Sollicitatie
Kletsnat bezweet van het harde lopen kwam ik op het perron aan, om de trein vlak voor mijn neus weg te zien rijden. Het was de laatste trein naar Groningen. Daar stond ik dan in het voor mij totaal onbekende Amsterdam. Geen geld voor een hotel en zelfs niet genoeg om eten te kopen. Totaal in de war begaf ik mij naar het loket met het opschrift "informatie" Achter het raampje zat een vriendelijke jongen van ongeveer 30 jaar en die kon mij alleen maar bevestigen, dat er inderdaad geen trein meer naar Groningen ging. Ik was kwaad op mezelf. Hoe kon ik zo de tijd vergeten. Ik had mijn tijd verdaan met naar de trams enz. te staren. Dat komt ervan als je als boerenpummel in een grote stad komt. Ten einde raad ging ik in de stationshal op een bankje zitten, met de wetenschap dat ik daar de nacht moest doorbrengen. Er ging een uur voorbij en het werd steeds rustiger in het station. Doodmoe dommelde ik in slaap en werd wakker toen er iemand op mijn schouder tikte. Verschrikt opende ik mijn ogen en keek in het lachende gezicht van de jongen van de inlichtingen. Na even te hebben gepraat, bood hij aan dat ik de nacht bij hem kon doorbrengen. Hij woonde in een kleine flat bij het Rokin. Ik greep die uitnodiging met beide handen aan en samen liepen wij via het Damrak naar het Rokin. "Wat kom je eigenlijk doen in Amsterdam?" wilde hij weten. Ik vertelde hem, dat ik die dag had gesolliciteerd bij de politie van Amsterdam, maar dat ik niet was aangenomen, omdat ik 5 centimeter te klein was. Op dat moment passeerden twee patrouierende politieagenten. Een boomlange mannelijke agent en een dikke, vette, lelijke, volgevreten vrouwelijk agente. Haar vèèl te dikke reet schommelde in een té strakke broek. "Zoiets komt wèl bij de politie" fluisterde mijn gastheer. Hij heette Florian en was best knap. 29 jaar en goedgebouwd. 1.80 m. lang, donkerblond en een echte Amsterdammer. Ik stelde mij voor als: Juriën, 20 jaar en een echte Groningse boerenzoon. Toen wij in zijn gezellige appartement aan de borrel zaten vroeg Florian: "Waarom wil je zo graag bij de politie?" Ik nam nog een slok van mijn whisky en begon te vertellen:
{{Het verhaal begint 6 jaar terug. Ik was toen een jochie van 14 jaar en enig kind. Ik woonde met mijn ouders op een middelgrote boerderij in een piepklein dorpje op het Groningse platteland. Ik was een uit de klei getrokken boerenjongen. Vlasblonde haren en véél te klein voor mijn leeftijd. Soms dachten de mensen dat ik nog maar 12 jaar oud was. Toen zat ik in het laatste jaar van de lagere school. Mijn vader was lid van de gemeenteraad. (dit is belangrijk voor het vervolg van mijn verhaal). Mijn moeder was voorzitster van de plattelandsvrouwen. Daar onze boerderij erg afgelegen lag, had ik geen vriendjes en vermaakte mij alleen op de boerderij. Een maal in de week, kwam onze plaatselijke politieagent belangrijke papieren van de burgemeester naar mijn vader brengen. (wij noemden hem nog steeds héél ouderwets: "De veldwachter"). De agent heette Alex. Hij was niet getrouwd en woonde alleen in het politiebureau. Dat is een groot woord voor een (gewoon) huis met een kantoor. Alex was 40 jaar en zag eruit als een echte vechtersbaas. Zeer groot en slank met donkere ogen. Korte gitzwarte krullen en een stoppelbaardje. Buitenmodel handen en voeten. Ik was altijd een beetje bang voor hem. Niet vanwege zijn uiterlijk of zijn postuur, maar meer vanwege de verhalen die er over hem de ronde deden. Alex was twee jaar geleden in ons dorp komen wonen. Er werd verteld, dat hij voor straf uit de stad was overgeplaatst, omdat hij "iets" met jonge jongens had gehad. Het maakte mij angstig en nieuwsgierig tegelijk. Als ik vroeg wat dat “iets” dan wel was, zei mijn moeder steevast: "Geloof niet alles wat er wordt verteld" en mijn vader riep dan boos: “Onzin, Alex is een uitstekende politieman” Als hij met nieuwe papieren op zijn Vespa kwam aanrijden, zorgde