“Kut!” Vóórdat ik op de grond belandde, was dat het laatste woord, waartoe ik nog instaat geweest was het uit te spreken. Een zware laars drukte mij hardhandig tegen de grond. De afdruk van de zool had nog dagen in het vlees van mijn slanke rug geprijkt. Metalig klikten de handboeien rond mijn polsen op de rug op slot. Hardhandig aan mijn bovenarmen omhoog getrokken, wankelde ik zoekend naar evenwicht op mijn voeten. Happend naar adem, net te laat om het uit te gillen, smoorde een naar rubber smakende bal mijn roep om hulp. Ruw werd een riem achter in mijn nek aangetrokken en dicht gegespt. Twee mannen hielden me overeind, scholden me uit voor hoer en sloegen mijn wangen beurtelings rood. Het lukte me nog net er een tussen zijn ballen te trappen, het leverde me slechts een snoeiharde vuistslag in de maagstreek op. Dubbel geklapt ontving ik in een rode waas, onder luid gevloek, een serie trappen na.

Op de chat had het zo vriendelijk geklonken. Escort/Hoer voor vannacht! Ik was als een blok gevallen voor de geboden prijs. Maar liefst vijfhonderd euro als ik me liet neuken op een besloten feestje. Telefoonnummers uitgewisseld en ik was al onderweg geweest. Op de grond lieten ze me, happend naar lucht, grinnikend bijkomen.



“Wat een vals kreng!” sprak een van de mannen. Zijn geamuseerde toon beloofde wat. “Nu gaan we je aan gort neuken kut hoer! Voor die trap zal je boeten!” De mannen sjorden aan mijn veters en rukten mijn schoenen en sokken van mijn voeten. Mijn jeans verdween over mijn enkels uit het zicht, mijn slip en shirt overleefden het niet en belandden letterlijk van mijn lijf gescheurd als vodden op de vloer van het kille kantoortje. Het had nog geen minuut gekost de kleding van mijn lijf te rukken. Twee potige kerels droegen me door een vervallen gangetje naar de productiehal van de verlaten fabriek. Af en toe raakte mijn tenen nog net de betonnen vloer van de gigantische half verduisterde ruimte.

Met moeite kon ik de details scherpstellen op mijn netvlies. Een clubje ruige gasten stond bij een stapel oude pallets te roken, zagen ons naderen en maakte ruimte om te ontvangen in hun midden. De gelederen sloten zich snel, mijn in rubber gesmoorde kreet mocht niet baten, een zware man kneep mijn tepels er ter verwelkoming zowat af. Iemand anders nam de leiding over. “Zo! De hoer is dus komen opdagen mannen! Voor vijfhonderd euro verwachten we wel veel meer service van de slet!” Een nieuwe stomp in mijn maagstreek deed me geknield in het midden van de groep ineen zakken. De bal gag verhinderde me te vloeken. De tranen sprongen me in de ogen. Het leek wel alsof mijn piercing uitgescheurd aan mijn tepel bengelde. Zuchtend herstelde ik enigszins. Op kniehoogte zag ik kisten en laarzen, héél véél kisten en laarzen. Paniek sloeg me om het hart. Het karakteristieke besloten karakter van dit feestje behoefde eigenlijk geen verdere toelichting, desondanks kreeg ik hem toch. “Luister hoer! We hebben een kut nodig om zaad in te dumpen. Op de foto leek je wel geschikt.” De stem bevestigde wat ik inmiddels zelf ook al verzonnen had. Opnieuw werd ik overeind getrokken. De wereld zag even roze, huilend verbeet ik de felle pijn in mijn ballen. Geplet tussen de worstvingers van de tepelknijper worstelde ik tevergeefs om aan de nieuwe marteling te ontsnappen. “Stelt niet veel voor! Slank? Gewoon een magere loopse teef, nauwelijks de moeite.” Een andere stem voerde opeens de boventoon in de discussie die er ontstond. “Geeft toch niet, hij is gekomen om zijn kut te laten dekken. Niet waar schatje?” De man was een heilige, dankbaar hoorde ik hem zijn vette kameraad aanspreken. “Laat zijn ballen maar los maat, ik denk dat ie de boodschap nu wel begrepen heeft.”

