Paris was een jonge herder die in een verlaten berglandschap de kudden van koning Priamos hoedde. Zeventien was hij. Nog niet zo lang geleden had hij samen met de beesten zijn verjaardag gevierd. Verder was er niemand. Hij vond het niet zo erg om alleen te zijn, alleen met zijn gedachten, maar soms verlangde hij naar meer gezelschap. Het was alweer een tijd geleden dat een groepje reizigers in zijn weiland haar kamp het opgezet. 's Avonds hadden ze rond het vuur gezeten en de mannen hadden hem verhalen verteld. Verhalen over hun reizen, hun heldendaden, maar vooral over vrouwen. Vrouwen die ze waren tegengekomen in de verschillende landen waar ze geweest waren. Mooie vrouwen met lange blonde haren en indrukwekkende boezems. Paris had ademloos geluisterd toen ze verteld hadden over de dingen die de vrouwen met hen hadden gedaan, de dingen die zij met de vrouwen hadden gedaan. Ze waren lyrisch geweest over hun romige borsten en zachte ronde billen. Ze hadden gemijmerd over verboden liefdestempeltjes die, verborgen tussen de vrouwelijke dijen en omgeven door een driehoekje van haar, zoveel genot konden schenken. Paris had geen woord gezegd, alleen maar geluisterd. Hij had de beelden in zich opgenomen en kon alleen maar hopen dat hij ze ooit in werkelijkheid zou zien. De mannen waren de dag erna vertrokken en Paris was sindsdien alleen geweest. Regelmatig had hij zachtjes gebeden tot Aphrodite, de godin van de liefde. Hij had haar gevraagd een vrouw zijn pad te laten kruisen, een vrouw die bij hem zou blijven, die hem haar liefde wilde geven. Maar er kwam geen vrouw en maanden gingen voorbij.

"Alle goden zijn gekomen.", sprak Peleus trots tot zijn kersverse bruid, "Allemaal, behalve Eris natuurlijk". Eris was de godin van de twist en overal waar zij kwam zaaide ze ruzie en onmin. Dat was de reden dat ze niet was uitgenodigd op het huwelijk van prins Peleus van Aigina en de bekoorlijke Thetis, dochter van de zeegod Nereus. "Het is inderdaad een goddelijk feest, mijn lieve Peleus,", fluisterde Thetis in zijn oor, "maar deze nacht zal nog goddelijker zijn." Ze kuste hem sensueel op de lippen en drukte haar lichaam tegen het zijne. Plotseling klonk het geluid van een dichtslaande deur en rolde er iets door de feestzaal. Het was een gouden appel. "Voor de Schoonste", las Peleus, nadat hij de vrucht had opgeraapt. Met een glimlach wilde hij hem aan zijn bruid geven, maar Zeus, de oppergod, greep in. "Wacht!", bulderde hij, "Dit is een truc van Eris. Ze wil een strijd veroorzaken tussen de vrouwen. Laten we het ding weggooien." Thetis vond het prima, maar een aantal godinnen was het er niet mee eens. Het waren Hera, Pallas Athene en Aphrodite. Ieder vond dat zij de appel verdiende en gedrieën vonden ze dat Zeus de beslissing moest nemen. Deze voelde er echter niets voor om zich in een vrouwentwist te mengen. Hij bedacht iets anders.

Paris zat wat voor zich uit te staren op zijn bankje toen hij ineens gefladder naast zich hoorde. Hij herkende de god Hermes, de boodschapper, aan diens gevleugelde sandalen. Hermes vertelde hem van de gouden appel en de keuze die gemaakt moest worden. Hij vertelde hem dat Zeus hem hoogstpersoonlijk had uitverkoren om de beslissing te nemen. Hermes vertrok weer en liet Paris verbaasd achter met de appel in zijn handen. Toen hij zich omdraaide zag hij de godinnen staan. Drie beeldschone vrouwen stonden op de plaats waar hij altijd alleen was geweest. "Wie van ons kies je?", vroeg Hera, "Wie vind jij de schoonste van de drie?". Paris bekeek ze aandachtig; de statig Hera, de krachtige Pallas Athene en de voluptueuze Aphrodite. Ze waren allemaal heel mooi, maar toch zo verschillend. De godinnen zagen zijn aarzeling en stelden voor dat Paris hen om de beurt zou ontvangen. Zo geschiedde. Aphrodite en Athene liepen weg en Hera bleef bij de jonge herder.