ik er altijd voor in de buurt te zijn. Ik behield altijd een zekere afstand en durfde hem niet aan te spreken. Vol ontzag keek ik dan naar zijn kolossale handen die zo zorgvuldig de papieren rangschikten. Als de veldwachter mij in de gaten kreeg gaf hij altijd een knipoog, die een siddering door mijn lichaam liet gaan. Als hij na het bezoek weer op zijn Vespa wegreed, zwaaide hij naar mij en lachte vriendelijk. Op de één of andere mannier was ik altijd een beetje opgewonden wanneer hij was geweest. In de nacht droomde ik wel eens dat Alex mij vastgreep en mijn broekje naar beneden trok. De woensdagmiddagen waren voor mij het vervelendst. Ik was dan vrij van school. Mijn moeder was naar de plattelandsvrouwen en mijn vader naar de veemarkt. Uit verveling ging ik bij de sloot achter de boerderij spelen. Het was voorjaar en de kikkers in de sloot waren aan het vechten om een wijfje. In een kluwen klampten ze zich aan elkaar vast. Het was een geil gezicht en onwillekeurig kreeg ik een erectie. Plotseling hoorde ik de Vespa van de veldwachter aankomen. "Hij zal wel voorbij rijden" dacht ik. "Mijn vader is immers niet thuis." De Vespa reed echter ons erf op. Het hart klopte mij in de keel. Niet dat ik bang was dat ik iets had misdaan, maar er kwam een, onverklaarbaar vreemd gevoel over mij. Ik liep naar de agent toe en riep: "Mijn vader is er niet." Waarop Alex antwoordde: "Geeft niet hoor, ik kom alleen maar even een brief van de burgemeester afgeven." Hij parkeerde zijn Vespa bij de sloot. Wanhopig probeerde ik mijn "kikkererectie" te verbergen, maar in plaats van slap te worden, kwam mijn lul nog meer in opstand. Alex keek ook in de sloot en toen hij de neukende kikkers zag zei hij lachend: "Geil he?" Met een vuurrood hoofd stotterde ik: "Wat bedoel je?" De angst voor de veldwachter verdween en daarvoor in de plaats kwam ontzag. Zo van dichtbij was hij nog véél groter en leken zijn handen nog kolossaler. Wat zag hij er knap uit in zijn uniform. De veldwachter sloeg één arm om mijn schouders en greep met zijn andere hand mijn stijve penis en fluisterde: "Geeft niet hoor jochie, laat je maar eens lekker gaan." Ik had niet de kracht om mij te verzetten en voelde daar ook geen enkele behoefte toe. Het was alsof diep in mij een stem zei: "Dit is je kans Juriën, nu gaat het gebeuren." De sterke armen van de veldwachter, tilden mij van de grond, om mij vervolgens op de mestvaalt neer te leggen:" Opgewonden liet ik hem begaan. Ook toen hij mijn sportbroekje omlaag trok. Even later verdween mijn stijve penis in zijn grote mond. Ik voelde het kriebelen van zijn stoppelbaardje op mijn onbehaarde jongenshuid. Al was de mest voor een groot gedeelte opgedroogd, toch zat ik in een oogwenk onder de koeienstront. "Dit is geen goede plek" fluisterde Alex. "Laten we naar de hooizolder gaan" stelde ik voor. Door dit voorstel wist Alex dat ik alles goed vond. Hij tilde mij weer op en droeg mij naar de hooizolder. Met een tederheid die ik van hem niet verwachtte, vleide hij mij in het hooi. Hijzelf bleef staan en begon langzaam zijn kleren uit te doen. Er werd geen woord meer gesproken. Gespannen keek ik naar het gebeuren. Eerst trok Alex zijn uniformjas uit en vervolgens zijn overhemd. Er kwam een brede, zwaarbehaarde bost tevoorschijn. Zo zonder uniform leek hij op een "gewone" man en mijn kleine restje angst verdween. In plaats daarvan, kreeg ik een ongekend gevoel van geiligheid. Mijn pik groeide naar een ongekende hoogte. Alex kwam met gespreide benen boven mij staan. Ik zag de politiegummiknuppel in zijn uniformbroek steken. Langzaam trok Alex zijn broek uit. Toen hij even later in een witte boksersshort boven mij stond, zag ik dat hij helemaal geen gummiknuppel droeg. De enorme staaf in zijn broek was zijn eigen knuppel. De veldwachter liet zich naast mij in het hooi vallen en begon ook mij uit te kleden. Even later lag hij naakt op mij. Onze vonden lippen