Voor jullie tweeën omdat jullie zo belangrijk voor me zijn.

‘Heb ik nu al een writers block?' Geërgerd kijk ik naar de brochures, foto's en folders voor me. Ik moet een column schrijven over de Spaanse kust van Asturias en de oude Keltische gebruiken daar. Mijn allereerste betaalde opdracht en er komt niks uit mijn pen! Het lege scherm van de laptop staart me grimmig aan. De lange eettafel die we buiten hebben gezet omdat het zo'n mooi weer is, ligt vol vakantiepapieren. Voor me mijn laptop, daarnaast een glas ijswater en een vaas met wilde bloemen die we vanochtend hebben geplukt. Op de uiterste rand van de tafel een geblutst appeltje. Het is aangevreten door de vogels en nu hebben de rode mieren het ook ontdekt. Een lange colonne marcheert via de tafelpoot naar het appeltje en weer terug naar beneden. Stomme rode mieren! Met een zwiep mep ik het appeltje van de tafel en in paniek vluchten ze via de poot naar beneden. Nu ik mijn ergernis wat op de mieren heb afgereageerd komen er wel beelden als ik mijn ogen dicht doe. Beelden van het Spaanse hoogland. Zon en eindeloze geelrode velden waar het graan net is geoogst. Hier en daar groene olijfbomen waar je ogen even kunnen rusten van het felle licht. In de verte in de trillende lucht de torens van Leon, de stad waar we heen rijden. Het plein voor de kathedraal met de prachtige gebrandschilderde ramen. De nauwe stegen waar we tapa's eten en luisteren naar Spaanse gitaarmuziek. Maar daar heb ik allemaal niks aan: ik moet over de kust schrijven en over Keltische gebruiken!

Zuchtend doe ik mijn ogen weer open en kijk naar de bloemenborders en de hoge heg van klimrozen erachter. Onder de appelboom op het grasveld ligt Tessa op haar buik in haar blootje. Haar rug wordt verwarmd door de zon, haar benen zijn in de schaduw. Het donkerbruine haar valt aan weerszijden van haar slanke hals. Daaronder waaieren haar schouders uit naar links en rechts. De schouderbladen zijn goed te zien omdat ze op haar ellebogen leunt. Mijn ogen volgen haar soepele ruggengraat. Ik probeer de ribben te tellen maar er zijn er maar drie te zien. Haar taille is slank, daaronder haar mooie billen die met een welving overgaan in haar lange benen. Ze rolt op haar rug om helemaal in de zon te liggen. Ik zie de onderkant van haar voeten, zwart van de aarde. Ze moet lachen om wat ze leest en haar buik schudt. Ik kijk naar haar mooie gezicht, haar bruine amandelvormige ogen, haar neus en brede mond. Ze ziet dat ik vanachter mijn schrijftafel naar haar kijk en blaast een kus naar me: "Gaat het?" "Nee helemaal niet, geen inspiratie." "Zal ik wat druiven voor je halen misschien helpt dat?"

Ze springt op en rent naar het huis. Zo vanachter gezien is haar lijf dat van een meisje van vijftien na de eerste groeispurt. De lange benen van een merrieveulen, de hoge billen, de slanke rug. Ze verdwijnt door de tuindeuren het huis in. Mijn ogen blijven bij die deur hangen omdat ze daardoor weer tevoorschijn gaat komen. Ik hoef maar een halve minuut te wachten. Dan komt ze weer naar me toe rennen een tros druiven in elke hand. Nu is ze de mooie vrouw van midden dertig waar ik zo van hou. Ik zie haar bijna in slow motion op me afkomen. Met haar rechterbeen zet ze zich af, haar linkerbeen komt hoog opgetild naar voren. Ze zweeft ver omhoog totdat de zwaartekracht haar weer naar de grond trekt. Haar borsten zweven nog even door naar boven. Met twintig van die merriepassen is ze bij me en met een plof gaat ze zitten op de rand van de tafel. Pal voor me.

