Hanne Callens (schuilnaam), zevendejaarsstudente Geneeskunde. Ik ben met deze site in contact gekomen door een goeie vriend. Zijn PC stond aan toen ik bij hem op bezoek kwam en hij had wellicht er niet aan gedacht van site te veranderen. Zodoende dus leerde ik deze site kennen. Omdat ik me al goed geamuseerd heb met jullie site, zou ik jullie een persoonlijke ervaring willen vertellen. Ik heb wel de namen wat veranderd om wat anonimiteit te garanderen. Misschien is het beter ook mezelf eens te beschrijven: ik ben 1m65 groot, zwart kort haar en heb een cup B. Verder geldt de omschrijving 'stille waters, diepe gronden' maar al te goed voor mij.

De ervaring gaat terug tot de derde kandidatuur. In de paasvakantie hadden wij praktisch examen anatomie en topografie (dat is de oppervlakkige anatomie). We wisten dat we onze ganse leerstof moesten kennen en dat het examen bestond uit een aantal onderdelen, waaronder topografische dia's, het bespreken van een orgaanstelsel dat geprepareerd was en bewaard in formol, het benoemen van anatomische structuren op maquettes en op lijken.

Ik moest samen met een medestudente als laatste van de voormiddagsessie binnengaan. Er waren toen nog twee andere studenten aanwezig in de practicumzaal. De prof van anatomie begroette ons hartelijk met een brede glimlach. Wij waren er echter minder gerust in, gezien dit een gevreesd examen was. Als eerste werden de twee te bespreken orgaanstelsels toegewezen. De prof had dikwijls de gewoonte het vrouwelijke stelsel aan een jongen toe te wijzen en het mannelijke stelsel aan een vrouwelijke studente. Het tweede orgaanstelsel varieerde nogal. Vermits wij twee vrouwelijke studenten waren, kon de normale verdeling niet doorgaan. Daarom vroeg de prof aan de aanwezige studenten, wie van ons twee het meest verlegen meisje was. Daarop werd snel gerepliceerd, door de reeds twee aanwezige medestudenten en mijn vrouwelijke collega, dat ik het meest verlegen en beschaamd was. Ik kreeg een enorme blos op de wangen en de moed zakte me in de schoenen.

Ik voelde de donderbui al hangen. Ik ging het mannelijke stelsel krijgen en als er nu iets was wat ik absoluut niet wilde hebben op mijn examen, dan was het dat wel. Ik vond dat nogal heel ingewikkeld, als meisje kijk je daar niet dagelijks op zoals een jongen op zijn instrument doet. Ik had ook geringe ervaring met het mannelijke stelsel. Een zeldzame keer had ik mijn pa naakt gezien en verder dan dat reikte mijn ervaring niet. In het middelbaar had ik op een meisjesschool gezeten en op de unief zat ik op een meisjeskot, waar jongens streng verboden waren. De enige ervaring bestond verder uit het zien van het mannelijke lid bij de dissecties en van de modellen en prentjes in onze anatomieatlas.

'Juffrouw De Smet' sprak de professor, 'jij mag het vrouwelijke stelsel bespreken'. 'En jij Juffrouw Callens, jij mag het mannelijke stelsel bespreken. Hij wees ons de tafel met de orgaanstelsels. Verder kreeg ik nog het luchtwegstelsel toegewezen. Ik vloekte binnensmonds. Ik trilde en schaamde me om mijn blos. Ik had gekregen wat ik absoluut niet wilde. Alsof die dekselse prof gedachten kon lezen.

We kregen wat tijd ter voorbereiding en de prof ging door met de ondervraging van de reeds twee aanwezige medestudenten. Nadat hij klaar was met hen, was het aan onze beurt. Hij besloot eens eerst de lijken- en modellentoer te doen met ons twee. Daarna ondervroeg hij de topografische dia's en de orgaanstelsels van mijn collega. Ze mocht de zaal verlaten en ik bleef alleen met hem achter. Hij overliep eerst de dia's, die nog meevielen. Ik had het erger verwacht. Gezien ik mocht kiezen welk orgaanstelsel ik als eerste besprak, begon ik met het luchtwegstelsel. Indien ik nu voor dezelfde keuze moest staan, zou ik wellicht eerst het mannelijke stelsel besproken hebben. Maar goed, de bespreking viel naar mijn oordeel goed mee. Ik had het mannelijke stelsel tot laatste overgehouden in de hoop dat de prof zijn aandacht wat verslapt zou zijn. Bovendien liep het reeds tegen de middag en de prof zou ook wel eens moeten gaan eten, had ik gedacht. Misdacht bleek achteraf.