Ze droeg een lang wit gewaad met een sluier over haar schouders. Een gouden diadeem glinsterde op haar hoofd en hield haar lange rode haar naar achteren. "Lieve Paris, ", begon ze, "Het spreekt voor zich dat ik je rijkelijk zal belonen als je mij de gouden appel geeft. Wat ik je kan bieden is macht, veel macht, en oneindige rijkdom. De mensen zullen voor je knielen, je aanbidden.". Met een statige beweging knielde ze voor hem neer. "Ze zullen je voeten kussen zoals ik nu doe...", sprak ze, waarna ze teder haar lippen op zijn linker voet drukte, "...en ze zullen al je bevelen opvolgen...". Ze kuste zijn rechter voet en hief haar hoofd omhoog. "...want jij zult de heerser van heel Azië zijn.". Paris kon zijn oren niet geloven. Dit was te mooi om waar te zijn. Zoveel macht, zoveel rijkdom. "Maar hoe…", stamelde hij. "Maak je geen zorgen mooie jongen,", sprak Hera, "ik zorg dat dit allemaal waarheid wordt, als jij mij verkiest boven Pallas Athene en Aphrodite. Denk eens aan de mogelijkheden. Iedere wens van jou is een bevel voor ieder ander. Je kan de mensen alles laten doen. Al je dromen, al je verlangens, al je….lusten….". Met een soepele beweging gleed haar hand onder zijn tuniek en ontblootte zijn penis. Deze groeide snel in de warme hand van de godin. Ze keek de jongen ondeugend aan terwijl ze diens eikel speels met het puntje van haar tong beroerde. Paris kreunde licht en sloot zijn ogen. Hij voelde hoe haar tong zijn huid bevochtigde, terwijl haar vingers zachtjes met zijn ballen speelden. Haar warme lippen sloten zich om zijn lid. Langzaam liet ze hem dieper in haar mond glijden, haar tong zo lang mogelijk de eikel strelend. Paris snakte naar adem terwijl Hera haar lippen ritmisch langs zijn geslacht bewoog. Hij hield zijn ogen gesloten en luisterde naar het geluid van haar mond. Dat heerlijke, licht smakkende geluid dat ze maakte met zijn vlees tussen haar volle, vrouwelijke lippen. Dat mocht nooit eindigen. Maar plotseling hield ze op. Hij opende verschrikt zijn ogen, maar zag tot zijn opluchting dat ze verder voorover boog en haar tong onder zijn pik liet glijden. Ze likte de rimpelige huid van zijn zak. Ze maakte draaiende bewegingen en nam zo nu en dan zachtjes een stukje vlees tussen haar tanden om daar speels op te bijten. Paris kreunde weer toen Hera beide ballen tegelijk in haar mond nam en ze met haar tong beroerde. Het duurde echter niet lang voordat ze haar mond weer over zijn glimmende eikel liet glijden. Paris voelde het kloppende gevoel in zijn penis steeds heftiger worden. Steeds sneller bewoog de godin haar hoofd. Steeds sneller gleed zijn lid tussen haar vochtige lippen door. Paris' adem stokte en nog geen seconde later spoot hij zijn zaad met hevige stoten in haar mond. Drie maal, vier maal. Hij opende zijn ogen en zag Hera het laatste restje vocht van zijn eikel likken. Ze lachte naar hem en stond op. Met de rug van haar hand veegde ze haar mondhoeken af. Paris keek haar aan. Hij had zijn keuze al gemaakt. Hoe konden de andere twee dit overtreffen? Hij boog voorover om de appel uit zijn tas te halen toen hij uit de verte een stem hoorde: "Ga Hera, nu is het mijn beurt." Paris richtte zich weer op en zag Pallas Athene met kordate passen komen aanlopen. Snel fatsoeneerde hij zijn kleding.

