Ik bekeek het bundeltje op zolder van Prof. dr. Harkema. Een behoorlijke stapel papier maar ook in een map foto's. Deze Amsterdamse onderzoeker arts had een aantal jaren onderzoek gedaan naar straatsoffies en daar uitzonderlijke rapportage haast verhalen van opgetekend. De zolder van het instituut moest worden opgeruimd omdat een verhuizing naar een andere VU gebouw op handen was. Ik bekeek als eerste de map met foto's. Allemaal jongens van een jaartje of zetien tot net in de twintig die naakt waren gefotografeerd. Achterop de foto's stonden hele beschrijvingen van hun. Op de foto stond een nummer wat weer correspondeerde met het dossier. Er waren heel uitvoerige intervieuws afgenomen. Ik las die stukken en bekeek de daarbij behoren de foto of foto's. Meer dan honderdjaar geleden waren die gemaakt blijkbaar was toen dat onderzoek als gestart en steeds overgenomen door andere wetenschappers. Er was ook nooit rugbaarheid aangegeven. Ze lagen in het geheim op deze zolder in een afgesloten kast. Maar ook van de laatste jaren was er nog min of meer onderzoek gedaan. Michiel de Jong Amsterdamse straatjongen beide ouders overleden waar uitvoerige tekeningen hem in beeld brachten. Knap getekend een soort studie. Michiel slenter de stad af opzoek naar werk of eten. Hij hield zich voornamelijk op, op de Oude en Nieuwe voorburgwallen of het centrum. Om ongemoeid te blijven van tucht en straf verleende hij vanaf zijn vijftiende diensten aan mannen van betere komaf. Ik nam het hele dossier en negentien dozen meer naar huis. Ik wilde het lezen en bekijken. Van de laatste jaren waren er veel foto's en filmmateriaal bewaard gebleven. Maar Michiel waar ik nu een verhaal over zal schrijven was al heel uitzonderlijk. Het moete een knappe jongen zijn geweest. Een tiener van die tijd in de Amsterdamse binnenstad. Hij verleende niet alleen zijn diensten aan mannen of jongelingen maar ook aan meisjes en vrouwen. Zelfs was hij voorloper van de kunstmatige bevruchting. Michiel sliep vaak bij de doodgraver in karren of kisten. Dat was he t gegund. In die tijd reden doodgravers met karren haalden doden op of reden die naar het kerkhof in karren op twee wielen. Michiel verbleef in de nacht vaak in die stallingen ook latere paarden stallen toen de doodgraver paard en wagen gebruikte dodenkoets. Dan sliep Michiel daarin. Michiel zo kan ik nagaan was 173 lang woog 52 kilo was blond had blauwe heldere ogen. Hij was geboren in Den Helder en zoon van een beurtschipper. Beide ouders waren achter elkaar overleden ten gevolge van een besmetting met een dodelijke griep. Michiel was enige zoon. Na de begravenis en verkoop van het beutschip en vereffenen van schulden was Michiel zelf instaat tot werken kwam niet in een weeshuis. Hij was toen vijftien zoals ik kan achterhalen. Michiel kwam voor de eerste keer in aanraking met de politie toen hij een stomdronken Amsterdammer beroofde van geld en goed nadat de man wel van de diensten van de jongen gebruik wilde maken. In een steeg aan de Oudezijds voorburgwal lokte Michiel de man naar het einde van de staag. Nadat de man Michiel half had ontkleed zijn jongenlijf streelde en diens fallus beroerde onkleedde Michiel de man beroerde diens fallus maar ontnam de man zijne geld en goed. Den man knielde voor Michiel en nam diens fallus in zijne mond. Michiel had alles al wat hij wilde hebben, maar wilde ook zijne bevrediging vinden bij den man. Op een handige manier had dus Michiel de man meegelokt in de steeg had hem geld en goed afhandig gemaakt maar liet zichzelf ook nog even door de man pijpen. Toen hij weg wilde is hij op de Gracht opgepakt door de politie en meegenomen naar het bureau. Daar in het bureau heeft hij zijn diensten ook aangeboden en zodoende kreeg hij een soort bescherming. Michiel verdiende blijkbaar behoorlijk aan zijn prostitutie zo kun je het gewoon noemen. Hij was een geliefde jongen in de stad wat kwam door zijn verzorgde uitstraling en beschaafde manieren. Michiel werd gevraagd door een gehuwd paar die geen kinderen konden krijgen. Zelfs bemiddeld door een arts. De vurigheid van de jongen blijkbaar een goede hengst was al snel overal