DE SCHOOLBUSIk ben pas terug van een feest ter ere van het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd van mijn vriend Pedro. Hij is dus 65 jaar geworden, maar denkt er nog niet aan om met werken te stoppen. Hij wilde deze dag niet zomaar voorbij laten gaan. Pedro is twintig jaar ouder dan ik. Hoe en waarom wij vrienden zijn, vertel ik in dit waar gebeurd verhaal.
Bij het lezen van de titel "De Schoolbus" en mijn leeftijd waarop dit verhaal begint, zullen Uw gedachten misschien een bepaalde kant uitgaan, maar er is niets aan de hand. Lees eerst en oordeel dan.
Ik ben geboren in het hoge noorden. In de provincie Groningen. Mijn vader was molenaar op een oude watermolen. De molen stond eenzaam in de polder en was enkel over een zandpad te bereiken. Toen ik vijf jaar oud was, moest ik naar een school in het dorp 20 km. verderop. Ik moest dus met de schoolbus, maar eerst 2 km. lopen naar de verharde weg. Ik was steeds de eerste en de laatste die met de bus werd gehaald en gebracht. De eerste en de laatste 5 km. was ik met de chauffeur alleen en mocht dan bij hem voor in de bus komen zitten. De buschauffeur was een vriendelijke man van 25 jaar. Zijn naam is Pedro. Hij was in Nederland geboren en had een Groningse moeder en een Italiaanse vader. De schoolbus was eigendom van Pedro en daar was hij erg trots op. Hij stond altijd te sleutelen en te poetsen. Pedro gaf mij elke dag een snoepje. Ik kan U verzekeren, dat ik daar tot de laatste schooldag niets verkeerds van heb ondervonden. Bij het verstrijken van de jaren werden Pedro en ik goede vrienden. Ik ben met Pedro's bus meegereden tot ik 17 jaar was. Pedro was toen 37 jaar. In het begin kreeg ik elke dag een snoepje, maar later veranderde dat in een reep chocola of een flesje cola en vanaf mijn veertiende elke dag een sigaret. Die ik had opgerookt voor de andere kinderen in de bus stapten. Pedro had zich in de voorbije jaren opgewerkt en had nu al zeven touringcars. Zijn grote wens was, een reisbureau met reizen naar Italië te beginnen. Op mijn allerlaatste schooldag ( ik ging studeren voor boswachter in Groningen) kreeg ik geen sigaret of iets anders. "Geen sigaret?" vroeg ik. Waarop Pedro antwoordde: "Luister Ronny, dit is de laatste keer dat je met mij meerijdt en daarom geef ik je geen sigaret maar krijg je vanavond een sigaar ter afscheid " Ik schrok van deze rare geste en vroeg: " Waarom pas vanavond en niet nu?" De uitleg was eenvoudig: "Met een sigaar doe je veel langer en dan ben je nog niet klaar voor de andere kinderen komen." En terwijl Pedro zachtjes op zijn kruis klopte fluisterde hij: "Ik zal hem goed voor je bewaren." Hoewel ik het allemaal een beetje raar vond, ging ik rustig mijn plaats in de bus zitten. "Heeft hij de sigaren in zijn zak? En klopte hij daarom op zijn broek?" dacht ik. Heel de verdere dag hield het voorval mij bezig. "Misschien bedoelt hij met "sigaar" wel een ander cadeautje" en hoopte dat ik gelijk zou krijgen. Toen s'avonds de laatste kinderen waren uitgestapt, ging ik zoals gewoonlijk voor in de bus zitten. Daar het winter was, begon het al donker te worden. "Krijg ik nu mijn sigaar?" vroeg ik aan Pedro, hopende op een cadeautje. "Ik zal hem voor je uitpakken" zei Pedro en terwijl de bus verder reed, opende hij met één hand zijn gulp. Een ogenblik later haalde hij zijn penis uit zijn broek. Terwijl hij er uitdagend mee zwaaide fluisterde hij: "Hier is je sigaar Ron. Hier is je afscheidscadeau." De geur van "lul" vulde de cabine. Verstart bleef ik kijken en hoorde Pedro zeggen: "Dit is toch wat je wilt he? Dit is toch waar je al jaren naar hebt verlangd?" Ik besefte ineens wat hij daarmee bedoelde. Inderdaad had ik de laatste drie jaar een speciale genegenheid voor Pedro gekregen. Ik voelde mij steeds meer tot hem aangetrokken en was blij en opgewonden als ik met hem alleen in de bus zat. Van opzij keek ik dan stiekem naar hem en dacht:"Wat een knappe man is Pedro met de zwarte krullen." Ik bewonderde in stilte zijn sterke armen en brede borst. Ik vond het prachtig als hij vlak voor mij het bustrapje opklom, zodat zijn broek strak om zijn billen spande.