Een eerste inspectie volgde rap. Terwijl ik suf van de kramp in mijn lies voor de zoveelste keer weer naar adem hapte, lag ik opeens gedragen door een reeks uitgestoken armen horizontaal naar een takelmechanisme in de lucht te staren. “Spreid zijn benen, eens kijken wat ie heeft mee gebracht.” Genadeloos verdwenen de dezelfde worstvingers, die mijn tepels en ballen verminkt hadden, in mijn gortdroge gaatje. Schurend eelt scheurde mijn arme aarsje open. “Hmm, zijn kutje klopt als een bezetene maatjes! Dat is beter nieuws.” De anderen verdrongen zich en duwden de beul aan de kant. “Nu wij makker! Het snoepgoed is er niet alleen voor jou!” Mijn aarsje moest het ontgelden, gelukkig maakte een van de milder gestemde gasten af en toe eerst zijn vingers nat. Langzaam kwam ik bij uit een roes en zag volledig beurs geknepen de mannen naar mijn open gewerkte kut staren. “Je hebt geluk hoer! Mooi dumpgat! We leveren je straks af met een volle doos!” Eenstemmig weerklonk alom de goedkeuring. “Deze kut is geschikt, stel maar op die handel!”

Het duurde nog even voordat de mannen hun handen thuis konden houden. Eindelijk trok de laatste nieuwsgierige zijn vingers uit mij en opnieuw wankelde ik overeind getrokken op mijn eigen voeten. Eventjes maar. Een ratelend geluid klonk op de achtergrond. Een jonge gast zocht indringend oogcontact. De vriendelijke glimlach sierde het knappe gezicht, zijn stem klonk rustig en bedaard. “Goedschiks of kwaadschiks? Optie één is een stuk aangenamer voor je! Knielen!” Het werd optie één! De handboeien verdwenen, touw, opmerkelijk zacht van structuur werd om mijn onderbenen, bovenbenen en middel geknoopt. Armen en polsen op de rug gebonden, de vaardige handen van de knappe gast wisten precies wat te doen, hij nam er de tijd voor. “Zakken!” Opnieuw het ratelende geluid. Een zware metalen takel dreef naar me toe. Aan flinke lussen werd ik in de haak geslagen. “Hijsen!” Het contact met de bodem was niet langer. Het knoopwerk zette zich, de zwaartekracht spande samen met spankrachten. Mijn benen werden meesterlijk nauwkeurig uit elkaar gedreven en mijn billen kantelden schuin omhoog. Ik hing zowaar zelfs comfortabel te bengelen, nergens drukten de knopen in mijn vlees. “Mooi werk!” De knoper oogstte alom goedkeuring. Schommelend knikte mijn billen bevestigend.



“Trek dat rubber uit zijn bek, even kijken of ie verder dan drie kan tellen. Die witte billen zien er niet uit! Kunnen wel een kleurtje gebruiken!” Een grijnzend smoelwerk lachte zijn smerige gele tanden bloot. Nog voordat ik weer tot praten toe in staat was gesteld schoten de tranen me opnieuw in de ogen. “Nou? Dat was…?” De klap galmde na door de productiehal, ik zwiepte heen en weer en wachtte natuurlijk te lang met mijn antwoord. “De zweep! Het kreng moet opnieuw afgericht worden!” Ik gilde het uit! “Eén!” Het mocht niet meer baten, de eerste striemen stonden al in mijn rug. Nogmaals gilde ik het uit! “EEN!” Een regen van slagen daalde neer op mijn rug, over mijn billen en tegen mijn gekneusde testikels, huilend riep ik om genade. Het hield pas op toen ik, de pijn verbijtend, zweeg. Een tweede pets voor mijn billen volgde. Ik begreep het al beter. “Twee.” Om de beurt sloegen de mannen mijn billen beurs. Netjes telde ik huilend de slagen mee, eenieder sloeg anders, sommigen hard, sommigen zacht. Mijn brandende achterwerk kleurde, op te maken uit ‘s mans commentaren, vuurrood. “Vijfentwintig.” Het hield maar niet op. “Vijfendertig, zesendertig, zevenendertig!” Stilte, en opeens niks. Het stopte eindelijk. Het besef dat ik zevenendertig keer geneukt zou worden sijpelde door naar een diepere laag van mijn resterende bewustzijn. Nog voordat ik er iets tegenin kon brengen proefde ik weer de smaak van rubber.

