Een collega hoerenloper gaf me de tip: achter de kerk in de inham eerste raam links, voluptueuze Française met blond pagekapsel. Maar eenmaal ter plaatse bleek daar niemand te zitten die voldeed aan het opgegeven signalement. Weliswaar had die collega hoerenloper sinds kort een brilletje nodig om de krant te lezen, maar het leek me toch stug dat hij een struise negerin met vrolijk gekleurde vlechtjes zou verslijten voor een blonde Française. Overigens beviel de meid die nu naar me stond te lonken me ook prima. Niet dat ze echt knap was, maar ze had een gulle boezem in de aanbieding, alsmede een formidabel achterste. Het mooist aan haar was echter haar stralende glimlach, als in een tandpastareclame. Kort roffelde ik met mijn knokkels op de deurstijl. Ze deed open, ik stapte half naar binnen. De prijs werd afgemaakt op 40 euro voor een nummertje doggie style. Het was smoorheet in dat peeshok van haar. Puffend gooide ik wat kleren van me af. Alles aan haar was groot en rond en goed ontwikkeld, als van een ex-atlete met een neiging tot overgewicht. Met haar rug naar me toe sloot ze het gordijn. Het korte broekje van knalrode glimstof zat hoog in haar imposante bilnaad getrokken. Ze was afkomstig uit Jamaica, zei ze. Inderdaad sprak ze van dat onverstaanbare Trench Town Engels, hoewel ze vermoedelijk al jaren in Engeland woonde, er mogelijk zelfs geboren was. Surinaamse Nederlanders hebben vaak evengoed een accent, al weten ze bij wijze van spreken amper waar Suriname ligt. Ik houd van accenten; ze geven de taal iets kruidigs. Zittend op de rand van het bed mocht ik haar shorts hoogstpersoonlijk afstropen. Wijdbeens kwam ze voor me staan en liet me kijken. Liefkozend streek ik met mijn vingertoppen over haar sterk welvende venusheuvel. De huid voelde hobbelig aan als van een geplukte kip. Haar kleine schaamlippen waren langer dan haar grote schaamlippen en hingen er als niet al te dun gesneden plakjes zalm tussenuit. De delicatesse werd zonder garnering opgediend: alle beharing was zorgvuldig weggeschoren. Het water liep in mijn mond. Verlekkerd stak ik mijn tong uit en maakte er een speelse schijnbeweging mee in haar richting. Ze moest erom gniffelen en vroeg of ik soms zin had om haar daar beneden te likken. Met beide handen greep ze mijn hoofd vast en trok dat baldadig tussen haar benen omlaag. Eerlijk, ik zou best hebben gewild, maar een al te gepeperde latexwalm weerhield me. Die verbaasde me niet, op een lome vrijdagavond als deze draaide de rubberverwerkende industrie in dit stadsdeel op volle toeren. Iemand die last had van een zwakke maag kon zich misschien maar beter niet afvragen de hoeveelste klant van die dag hij was. Toevallig heb ik een maag van gietijzer! Ik drukte een vluchtig kusje op haar spleet en zei dat ik wilde doen waarvoor ik had betaald. Daarop kreeg ik een condoom uitgereikt. Het was hier zelfbediening. Mijn GSM ging, verdomme. Ik viste hem uit mijn jaszak. In het leesvenstertje verscheen de naam van de aanvoerder van mijn zaalvoetbalteam. Ik aarzelde, gebaarde mijn gastvrouw met een vinger tegen mijn lippen dat ze sst-stil moest zijn en nam op. We wisselden enkele woorden. Waarvoor hij belde: de wedstrijd van morgen was vervroegd van halfnegen naar halfacht. Ik bedankte hem voor de informatie en verbrak de verbinding. Even later knielde ik achter die enorme, Jamaicaanse batterij neer. Een arm ver achter haar rug buigend greep ze mijn penis. De kale vulva puilde als een welig stuk tropisch fruit achterwaarts tussen haar dijen uit. Met een plop stopte ze hem erin. Ze was warm en glad; de gladheid kwam uit een pompfles Wet Stuff, de warmte had ze van zichzelf. Grommend begon ze haar heupen van voren naar achteren te bewegen. In het begin voelde ik haar ritme niet goed aan, net of ze steeds vertraagde en de verkeerde kant op paarde. Maar toen ik de slag eenmaal te pakken had, ging het ronduit geweldig. Bijzonder