Je moet hem niet zo hard straffen Luuk, had zijn Ome Johan tegen zijn vader gezegd. Het was uitgelopen op een heftige ruzie. Waarmee Johan bemoeide, Eddy was zijn zoon. Luuk zou zelf wel uitmaken hoe hij die opvoedde. Eddy was voor zijn leeftijd een klein jochie gebleven. Maar met dit incident in de familie de straf voor het klagen tegen zijn oom, was hij nu zwijgzaam geworden. Aangepast om maar zo min mogelijk klappen te krijgen van zijn vader. Op school was Eddy altijd stil en teruggetrokken. Had weinig of geen vriendjes. Nee naar de schoolarts of huisarts ging hij nooit. Volgens mij jochie had de schoolarts gezegd heb jij die rib behoorlijk gekneusd hoe komt dat. Ik ben gevallen met mijn fiets kwam met mijn borstkas op het stuur toen ik over de kop vloog. Het was een verklaring om verdere lastige vragen niet te hoeven aanhoren. Hij had zijn plaatsje aan de rand het het bos, waar hij soms even gewoon kon luisteren naar de volgels. Verzonken in gedachte, waar hij zijn wonden likte na opnieuw een stevig pakslaag. Jij groeit op voor " Galg en Rat" nadat hij van de zenuwen een glas had laten vallen met afwassen. Nee moeder deed niets. Was ook bang voor klappen. Nadat vader thuis was gekomen van zijn werk, reageerde hij de stress, ongenoegen dat hij niet het hoofd van zijn afdeling was geworden maar zijn veertigjarige collega die beter was opgeleid. Zijn vader werkte al twintigjaar bij het bedrijf. Schepte altijd op hoe goed en onafhankelijk ze waren van hem. Het bedrijf zou zeker zonder hem kapot gaan. Hij had zichzelf verbaal onmisbaar gemaakt. Eddy wist het al precies als zijn vader maar keek, grillige ogen verbeten gezicht hem naar zijn kamertje stuurde dan razend achter hem aankwam. Vaak had hij al zijn broek naar beneden gestroopt, als zijn vader hem dan ouderwets over zijn knie nam, zijn billen rood sloeg. Eddy wilde zijn HAVO opleiding maar afmaken, zou het slaan nog maar even gewoon nemen. Als zeventienjarige had hij tegen zijn vader ook maar heel weinig in te brengen. Met grillige ogen was zijn vader steeds meer naar zijn fallus gaan kijken. Af en toe tijdens het slaan vatte zijn vader Eddy's fallus. Bevoelde die dan tijdens het slaan op zijn billen. Net als hij re genoegen inschepte hem zo te vernederen. Uit zichzelf ging hij precies op de afgesproken tijd naar boven naar zijn kamertje. Anders volgde straf. Er was altijd wel een aanleiding om te straffen trouwens. Na zijn eindexamen zou hij van huis weggaan. Proberen om in Amsterdam aan het werk te komen. Voor zichzelf gaan zorgen. Van het weinige zakgeld had hij stiekem geld op een spaarrekening kunnen zetten. Niet veel maar om de eerste weken door te kunnen komen. De kleine blonde jongen, angstig, onzeker liep al jaren met dat idee. Ja moeder zou hij zeker missen. Maar verder eigenlijk niemand. Elke dag was eigenlijk het zelfde. Nee op voetbal mocht hij niet, omdat je nadien moest douchen misschien iemand de blauwe plekken zou opvallen. Aan schoolsport deed Eddy niet. Moeder had dat geregeld met de school. Zogenaamd had Eddy last van eczeem. Moeder had een zelfgemaakte brief van de huisarts overlegd. Thuis kwamen er nooit vrienden en met de hele familie had vader ruzie. Nee Eddy was vastbesloten om na zijn eindexamen van huis weg te lopen. Veertien was Eddy toen hij in een wanhoopspoging steun had gezocht bij meneer van Dalen. De oude meneer van Dalen had gesjouwd met tegels. Moeizaam tegel voor tegel van voor zijn huis naar achteren gesjokt. Eddy kon het niet aanzien, had meneer van Dalen meegeholpen met het sjouwen van de tegels. Uit dankbaarheid had meneer van Dalen nadat hij zijn handen had mogen wassen om niet met smerige handen thuis te komen, een glas limonade gekregen. Zo had Eddy even bij meneer van Dalen thuis gezeten gevoeld hoe lief en aardig en warm het daar was geweest. Kom gewoon maar eens langs Eddy had meneer van Dalen gevraagd. Meneer van Dalen was eenzaam, alleen in het grote huis. Omdat Eddy genoot van de warmte aandacht zocht hij stiekem meneer van Dalen steeds vaker op. Hij genoot er van als meneer van Dalen hem af en toe aanhaalde, knuffelde lief voor hem was. Langzaam maar zeker was er een geheime liefde ontstaan. Meneer van Dalen was jaren in de missie geweest in Afrika. Kon daar prachtig over vertellen. Liet