elkaar. Alsof ik nooit anders had gedaan, kuste, likte en zoog ik alle plekjes van zijn behaarde politielichaam. Opgewonden gleed mijn tong naar de ingang van zijn reet. Door een oerwoud van zwarte haren voelde ik de warme, zachte binnenkant. Nooit zal ik de geur en de smaak van zijn lichaam meer vergeten. Alex neukte in mijn mond, onder mijn armen, tussen mijn benen, op mijn buik en spoot ten slotte zijn lading sperma over mijn gezicht. Ik kreeg de grote, diepe, behaarde reet van de politieman aangeboden, waarin ik hijgend mijn bescheiden kwakje deponeerde. Nadat Alex weer op zijn Vespa was vertrokken, kwamen mijn ouders terug. Ik vertelde dat de veldwachter was geweest en overhandigde mijn vader de brief van de burgemeester. "Was jij alleen met de veldwachter?" vroeg mijn vader "Is er niets gebeurd?" wilde mijn moeder weten. "Nee" loog ik, "Hij is maar vijf minuten hier geweest" fantaseerde ik verder. "Nu zie je maar, dat je niet naar het geklets van de mensen moet luisteren he?" hoorde ik mijn moeder opgelucht zeggen. "Ja, het is een goede politieman" bevestigde mijn vader. "En een goede neuker" dacht ik bij mezelf. Alex en ik hebben nog jaren contact gehad. Hij was het die mij adviseerde om bij de politie in Amsterdam te solliciteren.}}
Terwijl ik mijn verhaal vertelde, was Florian steeds dichter naast mij op de bank geschoven. Zacht gleed zijn hand over mijn dijen mijn kruis en vond mijn lul klaar voor het gebruik. Ik had altijd gedacht dat ik met Alex alles had meegemaakt, maar vergeleken bij dit Amsterdamse geweld, kon ik nog niets. Ik heb naar huis gebeld dat ik nog een week in Amsterdam zou blijven. Een week waarin ik écht volwassen ben geworden. Florian stelde mij voor aan zijn ouders. Zijn vader was een "hoge piet" bij de spoorwegen en zorgde ervoor dat ik, na een sollicitatie, als treinconducteur aan de slag kon. Als mijn trein in Groningen is neuk ik met Alex en in Amsterdam word ik geneukt door Florian.
Een sollicitant.
Kletsnat bezweet van het harde lopen kwam ik op het perron aan, om de trein vlak voor mijn neus weg te zien rijden. Het was de laatste trein naar Groningen. Daar stond ik dan in het voor mij totaal onbekende Amsterdam. Geen geld voor een hotel en zelfs niet genoeg om eten te kopen. Totaal in de war begaf ik mij naar het loket met het opschrift "informatie" Achter het raampje zat een vriendelijke jongen van ongeveer 30 jaar en die kon mij alleen maar bevestigen, dat er inderdaad geen trein meer naar Groningen ging. Ik was kwaad op mezelf. Hoe kon ik zo de tijd vergeten. Ik had mijn tijd verdaan met naar de trams enz. te staren. Dat komt ervan als je als boerenpummel in een grote stad komt. Ten einde raad ging ik in de stationshal op een bankje zitten, met de wetenschap dat ik daar de nacht moest doorbrengen. Er ging een uur voorbij en het werd steeds rustiger in het station. Doodmoe dommelde ik in slaap en werd wakker toen er iemand op mijn schouder tikte. Verschrikt opende ik mijn ogen en keek in het lachende gezicht van de jongen van de inlichtingen. Na even te hebben gepraat, bood hij aan dat ik de nacht bij hem kon doorbrengen. Hij woonde in een kleine flat bij het Rokin. Ik greep die uitnodiging met beide handen aan en samen liepen wij via het Damrak naar het Rokin. "Wat kom je eigenlijk doen in Amsterdam?" wilde hij weten. Ik vertelde hem, dat ik die dag had gesolliciteerd bij de politie van Amsterdam, maar dat ik niet was aangenomen, omdat ik 5 centimeter te klein was. Op dat moment passeerden twee patrouierende politieagenten. Een boomlange mannelijke agent en een dikke, vette, lelijke, volgevreten vrouwelijk agente. Haar vèèl te dikke reet schommelde in een té strakke broek. "Zoiets komt wèl bij de politie" fluisterde mijn gastheer. Hij heette Florian en was best knap. 29 jaar en goedgebouwd. 1.80 m. lang, donkerblond en een echte Amsterdammer. Ik stelde mij voor als: Juriën, 20 jaar en een echte Groningse boerenzoon. Toen wij in zijn gezellige appartement aan de borrel zaten vroeg Florian: "Waarom wil je zo graag bij de politie?" Ik nam nog een slok van mijn whisky en begon te vertellen:
