De volgende morgen checkte ik opnieuw mijn mail. Er was weer een mail van David. “Slaafje luister goed. Vandaag willen we je op school zien zonder slipje of anders…” Nou, die anders wist ik wel in te vullen. Best dus maar geen slipje aandoen. Bij het fietsen zat ik weer met een stijve. Om dat zeker niet te laten opvallen bleef ik, bij aankomst op school, iets langer in het fietshok hangen. Mijn drie afpersers, hadden me zien staan en vonden dat blijkbaar niet normaal. Het duurde dan ook niet lang of ik stond daar niet meer alleen. “Waarom blijf je hier rondlummelen slaafje?” “Heu… “ Ik wist niets uit te brengen, maar dat hoefde dan ook niet meer. “Het lijkt erop dat hij een weer stijve heeft” proestte ze uit. “De vuile flikker. Hier staan geilen in een fietsenhok.” Ondertussen stond ik daar maar wat en wist niet wat te doen. Alleen werd ik, al was dat niet gewild nog stijver en kreeg een rode kop van schaamte. “Toch niet gerukt vannacht, slaafje?” “Heu.. nee… meester.” De drie lagen dubbel van het lachen en ik, tja schaamde me ondertussen. “Kom maar even met ons mee zodat we je even kunnen controleren.” Als een schoothondje liep ik achter mijn drie afpersers aan tot we bij een afgelegen schutting kwamen. “Vooruit laat je broekje maar eens zakken, dan kunnen we zien of je een slipje aan hebt.” Met drie zulke gasten voor me kon ik niet anders dan gehoorzamen. Ik koppelde mijn riem los en deed mijn broek open. Zelf dacht ik dat dit voldoende ging zijn, ze konden zo toch ook zien dat ik geen onderbroek aan had. “Broek laten zakken, flikker!” schreeuwde ze me toe. Ik liet mijn broek dan maar tot op mijn enkels zakken. “Hmmm, goed zo sletje.” Op dat moment deden ze iets wat ze daarvoor nog nooit gedaan hadden. Ze grepen mijn lul en ballen vast en knepen er eens hard in. Mijn pik reageerde hier natuurlijk op en werd nog harder dan daarvoor. “Hij staat lekker stijf, is het niet slaafje. Toch niet gerukt vannacht? Doe je broekje maar weer omhoog.” Ik deed mijn broek weer omhoog en wou mijn riem vastgespen. “Stop al maar slaafje. Een riem heb je niet nodig. Geef die maar aan ons.” Met tegenzin, maar wat kon ik anders doen, overhandigde ik mijn riem aan de jongens. Het gevolg was dat mijn broek naar beneden zakte zodat je zeker kon merken dat ik geen ondergoed droeg. “Een nu naar de les” De jongens duwde me voor zich uit en lachten met het feit dat mijn broek tot bijna half over mijn kont afgezakt was. Toen ik ze wou optrekken, snauwde ze me toe dat ik het zo moest laten. Het was dan ook niet verwonderlijk dat ik die dag veel bekijks had op school. Gelukkig was het maar een halve dag school en was deze vernedering dan ook vlug voorbij. Na de middag vroeg ik het nodige geld aan mijn ouders en ging langs bij de kapper. Deze keek wel verwonderd op dat ik, in tegenstelling tot anders om een brosje kwam. Klant is koning, dus alles ging eraf. Mijn ouders vonden het bij thuiskomst geen zicht en vroegen zich af wat me bezielde om dit te laten uitvoeren. Gelukkig is de puberteit een mooi excuus. Veranderen konden ze het toch niet meer. Boven op mijn kamer bekeek ik me in de spiegel en kon mijn ouders geen ongelijk geven. Eerst maakte ik wat schoolwerk, zoals dat iedere week het geval was, en daarna zette ik de computer aan. Tijd om wat te chatten en mijn gedachten op wat anders te zetten. Toch maar even de mail checken. “Slaafje. Vanmiddag om 3 uur komt er één van ons even langs bij je thuis. We willen wel eens zien hoe je woont. Tot straks.” Oh, neen. Langskomen? Wat gaan die hier komen doen? Verdorie binnen een kwartier staan ze hier. Snel bedacht ik een smoes om een verklaring te hebben tov mijn ouders. Toen ik beneden kwam ging juist de bel en kon ik gelukkig de deur openen. Het was één van de jongens. “Wie is het?” vroeg mijn moeder. “Een vriend van op school, die me wat komt helpen.” “Ha goed zo. We moeten nog inkopen gaan doen en ga daarna even langs bij je grootouders. Tegen zessen zijn we wel weer terug. Amuseer je ondertussen maar.” Een geluk bij een ongeluk. Mijn ouders waren dadelijk het huis uit waardoor ik het huis voor mezelf had, maar… De jongen volgde me naar mijn kamer. Achter zich sloot hij de deur. “Uitkleden slaaf.” Ik deed mijn kleren uit en stond nu naakt in mijn eigen kamer met een vreemde jongen erbij. “Weer een stijve? Wanneer loop jij niet eens stijf rond?” Wat wil je niet meer mogen rukken. “Ga maar in het midden van de kamer staan, handjes op je mooi geschoren kopje.” Slaafs ging ik in de houding staan. Pik vooruit, handjes op het hoofd. “Zo je hebt een eigen pc, met webcam. Dat opent perspectieven.” De jongen deed mijn pc open en begon op een voor mij onbekende site wat te downloaden en programma’s te installeren. Daarna verplaatste hij mijn webcam. “Bekijk dit eens even slaaf.” Op mijn