Het schoolslaafje 2 Zoals gewoonlijk checkte ik de volgende dag, voor ik naar school vertrok, nog even mijn mail. Raar genoeg was er een vreemd mailtje bij van een zekere David. “He geile flikker. Lekker al je geil van de vloer gelikt? Als je wilt dat datgene wat zich gisteren allemaal afspeelde tussen ons blijft, dan kom je vanavond om 7 uur naar het volgende adres. In het andere geval sturen we wat foto’s, zoals deze, naar je familie en vrienden.” Dit kon toch niet waar zijn. De foto die bij de mail was, was er eentje van mezelf, naakt, terwijl ik de vloer likte. Die gasten hadden foto’s genomen en chanteerde mij hier nu mee. Aan de ene kant vond ik dit wel smerig, maar anderzijds werd ik hierdoor wel opgewonden. Op school zag ik wel de jongens van de dag ervoor, maar raar genoeg negeerde ze me kompleet. De school kon die dag niet lang genoeg duren, want wat stond me vanavond weer te wachten. ’s Avonds moest ik eerste een smoes verzinnen om zonder argwaan van mijn ouders weg te kunnen. Gelukkig deden zij niet al te moeilijk. Met de fiets reed ik daarna naar het afgesproken adres. Het was een huis net buiten de stad. Toen ik aanbelde kwam één van de jongens van gisteren de deur openen. “Zo, je bent er. Erg verstandig van je. Naar binnen!” Zonder ook maar een woord te spreken liep ik naar binnen. In de woonkamer zag ik dat de 2 andere jongens er ook waren. “Ons slaafje is er jongens. Ja flikker je hoort dat goed. Vanaf nu doe jij alleen nog wat we je vragen of anders weet je wat de gevolgen zijn. ” Ik stond daar wat bedeesd, niet goed wetende wat ze allemaal met me van plan waren. “Begin alvast maar al je kleren uit te doen. Vooruit strippen!” Met een bang hartje begon ik mijn kleren uit te trekken. Eerst mijn schoenen en sokken, daarna mijn shirt, gevolgd door mijn jeans en ten slotte mijn slipje. “Mooi zo. Handen op je hoofd, slaafje.” Tja, je kan naakt zijn, maar met de handjes op het hoofd sta je naakter dan naakt. “Eigenlijk is hij nog teveel gekleed, vinden jullie niet jongens?” De anderen bevestigden, terwijl ikzelf niet wist waar hij het in godsnaam over zou kunnen hebben. Ik heb toch al mijn kleren uitgetrokken? “Je kijk zo raar, slaafje. Je begrijpt het natuurlijk niet” lachten ze me uit. “Slaafjes hebben geen haar op hun lichaam. Het haar onder je armen en boven je lulletje moet er dus af.” Op het zelfde moment plaatste ze een waskom met het nodige scheergerief voor me neer. “Je weet wat je te doen staat. Begin er maar aan.” Als 15-jarige ben je fier als er wat haar op je lul staat en nu moest ik het onder dwang alweer verwijderen. Voorzichtig pakte ik het scheergerief vast en begon het weinige haar onder mijn armen af te scheren. Daarna zeepte ik mijn goed in en verwijderde voorzichtig de nog niet zo lang verworven haartjes boven mijn piemel. Toen ik klaar was ging ik weer in de houding staan en voelde ik me zonder beharing nog naakter. Erger nog door de scheerbeurt was mijn piemel weer ten top gerezen. “Mooie zo slaafje. Morgen ga je naar de kapper en laat je dat oerwoud op je hoofd bros knippen. Voor de rest zorg je dat je haarloos blijft. Begrepen?” “Ja” stamelde ik het uit. “Antwoorden met twee woorden.” “Ja, meester” “Goed zo. Trek maar wat aan je lulletje.” Zonder aarzelen begon ik aan mijn lul te trekken. Toen ik echter op het punt stond om mijn zaad te verspuiten, moest ik stoppen met trekken. “Luister goed slaafje. Jij doet alleen nog wat wij je zeggen. Dat wil dan ook zeggen dat wij beslissen waar en wanneer je mag klaarkomen. Voor vandaag is het genoeg geweest. Kleed je maar weer aan en ga maar naar huis en denk eraan, geen getrek vanavond in je bedje. Het voornaamste vandaag was dat je de nieuwe regels leerde. Morgen zien we je wel op school.” “Ja Meester” Toen ik echter mijn slipje wou aantrekken, trok één van de jongens het uit mijn handen. “Ga vanavond maar zonder slipje naar huis.” De rest van mijn kleren mocht ik aandoen en daarna sprong ik op de fiets naar huis. Onderweg zat ik door het constant schuren van mijn lul tegen mijn jeans met een stijve. Bij aankomst zorgde ik er dan ook voor dat ik zonder gezien te worden naar mijn kamer sloop. Daar aangekomen overdacht ik het hele gebeuren nogmaals en kwam, voorlopig althans, tot het besluit dat ik slechts één ding kon doen: hun slaafje zijn.