'Ja Juffrouw', klonk het. Begin nu maar aan het volgende stelsel. Ik zag de prof meesmuilend lachen. 'Euh', begon ik aarzelend,... 'het mannelijke stelsel'. 'Dat had ik ook al gezien', zei de prof. Ik probeerde rustig verder te doen. Het zweet liep langs mij en ik voelde mijn hoofd gloeien. 'Het mannelijke stelsel heeft voornamelijk twee functies en dit zien we in de anatomie terug', sprak ik. 'Enerzijds hebben we de uitscheidingsfunctie, en anderzijds de voortplantingsfunctie'. 'Hmmm', klonk het uit de mond van de prof. 'Tot het uitscheidingsstelsel behoren de beide nieren, de twee ureters of urineleiders en de blaas. Aan de blaasuitmonding begint de urethra of de urinebuis. Zij gaat door de prostaat en loopt verder door de penis tot aan de top, waar zij uitmondt.' Ondertussen toonde ik de benoemde structuren en gaf wat details. 'De tweede functie is de voortplantingsfunctie', ging ik verder. 'De testis of teelballen bevinden zich in de balzak. Uit de testes vertrekt de zaadleider in de richting van de prostaat. Daar monden de twee zaadleiders uit.'



'Zozo Juffrouw Callens', klonk het nogal nors en ironisch. 'Is dat alles wat je daarvan kunt zeggen en aanduiden?' Ik schrok van zijn reactie en dacht dat ik het er nog behoorlijk van af gebracht had. 'Dit is onvoldoende hoor, Juffrouw. Maar misschien is het model niet te best meer, na al die voorgaande studenten. Ik zal je nog èèn kans geven, niet meer. Verbrodt ze niet Juffrouw', sprak de prof heel overtuigend. 'Zoniet mag je in september nog eens terugkomen!' Oei, nu schrok ik pas echt. Ik trilde als een rietje. Ik mocht de bijkomende kans zeker niet verknoeien. Plots opende de prof zijn rits. Ik staarde verbaasd voor me uit. Ik kon geen woord uitbrengen. De prof ging rustig verder. Hij liet zijn broek wat zakken en liet ook zijn onderbroek zakken. Ik keek nu op een 'ander' model. De prof had een grijns op zijn gezicht. 'Zo Juffrouw, hopelijk is dit een beter model'. Het schaamrood was ondertussen op mijn wangen gekomen. Daar stond voor mij een volwassen man van middelbare leeftijd, met zijn instrument voor zich hangend. Ik wist niet welke kant op te kijken. Ik herpakte me.'Professor', stamelde ik, 'wat doet U nu... Dat...'. 'Dat ziet U toch Juffrouw, 'sprak de prof kordaat. 'Ik probeer U te helpen door uw examen te geraken door een beter model te tonen. Want een onvoldoende voor èèn onderdeel is een onvoldoende in het totaal, Juffrouw Callens. Laat dit duidelijk zijn', sprak hij dreigend. Ik wist niet goed wat te doen. Ik was in de war en in een innerlijke tweestrijd. Moest ik naar buiten gaan en zeker zijn van een tweede zit als ik de prof moest geloven? Of moest ik binnen blijven om mijn drie maanden vakantie en om mijn kans op een latere specialisatie niet te verknoeien? Ik wilde absoluut specialiseren, dus hakte ik de knoop door en bleef aan de grond genageld voor de prof staan. 'Zo Juffrouw, inspecteert U het model maar goed.' Ik keek beschaamd naar de schaamzone van de prof die een meter voor mij stond. 'U mag beginnen met de beschrijving van wat U ziet hoor, ik heb niet de ganse middag de tijd hoor!' klonk het lichtjes geïrriteerd. 'Euh', stamelde ik... 'Ik zie zwart schaamhaar.' 'Welke vorm heeft het schaamhaar bij de man?' vroeg de prof. 'Een ruit professor', antwoordde ik. 'Hmmm, ga door...' 'Ik zie ook een scrotum of balzak en een penis in slappe toestand'. 'In welke toestand kan een penis nog zijn, Juffrouw Callens?' 'In stijve toestand, professor'. 'En hoe noemen we dat in medische termen?' 'Euh, een... een erectie professor'. Ik staarde naar de grond. 'Juffrouw, gelieve naar een model te kijken als U het bespreekt. En met alleen te kijken kunt U een model niet bespreken. U dient zaken aan te wijzen. U dient te voelen', sprak de prof indringend. Aarzelend bracht ik mijn rechterhand in de richting van de prof zijn penis. Ik raakte het schaamhaar voorzichtig aan en benoemde het. Ik duidde ook met mijn vingertop de penis aan en de balzak. 'Zo Juffrouw, wat dient een arts te controleren bij een jonge mannelijke patiënt?' 'Euhm,...' Ik wist niet goed wat te antwoorden... Ik dacht enige tijd na... 