Zoals jullie kunnen lezen in deel 1 kwam het Politiebericht hard aan. Ik kende Johan Stellingwerf helemaal niet zo. Begreep er ook niks van. In het eerste deel mijn kennismaking met deze boef. Nu in het tweede deel de manege in Noordwijkerhout. Johan Stellingwerf had voor een therapie omgaan met dieren omdat hij zo stil in zichzelf was. Ik reed al vele jaren paard. Echt paardrijden heeft volgens mij Stellingwerf nooit gedaan. Ik denk dat we toen vijftien zestien waren. Stellingwerf was een nakomertje een buitenbeentje vonden ze. Op de manege spraken wij af in het duin een hele bekende plek voor ons elkaar te ontmoeten. Toen ik er kwam lag Stellingwerf al op mij te wachten. Ik ging naast hem liggen. Stellingwerf had gehuild en toen ik er naar vroeg ontkende hij ten stelligste dat hij had gehuild. Maar de zwarte strepen tranen waren nog zichtbaar. Ik rolde me bovenop hem keek hem aan zo kleine geile leugenaar waarbij wij gelijk begonnen te vrijen. Stellingwerf zuchtte zijn ademhaling stokte en paar keer achter elkaar net als hij wilde zeggen ik verdien dit helemaal niet. David is heb een stijve piemel fluisterde hij op een hele lieve manier. Hij was echt zo lief zo'n watje zo zacht en bijzonder knap. Ik ging bovenop hem zitten plaagde hem ik wil je naakt zien gozer. Ik jou ook waarbij hij mijn op wipte paardenman lachte hij. Beide lagen wij binnen een mum van tijd naakt in het duin. Het was hartstikke koud.Maar beide hadden wij er blijkbaar geen last van. Hij bekeek mij ging met zijn vingertje over mijn naakte lijf. Ik bekeek hem deed eigenlijk het zelfde. Zo staarden wij naar elkaar. Gelijk mompelde Stellingwerf maar toch anders. We slopen beide spiernaakt door het duin en kwamen zo al sluipende bij de rand van het strand. Wolken guur weer de zee was heel onstuimig waar wij elkaar alleen aankeken en als jonge honden naakt ik de branding sprongen. We hadden nergens aan gedacht. Toen wij weer naar ons plaatsje slopen gaf Stellingwerf mij zijn shirt als handdoek. Nee ben je gek dan wordt die smerig en nat. Nou en waarop hij mij begon droog te wrijven. Hij klopte zijn shirt uit en droogde zichzelf een beetje af. Daarna gingen wij naar huis nadat ik hem had uitgelegd hoe hij op mijn kamer zou kunnen komen. Ik zou om een uurtje of tien naar bed gaan. Dan een paar keer knipperen met een lamp dan zou Stellingwerf proberen bij me te komen. We spraken af dat als ik thuis kwam er voor zou zorgen dat hij eventueel naar binnen zou kunnen. Johan was er al maar dat had ik niet door. Hij lag onder mijn bed. Was al inslaap gevallen. Toen ik om tien uur op mijn kamer kwam had ik niet door dat hij er al was. Teleurgesteld kroop ik in mijn bed. Toen werd Johan wakker en toen hij naakt naast mij kroop lachte hij, Je hebt je onderbroekje nog aan he geile fluisterde hij. Ik was werkelijk dolgelukkig dat hij naast me kroop. Wij hadden het er al een paarkeer over gehad dat ik hem zou mogen neuken. Dat wil je graag he David daagde Stellingwerf mij dan uit. Ik knikte heftig ook in het bos en ook op school. Ik hoefde hem zonodig niet te neuken, maar ik zou het wel tof hebben gevonden. Nu Johan zo lekker naast me lag zo lekker warm ook zo veilig, wij spannende verhalen aan elkaar vertelden of afgaven op leraren van school fluisterde Stellingwerf vannacht mag je me neuken, echt. Zijn hand lag op mijn onderbroekje. Zelf lagen zijn kleren nog onder mijn bed. Maar dan moet die wel uit Davidje. Hij vertelde mij dat een oudere neef dat ook zo graag wilde. Dat die hem bedwelmde maar dat had als voordeel dat hij eerst niets had gemerkt. Ook niks tegen geen ouders had kunnen zeggen omdat hij het namelijk niet zeker wist. Het was gebeurd in een soort raar spelletje. Hij was bang voor de pijn. Nou ik zal zorgen dat je geen pijn hebt had die gozer gezegd. Hoe vaak hij zo was geneukt wist hij niet. Die vakantie daar toen. Op de een of andere manier was dat zijn grote geheim. Ik mocht er nooit meer over praten. Het luchte hem op. Hij schaamde zichzelf voor alles. Ze noemden hem in de familie lui, flapdrol onaangepast. Hij was een mietje moest harder worden. Ik schoof mijn onderbroek naar beneden. Weer zuchte Stellingwerf net als hij wilde zeggen ja nu moet het gebeuren. David omdat jij het zo graag wil mag je van me echt. Maar het was tegen zijn natuur in dat hij zchzelf zou laten neuken. Dat deden stoere jochies niet. Ik vrijde heel lang met hem streelde knuffelde hem. Stellingwerf was heel gelukkig dat wij zo lang lagen te vrijen. Hij was bang om betrapt te worden als het bed maar niet kraakte. Als mijn ouders maar niet wakker werden. Angst voor het moment. Het bewuste