Ondertussen zit ik al een half uur op de bus, en nog ben ik niet op mijn bestemming. Ik had het kunnen weten. Spitsuur en openbaar vervoer zijn geen goede combinatie, wat De Lijn zelf ook beweert. Iedere halte moet er gestopt worden om schoolgaande jeugd of volwassenen die na een lange werkdag naar huis keren op te laten stappen. De bus had al vol gezeten toen ik op was gestapt, maar nu was het gewoonweg troep. Niemand kon nog gaan zitten en het gangpad was overbevolkt. En weer stopte de bus. Gefrustreerd kijk ik door het kleine beetje raam dat ik kan zien, me in bochten wringend om de gaten tussen de kluwen mensen voor me benutten. Mijn adem stokte toen ik keek naar de passagiers buiten die op wilden stappen. Een oude dame met haar kleindochter aan de hand, en daarachter een lange ietwat slungelige jongen die niet bij ze scheen te horen. Hij droeg een zwarte pots waaronder toch enkele slierten van zijn lange goudblonde haar uitkwamen, een oude jeans en een T-shirt dat enkele maten te groot was en los om zijn lichaam hing. Plots hoopte ik dat de buschauffeur niet zou zeggen wat ik al heel de tijd van hem verwachtte. Dat er geen plaats meer was en ze beter op de volgende konden wachten. Wat voor me drukte een man op de knop om de deur open te doen en samen met zijn vrienden stapte hij uit. Een van hen zag lijkbleek en was blijkbaar onwel van de drukte op de bus. Tjah, de ene zijn dood… De buschauffeur herzag zijn mening en liet de 3 nieuwe passagiers toch opstappen. Ik moest nog een hele poos mee en hoopte dat de jongen ook een verre bestemming had. Ik manoeuvreerde me wat naar voren, in de hoop een plekje te vinden van waar ik hem beter kon bekijken. Geërgerd gingen de mensen opzij maar het bleef wringen om vooruit te geraken. Hier trapte ik op een teen, daar stompte ik in iemands maag,… Niet opzettelijk, het ging gewoon niet anders in dit sardienen-blik. Toen ik eindelijk een plekje had gevonden van waaruit het uitzicht me wat beviel, voelde ik mijn hart in mijn keel slaan. Wat was hij mooi! Ik weet wel dat jongens niet vaak mooi genoemd worden, om de een of andere reden wordt “knap” daar meestal voor gebruikt, maar mooi was het enige woord dat de lading volledig dekte. Zijn haar, zijn ogen, zijn houding,… Alles aan hem was zo betoverend. Ik moest opletten dat ik bleef ademen, want hij was adembenemend. Diep vanbinnen merkte ik kriebels, de warmte en kou die me tegelijk wilde bevangen en ook nog iets anders dat duidelijk merkbaar begon te kloppen. Ik moest hem leren kennen, nam ik me voor. Ik verloor hem geen seconde uit het oog en geraakte lichtjes in paniek toen hij op de stopknop duwde. Dat betekende dat hij af zou stappen! Ik zette mezelf opnieuw in beweging en baande me een weg naar de deur. Oké, ik moest hier niet zijn, maar hier zou ik afstappen. Ik moest het gewoon. De bus hielt halt en de deuren gingen langzaam open. Ik sprong uit de bus en keek om me heen, merkend dat de jongen langs de deur vooraan was afgestapt en net een kleine zijstraat inliep. Ik wilde het op een lopen zetten, maar besloot dat dat geen al te beste indruk zou maken. Ik wandelde zo snel als elegant was en draaide toen een lege zijstraat in. Ik schrok; hier was hij ingedraaid! Waarom zag ik hem dan niet? Hij moest één van de huizen zijn binnengegaan, maar welk huis net? Misschien was dat niet zo, en was er nog een zijstraatje dat hij hier in kon zijn geslagen. Ik versnelde mijn pas en liep het straatje verder in. Schichtig zocht ik naar een zijstraatje dat er niet was. Ik voelde me verslagen en het koude gevoel kreeg de bovenhand. Ik draaide me om en nog terwijl ik dat deed kreeg ik het weer warm. Naast een haag stond hij me fronsend aan te kijken.
“Zoek je soms iemand?” Riep hij. Ik voelde dat ik een kleur kreeg toen de betekenis van zijn woorden, en vooral de licht sarcastische klank ervan, tot me doordrong.
“Euhm, njah, min of meer.”




Hij grijnsde.
“Ik had je wel opgemerkt op de bus.” Ging hij verder. De sarcastische ondertoon in zijn woorden was verdwenen en hij liep op me toe.