De slingerende beweging aan de takel doofde langzaam uit, overal om mij heen gingen laarzen en broeken uit. Steeds meer blote mannen steigerden bronstig. Mijn beurse billen gloeiden nog steeds na van de genoten mishandeling, het ergste moest nog komen en ik kon opgeknoopt geen kant op. Naakt, op de laarzen na, stonden de mannen ongeduldig aan hun verlangens te sjorren. De knoper had voor het gebruiksgemak langs mijn heupen love handels aangebracht. Weldra zouden ze ter hand genomen worden, ik huiverde en wist dat er geen ontkomen aan mogelijk was.

De stinkende gele tanden naderden mijn linkeroor. “Ben je er klaar voor schatje? Je bent hier niet voor niks gekomen zoals je ziet.” Ik bengelde weer wat rond in de ruimte. “Mannen! Of ie er nu wel of niet klaar voor is, eerst maar eens een rondje droog dippen! Druipen gaat ie straks toch nog wel genoeg. Oh ja, niet vergeten voordat je dipt, eerst dokken! Deze zaad dump is niet gratis, voor niks gaat de zon op.” De mannen mopperden wat, degenen die dachten te kunnen lozen zonder af te rekenen grepen alsnog naar de beurs. Een der laatste visuele waarneming van de kudde hengsten achter me, mijn aarsje werd al in stelling gebracht. “Drie keer droog stoten en dan de volgende, rap, rap, rap mannen, gaat die kut lekker van open staan!”



Mijn gebonden handen balden zich als vuisten, zo goed mogelijk zette ik me, opmakend uit de commentaren, schrap voor de grootst geschapene. Blijkbaar had deze gezegende man een mooi formaat en bleek hard genoeg mijn debuut in te luiden. Zijn heupen drukten mijn knieën nog een stukje verder uit elkaar, iets vochtigst tikte mijn aarsje aan. “Ietsje hoger!” Ik wiebelde wat en werd met de love handels gestabiliseerd. Uit het niets, opeens de uit de stilte opgedrongen. Ik was al heel wat gewend, maar dit sloeg alles. Met een stoot scheurde mijn kut open. Rukkend aan de love handels schoof hij mijn de rest van mijn opengereten inwendige over zijn volle lengte aan tegen zijn onderbuik. Wat mij betrof was ik al klaar voor de rest van de nacht, alleen… ik had niets te willen. Blijkbaar zat er, diep verscholen in het beest achter mij, toch nog een stukje compassie voor de mens. Eventjes werd me de tijd gegund om te wennen. Mijn verkrampte lijf vocht tegen de touwen en de misplaatste anaconda in mijn onderrug. Met een in rubber gesmoorde kreet probeerde ik de zich los rukkende hengst in te dammen. Mijn hemel, ik telde af en kon de gedachte niet fatsoenlijk afmaken. Bezwijkend voor de rammende steigerpaal verkrampte mijn gespietste lijf voor de tweede keer. Mijn billen kletsten tegen de onderbuik. De hengst gromde en stampte met zijn laarzen, rukte zich opnieuw los en maakte mijn ellende aansluitend meedogenloos compleet. Bijna bewusteloos voelde ik ons beide uittreden. Dat was de eerste! Drie keer 37… 3 keer 36 nog… ik kon niet meer rekenen. De tweede tikte al aan greep de handels langs mijn heupen beet en dipte met snelle korte stoten. Grommend gaf hij het stokje over aan nummer drie. Als een slavendrijver hitste de opzichter de mannen op. “Kom op mietjes, afragen die handel, we hebben niet de hele nacht de tijd!” Drie keer kletsten mijn billen. Inwendig verschroeit hoopte ik op verkoeling. Tik, tik tegen mijn knieën, tik tegen mijn aarsje, druk op mijn heupen, BENG, BENG, BENG. Weer een afgewerkt! Volgende…. Tik, tik, tik, BENG, BENG, BENG. Ik vond houvast in het bijhouden van de tel. Twintig …, dertig…, tik, tik, tik, BENG, BENG, BENG, nog 6 keer. Mijn kut bood geen weerstand meer, de palen gleden vanzelf naar binnen. De stinkbek had gelijk gehad, tussen de beurten door tochtte ik inmiddels behoorlijk uit mijn kut. Zevenendertig. Eindelijk het was gedaan! Nog voordat ik de gedachte kon koesteren opnieuw…, tik, tik, tik, BENG, BENG, BENG. Nog eens en eindelijk dan een laatste dip. Een vinger inspecteerde mijn kut inwendig! “Mooi zo mannen. De kut klopt als een gek en voelt nog steeds droog aan.” De inspecteur pauzeerde kort en richtte tot drie laatkomers. “Fijn dat jullie er ook bij kunnen zijn mannen! Nu zijn we compleet”

