Theo is een echte avonturier. Hij doet niets liever dan de wildernis induiken om van alles te ontdekken en te onderzoeken, slechts gewapend met een trekkerstentje en een rugzak. Op die manier heeft hij al heel wat vondsten gedaan, vaak dankzij ternauwernood overleefde tochten door streken waar niemand hem ooit voor is geweest. En zo zwerft hij nu door de Egyptische woestijn. De piramides laat hij links liggen, dat is allemaal al bekend, vindt hij. Hij is iets heel anders op het spoor, een mysterie zonder weerga… Het begon met een oude man, die op een markt verhalen vertelde. Net toen Theo langsliep, sprak hij over de Liefdesoase, waar een struik groeide die bij nieuwe maan en alleen ‘s nachts bloeide. De bloemen zouden een heerlijke geur verspreiden die mannen en vrouwen verliefd op elkaar zou maken… daar wilde Theo meer van weten! Het was bijna nieuwe maan, dus hij ging meteen op onderzoek uit, al wist hij op geen stukken na waar hij die bijzondere struik moest zoeken. Toen zag Theo een fata morgana, een luchtspiegeling aan de horizon die zo echt leek dat hij er niet van kon slapen. Het was een paleis, met gouden koepels en witte torens. Maar Theo zag niet alleen een betoverend beeld, er klonk ook muziek, van die typische Arabische klanken waar een buikdanseres je mee verleidt. Maar Theo werd nog het sterkst getroffen door een sensueel parfum, dat op de hete woestijnwind naar hem toe dreef en waarvan hij zonder het eigenlijk te willen bloedgeil werd… De hele nacht lag hij te draaien en te woelen, dromend van ijle sluiers waaronder deinende rondingen zijn jeukende vingertoppen steeds net wisten te ontwijken… een navel lonkte temidden van rinkelende sieraden, en twee smaragden van ogen staarden hem aan terwijl een smachtende fluisterstem door de sterrennacht galmde: “Neem mij… neem mij…” Als Theo wakker wordt, is hij door het onrustige draaien en keren als een mummie in zijn slaapzak gewikkeld. Ongeduldig maakt hij zich eruit los, kruipt naar buiten… en ja hoor, de luchtspiegeling is er nog, compleet met muziek en tedere geuren… in trance raapt hij zijn boeltje bij elkaar – hoezo ontbijt? – en gaat zijn tintelende zintuigen achterna. Maar na een hele dag lopen in de hitte is het witte paleis geen stap dichterbij gekomen. Een nieuwe, slapeloze sterrennacht volgt. Theo’s droom is nu zo helder als een visioen, ze roept zelfs zijn naam… haar ranke lichaam is even doorzichtig als haar sluiers, bedwelmend liefdesparfum stijgt hem uit haar navel tegemoet… haar glanzende lippen lachen hem toe, haar wimpers fonkelen… oh, die wiegende heupen, die deinende borsten… met een schreeuw komt Theo bij zijn positieven, om te constateren dat zijn kruis plakt van een geweldig orgasme… De maan werpt een onaards schijnsel over de woestijn. Het heeft geen zin om weer te gaan hanenwaken, dus gaat Theo in zijn blootje op weg in de richting die hem wordt gewezen door het nu sprookjesachtig verlichte paleis aan de horizon. De muziek lijkt te worden versterkt door de warme nachtlucht, en in de schemering van Theo’s slaapdronken hoofd danst het silhouet van de haremdame steeds sensueler, erotischer, geiler… haar gekreun zingt mee met de zwierende klanken, de suizende wind glijdt als een tedere streling rond Theo’s lichaam… “Kom…” klinkt het ook nu weer, “Kom naar de Liefdesoase…” “Wie is daar?” roept Theo in het rond, “Waar ben je?” “Ik ben de Koningin van de Nacht…” antwoordt de zwoele stem, “kom naar mijn harem… daar zul je herboren worden…” ze blijft om hem heen hijgen, Theo’s liefdeszwaard komt helemaal overeind… en nu komt het kasteel ook zienderogen dichterbij. Dus daarom gebeurde dat niet overdag, het was de bedoeling dat hij ’s nachts reisde! In de schaduw van een rotspartij spant Theo zijn ogen in om geen misstap te maken – en opeens maakt de haremdame zich los uit zijn verbeelding. De dansmuziek schettert om hem heen, haar kleurige sluiers hullen hem in een kolkende regenboogwolk… “Kom…” hijgt haar mond de zijne toe, “laat je door Suleika verleiden…” Haar sieraden rinkelen op het ritme van haar dansende borsten, ze dringt zich aan hem op, duwt hem pardoes omver… en vangt hem tussen haar gespreide dijen. Tot Theo’s verrassing draagt ze niets onder haar sluiers, haar liefdesspagaat is onontkoombaar voor zijn dorstige tong… gulzig likt hij haar warme schaamlipjes op het ritme van haar hijgende liefdeslied, druipend langs zijn wangen smaakt haar kut naar sappige vruchten… Theo geniet van het uitzicht op haar lonkende navel tegen de achtergrond van haar deinende borsten, haar flonkerende tepels dansen tussen de sterren temidden van de kolkende sluierwolk… Suleika’s huid tintelt van de streling van Theo’s vingertoppen, ze gilt als hij haar sluiers van haar lichaam trekt. Zijn dorst is niet te lessen,