moment. Die spanning in zijn lijf was zo voelbaar. Lten wij het matras op de vloer leggen horen ze niks. Ik neuk je niet was net een verlossing. Hij durfde het zelf ook niet te doen. Hij vertelde mij dat een oudere meid die hem wilde scoren hem had uitgelachen om zijn piemeltje die slap werd toen hij haar zou neuken. Hij begon van angst te plassen. Hij schaamde zichzelf. Hij was zo knap dat elke meid of gozer hem wel wilde scoren. Toen ik hem vertelde dat ik ziels gelukkig was dat hij bij me lag met me knuffelde vrijde voelde ik alle spanning bij hem weggaan. Hij was zo bang dat iedereen hem gewoon een keertje wilde scoren daarom met hem meeging. Dat kwam door zijn charme en schoonheid. Ook de gedachte dat ze hem een keertje in bed wilden hebben. het was een soort obsessie voor hem. Iedereen roept nu wel dat hij geen vrienden had, maar niemand liet hem ook toe tot zijn of haar hart. Ze waren verblind door zijn schoonheid. Heb, ik, ik, ik wil scoren. Dat hebben ze gedacht. Dat ze met vuur speelden is eigenlijk hun eigen schuld. Stellingwerf was geen hebbedingetje. Naief te denken dat ze hem niet hoefden lief te hebben. Alleen aan hun eigen genoegen te denken. Hem in bed te kunnen krijgen. Dat hij terug speelde jammer dan eigen schuld. Stellingwerf was naar de schouwburg geweest omdat zijn ouders iets anders hadden. In de bar was hij een oudere gozer tegengekomen die al zijn zinnen op hem had gezet. Vlote auto, sierraden, poen, hem dronken voerde. Toen Stellingwerf ladder zat was, die gozer hem mee voer de naar zijn juppen woning in Amsterdam, moets hij die gozer neuken. Hij wist het niet meer, had van alles gerookt, gesnoven en gedronken. Poppers gesnoven dat zijn lul maar hard zou worden. Maar Stellingwerf kon alleen maar pissen. Die gozer werd razend dacht dat Stellingwerf het erom deed. Toen was hij negentien wij kwamen elkaar in Amsterdam tegen. Midden op de Dam vlogen wij elkaar om de hals. Stellingwerf vertelde niemand iets. Anders zouden psychologen of psychiaters hem voor gek verklaren. Ook iets waar hij bang voor was. Zijn familie had het gemaakt. Hij was afschot. Het buitenbeentje waaraan je mocht sleutelen. Vooral zijn broer arts zo zoiets. Wat heb je met die gozer gedaan vroeg ik hem. Toen ik uitsliep die gozer al weg was naar zijn werk, maar ik nog niet was bijgekomen blijkbaar, las ik het briefje wakker worden wegwezen. Ik hebeen schaar gepakt en zijn hele bed verknipt. Alles wat ik kon verknippen heb ik verknipt. Weet die gozer meteen dat ik verknipt ben zoals die zelf schreef. Stellingwerf nam voor ons een kamer. Nu hadden wij voor het eerst vrijheid beide waren we vrij. Toen we na een lange vrijpartij over elkaar heenrollen elkaar pijpen, likken strelen zielsgelukkig beide waren, in bad waren geweest, neukte ik hem. Het ging vanzelf eigenlijk. Ik likte zijn aars vingerde hem neukte hem. Joan Stellingwerf genoot ervan net als ik. Het was echt Godelijk. Hij had mij ook mogen neuken. Dan had ik het ook lekker gevonden. Toen ik intens klaarkwam zuchtte Johan, ook hij was allang klaargekomen terwijl ik hem neukte. Deed het pijn wilde ik weten. Ben je gek David mij kun je nooit pijn doen echt niet. Hij meende het omdat wij het meenden. Nee we waren helemaal geen homoseksueel. Geen hokjes geest. We hielden gewoon als jochies al van elkaar. het klikte gewoon. Niks flikker mietje maar gewoon wij mochten elkaar. Johan Stellingwerf is werkelijk een hele charmante persoonlijkheid. Hij is verblindend knap. Lief heel lief. Niet dat wij met elkaar zouden kunnen samenwonen of leven. Nooit hij niet ik niet. Ik ben inmiddels gelukkig getrouwd heb kinderen. Dit blijft geheim. Ik zal ook nooit mijn verhaal onder ede gaan verklaren. Omdat hij dat nimmer zou willen. Hij wil niet zielig zijn. Natuurlijk is hij vuur de hel, maar dat willen mensen zelf. Die nacht bleven wij samen strelen, vrijen, omdat wij beide is hadden overwonnen. Wij waren gelijk maar toch heel anders. eder begrip dat nog iets van u zegt, krijgt doel te veel. Zijn prachtige dromerige ogen, parchtige lijf een Engel omringd met prachtige Gouden stralen. Alle gelijkenissen met de waarheid zijn fantasie. Is dit een waar gebeurd verhaal: " misschien of misschien ook niet ". Alles wat lijkt op de waarheid berust dus op toeval. Niets uit de verhalen " De Charmante Boeg" of Johan Stellingwerf mag op enige wijze worden gebruikt, gekopieerd of vermenigvuldigd op welke wijze dan ook. Ik schrok; vloekte, " verdomme " hoe kunnen ze dit doen. Hoe kunnen ze met vuur spelen en niet zelf op de blaren zitten. Ze wilden hem scoren, niks anders dan voor hun eigen genoegen scoren.

David