Ik kende ze beide als onafscheidelijke vrienden. Dag na dag stonden ze verveeld samen met anderen te lullen bij de voetbalkooi. Uren vele uren stonden ze daar samen. Ik had er goed zicht op in mijn hoekwoning die uitzicht gaf op het speelveld en de voetbalkooi. De bossages die de jongens vaak gebruikten om te pissen omsloten de duplexwoningen. De voetbalkooi was het centrale middelpunt. Ronald een lange slungelachtige blonde gozer van om en nabij achttien. Roy een kleine halfbloed tikkeltje Moluks met een vleugje Arabisch bloed kon niet missen. Zijn geweldige ogen erfenis van de Arabische cultuur wie kent die ogen niet van dokter zjivago prachtige film. Maar beide waren boeiende wezens. En gek het kon niet anders hoe ze met elkaar omgingen stapel verliefd o elkaar waren. Graag bij elkaar. Onafscheidelijk. Innig. Maar nog iets absoluut niet homoseksueel wilden zijn.



Hoe stoerder hoe beter zeker in deze buurt op deze plaats bij de voetbalkooi waar alleen echte mannen het voor het zeggen hebben. Maar waarom kon ik dan met zoveel zekerheid schrijven wat ik nu schrijf. Een deel is omzoomt met struiken die gemeen lelijk kunnen prikken en waar midden in die bossages het hek ook nog eens gemene punten had. Een deel het andere deel achter gelegen de schuurtjes met op de hoek mijn schuurtje en mijn steeg. En daar in die steeg waar ik als enige vol uitzicht op had, daar gebeurde het echte werk. Mijn schuurdeur mijn steeg. Het licht was er bewust stuk gemaakt. Het muurtje van mijn doodlopende steeg vol met graffiti en smerige teksten. Voor mijn steeg de groene vuilcontainers tegen mijn schuurmuurtje. Als er al iemand zou zijn te vinden die als die steeg gebruikt werd er voorlangs zou lopen speelde met zijn of haar buurtleven. het was mijn schuurtje met mijn fiets maar ik kon gebruik maken van mijn auto. Dus ook ik had er niets te zoeken dan alleen vanuit mijn woningraam zicht houden op hetgeen er gebeurde. En er gebeurde altijd wel iets. Mijn verrekijker kon de knoopsgaten of slijtplekjes in de kleding zeer gedetailleerd onderscheiden van neusharen pukkeltjes. Al die gebeurtenissen zouden eens een prachtig boek kunnen opleveren. De verhalen rond de voetbalkooi de jongens en meiden. Menigeen van de meiden heeft daar de eerste seksuele ervaringen op mogen doen. Hoe simpel of hoe ingewikkeld of eigenlijk smerig. Soms de prille liefde van een jochie en een meisje tot groepsorgie waar het er echt ruig aan toe kon gaan.

Het kleine brille jochie met zijn wipneusje blonde haren ik schatte het Professor type om misschien veertien vijftien die heel lief een veel volwassener dikke meid dikke dame versierde. Of net anders om. Het leek zo liefelijk beide zo verscholen in de vroege ochtend of late nacht. Vrijend strelend onderzoekend waar het kleine dikke meisje hem beleerde dus de broek aan had. Zoenen waar zij zijn broekje naar beneden trok. Hij in zijn witte onderbroekje met zijn witte beentjes verlegen afwachtend tegen de muur van het schuurtje bleef staan. Zijn jasje truitje werden omhoog geschoven zijn witte ronde dikke buikje als een fluwelen kussentje zijn naveltje bloot gaf. Haar vingertjes het witte onderbroekje zo resoluut naar beneden trok zodat hij geheel ontbloot daar afwachtend stond. Zijn kleine parmantige strakke kleine balletjes net als zijn wipneusje prachtige zijn gezette buikje schaamstreek sierden. Zijn keiharde kleine jongenspiemeltje zo schoon zo als de naaktbeelden van jongens vergelijkbaar was. Met haar prille ervaring bekeek ze zijn piemeltje ontblootte zijn eikeltje schoof zijn voorhuidje er telkens naar hem kijkend over heen. Zo stond zij hem eerst te masturberen hij als wilde hij de muur van het schuurtje omver duwen paf toen zij zijn piemeltje in haar mondje nam hem begon te pijpen. Als hij had kunnen jodelen dan zou hij dat zeker op dat moment hebben gedaan. Parmantig onderging hij daar vast zijn eerste seksuele ervaringen. Met zijn handje steeds graaiend naar het verborgen kleine borsten. Geknield deed ze heel handig een stapje opzij begon hem weer zorgvuldig te masturberen waarop hij heftig klaarkwam zo verrast zo met opengesperde oogjes en open mondje schokkend floep floep floep krachtig in het niets spoot. Je zag het aan hem dat dit het moest wezen. Ontgoocheld, trots, dapper, niet wetende nu bij haar te doen mocht hij nadat hij bevredigd was een beetje narrig van haar zijn broekje optrekken. Snel waren ze weg. Zo gebeurde dat zo vaak.



