Stuur ons je verhaal op, klik hier !!!!!!


Klik hier voor meer webcams !!

Zaterdagavond afsraak in Amsterdam - 6754 keer gelezen
Laat was ik die zaterdagavond aangekomen in hotel Schiller aan het Rembrandsplein in Amsterdam. De hele dag had ik keihard gewerkt om het project waarmee ik bezig was te kunnen afronden. Ik logeer vaak in hotel Schiller. Ik had vanavond nog een ontmoeting met Alex die op dat moment verbleef in zijn appartement in Krasnapolsky. Op de bovenste verdieping met een prachtig uitzicht over de Dam. Tegenover het paleis op de Dam. Alex kende ik al jaren. Zijn familie die aan de Plantage een huis bewoonden, maar ook in Noordwijk in hotel Huis ter Duin. Ik noemde ze altijd de stille rijken. Ze deden gewoon leefden gewoon. De meeste familieleden waren academisch geschoold. Alex was een leuke kerel die best van het leven genoot, maar nooit abnormale dingen deed. Hij bewoonde een leuk huis in Groningen, gewoon niks bijzonders maar met prachtige kunstwerken van zeer bijzondere aard. Aan elk stuk in zijn huis was wel een geschiedenis verbonden. Eigenlijk bewoonde hij in Groningen het mooiste huis van de stad, maar het viel niet op. Centraal gelegen in de binnenstad, bij station, Herestraat met tuin heel bijzonder eigenlijk. Maar daar verbleef hij niet zo vaak. Hij hield van Krasnapolsky maar ook van Huis ter Duin. Alex was vaak de stille kracht achter projecten. Omdat ik al veel te laat was, overdacht ik nu wel of niet naar Krasnapolsky te gaan. Maar ik wist niet of Alex nog langer in Amsterdam zou blijven. Moe knapte ik mij even op in Schiller. Belde naar Krasnapolsky waar de gesprekken met andere mensen gelukkig wat waren uitgelopen. Met Jacobs, ja meneer Jacobs het spijt meneer Scheijbeler maar de gesprekken duurden wat langer kunt u over een halfuurtje hier zijn. Gelukkig dat ik hem niet had laten wachten. Ha Huib riep Alex toen in de suite binnenstapte precies op tijd, Maikel Donifan secretaris van Alfajet vertrok net werd naar Schiphol gebracht om terug te vliegen naar Londen. Voor de nieuwe inrichting van zijn woning in Groningen was Alex opzoek geweest naar een bijzonder tafel. Via een vriend van George Bush was hij attent gemaakt op een tafel die in beslag was genomen uit het Paleis van Saddam Hoessein door Amerikaanse officieren was meegenomen naar Amerika. Nu in opslag stond. De tafel was beschadigd. De Paleizen van Hoessein waren rijkelijk bemeubeld geweest maar op deze tafel zouden naar zeggen de bedienden van Hoessein naar voorbeeld van de Babylonische traditie Koning Nubukadnezar bij fouten hun bestraffing hebben ondergaan naakt werden ze op die tafel gelegd. Een uniek stuk eigenlijk alleen al om het boekwerk waarin de verhalen van de tafel werd verteld. Dus die tafel vol met geschiedenis die wilde Alex wel hebben, zoals het boekwerk. Alle stukken in zijn huis hadden verhalen dus dat paste wel in zijn collectie. De suite was zo ingericht zoals hij dat wenste. Niemand kende hem hij was de gast die niemand kende. Ook in Huis ter Duin kon je vragen wat je wilde hem kenden ze toch niet. Eigenlijk was dat de beste beveiliging die je, je kon voorstellen. Horen, zien en zwijgen. De tafel was inderdaad heel bijzonder. Goudkleurig met een marmeren blad, bewerkte tafelpoten met daarin twee godinnen en in het hart van de tafel een maagdelijke figuren met fluit en harp van bijzonder wit porselein. Een Museaal stuk waar professor van Oss iets over had gezegd of geschreven. Zo Huib het spijt mij dat ik jou zo lang heb moeten laten wachten. Geeft niet ik was toch al veel te laat in Amsterdam. Wij kijken uit over de Dam. Prachtig altijd leven in de brouwerij. Hij houd van de stad. kent de Stad op zijn duimpje. Geniet elke minuut van het leven in de Stad. Hij kent mijn voorkeuren. Met Alex kun je alles bespreken. Ik ken hem al vijfentwintig jaar. Geniet van elk gesprek met hem. Je kan wel zeggen van Koning tot straatjongen belangstelling in het leven in een verscheidenheid van mensen is erg groot. Alex heeft een verrassing gelet op mijn smaak. Ik bewonder de tafel. Als wij wat eten en drinken in de prachtige suite waar hij vaak even op het dakterras naar zijn stad kijkt, kom een werkelijk beeldschone Arabische jongen binnen. Naakt. Ik heb veel prachtige jongens gekend. Maar deze jongen zo ik het bijzonder licht, is zo wonderbaarlijk dat mijn mond openvalt. De jongen is overgevlogen van de Arabische Emiraten. Zijn prachtige slanke lijf is eigenlijk perfect. Hij kon zo