Uitgeput hing ik als een uitgewoonde teef in de touwen bij te komen. Geschuifel en getrappel, ik hoorde allerlei geluiden die ik niet kon plaatsen. Onder mijn lies werd een lekbak geplaatst. Iemand legde uit dat een man, tenminste als ie een week niet klaargekomen is, wel tien milliliter zaad kan produceren. Het genootschap der gelaarsde heerschappen had zich vanzelfsprekend aan deze onthoudingsperiode gebonden. “Tien milliliter is tien kubieke centimeters, best veel.” Ik hoorde glaswerk rinkelen, de heren namen blijkbaar de tijd voor een drankje. Het gesprek ging maar over een ding. “Met een beetje mazzel kunnen we twee keer spuiten! Mijn ballen staan op springen maat, eerst maar eens de overdruk lozen en dan lekker lang en diep uitwonen!” Opschepperig klonk de stem van een jong gastje. “Met een beetje geluk kan ik wel drie keer, we moeten toch wachten op elkaar en twintig minuten is lang genoeg om weer opnieuw te kunnen spuiten.”

Geschuifel, een paar laarzen schoven in beeld. Shit, het ging beginnen. Als een zware kanons loop werd ik aan de love-handels in stelling gebracht voor het eerste schot. Trappelende laarzen onder mijn knieën. Mijn dijen werden wijd uit elkaar gedreven door twee behulpzame kameraden. Aan iedere zij één. Het geschut was gereed. BENG! Mijn aarsje bood kortstondig weerstand. Het lukte me te gillen. Een flinke pets tegen mijn billen gevolgd door een rauw commando. “Bek houden teef, we hebben al lang gewacht! Bovendien ben je zojuist al soepel genoeg open gewerkt!” Desondanks verkrampte ik opnieuw rond de keiharde mortiergranaat in mijn onderlijf. “Kom op vent, neuk die kut beurs!” Het begon! Onze ballen tetsten hard tegen elkaar. Kut huid op huid masseerde het zaad uit de kletsende ballen van de gelaarsde trappelzak. Bij elke carambole borrelde de uitgestelde belofte uit de diepte omhoog. De trappelende lul schreeuwde rauw en plaatste gelukkig al vlot zijn exploderende eikel diep in mijn onderrug. Eindelijk, zaad! Doorgesmeerd.



