Maandagochtend, voor de meeste mensen de minst favoriete dag van de week. Niet voor mij. Maandagmorgen betekent een week vol nieuwe kansen en verrassingen. Zeker deze ochtend. Het is nog geen zes uur als ik mijn hardloopronde begin. De wereld is nog half in slaap en er zijn slechts enkele mensen op straat. Alhoewel. Een eindje voor me rent een man. Lang, gebruind, met donker haar en een grijze hoodie die nauw om zijn gespierde armen sluit. Daar kan mijn verbeelding wel mee vooruit. Ik zie al voor me hoe we samen hardlopen en vervolgens onze bezwete lichamen een lekker lange douche geven. Ik loop vlak achter hem en begin me net af te vragen of ik hallo durf te zeggen als ik hem passeer als hij plotseling stopt. Ik heb geen tijd meer om af te remmen en knal pardoes tegen hem op.

‘Shit, sorry.’ Ik kijk hem blozend aan.

‘Ah nee mijn fout, mijn veter zat los.’ Hij kijkt me verontschuldigend aan en schudt dan mijn hand.

‘Adam.’

‘Charlie.’

Ik voel de vonkjes, in ieder geval van mijn kant, overspringen als onze handen elkaar raken en even denk ik aan een stomende douchescène.

‘Ik woon hier nog maar net, dus ik moet nog een leuke hardlooproute vinden. Kun je wat aanbevelen?’ Hij grijnst en gebaart naar de weg voor ons.

‘Je kunt met me mee rennen? Ik weet een mooi park hier vlakbij waar ik eigenlijk altijd heen loop.’ Ik sta versteld van mijn eigen durf. Tot mijn genoegen stemt Adam in en rennen we samen naar het park. Hij blijkt een lekker tempo te hebben en we raken aan de praat over vanalles en nog wat. Voordat ik het weet rennen we twee straten achter mijn huis en zegt hij:

‘Nou, hier woon ik dus.’ Gebarend naar het kleine maar schattige huisje met blauwe voordeur.

‘Grappig, vlakbij mij.’ Het blijft even stil. Dan zegt Adam:

‘Je kunt vast wel een douche gebruiken?’ Hij kijkt me grijnzend aan, draait zich om en loopt naar de voordeur. Even sta ik te twijfelen, maar dan besluit ik mijn fantasie uit te voeren en volg hem naar binnen. Hier en daar staan nog verhuisdozen maar daar heb ik geen aandacht voor. Adam laat een spoor van kleren achter terwijl hij naar de badkamer loopt. Ik hoor hoe hij de douche aanzet als ik net mijn shirtje over mijn hoofd trek. Eenmaal naakt stap ik de met stoom gevulde kabine binnen en gluur stiekem naar zijn lid dat groot en al half stijf van opwinding tussen zijn benen hangt. Adam neemt me goedkeurend in zich op terwijl hij me inzeept. Zijn sterke handen kneden mijn schouders en glijden over mijn borsten en billen. Ik leun tegen de koude muur als hij me kust. Zonder moeite tilt hij me op en glijdt naar binnen. Hij bepaalt het tempo terwijl hij me optilt en laat zakken en ik klaag niet. Binnen een minuut voel ik mijn nagels in zijn rug zinken als we bijna gelijktijdig een hoogtepunt bereiken. Hijgend laat hij me zakken en sta ik trillend op mijn benen maar met een brede glimlach.

‘Nu kan ik pas echt een douche gebruiken.’