voorzichtig scheen ik niet met haar te hoeven doen, per slot van rekening was ze bepaald geen tengere prima ballerina van minder dan 100 pond. Ik kon hem naar binnen duwen zo ver als ik wilde. Na een poosje liet ze zich zelfs op haar ellebogen zakken en stak haar gat nog wat hoger in de lucht. Haar vlees was een genot voor de tastzin: stevig en toch zacht, mals maar niet week. Met mijn handen plat bovenop haar billen gaf ik heel subtiel kleine tempowisselingen aan. Samen vormden we een zalige, lui swingende schommel. De reggae zat haar merkbaar in het bloed: backbeat jongens, backbeat! Minutenlang pompte ik zo op haar in, niet te gejaagd maar soepel en tot op de bodem. Al die tijd weergalmde haar kamertje van de meest smerige keelklanken, laag en dof als van een bronstig dier. Allemachtig, wat kon dat wijf lekker kreunen! Hoe dieper ik boorde, hoe goorder ze kreunde en hoe goorder zij kreunde, hoe dieper ik boorde. Het was erg lang geleden dat een hoer zulk onbeschaamd pornokabaal voor me had gemaakt. Met een hese bibber in mijn stem vroeg ik of ze het lekker vond zo. O, ik kon neuken als de beste, bezwoer ze in dat smeuïge Engels-Creools van haar. Zo'n grote had ze in geen weken gehad! Dat was natuurlijk gelogen, wist ik; en toch leek ze het te menen, op dat moment althans. Maar of haar geilheid nou gespeeld was of niet, het belette haar allerminst de klok in de gaten te houden. Mijn tijd was bijna om: spuiten of bijbetalen. Het werd het eerste. Terwijl ik klaarkwam en de Jamaicaanse deed alsof, klonk in de verte de sirene van een brandweerauto. Dat noem ik nog eens een goede timing! Tevreden liet ik me op het bed vallen. Mijn voorhoofd was klam van het zweet. Met een triomfantelijke grijns keek ze op me neer. Belangstellend kneep ze in het topje van mijn condoom, om te weten hoeveel het was. Haar ebben ogen glansden brutaal: het was genoeg, meer dan genoeg. Op zaadlozingen wordt door mij niet bezuinigd. Ik wurmde het condoom af, legde er een knoop in en wikkelde het in een tissue. Ze vroeg of ik gauw een keertje terug zou komen, of eigenlijk was het geen vraag maar een bevel. Ik stond al bij de deur en nam met een vriendelijke tik voor haar bips afscheid. Ik ging een pilsje pakken. Het liep tegen middernacht toen ik ontdekte mijn telefoon kwijt te zijn. Die moest ik dus op het Oudekerksplein vergeten hebben, besefte ik. Na dat telefoontje van onze aanvoerder had ik het ding in mijn ongeduld onder haar bed gemikt. Vanuit een telefooncel belde ik mijn eigen 06-nummer. Ze nam niet op. Ik was moe en verlangde naar mijn nest, maar was wel genoodzaakt om nog even bij haar langs te lopen. Haar gordijn was gesloten. Op gepaste afstand wachtte ik. Een Duitse toerist kwam naar buiten. Duitsers schijnen dol te zijn op donker, want dat kunnen ze thuis moeilijk krijgen. Langzaam kwam ik dichterbij. Toen ze haar gordijn weer openschoof en mij pal voor haar vitrine zag staan, veranderde haar hele gezicht in een brede, hagelwitte glimlach. Met mijn hand aan mijn oor gedrukt gaf ik een mimische vertolking van een telefoongesprek. Ze schaterde het uit. De deur ging op een kier en ik kreeg mijn Neukiaatje terug. Eerlijk waar, ik was trots op haar: een fantastisch achterwerk, een vakvrouw en nog eerlijk op de koop toe! Ik ging naar huis, slapen. Pas de volgende morgen kwam ik op het lumineuze idee om mijn beltegoed eens te checken. En jawel, ze had het helemaal opgemaakt, tot op de laatste, miserabele cent. Ruim 30 euro had ze me op die manier afgetroggeld. Zo eerlijk was ze dus ook weer niet! De ontdekking door haar belazerd te zijn bezorgde me spontaan een erectie. Ik holde naar de badkamer en begon staand voor de hoge spiegel te masturberen. In gedachten zag ik die onthaarde vagina met de naar buiten hangende kleine schaamlippen weer voor me. Zaad droop langs het spiegelglas naar beneden. Dat die rasta hoer me had bestolen, waarom wond dat me nou zo op?