{{Het verhaal begint 6 jaar terug. Ik was toen een jochie van 14 jaar en enig kind. Ik woonde met mijn ouders op een middelgrote boerderij in een piepklein dorpje op het Groningse platteland. Ik was een uit de klei getrokken boerenjongen. Vlasblonde haren en véél te klein voor mijn leeftijd. Soms dachten de mensen dat ik nog maar 12 jaar oud was. Toen zat ik in het laatste jaar van de lagere school. Mijn vader was lid van de gemeenteraad. (dit is belangrijk voor het vervolg van mijn verhaal). Mijn moeder was voorzitster van de plattelandsvrouwen. Daar onze boerderij erg afgelegen lag, had ik geen vriendjes en vermaakte mij alleen op de boerderij. Een maal in de week, kwam onze plaatselijke politieagent belangrijke papieren van de burgemeester naar mijn vader brengen. (wij noemden hem nog steeds héél ouderwets: "De veldwachter"). De agent heette Alex. Hij was niet getrouwd en woonde alleen in het politiebureau. Dat is een groot woord voor een (gewoon) huis met een kantoor. Alex was 40 jaar en zag eruit als een echte vechtersbaas. Zeer groot en slank met donkere ogen. Korte gitzwarte krullen en een stoppelbaardje. Buitenmodel handen en voeten. Ik was altijd een beetje bang voor hem. Niet vanwege zijn uiterlijk of zijn postuur, maar meer vanwege de verhalen die er over hem de ronde deden. Alex was twee jaar geleden in ons dorp komen wonen. Er werd verteld, dat hij voor straf uit de stad was overgeplaatst, omdat hij "iets" met jonge jongens had gehad. Het maakte mij angstig en nieuwsgierig tegelijk. Als ik vroeg wat dat “iets” dan wel was, zei mijn moeder steevast: "Geloof niet alles wat er wordt verteld" en mijn vader riep dan boos: “Onzin, Alex is een uitstekende politieman” Als hij met nieuwe papieren op zijn Vespa kwam aanrijden, zorgde ik er altijd voor in de buurt te zijn. Ik behield altijd een zekere afstand en durfde hem niet aan te spreken. Vol ontzag keek ik dan naar zijn kolossale handen die zo zorgvuldig de papieren rangschikten. Als de veldwachter mij in de gaten kreeg gaf hij altijd een knipoog, die een siddering door mijn lichaam liet gaan. Als hij na het bezoek weer op zijn Vespa wegreed, zwaaide hij naar mij en lachte vriendelijk. Op de één of andere mannier was ik altijd een beetje opgewonden wanneer hij was geweest. In de nacht droomde ik wel eens dat Alex mij vastgreep en mijn broekje naar beneden trok. De woensdagmiddagen waren voor mij het vervelendst. Ik was dan vrij van school. Mijn moeder was naar de plattelandsvrouwen en mijn vader naar de veemarkt. Uit verveling ging ik bij de sloot achter de boerderij spelen. Het was voorjaar en de kikkers in de sloot waren aan het vechten om een wijfje. In een kluwen klampten ze zich aan elkaar vast. Het was een geil gezicht en onwillekeurig kreeg ik een erectie. Plotseling hoorde ik de Vespa van de veldwachter aankomen. "Hij zal wel voorbij rijden" dacht ik. "Mijn vader is immers niet thuis." De Vespa reed echter ons erf op. Het hart klopte mij in de keel. Niet dat ik bang was dat ik iets had misdaan, maar er kwam een, onverklaarbaar vreemd gevoel over mij. Ik liep naar de agent toe en riep: "Mijn vader is er niet." Waarop Alex antwoordde: "Geeft niet hoor, ik kom alleen maar even een brief van de burgemeester afgeven." Hij parkeerde zijn Vespa bij de sloot. Wanhopig probeerde ik mijn "kikkererectie" te verbergen, maar in plaats van slap te worden, kwam mijn lul nog meer in opstand. Alex keek ook in de sloot en toen hij de neukende kikkers zag zei hij lachend: "Geil he?" Met een vuurrood hoofd stotterde ik: "Wat bedoel je?" De angst voor de veldwachter verdween en daarvoor in de plaats kwam ontzag. Zo van dichtbij was hij nog véél groter en leken zijn handen nog kolossaler. Wat zag hij er knap uit in