Vanaf zijn vijftiende is Vincent lid van een balletschool en in de tien jaar dat hij daar les heeft, is hij zo goed vooruit gegaan, dat hij samen met een paar andere mannen en vrouwen een eigen dansgroep heeft, die veel optreedt in het land met moderne dansuitvoeringen. Door zijn passie voor het dansen en de nodige aandacht die hij daaraan besteedt, heeft Vincent niet veel tijd over andere affaires. Hij heeft ooit anderhalf jaar een soort LAT relatie gehad en enkele losse vriendinnetjes, maar de laatste maanden is het stil op dat front. In de dansgroep is hij van de mannen één van weinige hetero’s en het percentage lesbiennes bij de vrouwen is ook tamelijk hoog. Met uitzondering misschien van Elena, een in Nederland geboren ballerina met Russische ouders. Zij is een paar jaar jonger, klein van stuk (circa 1.60 meter) en heeft het slanke figuur van de klassieke danseres. Gespierde benen een klein, bol kontje, dat iets naar achteren staat en kort pikzwart haar. Het enige dat bij haar opvalt (of eigenlijk niet), is haar AA-cup. Vaak draagt ze wijde bovenkleding, maar die keren dat ze een strak danspakje aan heeft, zijn de stevige heuveltjes met de spijkerharde tepels wel te zien. Ze is een, beetje verlegen, stil vrouwtje, dat goed kan dansen, maar weinig contact lijkt te hebben met de rest van de groep. Vincent brengt haar na afloop van een voorstelling wel eens naar huis, maar die ritjes verlopen meestal zwijgend of ze praten wat over het vak. En soms, als de groep nog even blijft hangen in een café, zit Elena er nogal afwezig bij. De andere danseressen tonen weinig belangstelling voor haar (des te meer voor elkaar) en ook de mannen zijn vaak met zichzelf bezig. Dan plotseling, op die avond in het futuristische theater in de binnenstad, vallen de schellen van zijn ogen. Samen met enkele leden van de groep zitten ze op de eerste rij te kijken naar de fenomenale voorstelling van Carmen door een Spaanse flamengo dansgroep. Vanaf de eerste tonen van de ouverture, via de Habanera naar de prachtige dans van zigeunerinnen tegen het einde, zit Vincent in een roes te genieten. Zijn hart gaat mee in het opzwepende ritme van de flamengo als de Carmen van die avond uit de coulissen op het beroemde plein van Sevilla arriveert. Een kleine, tengere, danseres met half lang zwart haar. Haar eerste passen verraden een onvoorstelbare lenigheid en techniek. Ze draagt een half lange bijna doorzichtige, slordig om zich heen gevouwen rok. Met daar boven een wijde witte blouse, die bij de “paringsdans” met Don José met een sierlijke zwaai op de grond achter haar verdwijnt. Haar AA-cup borstjes wiegen op en neer met haar dansbewegingen. Vincent kijkt opzij naar Elena, die drie stoelen verder zit. Ze kijkt geconcentreerd naar het toneel, maar hij meent een lichte glimlach om haar mond te zien. Hij vraagt zich af ze zelf de grote gelijkenis met de Spaanse danseres ziet. Net als hij weer voor zich wil kijken, draait ze haar gezicht naar hem toe en de kleine glimlach wordt een brede. Gedurende de voorstelling kruizen hun blikken elkaar steeds als Carmen ten tonele verschijnt. Vincent wordt steeds meer opgewonden en dat komt niet alleen door het wervelende spektakel vóór hem. Na afloop blijven ze met twee mannelijke collega’s en Elena nog wat eten en drinken in de in een tapasbar omgebouwde foyer. Elena is opvallend spraakzaam, enthousiast als ze is over de voorstelling en met name de hoofdrolspeelster. “Ik vond haar ook erg goed”, beaamt Vincent. “En ook heel mooi”, voegt hij eraan toe, terwijl hij Elena aankijkt. Die bloost even zichtbaar, maar begint dan tegen de anderen te praten over wat technische details van het dansen van de flamengo. Door de luidsprekers klinken opzwepende flamengo klanken en door de wijntjes die snel doorgaan, wordt de stemming steeds spannender en vrolijker. Als de twee andere mannen weg zijn, besluiten Elena en Vincent nog één glas te nemen. De foyer is bijna leeg en de serveersters zijn al bezig de tafels af te ruimen. Ze zitten in een hoekje, naast elkaar aan een tafeltje en kijken elkaar aan. “Ik woon op loopafstand”, zegt Vincent, “zullen we bij mij nog een afzakkertje nemen?”. Elena knikt en heel even voelt Vincent een blote voet langs zijn enkel strijken.