dia's zien boeken. Luisterde naar klassieke muziek. Veertien was Eddy toen hij zo door het helpen steeds meer in het leven van de eenzame oude meneer van Dalen verzeilt raakte. Hij had alles verteld aan meneer van Dalen in een lange biecht in vertrouwen. Meneer van Dalen had alleen maar geluisterd. Zijn arm om hem heen geslagen hem vastgehouden soms even geknuffeld of gestreeld. Hij hield van de oude man. Nu dik in de zeventig, die niet even naar zijn vader rende die in elkaar kon slaan, of zeggen je blijft met je poten van Eddy af. Nee Eddy wilde geen hulp zoeken. Niet naar de politie. Stiekem kon hij altijd bij meneer van Dalen binnen glippen. Via de achterdeur. De oude man was blij met zijn bezoek. Eddy was blij dat hij in een relatieve veiligheid zijn verhaal kwijt kon. Beide deden ze er niets mee, maar toen hij vertelde na zijn eindexamen thuis weg te gaan, zijn besluit vond meneer van Dalen dat niet verkeerd. Meneer van Dalen was zelf min of meer een avonturier geweest in Afrika. Hij bij meneer van Dalen zitten, soms knuffelen luisteren naar muziek, waarvan Eddy ook wel wist dat het misschien een beetje als raar werd gezien. Zo'n jonge jongen bij zo'n oude man. Dat deed je niet. Maar het kwam toch niet uit omdat hij of eigenlijk beide het geheim hielden. Stiekem via de achterdeur. Toen zijn bibs weer vuurrood was geslagen door zijn vader, Eddy bijna niet normaal meer kon zitten, had hij meneer van Dalen gevraagd zijn bibs te verkoelen. De oude man had zijn bibs gestreeld, wat een verlichting gaf. Rustig gemasseerd gestreeld zalf erop gesmeerd zodat het niet meer zo brandde geen pijn meer deed. Natuurlijk raar, verdacht, dat een oude man aan zijn kontje zat. Eddy vertelde meneer van Dalen alles. Toen zijn vader en moeder een weekend voor de zaak van vader weg waren hij zestienjaar was, zag hij de kans ook schoon om een hele avond begin van de nacht bij meneer van Dalen op visite te gaan. Lang had Eddy zichzelf verheugd op dit weekend. Er over gedroomd. Wist dat meneer van Dalen elke middag een middagdutje deed, klassieke muziek opzette, dan even in de middag op bed ging liggen. Hij had zichzelf voorstellingen gemaakt dat dit zijn kans was om in bed te gaan liggen met meneer van Dalen. Hij wilde dat zo graag, natuurlijk mocht het niet. Meneer van Dalen vroeg Eddy we gaan toch wel een middagdutje doen. Meneer van Dalen had opgekeken vanuit zijn ochtendkrant zijn twijfels laten weten, ja Eddy is dat nu wel verstandig. Als jij nu lekker op de bank gaat liggen leg ik jou een deken over. Nee dat wilde Eddy niet. We kunnen toch samen wel even bij elkaar gaan liggen, uw bed is vast groot genoeg. Ik heb ook trouwens een pijnlijke bibs, die u dan kan wrijven. Eddy had nog mee sluwe plannetjes bedacht voor het geval meneer van Dalen zou tegenstribbelen. Jaren had hij al liggen dromen hoe hij bevriend was met een man. Hoe die hem zou beschermen en koesteren. Hoe die met vurige ogen naar zijn jonge naakte lijf zou kijken. Zijn jeugdige kracht en schoonheid zou bewonderen. Zijn hele leven was er niemand geweest die hem op een voetstuk plaatste. Hem knap, leuk, aardig en lief vond. Hij was zo gelukkig geweest toen meneer van Dalen bereid was hem te knuffelen toen hij huilde. Zijn bibs wilde strelen. Hem liet praten. Maar ook volwaardig met hem wilde praten, wilde luisteren. Toen had meneer van Dalen maar niets meer voorgesteld of hem weggestuurd of alles afgewimpeld. Blijkbaar had meneer van Dalen de opwinding bemerkt bij Eddy. Hij wilde zo graag bij meneer van Dalen in bed liggen. Zijn warmte, genegenheid voelen. Eddy wilde zijn eigen opwinding bevredigen. En wat maakte dat nu uit om bij meneer van Dalen in bed te gaan liggen. In zijn middagdutje. De oude man had zichzelf eigenlijk chanant gevoeld in zijn witte hemdje en onderbroek met zijn dunne gerimpelde beentjes, uitgemergelde oude lichaam, naast zo'n jonge knul van zestien in zijn onderbroekje inbed te liggen. Ik doe mijn onderbroekje wel even uit had Eddy voorgesteld. Zodat meneer van Dalen over zijn bibs zou kunnen aaien. Zonder dat meneer van Dalen iets had kunnen antwoorden, had Eddy lenig zijn onderbroekje al uitgetrokken. Is dat nu wel verstandig Eddy had meneer van Dalen gevraagd. Jawel wat maakt dat nu uit had Eddy tegengeworpen.

Word vervolgd.