Als er een schaap over de dam is, volgen er meer. Steeds meer kisten en boots onder en naast mijn geteisterde lichaam. Al heel snel sopte mijn tochtende aars. Een voor een dumpten de mannen er rammend hun bijdrage. De lekbak ving het overtollige op. Mijn kut stond blijkbaar wagenwijd open en kon het onmogelijk allemaal verwerken. Groot, kleiner, dik, dunner. Met straaltjes spetterde het druipend langs mijn ballen af in de bak onder mij. Ik telde niet meer, ik ontving gelaten de een na de ander, het glibberige mannensap verzachtte enigszins het inwendige schuren. Door de temperatuur op zevenendertig graden te stabiliseren schonk het hete zaad verlichting. Mijn billen bont en blauw van de klappen, misselijk van het geschommel bestond ik hangend in de touwen rond de spuitende palen in mijn lekkende kut gat. Het vloeistofniveau in de bak steeg gestaag. Uren later begon het licht al door de vensters te schemeren. De neuksessies duurden steeds langer, de pauzes steeds korter. Ik vermoedde dat sommigen voor een laatste dump nog stevig probeerde door te pakken. Edoch, steeds weer een nieuwe beurt, kandidaten in overvloed.

“Mannen, de ochtendploeg van de fabriek komt er zo aan, we moeten ermee kappen!” Het klonk als muziek in mijn oren, zou ik eindelijk klaar zijn? De laatste klappen, een laatste lozing en het was inderdaad gedaan. Klets op mijn billen! “Zo hoertje, goed gedaan.” De gele tanden stonken naar alcohol. “Alleen heb je teveel gelekt! Wij dumpen ons zaad in je kut en je spuugt het ondankbaar weer uit. Geeft niet hoor, hebben we ook een oplossing voor!” Iets hard werd in mijn kut geschoven. Ik voelde mijn kut oprekkend openschuiven. “Lekker rood geneukt daarbinnen mannen!” De lekbak verdween uit beeld. “Giet het er maar in, voorzichtig niet knoeien!” Mijn kut stroomde vol, dit zaad voelde afblussend koud aan. Iets glibberige drukte tegen mijn weerstand ergens heel diep in mij. Ik besefte nauwelijks wat er gebeurde. “Goed zo, laat maar doorstromen!” Het harde en glibberige voorwerp trok zich terug en opnieuw stroomde mij kut tot het randje vol. Het procédé herhaalde zich. “Zó, de zaadbak absorbeert lekker!” De mannen lachten rauw, ik had de indruk dat het er nog maar enkelen waren. Het klonk alles bij elkaar een stuk zachter. “Zo kuthoertje, je bent nu volledig afgetankt! We zetten er nog eventjes een dop in, anders spuug je het er zo weer uit. En dat zou zonde zijn, niet waar?”

En eindelijk was het dan echt bijna voorbij. Mijn gapende kut gat werd doeltreffend af geplugd, er zou geen druppel verloren gaan. Gehaast nog de laatste instructies, opgehesen zou mijn gestel nog ongeveer een kwartier de gelegenheid krijgen de oogst te absorberen. De mannen hadden me daarvoor eerst losgeknoopt en opnieuw aan mijn voeten opgetakeld. Zo kon het zaad, geholpen door de zwaartekracht, diep doorstromen. Enkele kledingstukken werden ergens diep onder mij op het beton gesmeten. Met een jeans, waarin ik de mijne herkende, werd geknoeid sperma van het beton gedept. Het werd stil, de echo’s van holle voetstappen doofden in de verte uit. Ellenlange minuten bengelde ik ondersteboven en liet het wel uit mijn hoofd mezelf uit de lussen te bevrijden. De val zou ik zeker niet overleven. Het zaad in mijn onderbuik kookte borrelend. Het bloed zakte naar mijn hoofd en mijn darmen probeerden de overdosis te lozen. De plug verhinderde alle pogingen daartoe. Bijna lyrisch hadden de mannen de omvang ervan nog weten te bewonderen. Mijn afgevulde lijf verdeelde noodgedwongen de druk inwendig.