bekend. Michiel werd bij nacht opgehaald in een gesloten koets en naar het huis van het gehuwde paar gebracht. nadat hij een bad had genomen deelde hij die nacht voor het eerst het bed met man en vrouw. Michiel minde de vrouw in het bijzijn van haar man. Toen hij haar grofweg begon te neuken plezierde hij ook de man door toe te staan dat die zijn fallus in zijne mond nam. De man zat eerst aan het hoofdeinde van het bed. Keek hoe de jongen zijn vrouw neukte zag hoeveel tijd en liefdevolle toewijding en genegenheid hij de vrouw gaf. Omdat de man blijkbaar den ronde billen van Michiel prachtig vondt likte hij terwijl Michiel zijne vrouw minde diens aars. Toen Michiel ejaculeerde stopte hij niet zijne fallus verslpte niet maar was gereed voor een tweede ejaculatie. Ik bekijk de tekeningen van de fallus van Michiel. De jongen had een fallus van zeventien punt 2 centimeter en een omvang van 4.3 centimeter. Hij was niet besneden. Zijn schaamhaar was getrimd wat alleen bij edelen en hoog geplaatsten wel werd gedaan jongelingen die hun fallus door trimmen grote wilden doen laten lijken. Door het likken van de anus van Michiel werd de jongen extra gestimuleert. Hij kreeg voor zijn trio geen zilveren maar gouden dukaten. Hij sloop in de vroege ochten het huis weer uit zonder dat iemand hem had gezien. Nog opmerkelijker is dat na negen maanden Michiel opnieuw werd beloond met enkele Gouden dukaten. Blijkbaar had hij goed werk verricht. Maar voor zijn werk kwam Michiel een aantal malen over de vloer om den andere week vier keer. Maar ik kan nog veel meer leren over die tijd. Michiel kwam ook voor uitzonderlijke opdrachten. Zo had een notabele van de stad gehoefte aan de lusten van de jongen. Michiel kwam in de salon ontkleed ging bij het open vuur zitten en de man kon zijn ogen aan de jongen wagen. terwijl de man eigenlijk gewoon de naakte jongen bekeek die bij het open vuur zat masturbeerde deze zich. Dat kwam vaker voor dat alleen de jongens oraal mannen bevredigden of die al kijkende naar de jongens zichzelf bevredigden. Ze kwamen niet in aanraking met de fallus van de jongelingen omdat schaamluis en geslachtsziekten niet konden worden behandeld toen. Het was dus een veilige manier van lust omdat de jongens altijd schaamluis hadden en geslachtsziekten. Michiel masturbeerde zichzelf terwijl de man naar hem keek. Ook nam hij de fallus van de man in zijn mond. Er stond ook beschreven dat Michiel de liefde bedreef in een doodskist met door de begrafenisondernemer opgedane klanten die blijkbaar die wens hadden. Michiel die blijkbaar zijn verhalen verteld aan een arts die een paar keer opmerkt onder koorts verteld de jongen alles. Michiel licht naakt klaar in de doodkist. De doodskist die op de vloer is neergezet zodat de man naast de kist de jongen kan strelen en bekijken. De man kan een necrofie zijn geweest die vaker als klant kwam dit is een vorm van necrofilie sex met een dode maar nu gespeeld. In die tijd kwam dat veel vaker voor en was helemaal niet ongebruikelijk. Blijkbaar heeft de arts die dit optekende of een goede band met Michiel gehad of hem behandeld voor ziektes. Beide kunnen ook. Toen Michiel tot ejaculatie kwam was de opwinding bij de man weg. Hij betaalde en ging weg. Ook werd Michiel veelvuldig door pooiers ingezet. Hij strikte meisjes die de kroegen werkte omdat hij uitzonderlijk knap was. De hedendaagse lover boys. Maar gaf ook shows waar Michiel voor een kleine betalende groep zijn kunnen toonde op een toneeltje. In schemer licht neukte Michiel een prostituee terwijl dus klanten toekeken. Toen hij achttien was deed hij dat dagelijks. Michiel had geen enkele voorkeur voor vrouwen. Zo bedreef hij de liefde met een vrouw van vijfenvijftig voor die tijd een behoorlijke oudere prostituee. Die werden over het algemeen niet zo oud in die tijd. Ook was hij kundig en bedreef ook de anale liefde met zowel vrouwen als mannen. Ook daar had Michi el op zijne leeftijd geen voorkeur in. De meisje die muisten besmeerde Michiel met goede boter. Ik legde dit uit als een meisje die voor de eerste keer anaal door Michiel werd genomen dus daarbij kon tegenstribbelen niet zijn stijve