uit een film zijn weggelopen met zijn prachtige haren en over. De jongen komt naast mij zitten. De laatste handtekening is net gezet o.i waarmee het project is bezegeld. Dan is Alex ineens weg blijf ik achter met deze wonderschone jongen. Richard wijst ons naar een slaapvertrek zonder iets te zeggen. Alleen met de jongen is deze zo intens gewillig. Ik hou van schoonheid. Ik droom van dergelijke jongens, die voor mij ongrijpbaar bleken. Alle vermoeidheid is uit mijn lijf verdwenen. Zijn vingers masseren mijn naakte lijf. Ik ben en blijf verwonderd over de schoonheid van dit maagdelijk schepsel. Wonderschoon. Er is geen macht die bepalend is dan deze mensen. Verdragen van eeuwen oud Shell of Unilever maar ook machtige industriëlen nooit op de voorgrond maar zo bepalend. Overal contacten. Onzichtbaar maar aanwezig. Elk uur geniet ik van de jongen. Deze is zo betoverend. Ik ontspan zucht als zijn lid zo prachtig gewillig is. Even voel ik een tinteling door mijn lichaam gaan. Arabische nacht, in mijn gedachten, het voelt zoals de jongen mij neemt. Hij is alles overtreffend. Ik geniet onder hem. Een jonge hengst maar dan uit een topstal dekt mij. Het geeft zo'n wonderlijk zalig gevoel. Ik zucht met dromerige ogen bekijk ik deze prachtige jongen. Raak hem aan. Vroeg deze zondagochtend onderwerp ik mij weer aan hem. Onvermoeibaar geeft hij mij alles waarom ik vraag zonder woorden. Als ik wakker word is hij weg. Na een bad tik ik op de deur van de suite. De tafel is weg Alex is daar nooit geweest.
Met een heerlijk wonderlijk gevoel heerlijk diner kijk ik rond in mijn Schiller kamer. Alsof die nacht nooit heeft plaatsgevonden. Het was heerlijk een gevoel war mij nooit meer kan worden afgepakt. Nu begrijp ik pas woorden die Alex uitsprak. Elke schoonheid is schoonheid. Ik had eens gesproken over een aards lelijk gebouw. Je bekijkt het met verkeerde ogen Huib. Ik wilde Alex overtuigen, ook als zal er vast functionaliteit in dat architectonische afschuw meespelen, zoals hij mij aangaf. Op een avond bij een diner was Alex in gezelschap van een verschrikkelijk lelijke jongen. Rood, haar pukkels, mager werkelijk een lelijke jongen. Er waren tal van interessante mensen, zoals artiesten, zakenmensen en een stel vermogende mensen van homoseksuele huize. Ik hield uiteraard wijselijk mijn mond tegenover Alex. De jongen zat gespannen en helemaal niet op zijn gemak in dit gezelschap. Twee artiesten die altijd al puften over het paard getild waren door succes, maakten bepaalde opmerkingen, toespelingen. Ik gaf ze eigenlijk wel gelijk. Het diner had een besloten karakter. De tafel was rijkelijk voorzien van spijzen en dranken. Waar het leven goed is. Die week ervoor hadden wij het gehad over schoonheid lelijkheid ten top. Nu de rode jongen van weliswaar jong maar lelijk. Die nacht kon ik kiezen uit verschillende leuke jongen beeldschone jongens. Ik kon moeilijk een keuze maken. Jonge artiesten die graag wilde behoren tot de vriendenkring van bepaalde mensen. Alex verscheen nooit in deze kringen. Dat had hij ook niet nodig. Iedereen kende hem wel, maar oppervlakkig. Omdat hij ze niet wilde kennen. Er geen belangstelling voor had. Ik zag Alex met de jongen die nacht wonderlijk hoe ze samen te liefde beleefden elke minuut elkaar boeiden. De jongen was zeer gulzig, puur vond en dat was Alex ook, hem een boeiende man minnaar. Mijn nacht was saai eigenlijk. De jongen was beeldschoon. Hij rook sterk naar dure parfum. Die ochtend was ik min of meer jaloers op Alex. De vonken waren er die nacht afgespat. Beiden waren uitgeblust voldaan van een nacht genieten. Ik had meer bewonderend naar hun seks spel gekeken dan de liefde bedreven met de jongen waarmee ik was. Die middag merkte Alex maar een ding op, boeiend hé Huib. Zulke boeiende jongens puur ongepolijst had Alex heel vaak. Maar ook jongens die wonderlijk mooi waren. Zoals mijn Arabische hengst die ook zo boeiend was. Een parel een uit duizenden. Ik lachte de sluwe vos dacht ik. Als zijn bijzonder spullen, jongens of mannen. Er zit een verhaal achter. De rode jongen zo hoorde ik later kwam ergens uit de Provincie. Vond zichzelf lelijk. Kon geen vrienden vinden. Werd afgewezen. Maar Alex leerde hem de schoonheid. Zoals hij mij dat op een andere manier leerde. Bijzondere ontmoeting met een bijzondere man.




Copyright © www.oops.nl
----oops.nl----
Home
Sexverhalen
Hetero
Eerste keer
Homo
Lesbisch
Plassex
Tieners
SM
Groepsex
Overspel
Familie
Bisex
Overige
Partners