Vijf uur, eindelijk. Ik stond al twintig minuten te wachten. Met opzet vroeg vertrokken vanwege aangekondigde wegwerkzaamheden, die uiteindelijk weinig voorstelden, dus veel te vroeg aanwezig. Om vijf over vijf zwaaide de deur van het makelaarskantoor open en daar stond ze dan. Anouk. Vierentwintig jaar, 1 meter 63 lang en een droomfiguurtje. Damn, zelfs in haar zakelijke outfit zag ze er strak uit. Ze keek om zich heen, en lachte toen ze me zag staan. Ze kwam op me afgelopen en omhelsde me. Haar collega stond nog te kijken op de stoep voor het kantoor. "Ik heb haar verteld dat je mijn vriend bent hoor," fluisterde ze vlak voor ze me zoende. Altijd in voor een geintje zoende ik haar terug, terwijl haar collega glimlachend wegliep.

We stapten in mijn auto en vertrokken naar de zaal waar vanavond om acht uur het concert zou beginnen.



Ik kende Anouk nu zeven jaar, en we waren in die jaren goed bevriend geraakt. We hadden al heel wat meegemaakt. Stilzwijgend waren we het er altijd over eens dat we vrienden zouden zijn, en niets meer dan dat. Anouk was een wilde toen ik haar leerde kennen, kortdurende relatie na kortdurende relatie, af en toe afgewisseld met een one night stand. In de loop van de afgelopen jaren was ze echter toch rustiger geworden, en de laatste elf maanden had ze een stabiele relatie gehad. Een paar maanden geleden had ze haar vriend echter met een andere vrouw betrapt en er een punt achter gezet. Teleurgesteld in de liefde besloot ze even lekker een poosje alleen te blijven. Die beslissing had ik, na een soortgelijke ervaring, jaren geleden al gemaakt, en dat beviel eigenlijk prima. We begrepen elkaar dus uitstekend.



In de auto ging het gesprek over van alles. Over haar werk (dat haar niet echt meer beviel), haar danslessen, haar familie, haar collega. Over mijn hobby's, mijn werk en de band waarin ik speelde. Na een uurtje kwamen we bij mijn huis aan. Ze sprong even onder de douche terwijl ik het eten klaarmaakte. Muziekje erbij, en na een uurtje wandelden we naar de zaal toe. We waren vroeg, dus we hoefden niet lang in de rij te staan. Ik liep naar de bar om een wijntje en een biertje te halen. Ik had Anouk net haar wijn gegeven toen het voorprogramma begon. Een mij volslagen onbekende band stond op het podium, maar al snel trokken ze mijn aandacht door hun strakke spel. Mooie gitaarsolo's en opzwepende baslijntjes. Toen de hoofdact opkwam was het publiek al flink in de stemming en daar werd goed gebruik van gemaakt. Na twee uur en drie encores was het weer afgelopen. We wandelden weer naar huis, nog wat nakeuvelend over het concert. We hadden allebei een geweldige avond gehad.



Eenmaal bij mij thuis ploften we neer. Ik schonk haar nog een wijntje in, zelf vergreep ik me aan een mooie twaalf jaar oude single malt whisky. Een DVD'tje erbij en er was weinig meer te wensen over. Opeens bedacht ik me dat ik mijn telefoon nog in de auto had laten liggen. "Ik ben zo terug!", zei ik, terwijl ik mijn schoenen aantrok. Ik haalde mijn telefoon en liep terug naar boven. Terwijl ik de kamer in liep zag ik dat ze het licht had uitgedaan en de kaarsen had aangestoken. Vragend keek ik haar aan. "Dat is toch veel leuker!", vond ze, haar ogen twinkelend. Ik moest het wel met haar eens zijn. Na een uurtje of twee besloten we te gaan slapen. Ik schoof de salontafel aan de kant om ruimte te maken voor het uitvouwen van mijn slaapbank. Ik haalde mijn tweede dekbed en gaf het aan haar, samen met twee kussens. Ik vroeg haar of ze nog iets nodig had, waarop ze ontkennend antwoorddde. Het werd tijd om mijn mandje op te zoeken.