“Ik jou ook, eigenlijk.” Antwoordde ik. Ik voelde me betrapt en was niet echt blij met de situatie. Maarja, ik had hem zelf uitgelokt. Wat had ik eigenlijk gedaan als ik hem verder had gevolgd? Ik verweet het mezelf dat ik weer zo impulsief te werk was gegaan, maar daar was het eigenlijk al te laat voor. We stonden tegenover elkaar en namen elkaar zwijgend op. Ik merkte dat zijn ogen niet zuiver blauw waren, zoals van veraf leek. Het was blauw met een hele hoop groene spikkels. Ik zuchtte.
“Heb je zin om iets te komen drinken?” Grijnsde hij na een tijdje. Ik kon niets uitbrengen maar knikte van ja. Hij draaide zich om en ging me voor naar een van de huizen. Hij deed de deur open en trok me met zich mee naar binnen. Mijn hart bonsde in mijn keel toen we zijn woonkamer binnenliepen en hij me op zijn zetel neerduwde. En ik die in mijn naïviteit had gedacht dat het om “iets drinken” zou gaan! Hij duwde me achterover en ging boven op me zitten. Hij drukte zijn lippen op de mijne en langzaam nam gevoel het van verstand over. Hij trok mijn T-shirt over mijn hoofd en ik deed hetzelfde bij hem. Van zijn lichaam had ik niet veel kunnen maken door het te grote T-shirt dat hij aan had, maar nu ik zijn ontbloot bovenlijf hier bovenop me lag beviel het me opperbest. Hij was zongebruind, amper behaard en had een platte buik. Ik kuste hem op zijn borst en nam met mijn tong de zilte smaak van zijn ondertussen bezwete huid op. Een huivering trok door zijn lichaam en daarna drong die ook door mij heen. Dit gevoel was onbeschrijflijk. We hielden op met elkaars kleren uittrekken en omhelsden elkaar terwijl we vurig zoenden. Zijn tong duwde voorzichtig mijn lippen van elkaar en drong mijn mond binnen. Mijn handen zochten een weg naar zijn broek en terwijl ik deze openmaakte drong ik met mijn andere hand naar binnen. Ik voelde zijn lid dat kloppend harder werd en omvatte het. Plagend kneep ik erin en hij kreunde zachtjes. Ik draaide me bovenop hem en trok zijn broek verder naar beneden. Ik kuste hem nogmaals op zijn lippen en zocht daarna met mijn mond een weg naar beneden. Ik zoog op zijn tepels en weer trok een huivering door ons beide. Terwijl ik verder langs zijn lichaam afdaalde streelde en likte ik zijn huid. Zijn lid had zich ondertussen helemaal opgericht en ik keek er begerig naar. Hij was niet al te groot geschapen, maar je kon hem ook niet klein noemen. Zijn paarse tot glom reeds van het voorvocht en heel zijn lid klopte mee met zijn haastige hartslag. Voorzichtig drukte ik een kus op zijn eikel. Daarna likte ik aan zijn schacht. Hij kreunde en drukte zijn bekken omhoog. Ik nam zijn lid in mijn mond en bewoog mijn hoofd op en neer. Hij kreunde steeds luider en ik voelde hij zijn lid nog harder werd. Ik wilde niet dat hij zou komen voordat ik er klaar voor was, en hield meteen op. Hij hijgde en begon op zijn beurt mijn broek los te maken. “Ik wil je neuken.” Fluisterde ik in zijn oor nadat onze lippen elkaar weer gevonden hadden. Ik stak het puntje van mijn tong achter mijn woorden zijn oor in en hij draaide zich gewillig op zijn buik. Hij duwde zijn strakke kontje omhoog en ik bestierf het bijna. Ik likte aan zijn sterretje en richtte me daarna op. Mijn lid klopte hevig toen ik het tegen zijn opening aanzette en met een luide kreun drong ik bij hem binnen. Hij was zo strak dat ik vreesde niet helemaal bij hem naar binnen te kunnen, maar terwijl ik de druk zachtjes verhoogde gleed ik steeds dieper bij hem naar binnen. Met balzak sloeg tegen zijn billen en ik besefte dat ik helemaal in hem zat. Ik trok me langzaam terug en stootte toen weer zo hard ik kon. Hij kreunde luid en ik voerde langzaam het tempo op. Ik sloeg mijn armen om zijn middel en nam zijn lid weer vast. Ik neukte hem en trok hem tegelijk af. We kreunden beide van genot en na een tijdje voelde ik mijn zaad opborrelen. Net op dat ogenblik riep hij dat hij ging komen. Een tel later kwam hij klaar, en ik volgde enkele seconde later. Uitgeput liet hij zich op zijn buik zakken en ik bleef met mijn lid diep in hem op hem liggen. Ik trok mijn handen onder zijn lichaam vandaan en bemerkte dat ze onder zijn vocht zaten. Ik likte een hand zelf proper en hield hem de andere voor. Ik hees me overeind, gaf hem een laatste kus en trok mijn kleren terug aan. “Neem je wel vaker die bus?” Vroeg ik terwijl ik de deur achter me dichttrok.