Ronald nam bijna Roy zo liefelijk als een baby in zijn armen. Hun beider tongen zo zichtbaar in elkaars mond. Roy veel kleiner maar Ronald zo lief geduldig buigend voor zijn kleine lieveling wat niemand mocht weten. Zoals ze elkaar aflebberden zo intens met elkaar tongden zo in het geheim. Beide meenden het. Dit konden ze niet doen als ze niet echt iets voor elkaar voelden. Telkens als ze de kans kregen verzekerd waren dat ze niet zouden worden betrapt. In het donker of in de vroege ochtend of op druilerige momenten waar ze beide aan het einde van de steeg samen onder het afdakje gingen staan vlooien. Roy nam zover ik weet op zijn vijftiende de fantastische dikke lange penis van Ronald in zijn sierlijke mondje. Nu waren ze al ruim tweejaar zo samen stiekem bezig. Fanatiek bevredigden ze elkaar. Vaak oraal. Waar soms Ronald in een soort kleermakerszit met beide handen het kontje van Roy vasthoudend zijn licht getinte buikje zoende zijn prachtige keiharde piemel in zijn mond nam. Wat had ik deze beide jongens al niet zien doen met elkaar. Gewillig mocht Ronald, Roy herhaaldelijk neuken. Soms hadden ze niets meer aan stonden naakt elkaar af te likken. Totdat ze bij toeval door wipneus werden betrapt. Met zijn op zijn neus accentuerende boogje met de twee ronde brillenglazen daaraan bevestigd zijn walgelijke uitdrukking waarna hij van een afstand een scheldkanonnade op Roy en Ronald afvuurde. gelukkig liep dit alles met een sisser af dacht ik. Maar Roy en Ronald liepen beide met hun ziel onder de arm. Langzaam maar zeker slonk de groep die een ander deel van de voetbalkooi zochten rond brilletje.

Het regende en de jongens en meiden wisten donders goed dat ze niet in de portiek van mijn duplexwoning mochten staan, roken of schuilen of hangen. Ik verrast beide onder mijn trap toen ik snel behendig draaiende met mijn handen om de trapleuning los van de trap de boog om swingde. Ja ik betrapte beide vrijend met elkaar. He boys. Ze schrokken. Raakten gelet op hun weten zwaar in overtreding te zijn omdat ze hier juist in mijn portiek stonden, misschien wel de enige waarvoor ze nog enig respect toonden de voetbalkooi hangers. Zo zo nu ze beide met hun jeans los beide hun lullen eruit zichzelf zo hadden laten betrappen. Ik knipoogde. Ga maar naar boven. Naar boven vroeg Ronald. Mmm ja naar mijn slaapkamer. Hij keek mij verward angstig maar ook heel verbaast aan. Doen man riep Roy zielsgelukkig.

Ik liep voor ze aan. Gelijk naar mijn slaapkamer. Sloot de gordijnen. Pakte een handdoek. Jullie mogen je straks ook wel douchen door. Ik sloot de slaapkamerdeur ging zitten in de kamer. Het was fantastisch ze na die tijd zo gelukkig te zien. Roy was zo lief zo spantaan eerlijk. Wauw man dit dit hadden we nooit eerder kunnen doen. Mijn bed was keurig opgemaakt. Beide handdoekje om om te gaan douchen. Ik grinnikte jullie zijn welkom. Echt vroeg Roy. Ja knikte ik. Ze kwamen niet meer hadden vast iets anders kunnen vinden. Ik haalde de post anderdaags waar een klein pakje bij zat. Ik maakte het open een klein groen kleurig hasjpijpje. Met een pen was iets op het frommelige papier geschreven. Elke keer dat ik ze zag staan ging er iets warms door mij heen. Ze zijn nog bij elkaar. je ziet het ze houden echt van elkaar.