zijn uniform. De veldwachter sloeg één arm om mijn schouders en greep met zijn andere hand mijn stijve penis en fluisterde: "Geeft niet hoor jochie, laat je maar eens lekker gaan." Ik had niet de kracht om mij te verzetten en voelde daar ook geen enkele behoefte toe. Het was alsof diep in mij een stem zei: "Dit is je kans Juriën, nu gaat het gebeuren." De sterke armen van de veldwachter, tilden mij van de grond, om mij vervolgens op de mestvaalt neer te leggen:" Opgewonden liet ik hem begaan. Ook toen hij mijn sportbroekje omlaag trok. Even later verdween mijn stijve penis in zijn grote mond. Ik voelde het kriebelen van zijn stoppelbaardje op mijn onbehaarde jongenshuid. Al was de mest voor een groot gedeelte opgedroogd, toch zat ik in een oogwenk onder de koeienstront. "Dit is geen goede plek" fluisterde Alex. "Laten we naar de hooizolder gaan" stelde ik voor. Door dit voorstel wist Alex dat ik alles goed vond. Hij tilde mij weer op en droeg mij naar de hooizolder. Met een tederheid die ik van hem niet verwachtte, vleide hij mij in het hooi. Hijzelf bleef staan en begon langzaam zijn kleren uit te doen. Er werd geen woord meer gesproken. Gespannen keek ik naar het gebeuren. Eerst trok Alex zijn uniformjas uit en vervolgens zijn overhemd. Er kwam een brede, zwaarbehaarde bost tevoorschijn. Zo zonder uniform leek hij op een "gewone" man en mijn kleine restje angst verdween. In plaats daarvan, kreeg ik een ongekend gevoel van geiligheid. Mijn pik groeide naar een ongekende hoogte. Alex kwam met gespreide benen boven mij staan. Ik zag de politiegummiknuppel in zijn uniformbroek steken. Langzaam trok Alex zijn broek uit. Toen hij even later in een witte boksersshort boven mij stond, zag ik dat hij helemaal geen gummiknuppel droeg. De enorme staaf in zijn broek was zijn eigen knuppel. De veldwachter liet zich naast mij in het hooi vallen en begon ook mij uit te kleden. Even later lag hij naakt op mij. Onze vonden lippen elkaar. Alsof ik nooit anders had gedaan, kuste, likte en zoog ik alle plekjes van zijn behaarde politielichaam. Opgewonden gleed mijn tong naar de ingang van zijn reet. Door een oerwoud van zwarte haren voelde ik de warme, zachte binnenkant. Nooit zal ik de geur en de smaak van zijn lichaam meer vergeten. Alex neukte in mijn mond, onder mijn armen, tussen mijn benen, op mijn buik en spoot ten slotte zijn lading sperma over mijn gezicht. Ik kreeg de grote, diepe, behaarde reet van de politieman aangeboden, waarin ik hijgend mijn bescheiden kwakje deponeerde. Nadat Alex weer op zijn Vespa was vertrokken, kwamen mijn ouders terug. Ik vertelde dat de veldwachter was geweest en overhandigde mijn vader de brief van de burgemeester. "Was jij alleen met de veldwachter?" vroeg mijn vader "Is er niets gebeurd?" wilde mijn moeder weten. "Nee" loog ik, "Hij is maar vijf minuten hier geweest" fantaseerde ik verder. "Nu zie je maar, dat je niet naar het geklets van de mensen moet luisteren he?" hoorde ik mijn moeder opgelucht zeggen. "Ja, het is een goede politieman" bevestigde mijn vader. "En een goede neuker" dacht ik bij mezelf. Alex en ik hebben nog jaren contact gehad. Hij was het die mij adviseerde om bij de politie in Amsterdam te solliciteren.}}
Terwijl ik mijn verhaal vertelde, was Florian steeds dichter naast mij op de bank geschoven. Zacht gleed zijn hand over mijn dijen mijn kruis en vond mijn lul klaar voor het gebruik. Ik had altijd gedacht dat ik met Alex alles had meegemaakt, maar vergeleken bij dit Amsterdamse geweld, kon ik nog niets. Ik heb naar huis gebeld dat ik nog een week in Amsterdam zou blijven. Een week waarin ik écht volwassen ben geworden. Florian stelde mij voor aan zijn ouders. Zijn vader was een "hoge piet" bij de spoorwegen en zorgde ervoor dat ik, na een sollicitatie, als treinconducteur aan de slag kon. Als mijn trein in Groningen is neuk ik met Alex en in Amsterdam word ik geneukt door Florian.
Een sollicitant.