Nadat ik een half uurtje in bed had gelegen, en net op het punt van inslapen stond, hoorde ik de deur van mijn slaapkamer open gaan. Anouk stond in de opening. "Wat is er?", vroeg ik. "Ik heb het koud", zei ze. Dat zou ook kunnen, mijn reserve-dekbed was een stuk dunner dan het mijne en het was tenslotte al half november. "Wil je van dekbed ruilen?", vroeg ik haar. "Het mijne is dikker..." Ze kwam naar me toegelopen, en zei zacht: "Ik hoopte eigenlijk dat we samen in jouw bed zouden kunnen liggen...". Ik schrok even, dat had ik niet verwacht. Na een korte aarzeling antwoordde ik dat dat wel zou kunnen. Ze schoof het dekbed opzij en stapte in bed. "Hoe lang is het geleden, dat er iemand hier naast je heeft gelegen?", wilde ze weten. Ik moest even denken. Was het drie of vier jaar geleden? Best een poosje geleden, in elk geval. "Mis je het niet, zo af en toe? Iemand naast je? Samen wakker worden? Samen in slaap vallen?", vroeg ze. Ik antwoordde, "Je hebt het zelf nu ook een poosje gemerkt toch, de afgelopen maanden? Mis jij het?". "Ja, toch wel...", zei ze. "Ik in het begin ook", zei ik. "Maar dat verdwijnt vanzelf na een paar maanden." Ik begon me een beetje ongerust te maken, zo was het toch nooit geweest tussen ons? Ze schoof iets dichterbij en fluisterde: "Ik wil het niet zover laten komen... Ik wil...", en ze hield haar mond even dicht. "Wat wil je?", vroeg ik. Ze opende haar mond weer, maar dat was niet om te praten... Ze zoende me, snel, zo snel dat ik me afvroeg of ze zich niet bedacht had of er spijt van kreeg. Voordat ik die gedachte uit kon spreken, zoende ze me weer, deze keer langer en vastbeslotener. "Ik denk hier al aan sinds vanmiddag", bekende ze. Eerder die middag had ze me verrast, maar toen had ze een geldig excuus. Nu was er echter geen collega om als oorzaak aan te wijzen... Dus was de verrassing des te groter. Ze schoof nog dichter naar me toe en fluisterde: "Zeg nou niet dat je hier nog nooit over hebt nagedacht...". Daar had ze gelijk in. Onwillekeurig had ik er best wel eens over nagedacht hoe het zou zijn, met haar. "Ik krijg het idee dat ik niet de enige ben die daarover heeft nagedacht", zei ik. Voor ze me meenam in een lange, opzwepende zoen fluisterde ze nog: "Dat klopt...".