"Ik zie je straks wel weer.", zei Hera knipogend tegen Paris. De twee vrouwen passeerden elkaar zonder een woord te wisselen. Athene bleef voor Paris stilstaan en legde haar helm, speer en schild op de grond. Zo zonder haar wapenrusting zag de oorlogsgodin er een stuk vrouwelijker uit. Ze droeg haar blonde, licht gekrulde haar in een staart. Haar korte witte tuniek zorgde ervoor dat Paris haar gespierde bruine benen bijna geheel kon zien. Ze keek hem aan met haar felblauwe ogen en ging op zijn schoot zitten, haar gezicht naar hem toe. Hij voelde de naakte huid van haar billen op zijn bovenbenen. Ze boog zich voorover en fluisterde in zijn oor: "Wat ik je kan bieden in ruil voor de gouden appel is onoverwinnelijkheid. Geen strijd zal je meer verliezen. Niet alleen op het slagveld, maar altijd en overal zul je zegevieren. Nooit meer zal je afgewezen worden door een vrouw, nooit meer zal je door ze aan de kant gezet worden, want jij bent onoverwinnelijk, Paris, onoverwinnelijk." Ze kwam even iets omhoog en schoof Paris' tuniek terug. Vervolgens ging ze weer zitten, maar nu meer naar voren dan zojuist. Paris' ontblootte penis groeide en hij voelde dat zijn eikel langs het naakte vochtige plekje tussen haar benen gleed. Haar haartjes kriebelde lichtjes zijn geslacht. "Mmm,", kreunde ze zachtjes, "zelfs een oorlogsgodin heeft het zwaard soms liever in de schede dan eruit." Ze ging weer een beetje staan en liet haar hand naar beneden zakken. Ze pakte zijn stijve pik, terwijl ze haar benen een beetje spreidde. Een paar maal streek Paris' eikel langs de vochtige, warme lippen van Athene's plassertje om zich er vervolgens moeiteloos tussen te laten glijden. Ze maakte enkele lichte draaiingen met haar heupen en liet zich ondertussen verder door haar knieën zakken. Zijn geslacht werd volledig verzwolgen door haar warme natte liefdestempel. "Hoe voelt dat, jongen?", fluisterde ze, "Je bent nu voor het eerst één met een vrouw." "Zalig,", stamelde Paris, "echt zalig." Hij legde zijn handen onder haar billen en voelde hoe ze deze langzaam omhoog bracht om ze vervolgens weer te laten dalen. Haar vagina sloot zich strak om zijn penis en de spieren in haar schede maakte masserende bewegingen, terwijl haar heupen onophoudelijk omhoog en omlaag bewogen. Paris liet zijn vinger door haar bilspleet glijden. De huid was vochtig en warm. "Maak je vinger daar maar even nat.", hijgde Athene, "Ik zal je iets leren waar je je hele leven profijt van zal hebben. Zie het maar als een voorschot op je onoverwinnelijkheid. Als je dit weet ben je al een heel eind." Ze pakte zijn hand en leidde hem onder haar tuniek. Paris voelde haar zachte haartjes. Met precisie plaatste Athene zijn vochtige vinger op het gezwollen knopje tussen haar benen. "Dit is de sleutel tot de vrouw.", fluisterde ze, "Streel het, masseer het en ze is aan je overgeleverd." Ze kreunde toen zijn vinger kleine draaiende bewegingen maakte over haar genotsknobbeltje. Het ritme van haar heupen werd sneller en wilder. Beiden ademden diep en onregelmatig en Athene kreunde zachtjes bij iedere beweging. Opnieuw voelde Paris het kloppende gevoel tussen zijn benen. Hij wist dat het niet lang meer zou duren. Zijn vinger draaide steeds sneller over het goddelijke klitje, Athene's gekreun werd steeds luider. Ineens stokte haar adem. Paris voelde haar vagina samenknijpen en voor hij het wist spoot hij zijn zaad ver in haar onderbuik. Beiden slaakte een diepe zucht van genot, en hadden tijd nodig om weer op adem te komen. Athene stapte vervolgens van zijn schoot. Haar hele huid was vochtig. Ze trok haar kleding recht en veegde even met haar vinger langs haar dijbeen. "Tot straks.", zei ze tegen hem, terwijl ze haar spullen pakte. Ze liep weg met de vinger in haar mond.