hij likt haar regelrecht naar een orgasme… haar extase siddert van top tot teen door haar doorschijnende, golvende lichaam, als ze klaarkomt schreeuwt ze boven de muziek uit… Theo komt overeind terwijl ze kreunend, heupwiegend langs zijn lichaam neerdaalt, en voelt hoe haar benen zich om zijn middel vouwen. Haar onderbuik deint tegen hem aan, haar borsten rollen in zijn gezicht… ze overweldigt hem met haar omhelzing, haar ogen vullen zijn gezichtsveld, hun tongzoen glibbert en sopt… hij streelt haar tussen haar billen, in haar kruis… en haar peilloos diepe vrouwelijkheid is in de onmetelijke woestijn als een verkwikkende oase waarin hij zacht soppend wegzinkt. Zijn orgasme welt op, onhoudbaar spuit zijn fontein bij haar naar binnen… ze ontvangt en ontvangt, haar lichaam kronkelt onverzadigbaar… haar rinkelende sieraden fonkelen in het maanlicht dat haar mond om haar heen werpt, wipstotend volgt hij met zijn handen haar paradijselijke figuur als ze hem met wilde golven begint te berijden. Haar kruis wordt één met het zijne, zijn ballen zinken smeltend in haar onderbuik… haar lenigheid kronkelt om hem heen, ze wordt wild als haar kut overstroomt en oh, hij stoot en stoot… dikke klodders druipen langs hun dijen, golf na golf, orgasme na orgasme… Ze daalt over hem neer en verzwelgt hem opnieuw in een geile tongzoen, hijgend zepen ze elkaar in met liefdesolie, wild vrijend rollen ze het zandduin af… om plonzend in een koele vijver tot stilstand te komen. Stilstand? Welnee! Theo kijkt zijn ogen uit, opeens bevindt hij zich middenin een Tuin der Lusten bij het nu levensgrote oosterse paleis. Om hem heen bloeit de woestijn als een wildernis van geil geurende bloemen, waartussen de complete hofhouding van de Koningin van de Nacht zich te buiten gaat aan een woeste orgie. Dansend op de opzwepende muziek spartelen tientallen vrijende, ongegeneerd neukende paren sexdronken in en om het heerlijke water, hun natglanzende lichamen verlicht door het kasteel. De nacht galmt van de orgasmekreten, steeds sneller golft een hypnotiserend paringsritme door de liefdesoase… “Wat is hier gaande?” vraagt Theo stomverbaasd aan Suleika die zich van hem heeft losgemaakt. “Dit is de Nacht van de Liefde…” legt ze met een veelbetekenende blik uit terwijl ze haar vingertoppen teder rond zijn liefdeszwaard laat spelen, “In het Hemelbed paren vannacht de zon en de maan met elkaar… zo wordt het leven op aarde opnieuw geboren… om dat te vieren wordt de harem uit het paleis vrijgelaten, en maken we er met zijn allen een feest van…” ze buigt zich over hem heen, sensueel lonkend likt ze langzaam langs haar blinkende lippen… ze hapt en hapt… likt en likt… ze streelt hem in zijn kruis, likt zijn ballen… als hij begint te wipstoten zuigt ze zijn liefdeszwaard steeds gulziger naar binnen, hij voelt haar gekreun in zijn buik… hevig klaarkomend, wijdbeens knielend stoot hij in haar keel tot ze kokhalzend de liefdesolie over haar lippen laat stromen; met zijn spuitende liefdeszwaard masseert hij haar gezicht, haar hals, haar borsten… ze kruipt hijgend bij hem op schoot om haar hele lichaam te laten balsemen met zijn liefdesolie… glibberend omhelst ze hem opnieuw: “Kom, laten we dansen… vrijen… neuken…” haar mond vult zijn gezichtsveld, haar adem verwaait in de woestijnwind die hun hunkerende lichamen streelt met een sensuele tinteling, hun tongzoen sopt… verdwalend in de doolhof van haar schuimende rondingen geeft Theo zich over aan het genot van Suleika’s geurige, gewichtloze naaktheid, hij laat zich helemaal betoveren door dit heerlijke bloedgeile natuurwezen dat hem gewillig en gul haar intiemste geheimen prijsgeeft, haar heiligste mysteriën die al zijn andere ontdekkingen ver in de schaduw stellen… ze graait in Theo’s kruis en streelt zijn liefdeszwaard met tedere vingertoppen… terwijl de muziek aanzwelt in een hypnotiserend paringsritme, legt ze haar benen om hem heen… en dan zinkt hij in haar, steeds dieper en dieper… kreunend geeft ze zich aan hem, gillend danst ze met hooggeheven armen op en neer, op en neer, haar borsten rollen in zijn gezicht… hij likt kersenlikeur van haar tepels en neukt haar van haar kruis tot in haar smachtende keel, ze steekt haar tong uit, kokhalst, gorgelt, schuimbekt, geeft hartstochtelijk over en zeept zich met sierlijk zwierende vingertoppen in met het schuim van de liefde dat in dikke klodders langs haar hele lichaam druipt… kronkelend, spartelend van genot rollen ze door het water terwijl de paleisvijver begint te kolken… Suleika en Theo worden gevangen in een steeds snellere maalstroom die hun extase verspreidt door de menigte, alle paren zwelgen in het schuim van één eindeloos, collectief orgasme… waarna tenslotte alles en iedereen wordt opgezogen in de vijver die gorgelend als een gigantische badkuip leegloopt.

De woestijn is even leeg, droog en heet als altijd. Niemand heeft ooit nog iets van Theo vernomen. Op de plek van het sprookjespaleis groeit sindsdien een struik die alleen ’s nachts bloeit en daarom de Koningin van de Nacht wordt genoemd…