Nooit geweten dat een kwartier zo lang kon duren. Schokkend daalde ik eindelijk, begeleid door het geluid van luid geratel, af naar het beton. Mijn lijf vouwde dubbel, de plug in mijn kut schoot geheel achter mijn sluitende kringspier naar binnen. “Kut!” Ik vloekte, nu zat ie pas echt meesterlijk klem. Masserend wreef ik allereerst maar eens de ergste stijfheid uit mijn spieren en haalde mijn voeten uit de lussen. Langzaam kwam mijn bloedsomloop weer op gang. Eenzaam en verlaten probeerde ik overeind te komen, het lukte me uiteindelijk zelfs op eigen kracht mijn broek en schoenen aan te trekken. Mijn gescheurde slipje en shirt liet ik maar voor wat het was en strompelde naar de parkeerplaats. De autosleutels staken nog steeds in mijn broekzak en de auto stond er gelukkig ook nog. De plug in mijn kut bewoog bij elke voetstap in een gelijksoortig ritme gevoelig aanmoedigend mee. Met behulp van de cruisecontrole wist ik de auto in beweging te houden en zag de eerstelingen van de ochtendploeg tegemoet. Verbaasde blikken, ik zag ze in mijn spiegels omdraaien en kon de gedachten wel raden. “Wat doet die gast hier zo vroeg?” Zittend op het zaad van velen wilde ik alleen nog maar zo snel mogelijk naar huis en vermeerderde snelheid.

Suf geneukt en uitgeput nam ik meteen, dankbaar dat ik weer thuis aangekomen was, een warm bad. Misselijk als een kat had ik mijn flatje weten te bereiken. Gelukkig had ik alweer enigszins normaal kunnen lopen. De buurman, op weg naar zijn werk, had zich verbaasd omgedraaid. Zo vroeg op de ochtend liep ik doorgaans niet in ontbloot bovenlijf de trap op naar boven. De striemen op mijn rug gloeiden pijnlijk na in het warme badwater. Met een snuifje poppers lukte het me ongeveer een half later de plug uit te drukken. Een exploderende witte wolk verdreef het badwater in de directe omgeving van mijn aars. Ik poepte zaad. Heel veel zaad. Sperma hechte zich aan de haren op mijn benen, de weinige beharing op mijn slanke lijf. Ik poepte wolken. Mijn aarsje, fungerend als volleerd overdrukventiel, mocht eindelijk de stoom afblazen. Drijvende spermatozoïde joegen aan het wateroppervlak naar bezwijkende zeepbellen.

Minuten later kwam de zaadproductie uit mijn spuit kut tot bedaren. Een ding was zeker, ik was zwanger! In de buurt van het putje kolkte de uitgedrukte plug in het laatste, met zaad vermengde, afstromende badwater mee. Ik dacht er tenminste nog een dildo aan over te houden. Verbaasd nam ik het voorwerp uit de schuimresten en wikkelde de folie eraf. Het was geen echte dildo! Er zat een goed omwikkelde boodschap in verborgen. “Tot ziens hoer!“ En terwijl het briefgeld regende las ik boven het adres, datum en bijbehorend tijdstip de rest van de boodschap. “Lever je kut opnieuw uit en ontvang het dubbele!”

Ik stapelde briefgeld! Op gepaste wijze uitbetaald telde ik mijn beloning. Het groeiende stapeltje bankbiljetten had direct een stimulerende invloed op mijn gemoed. Strak in de houding ondersteunde mijn majoor een nieuw lucratief besluit, dat in gedachten steeds vastere vormen kreeg. De rode striemen in mijn rug prikten, ze zouden genezen. Mijn kut schrijnde en stond in vuur en vlam. Precies zoals het hoort dacht ik hardop vloekend: “Kut! Eens een hoer, altijd een hoer, kut!”