Paris keek naar zijn geslacht dat nog steeds overeind stond. Zijn eikel was donkerrood en glinsterde van haar en zijn lichaamssappen. Hij kon nog steeds niet geloven wat hij allemaal al had meegemaakt. Hij had ook geen idee meer wie de appel moest krijgen en hij hoopte dat Aphrodite de doorslag zou geven. Hij schrok toen hij een zacht gekuch hoorde. “Ik zie dat de anderen zich op mijn werkterrein begeven hebben.” Paris hief zijn hoofd op en keek recht in de grote donkerbruine ogen van de liefdesgodin. Ze maakte een knikje naar zijn stijve pik en lachte ondeugend. Beschaamd trok hij zijn tuniek eroverheen en ging staan. “Geeft niets hoor.”, zei Aphrodite, “dat maakt de vergelijking voor jou alleen maar makkelijker.” Haar lange zwarte haren danste speels in de wind. Ze droeg een wit, enigszins doorzichtig gewaad, waardoor haar donkere tepels duidelijk zichtbaar waren. Verder droeg ze niets dan een gouden bandje om haar linker enkel. Ze vleide zich met haar rug tegen Paris aan en pakte zijn handen. Deze legde ze op haar buik. Hij voelde haar warme huid door de dunne stof heen en rook de frisse geur van haar haren. “Hera en Athene hebben je wellicht dingen laten voelen die je niet eerder gevoeld had,”, sprak ze zacht, “maar dat was eenmalig, want na deze wedstrijd zullen ze zich niet meer om je bekommeren. Ik kan je echter iets blijvends geven. Niet mezelf, maar…bijna”. Ze pakte zijn hand en leidde deze tussen de vouwen van haar kleding, over haar naakte buik omlaag. Meer en meer gleed zijn hand omlaag, maar hij voelde geen haartjes, slechts warme zachte huid. Zijn penis stond recht overeind en drukte zich tegen de billen van de godin. Zijn hand werd langzaam tussen haar benen geleid, waarbij zijn middelvinger langs haar warme gleufje streek. Met haar hand duwde ze op zijn vinger zodat deze enigszins tussen de lipjes door gleed. Paris voelde zijn vingertopje vochtig worden. Toen maakte ze zich los uit zijn armen en liep naar het bankje toe. Ze liet haar gewaad van zich af glijden. Paris staarde naar haar zongebruinde lichaam, haar prachtige ronde billen. Ze boog zich voorover om haar kleed over het bankje heen te leggen. Hiermee werd haar plassertje duidelijk zichtbaar tussen haar benen. Het deed Paris aan een sappige perzik denken, dezelfde ronde vorm met een spleetje in het midden. Aphrodite draaide zich weer om en ging op de rand van het bankje zitten. Ze vleide zich neer, haar rug enigszins hol, zodat haar buik iets naar voren kwam. Ze lag daar in al haar volmaaktheid, volledig naakt op het gouden enkelbandje na. Haar volle borsten glinsterden in de zon, haar tepels wezen trots richting hemel. Ze wenkte hem naderbij te komen. "Ik wil dat je de smaak van een vrouw ontdenkt. De smaak van de vrouw die de jouwe zal zijn als je mij kiest. Je moet mij proeven om te weten hij zij proeft. Proef mij zoals je wijn proeft; door te kijken, te ruiken en te drinken. Laat mij nu jouw wijn zijn opdat je daarmee de wijn kan verkrijgen die je de rest van je leven kan drinken." Ze bracht haar vinger naar zijn lippen en duwde hem zachtjes in zijn mond. Paris sabbelde erop, eerst aarzelend, toen vol overgave. Aphrodite sloot haar ogen terwijl Paris op haar vingers zoog. "Proef