penis in haar aars kon verdragen verzachte Michiel de pijn voor het meisje door haar anus in de smeren met vettige boter. Blijkbaar was dat dan beste boter. Ik kan niet precies achterhalen wanneer Michiel overleed. Maar hij is niet erg oud geworden zover ik kan achterhalen zevenentwintig. Het moet een uitzonderlijke knappe jongen zijn geweest. Die erg potend is geweest omdat herhaaldelijk het verhaal aangeeft dat hij meerdere malen achtereen instaat bleek de liefde te bedrijven met zowel mannen als vrouwen. Ook masturbeerde voor het oog van klanten Michiel zichzelf uren. In de eerste jaren van zijne activiteiten betaalde Michiel om niet in de gevangenis te belanden. Maar later betaalden ze hem dubbel en dwars terug omdat zijne schoonheid verblinden moet zijn geweest. Hij is nooit getrouwd zover ik kan nagaan. Ook heeft hij nooit een vrouw bezeten. Wel kan ik lezen dat hij blijkbaar vaak of altijd bij de arts woonde. Of die nu getrouywd was verteld het verhaal niet. Ook niet dat hij Michiel minde. In bordelen en achterstegen verleende Michiel tegen betaling zijn diensten in het begin in stegen voor dronken scheeplieden. De jongen had geen moeite met anale seks. Zo is beschreven dat hij het makkelijk vond om op een avond meerdere schepelingen vanuit het cafe in een steeg hem te laten neuken. het koste minder tijd omdat hij niet snel te bevredigen was blijkbaar. Zijne ronde billen hadden aantrekkingskracht op mannen. Zo kunnen wij de jaren 1611 heel goed beschrijven ook aan de hand van documenten uit die tijd. En latere. Michiel was een van de vele jongens die zichzelf prostitueerden. Jan Boontje was meer een straatschoffie die in de stegen tegen de muur stond met zijn fallus uit zijne broek. Voor weinig geld plezierde hij de mannen. Zijn kleine penis kleine gestalte met zijne pet op het hoofd waar hij in onvervalst Amsterda ms zichzelf aanbood. Voor ene stuiver. Een goedkoop schandknaapje die later naar zee ging als scheepsjongen. De meeste scheepjongens waren voor het plezieren van de zeelui aanboord. Veel Engelse schepen maar ook Spaanse en Nederlandse schepen zochten in steden die jongens op maar ronzelden die jongens ook. Met name Duitse jongens waren aan boord als scheepsjongen geliefd. De haven van Hamburg leverde veel scheepsjongens. Die nadat we de kapitein en officieren minden uiteindelijk na bewezen diensten bij de bemanning kwamen. Veel jongens overleefden die tochten niet. Maar telekens bracht de kapitein nabestaande de buidel. Gewoon hetgeen de jongen bij elkaar had geneukt. Scheepjongens waren ratten. Ze stalen zoveel ze konden aan wal. verborgen hun buit op het schip. Maar stalen nooit van de bemannig. Veel horloges werden op zee weer verhandeld of andere waardevolle zaken. Jongen werden voorbereid op hun minnelijke werk met het knaapje. Misschien komt daar de naam wel weg, een stokje waarmee touwen werden vastgezet maar die eerst voor het oprekken van de anus van de jongen werd gebruikt. Als de scheepsjongen bij de bemanning kwam moest die toestaan dat vele mannen hem de nacht neukten. Omdat hij zonder enige voorbereiding dan geen nacht zou overleven rekte de boodsman de jongensanus eerst op met het ronde gladde knaapje. Die knaapjes werden van hout gemaakt uit de oost. Hardhout blijkbaar zo glad gemaakt dat ze niet spinterden. Het is niet te lezen in de Scheepsjongen van Bontekoe. Jan Boontje liet zichzelf anaal gebruiken in kroegen van een zeer bedenkelijk niveau op de tafel. Op een tekening is te zien hoe of eigenlijk welk standje. mannen staan rond een tafel waar dan Jan Boontje op zijn rug op tafel met benen omhoog te zien is. Er staat iets in ouds Hollands schrift bij. (vertaling ) De rug op de rand van de tafel, zodat de anus gemakkelijk kan worden binnengedrongen met de fallus. Een makkelijke manier een jongen te kunnen neuken. Benen omhoog tegen de schouders van diegene die hem wil neuken. Ja ja wij moeten weer naar de VOC mentaliteit. Waar de knapen niet moesten zeuren, klappen kregen of als lustobject als scheepsjongen mee voeren op de VOC schepen. Als ze door ziektes of andere oorzaken overleden werden ze keurig in een zeemansgraf gedumpt.