scherm zag ik mijn eigen kamer. “Komen je ouders op je kamer?” “Neen, eigenlijk niet. Ik moet mijn kamer zelf onderhouden” antwoordde ik. “Prima. Wanneer je op je kamer bent willen we je altijd kunnen controleren via je webcam. Je pc blijft vanaf nu dag en nacht aanstaan zodat we je kunnen zien. Het spreekt voor zich dat je steeds naakt bent.” Daarna pakte de jongen zijn mobieltje en hoorde ik dat hij de gegevens van de webcam doorbelde. Op het scherm verscheen plots de melding dat er iemand aan het meekijken was. Ik kreeg een korte uitleg hoe heel het systeem werkte en daarna nog een preek. “De komende 10 minuten blijf je hier zo staan. Denk eraan we kunnen je controleren. Daarna krijg je wel de nodige instructies via je scherm.” Daarop vertrok de jongen en liet me alleen achter. Ondertussen had ik wel tijd om over heel deze nieuwe situatie na te denken. Na ongeveer 10 minuten hoorde ik een belletje en stond het aantal online-bezoekers plots op 2. Een pop-up venster verscheen. “Slaaf, hier je meester. Zoals je ziet, zien wij alles.” ’t Ja dat had ik ondertussen wel begrepen. “Speel maar wat met je lul, maar denk eraan niet klaarkomen.” Veel kon ik daar niet tegen inbrengen en instinctmatig begon ik met mijn stijve piemel te spelen. Eigenlijk interesseerde het me op dat moment niet of er iemand meekeek via de webcam. Het belangrijkste was dat ik hier nu lekker stond te trekken aan mijn stijve leuter. Toen ik voelde dat mijn zaad naar buiten wou, stopte ik met trekken. “Goed zo slaafje. Nu hebben we een opdracht voor je. Achter het bushokje naast het station ligt er een plastiek zak met wat spullen in. Die ga jij nu halen. Het is niet toegestaan om de zak open te doen of naar de inhoud te kijken. Je draagt daarbij alleen een zo kort mogelijk sportbroekje en een spannend shirtje. Je krijgt 15 minuten de tijd om deze opdracht uit te voeren, anders zullen we je later straffen.” Het station was niet zo ver, maar eerst moest ik een broekje en shirtje aantrekken. Ik had nog wel een oud sportbroekje, van toen ik nog op de lagere school zat, in de kast liggen en een shirt dat was helemaal geen probleem. Wanneer ik het broekje aantrok kon ik duidelijk merken dat ik in de afgelopen jaren wel wat was gegroeid. Mijn stijve leuter kon ik er nauwelijks in verbergen en de contouren waren dan ook goed zichtbaar. Ik trok het shirtje en sportschoenen aan en vertrok. Onderweg voelde ik me soms wel bekeken, maar gelukkig was het broekje van een donkere kleur want anders had ik nog meer bekijks gehad. Achter het bushokje lag inderdaad een plastiek zak. Ik pakte deze op en liep opnieuw naar huis. Toen ik mijn kamer binnenkwam liet ik fier de zak zien. Ik had het gehaald. “Ben je niets vergeten slaaf?” “Heu.. weet niet meester” schreef ik terug. “Uitkleden NU !” Als een bezetene begon ik de weinige kleding uit te trekken en stond in no-time naakt in mijn kamer. “Dat is al heel wat beter. We hebben wat inkopen voor je gedaan en in de zak gestoken. Open de plastiek zak nu maar en toon ons even wat er inzit.” Ik pakte de zak en vond daarin verschillende andere plastiek zakjes. Wanneer ik het eerste open deed kwam er een metalen ring tevoorschijn, die ik op de cam toonde. “Goed zo. Dat is een cockring. Weet je waarvoor dat dient slaafje?” “Neen meester” Hoe kon ik nu als 15-jarige weten dat dit een sexspeeltje was. “Deze ring draag je rond je lul en ballen. Probeer maar.” Ik pakte de ring en schoof hem langzaam en met veel geklungel rond mijn geslacht heen. Door al het gefriemel en de strak zittende cockring stond mijn lul keihard omhoog en werden mijn ballen wat naar voor geduwd. “Laat maar even zien; slaafje.” Ik probeerde ze een zo goed mogelijk in beeld te geven. “Wow, je lulletje staat lekker strak. Dat was zeker een goede aankoop. Je doet die niet meer af zonder onze toestemming.” “Ja meester.” “Doe het volgend geschenkje maar open.” Hierin vond ik zo’n brede dikke hondenhalsband. “Aandoen, slet.” Gehoorzaam trok ik de halsband rond mijn nek. “Prachtig. Deze draag je altijd als je op je kamer bent. Begrepen?” “Ja meester.” Rood van schaamte en van angst stond ik in mijn nakie met een metalen ring rond mijn ballen, pik keihard naar voren en een hondhalsband rond mijn nek. “Acht, dat is voorlopig voldoende. Zet de rest van de pakjes maar in je kast, die gebruiken we later wel.” Zonder ook maar enige blik te werpen op wat er nog in de zak kon steken en met heen en weer zwiepende pik, borg ik hem op in de kleerkast. “Voor de rest van de middag laten we je gerust, maar vanavond verwachten we je opnieuw. Je komt te voet en draagt alleen je sportbroekje en shirtje. Begrepen slaaf? Ondertussen zorg je wel dat je pikje stijf blijft, al denken we dat dit geen probleem voor je is. En denk eraan, we houden je in de gaten.” “Ja meester”