'Komt er nog een antwoord, Juffrouw?' klonk het geïrriteerd. 'Euhm,... Of de teelballen zijn ingedaald in de balzak' 'Inderdaad. Doet U dat maar eens...' Ik wist niet goed hoe ik er aan moest beginnen. Ik had zoiets nog nooit gezien, laat staan eens gedaan. Ik bracht èèn hand in de richting van de prof zijn balzak. 'Juffrouw, U dient uw beide handen te gebruiken. Hoe kunt U anders nagaan of er twee teelballen aanwezig zijn!' Voorzichtig bracht ik ook mijn linker hand naar het scrotum van de prof. Mijn koude handen verwekten een reactie... De huid van de balzak trok zich wat samen. 'Men dient er steeds voor te zorgen dat men met warme handen de patiënt onderzoekt', sprak de prof. Ik wreef snel mijn beide handen wat tegen elkaar om ze wat op te warmen. Daarna ging ik voorzichtig verder voelen. 'Voelt U gerust maar wat dieper en doortastender', zei de prof als aanwijzig. Het voelde raar aan. Zo'n harige en speciale huid. En daaronder twee duiveneieren die te verschuiven waren. Ik zeg maar zoiets omdat ik niet goed weet met wat ik het moet vergelijken. De grootte klopt wel niet echt, maar de vorm min of meer. De prof leek te genieten van mijn aanrakingen. 'Juffrouw, U hebt èèn van de belangrijkste onderdelen nog vergeten te bespreken', klonk het plots. Ik keek omhoog naar de prof... Ik dacht na... in de mate dat ik dat nog helder kon... Het schoot me ineens te binnen dat ik de verschillende onderdelen van de penis nog niet had benoemd. Ik begon er aan. Ik raakte schuchter met èèn vinger de stam aan. 'Neem hem vast met je ganse hand' sprak de prof. 'Doe het net alsof je een hoorntje in je hand hebt'. Ik deed wat mij werd opgedragen. Het waren allemaal heel nieuwe ervaringen voor mij. Ik had mijn hand rond de staaf en voelde een slagader of arterie kloppen. 'Welke arterie voelt U', sprak de prof. 'De arteria dorsalis penis' antwoordde ik. 'Goed zo, Juffrouw. Nu nog een aantal andere onderdelen'. Ik nam de penis dichter vast aan het topje. Met mijn andere hand wees ik hem de meatus externus urethrae ofwel de opening van de urinebuis. 'Juffrouw, zorg eens dat U dit beter kunt tonen'. Ik hernam nogmaals de penis en de voorhuid verschoof. 'Wat heeft U zojuist verschoven', vroeg de prof. 'De voorhuid, professor'. 'Goed zo, en waar krijgt U nu zicht op?' 'De eikel, professor' 'Medische termen graag, juffrouw Callens!'klonk het nors. 'De glans penis, verbeterde ik mezelf'. 'En welke structuur ziet U aan de onderzijde van de penis, aan de rand van de glans?' 'Het frenulum of in de volksmond: het bandje' antwoordde ik snel. Ik hoopte dat het nu eindelijk snel voorbij zou zijn. Maar de prof ging nog verder met vragen stellen. Ik vond het echt een gênante situatie. 'Wat kan er met dat bandje gebeuren?' vroeg de prof. Ik moest bekennen dat ik echt het antwoord niet wist. Dat stond nergens in ons handboek en in de les was dit zeker ook nooit gezegd. 'Dat kan doorscheuren, volledig of gedeeltelijk bij de eerste ofwel bij hevige betrekkingen' antwoordde de prof maar zelf. 'Hoe kan een penis betrekking hebben?', was de volgende vraag. Ik was stomverbaasd deze vraag te horen. Wat moest ik in Godsnaam op deze vraag gaan antwoorden. Je kon met je antwoord alle kanten op... Welk antwoord wilde de prof horen... Ik vroeg aan de prof wat hij precies bedoelde... Hij liet blijken dat zijn penis nu geen betrekking kon hebben. 'Wat moest er eerst gebeuren, Juffrouw?' 'Misschien moet U eerst opgewonden geraken',... stamelde ik heel bedeesd. 'En dan Juffrouw?' 'Dan komt er normaal een erectie, professor...' Ik voelde dat ik nog roder werd dan van te voren. Ik gloeide helemaal. 'Juffrouw, U kunt dit proces ook nog versnellen. Legt U uw hand zoals daarnet rond de stam. En dan gaat U naar voor en naar achter.' Ik deed maar snel wat van mij gevraagd werd. Deze toestand begon echt uit de hand te lopen. Hoe vlugger ik er vanaf was, hoe beter. Ik kreeg nog wat aanwijzingen, zoals dat ik mijn hand wat strakker moest houden en dat ik de voorhuid mee moest bewegen. Tevens moest ik met mijn andere hand zijn ballen een massage geven. Er kwam al snel reactie.