me helemaal,", fluisterde ze, "helemaal.". Paris' tong gleed langzaam over haar arm omlaag. Hij likte haar pols, de binnenkant van haar elleboog en haar bovenarm. Hij ging op zijn knieën zitten en likte de zilte huid van haar oksel, meerdere malen totdat de smaak verdwenen was. "Goed zo,", kreunde Aphrodite zachtjes, "je moet alles proeven." Met zijn mond bereikte Paris de rand van haar rechterborst. Zijn tong draaide een cirkel eromheen en maakte toen steeds kleinere rondes naar boven. Uiteindelijk bereikte hij de donkerroze huid van haar tepel. Hij betastte zorgvuldig de kleine bobbeltjes in de structuur van de platte cirkel en nam toen het zachte knobbeltje in zijn mond. Hij voelde de tepel harder worden terwijl hij er verder op sabbelde. “Mmmm, dat doe je lekker.”, verzuchtte Aphrodite. Paris deed zich vervolgens tegoed aan de andere borst, alvorens met zijn mond de curven van haar buik te bestrijken. Hij volgde de lijn die van tussen haar borsten naar beneden liep en likte haar navel uit. Hij kuste de kleine ronding van haar buikje en bereikte uiteindelijk het haarloze perzikje. Hij verlangde er intens naar om zijn tong door het natte gleufje te laten glijden, maar hij kon zich beheersen. Plagend kuste hij het vruchtje om daarna zijn weg te vervolgen. Zijn pad liep over de bovenkant van haar dijbenen, haar knieën en haar kuiten, tot aan haar kleine voetjes. Hij stond op en ging voor haar staan. Haar voeten tilde hij op zodat haar benen diagonaal omhoog liepen. Hij kuste de zolen van haar voeten. Het verbaasde hem hoe zacht de huid daar was. Hij likte haar voeten af; de hielen, de zolen, maar vooral de tenen die hij met meerdere tegelijk in zijn mond stak om zijn tong er tussendoor te laten glijden. Ze smaakte enigszins zout, maar toch weer anders dan haar oksel had geproefd. Hij spreidde haar benen een beetje en ging er tussen staan. Hij kuste de wreef van haar voet en liep, terwijl hij haar benen likte, langzaam naar voren. Bij iedere stap die hij dichterbij kwam, spreidde Aphrodite's benen zich wijder. Hij keek ademloos toe hoe haar liefdestempeltje zich steeds verder opende. Meer en meer begon het naakte perzikje op een bloeiende roos te lijken. Meer en meer werd het glimmende roze vruchtvlees zichtbaar. Toen Paris niet verder naar voren kon, knielde hij neer en staarde vol verwondering naar hetgeen hij voor zich zag. Hij bracht zijn hoofd een stukje naar voren tot hij de warme gloed kan voelen en een vleugje van haar aroma kon opsnuiven. Het was een onbekende geur, een mysterieuze geur die niet leek op wat hij kende. Hij inhaleerde nu dieper en sloot zijn ogen. Hier moest iedere man van dromen; de geur van Aphrodite's goddelijke liefdesbloem. Hij opende zijn ogen weer en legde zijn trillende vinger op het heuveltje tussen haar benen. Kleine druppeltjes hadden zich gevormd op de lichtbruine huid aan de binnenkant van haar dijbenen en aan weerszijden van het gleufje. Paris likte zijn vinger af en proefde het milde zout. Zijn hart bonsde in zijn keel toen hij vervolgens zijn tong over haar huid liet glijden. Links en rechts van heuveltje, onderlangs tot vlak boven het bruine rozetje. Haar huid was vochtig en warm. Meer en meer begon het roze vlees