“Meende je dat, toen je zei dat je die Carmen mooi vond?”, vraagt Elena aan Vincent. Ze zit schuin tegenover hem op de bank en kijkt hem doordringend aan met haar donderbruine ogen. “Ja”, zegt Vincent, “en ze leek heel erg op jou”. Hij zet zijn glas op tafel en loopt naar Elena toe, buigt zijn hoofd en geeft een kusje op haar mond. Hij wil zich weer oprichten, maar Elena pakt zijn hoofd en drukt dat op haar licht geopende mond; haar tong strijkt langs zijn tanden. Terwijl zij elkaar hartstochtelijk kussen, maakt Vincent de paar nog dichte knoopjes van haar lichtgroene blouse los. Hij duwt de panden opzij en haar twee kleine, maar harde heuveltjes, met tepels zo hard als diamantjes, worden zichtbaar. Elena houdt haar handen gevouwen om zijn nek en blijft doorzoenen met haar vochtige mond, terwijl Vincent haar borsten streelt. Hij kneedt de strakke tietjes, speelt met de donkere knopjes en draait met zijn vingers rondjes daarom heen. Het liefst zou hij de hele nacht alleen maar met deze heerlijke dingetjes spelen, maar zijn geslacht begint te protesteren. Dat klopt tegen de binnenkant van zijn slip en snakt naar een warme opening. Elena heeft zijn nek losgelaten en schuift naar blouse helemaal uit, ze legt haar hoofd op de rand van de bank en sluit haar ogen. Ze kreunt zacht onder de strelingen van Vincents handen, die van de heuvel zijn afgedaald en haar buik en haar naveltje bereikt hebben. Ze pakt zijn heupen beet en trekt zijn shirt omhoog, zodat ze zijn blote rug kan aaien. Langzaam daalt Vincent verder af over haar halflange lichtbruine tule rok, die hij mee naar boven schuift als hij de binnenkant van haar dijen streelt. Met zijn mond zuigt hij weer op de diamantjes, die zo mogelijk nog harder aanvoelen dan even geleden. Zijn handen bereiken de bovenkant van de gespierde dijen en zijn duimen glijden beurtelings langs het vleeskleurige slipje van Elena. Hij voelt dat ze al aardig nat is geworden, maar dat geldt ook voor zijn lid, waaruit het voorvocht langzaam tegen zijn slip druipt. Hij drukt met een duim wat langer tegen de bovenkant van het duidelijk voelbare spleetje. Ineens gaat Elena rechtop zitten en kijkt hem met enigszins bedroefde ogen aan. “Ik denk dat je niet veel aan mij hebt”, fluistert ze, “ik heb nog maar met één andere persoon gevreeën, dus veel ervaring heb ik niet”. Hij kijkt haar glimlachend aan en zegt dat het niets uitmaakt, hij is geen beest wil haar alleen maar laten genieten. Vervolgens trekt hij zijn shirt uit en maakt de knopen van zijn broek los. “Doe jij de rest maar”, zegt hij tegen Elena en doet een stap naar voren, “help hem maar uit zijn omknelling”. Ze buigt voorover en trekt Vincents broek en slip naar beneden, zodat zijn harde erectie met een snelle beweging omhoog floept. Terwijl Vincent uit zijn broeken stapt, doet Elena haar rok uit en trekt naar slipje naar beneden. Hij kijkt omlaag en ziet een keurig zwart driehoekje boven een smal spleetje waar aan de bovenkant een duidelijk bobbeltje zichtbaar is. Hij gaat door zijn knieën en spreidt haar bene iets, zodat hij met zijn hoofd tussen haar dijen kan. Dan begint hij haar kutje te likken en zuigt hij aan haar harde klitje. Elena legt haar hoofd weer op de leuning van de bank en sluit haar ogen, ze streelt nu zelf haar strakke borstjes en trekt aan de tepeltjes. De kreetjes volgen elkaar snel op en als Vincent voorzichtig een vinger in haar spleetje laat verdwijnen, trilt ze met haar onderlichaam. Heel rustig vingert Vincent de kleine Elena en zuigt hij haar clitoris zijn mond binnen. Zijn stijve pik trilt tegen de rand van de bank, maar hij beheerst zich. Elena begint steeds harder te trillen en maakt steeds meer geluidjes, tot ze begint te hijgen en ze met een lange zucht haar hoogtepunt bereikt. Hij vingert nog even door, maar trekt dan zijn handen terug en brengt die weer naar die heerlijke heuvels op haar borst. Hij neemt ze in zijn handen en zuigt op de tepels, likt om de borstjes heen en dan tilt hij Elena op. Hij draagt haar op haar billen en zij slaat nog genietend van haar orgasme haar armen en benen om hem heen. Hij voelt de diamantjes tegen zijn borst prikken en langzaam laat hij haar zakken tot haar natte kutje boven zijn kloppende eikel hangt. Even wacht hij en dan schuiven haar schaamlipjes om zijn harde pik, hij rilt nu zelf van genot tot zijn paal helemaal in haar is geschoven. Dan draait hij zich met zijn rug naar de bank gaat zitten met de kleine danseres op schoot. Ze bewegen niet, zijn pik geniet van het hete vocht in de schede van Elena en zijn borst geniet van de tepels, die er tegenaan prikken. Zijn handen strelen haar rug en hij vraagt haar fluisterend of het geen pijn doet. Ze schudt haar hoofd. Dan begint hij langzaam op en neer te gaan met zijn onderlichaam en al snel neemt Elena dat ritme over, zodat hij weer stil kan blijven zitten. Door haar bewegingen schuift de AA-cup langs zijn borst en juist daar wordt hij zeer opgewonden van. Hij legt zijn handen in haar zij en zijn mond zuigt weer aan de tepels en likt langs de heuvels. Elena pakt zijn achterhoofd en drukt hem zo hard tegen zich aan. Ze begint alweer te kreunen en te hijgen, het lijkt alsof ze opnieuw naar een hoogtepunt groeit. Ze beweegt sneller en drukt haar kutje steeds iets steviger op zijn pik, die nu bijna aan het einde van zijn Latijn is. Als zijn sperma zich een weg baant naar het binnenste van Elena, komt zij nog een keer klaar, nu met een iets hardere kreet dan eerst. “Wie is er lekkerder, Carmen of ik?, vraagt ze iets later lachend. Ze zit nog steeds op zijn pik en hij streelt nog steeds de harde heuvels. “Ik word helemaal gek van die tietjes van je, daar kan ik nog uren mee spelen”, lacht hij terug.