We zoenden en we zoenden, misschien wel een half uur. Mijn handen verkenden haar lichaam, en de hare deden hetzelfde- maar dan bij mij... Opeens stopte ze, en schoof ze bij me vandaan. Ik vroeg wat er aan de hand was. "Ik moet echt even iets uitdoen!", zei ze, terwijl ze haar string en haar BH naast het bed neergooide. Bevrijd van het omhulsel streelden haar borsten over mijn borstkas. Ik masseerde ze kort en ik voelde hoe haar tepels verstijfden onder mijn aanraking. Haar adem stokte even. Ik keek haar aan. Vragend keek ze terug. "Is dit echt wat je wilt?", vroeg ik haar. "Je moet niet iets doen omdat je denkt dat ik dat van je verwacht!". Ze antwoordde niet, maar drukte haar lichaam zo strak tegen het mijne dat het leek of ze zich ermee wilde versmelten. Ze keek me aan en zei: "Ik weet al maanden dat ik dit wil... Je bent de enige die ik altijd onvoorwaardelijk vertrouwd heb, juist omdat je nooit iets hebt geprobeerd. Je weet best dat ik je aantrekkelijk vind, en je hebt mij ook al vaak genoeg verteld dat je me knap vindt... Toch?" Dat klopte, ze was bloedmooi. Met haar kleren uit leek haar lichaam nog perfecter dan ik me had voorgesteld. Ik bevestigde aarzelend, bang om gretig te klinken. Ik strekte mijn arm naar haar uit, probeerde haar schouder te strelen... Maar dat lukte niet. Voor ik bij haar schouder was greep ze mijn hand al, hield hem vast, bracht hem naar haar mond en likte aan mijn vingers... Om hem vervolgens voorzichtig naar beneden te bewegen, naar het gebied dat door het dekbed aan het oog werd onttrokken. Ik voelde hoe ze mijn vingers voorzichtig over haar schaamlipjes heen en weer bewoog. Dat was genoeg om ook mijn laatste terughoudendheid overboord te gooien. Ik zoende haar terwijl ik over haar kutje heen en weer bewoog, eerst voorzichtig, maar al gauw -aangemoedigd door haar opgewonden gehijg- sneller en dieper. Met één vinger gleed ik diep naar binnen, wat me op een goedkeurende kreun kwam te staan. Een tweede vinger naar binnen. Nog een kreun, deze keer veel heftiger. Terwijl ik haar nog altijd zoende masseerde ik haar clit met mijn duim, en haar g-spot met mijn vingers. Langzaam bouwde ze de spanning op. Toen ik het idee had dat ze op het punt stond om klaar te komen, haalde ik mijn hand weg en verving mijn masserende vingers door mijn tong. Boven mij ging Anouk door het lint van genot. Ze kwam harder dan ik ooit een vrouw had zien komen. Ik kwam omhoog, en we lagen languit tegen elkaar. Haar hoofd op mijn borstkas, mijn armen om haar heen. Het duurde lang voor haar ademhaling zich weer enigszins genormaliseerd had.



"Drie of vier jaar zei je toch?", vroeg ze na een tijdje zo gelegen te hebben. Ik keek haar niet-begrijpend aan. "Sinds je voor het laatst iemand in je bed hebt gehad?". Ik antwoordde bevestigend. "Je bent het nog niet verleerd!", fluisterde ze. Ik glimlachte. Ze had gelijk. Maar een andere gedachte stak ook de kop op. Hoe had ik dit nou jarenlang niet kunnen missen? Of had ik alleen mezelf maar wijsgemaakt dat ik het niet miste? Mijn gedachten werden ondebroken door de hand van Anouk die op verkenningstocht ging. Ze zoende me weer, lang en hartstochtelijk. Ik wilde opnieuw naar haar toe schuiven om het nog eens dunnetjes over te doen, maar ze hield me tegen. "Nu ik", fluisterde ze. Terwijl ze dat zei voelde ik hoe haar hand zich in mijn boxer begroef. Nog half stijf van de vorige ervaring kostte het haar hand geen enkele moeite om me weer helemaal hard te krijgen. Terwijl ze me langzaam aftrok speelde haar tong in mijn nek, rond mijn oren en weer terug. Haar gejaagde ademhaling verried dat ze zelf ook nog lang niet tevreden was. Ze duwde tegen mijn schouder, en ik begreep haar. Ik rolde op mijn rug, terwijl ze bovenop me ging zitten. Haar handen nog steeds om mijn pik, nu achter haar rug. Ze schoof naar achteren , met haar kont tegen mijn pik aan. Ik reageerde direct. Ze schoof nog wat verder naar achteren en liet haar drijfnatte kut over mijn paal heen zakken. Ze begon te bewegen, langzaam, maar in snel toenemend tempo. Ik vond haar ritme en bewoog mee. Op die manier, in een perfect duet, lieten we het allebei over ons heen komen. Ik merkte als in een roes dat ik in haar ontplofte. Zij merkte het ook, getuige haar lange kreun. Ik hoefde alleen nog maar met de top van mijn wijsvinger over haar clit te strelen en ook zij liet alles gaan. Ze kwam nog harder dan daarnet. Ze keek me aan, gleed langzaam van me af en legde haar hoofd op mijn schouder. Ik zag een kleine traan over haar wang lopen, maar ze lachte erbij en ik wist dat het een traan van geluk was. Ze sloeg haar armen om me heen en zoende me, lang en teder, voor ze in slaap viel. Mijn ogen bleven niet veel langer open, en in elkaars armen vielen we een diep gat in. Het kon ons niet schelen, we waren er samen.