De penis van de prof werd groter en stilaan ook harder. Ik schrok hevig. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, en zeker niet van zo dicht. De prof zag dit en vroeg met een grijns: 'Is dit de eerste maal dat u een erectie in levende lijve ziet, Juffrouw?' Aarzelend bekende ik dat dit inderdaad het geval was. 'Hoe komt een erectie eigenlijk tot stand en welke structuren helpen hierbij?' Nog een vraag... 'De zwellichamen professor'. 'Wat is er van de zwellichamen?'vroeg hij. 'De drie zwellichamen, namelijk het corpus spongiosum en de corpora cavernosa, vullen zich tijdens de erectie met bloed'. Ondertussen was het lid van de prof in volle glorie verschenen. Ik staarde voor me uit. Ik wist niet wat ik hiervan moest denken. De grote prof van anatomie hier voor mij met een erectie. Ik schaamde me diep. 'Juffrouw, het is nog niet afgelopen hoor', sprak de prof. De erectie heeft een functie, nietwaar...' Ik staarde opnieuw naar de grond... 'Nietwaar Juffrouw?', herhaalde de prof. 'Euhm... euhhh... ja professor' bracht ik in verschillende stoten uit. Ik vreesde het ergste... Ik hoopte dat het niet zo ver ging komen. Mijn eerste keer en mijn ontmaagding had ik wel anders voorgesteld. Ik verkrampte bij de gedachte hieraan. De prof moet dit wellicht gezien hebben. Hij sprak geruststellend dat ik me geen zorgen moest maken, dat hij me geen pijn ging doen. Ik moet hem raar aangekeken hebben, want hij vervolgde met een vraag: 'Wat komt er als een man op zich hoogtepunt komt?' 'Een... een ejaculatie en... sperma... ' bracht ik aarzelend uit. 'Inderdaad Juffrouw, en vermits U dit zeker nog niet gezien hebt, moeten we daar wat aan doen. Hou je handen als een soort kom rond de top van mijn penis', beveelde hij. Ik deed wat mij opgedragen werd in de hoop hier zo snel mogelijk van af te zijn en ook om mijn specialisatiekansen niet te vergooien. De prof begon met zijn ène hand zijn penis te omklemmen en hij bewoog hem van voor naar achter en terug. Later kwam ik te weten dat dit aftrekken was. Hij voerde het tempo af en begon een rooie kop te krijgen. Hij riep: 'Handen houden, ik ga klaarkoooooooooooooooommmmmmmmmmeeeeeen!' Onmiddellijk daarna kwam er een wit plakkerig spul uit zijn penis geschoten, tot op mijn handen. Het drupte wat in de grond. 'En nu Juffrouw, nu ga jij je handen proper maken door ze af te likken!'beveelde de prof. Met een lang gezicht bracht ik mijn handen naar mijn mond. Ik probeerde er zoveel mogelijk van te laten lopen. Gelukkig had de prof dit niet door, want hij was bezig zichzelf wat te fatsoeneren. Toen keek hij plots op en zag dat ik nog steeds aarzelde. 'Komt er nog wat van? Dit is voor een 18', sprak de prof aanmoedigend. Ik vermande me en likte mijn handen zo snel mogelijk schoon en slikte het ook zo vlug als wat door. Wat een speciale smaak. Een beetje zouterig en bitter. 'Zo Juffrouw, gefeliciteerd!' sprak de prof glimlachend alsof er niks was gebeurd. 'U hebt een 18! Als U tenminste verzwijgt dat ik U een extra kans heb gegeven na de oorspronkelijk wat mindere bespreking van het mannelijke orgaanstelsel'. Ik moest dom zijn als ik dit niet zou doen. De prof was gekend als een streng iemand, die niet overweldigend veel punten gaf. En nu had ik een 18!!! Weliswaar met een bittere bijsmaak... maar ja... De prof liet me eerst mijn handen wassen, zodat alle sporen ook daadwerkelijk verdwenen waren. Ondertussen had hij ook alle vlekken op de grond verwijderd. Met een brede smile nam hij van me afscheid. Net op tijd om de volgende groep studenten binnen te laten...

Ik heb er lang tegen niemand iets over gezegd. Enkel èèn goeie vriend is er van op de hoogte. En nu ook jullie...