Ik kreeg steeds meer een hekel aan die saaie weekends zonder Pedro. Op maandag was ik gelukkig, want dan zag ik hem weer. S’Nachts droomde ik dat Pedro mij in zijn armen nam en werd steeds wakker met een erectie. De laatste twee jaar kreeg ik zelfs natte dromen. Ik besefte langzaam dat ik heimelijk verliefd op hem was. Heimelijk ja, want ik zorgde er wel voor dat Pedro er niets van merkte. Maar al dat geheimzinnige gedoe had ik mij dus kunnen besparen, want hij heeft het steeds geweten. "Dit is toch wat je wilt?" hoorde ik Pedro weer zeggen. "Ja, ja" stamelde ik en wist mij geen raad met de situatie. Buiten was het inmiddels donker geworden. Pedro parkeerde zijn bus aan de kant van de weg."Kom hier kleine bandiet en geniet van je eerste sigaar" fluisterde Pedro, terwijl hij mijn gezicht tegen zijn lul duwde. Ik had nog nooit een lul van een volwassen man gezien. O, wat was hij groot. Trouwens van "zien" was geen sprake, daar was het al veel te donker voor. Voelen deed ik des te meer. In het donker voelde zijn lul nog kolossaler. "Rook de sigaar" hijgde Pedro en duwde zijn lul in mijn mond. Automatisch sloten mijn lippen om zijn stijve staaf. Ik had mijn eigen lul wel eens geproefd, maar dit was heel wat anders. Deze lul smaakte naar "man" Een "geile man."In een roes kwamen al mijn dromen en fantasieën uit. "Kom maar mee" fluisterde Pedro. Hij pakte mijn hand en nam mij mee naar de achterste bank in de bus. Toen ik op de bank zat, ging Pedro op zijn knieën voor mij zitten en trok mijn broek uit. Hij nam mijn lul in zijn mond en zoog tot ik er draaierig van werd. "Ga door Pedro, ga door. Doe met mij wat je wilt maar stop niet. Ik ben voor jou" hamerde het diep in mij. Pedro likte mijn billen en draaide mij om. Zijn warme tong verdween diep in mijn kont. Hij nam mijn kloten in zijn gulzige mond. "Ga door, ga door" Pedro draaide mij weer om en likte mijn buik, navel en borstkas. In het donker greep ik zijn hoofd en begeleide hem naar alle kanten. Plotseling kon ik bijna geen adem meer halen. Pedro had mijn mond gevonden en stootte zijn grote hete tong diep in mijn keel. "Ga door, ga door" Hij likte mijn ogen en oren en zakte naar beneden om mijn lul weer een zuigbeurt te geven. "Ik wil je neuken. Ik wil je ontmaagden" hijgde Pedro. Als een bezetene begon hij weer mijn reet te likken en spuugde er grote klodders speeksel in. Hij trok mijn benen zover uit elkaar dat ik bijna scheurde. Ik wist niet wat er ging gebeuren, maar voelde dat er iets buitengewoons op komst was. Pedro liet zijn lul over mijn kletsnatte billen glijden en hijgde in mijn oor: "Pas op kleine bandiet, nu krijg je iets waardoor je Pedro nooit meer zult vergeten." Meteen ramde hij zijn neukstaaf in mijn reet. Ik wilde gillen, maar Pedro hield zijn grote hand voor mijn mond. Die hand rook naar benzine. Ondank de pijn bleef ik stil liggen, want inwendig wist ik dat ik nu het fijnste op de wereld meemaakte. Langzaam verdween de pijn en genoot ik van de stoten van Pedro. "Ik blijf lang in jou en spuit je helemaal vol" klonk het zacht in mijn oor. Ik wist dat seks fijn was, maar dit..........................
Pedro kwam klaar met een luide Italiaanse vloek. Terwijl hij mij teder kuste, voelde ik zijn lul uit mijn schijtgaatje glijden. Mijn reet zou nooit meer dezelfde zijn. Terwijl onze tongen in elkaar waren gestrengeld, drukte hij mijn stijve lul in zijn behaarde reet. "Neuken knul, neuken" riep hij hees. Even later neukte ik voor het eerst in mijn leven. Het idee dat die eerste keer met "mijn" Pedro was, deed mij tè snel klaarkomen.
Het werd laat die avond en ik werd opgewacht door mijn ongeruste ouders. Zielsgelukkig ging ik slapen.
In het nieuwe jaar vertrok ik naar Groningen om te studeren. Ik woonde een studentenhuis in de "Herenstraat". Pedro kwam één keer per week bij mij en dan beleefden wij een zalige slapeloze nacht.
Pedro heeft nu een reisbureau "De Italiëspecialist”.
Ik ben géén boswachter geworden, maar sluiswachter in dezelfde polder waar vroeger onze molen stond. Als Pedro bij mij komt gaan mijn "sluizen" wagenwijd open.
Een voormalige schoolbuspassagier.