van haar plassertje te glinsteren in het zonlicht. Hij kwam steeds dichterbij en haar aroma prikkelde zijn neus. Langzaam likte hij de buitenkant van haar lipjes om zijn tong er vervolgens lichtjes tussendoor te laten glijden. Aphrodite kreunde zachtjes terwijl hij haar gleufje verder opende. Toen Paris daarna zijn tong dieper door haar vochtige delta haalde proefde hij voor het eerst haar goddelijke nectar. Dit was het vocht dat hij moest drinken. Dit was de wijn die voor hem bestemd was. Met zijn vingers trok hij de lippen verder uit elkaar. Een moment staarde hij naar glinsterende natte kelk om zijn lippen er vervolgens tegenaan te drukken. Met volle overgave likte hij het zachte roze vlees. Zijn mond vulde zich met de sappen van de godin. Zijn neus snoof voortdurend haar sensuele geur. Hij drukte zijn gezicht dieper in haar schoot, zuigend en likkend. Aphrodite kreunde toen hij zijn tong diep in haar schede boorde. Paris' opwinding kende geen grenzen. De smaak van deze vrouw, de geur van haar zachte vlees, het warme vocht dat steeds rijkelijker uit haar liefdestempel stroomde. Hij had het gevoel dat zijn penis op springen stond. Met lange halen likte hij haar romige poesje van onder tot boven en weer terug. Aphrodite kreunde iedere keer dat hij haar opgezwollen kittelaar beroerde. Ze legde haar handen op zijn hoofd en duwde zijn gezicht verder in haar warme natte schoot. Haar bekken trilde terwijl Paris onophoudelijk haar clitoris likte. Hij was in extase. Zijn gezicht was drijfnat van de goddelijke liefdessappen. Haar geur en haar smaak waren overal. Zonder ook maar te zijn aangeraakt spoot zijn penis voor de derde maal die dag zijn witte zaad. Deze keer belande het niet in het lichaam van een vrouw, maar tegen de binnenkant van zijn tuniek. Het kon hem niet schelen. Hij genoot van Aphrodite’s zachte gekreun. Hij bracht zijn middelvinger in haar schede en liet deze ritmisch in en uit het natte grotje glijden. Zijn tong speelde nog steeds met haar genotsknobbeltje. Hij hoorde haar adem stokken en een moment was ze stil, maar daarna slaakte ze een lange, trillende zucht. Ze trok haar handen van zijn hoofd en legde deze op haar buik. Paris kwam langzaam overeind en keer naar haar. Ze had haar ogen gesloten en had een voldane glimlach om haar volle lippen. Hij keek naar haar volmaakte naakte lichaam. Dat was wat hij wilde. Hij wilde de vrouw die was geschapen naar het voorbeeld van Aphrodite. De vrouw die haar uiterlijk had, haar geur, haar smaak. Hij kuste de godin teder op haar mond. Ze opende haar ogen en staarde naar de gouden appel die Paris haar voorhield. “Dank je wel, lieve jongen.”, sprak ze zacht, “Hier zul je geen spijt van krijgen.” Paris keek toe hoe ze zich aankleedde en vervolgens wegliep. Ze draaide zich nog eenmaal om en gaf hem een kushandje. Toen verdween ze uit zicht.

Enkele maanden later ontmoette Paris in Sparta de beeldschone Helene. Het was alsof hij Aphrodite zelf voor zich zag. De liefdesgodin hielp hem ongezien een handje en zorgde ervoor dat de jonge vrouw op slag verliefd op hem werd. Samen vertrokken ze naar Troje, waar Paris zich vanaf toen dagelijks tegoed deed ’s werelds meest exclusieve wijn……met de goddelijke afdronk..