"Kom lief ik zal je voeren", zegt ze en stopt één voor één sappige, zoete druiven in mijn mond. Als mijn mond helemaal vol is bijt ik door en een straal druivensap sprietst zo Tessa's navel in. "Wow goed gemikt, krijg je al inspiratie", grinnikt ze. Ik kijk naar de druppel sap die als het bolletje van een piercing in haar navel blijft hangen. "Geen inspiratie voor een reisverhaal." "Zal ik voor je dansen dan? Een Asturische dans? Hij staat op je laptop." Ze wacht niet op antwoord, zoekt het nummer op en sluit de boxen aan. Het is de opzwepende muziek van een geweldig Asturisch ballet dat we gezien hebben. Tessa danst in een cirkel voor de tafel, in haar blootje. Razendsnelle pirouettes afgewisseld met hoge sprongen. Bij sommige sprongen spreidt ze haar benen bijna horizontaal: één been naar voor één naar achter. Bij andere slaat ze haar voeten tegen elkaar hoog in de sprong. Ik klap het ritme mee om haar aan te moedigen. Ze is zo lenig, zo elegant, zo één met de muziek.

Maar dan opeens, vlak voor mijn tafel, hoog in de sprong slaakt ze een gil: "auw, auw!" Ze pakt haar rechterbovenbeen met beide handen vast en landt half struikelend. "Tess! Wat is er wat doe je?" "Ik ben gebeten, auw het steekt!" Hinkend komt ze om de tafel heen en gaat voor me op de rand zitten. Ze zet haar voeten op mijn schoot en klapt haar rechterbeen naar buiten. Halverwege de binnenkant van haar dij zit een rode vlek. Maar er is geen angel te zien. Zou het een insect of een mier zijn geweest? Oh natuurlijk! "Tess het was een rode mier, vast en zeker, die liepen hier net met tientallen op tafel. Een ervan is op je been gekropen." "Kan je er niks tegen doen", vraagt ze met een pijnlijk snuitje. Ik herinner me het recept van mijn oma: "ja, deppen met azijn maar de beet uitzuigen is het beste, kies jij maar." "Zuig hem uit dan, want het steekt." Ik zet mijn mond op de beet en begin. "Wordt het beter?" "Ik geloof van wel, ga nog maar even door."



Terwijl ik zuig gaan mijn ogen van haar navel via haar strakke buik naar beneden. Tussen haar liezen bolt haar venusheuvel naar voren. Haar kutje is een prachtige, strakke kerf, ik heb er geen ander woord voor. "Wordt de pijn minder?" Ik kijk naar het resultaat van mijn zuigwerk. "Ja gaat beter. Jees wat een zuigvlek heb je gemaakt!" Ze kijkt naar de grote rode vlek op de binnenkant van haar dij. Die blijft te zien als we er niks aan doen. "Wacht ik zal er wat ijs tegenaan houden dat maakt het kleiner." Ik pak een handvol ijsblokken uit mijn waterglas en duw die tegen haar dij. "Zal ik je symmetrisch maken en ook even op je andere dijbeen zuigen." "Als je het maar laat." "Ik zal heel zacht zuigen en geen vlek maken." "hmmm"

Zacht lik en bijt ik nu in de binnenkant van haar linkerdij terwijl ik mijn hand vol met ijs tegen de andere gedrukt hou. Ze schokt even met haar heupen en begint hoog te ademen: de dubbele behandeling maakt haar onrustig . Dan opeens trekt ze me met kracht omhoog zodat ik voor haar kom te staan. "Hier jij lekker dier van me", fluistert ze en begint mijn gezicht te zoenen. "Jij had geen inspiratie hè? Zullen we jou die even geven?" Een moment nog denk ik aan de column die er voor morgenochtend moet liggen maar dan laat ik me meeslepen. Tessa begint me te zoenen eerst langzaam, dan wild en dwingend. "Doe je ogen dicht, nee wacht ik gebruik je sjaaltje." Ze maakt het sjaaltje waarmee ik mijn haar heb opgebonden los en trekt het voor mijn ogen zodat ik niets meer kan zien. "Denk aan Playa de Conchas", zegt ze "zie je het voor je?" Direct heb ik beelden van het lange, nauwelijks vindbare pad dat door de braamstruiken en brem naar Playa de Conchas leidt. Het is niet gemarkeerd en je moet er zelf je weg zoeken. Dat is de reden dat er bijna nooit iemand komt op dat paradijselijke strandje tussen de hoge rotsen. Het laatste stuk van het pad is een steile afdaling langs een kalkrots waar wilde tijm en marjolein groeien. Wij gebruikten ons klimtouw om veilig beneden te komen. Een hele zonnige week zijn we er elke dag geweest, altijd alleen. We hebben er gezond en gezwommen, gegeten, elkaar voorgelezen en gepraat. Er natuurlijk eindeloos geliefd: ‘s morgens tegen de rotsen, 's middags op het warme zand en ‘s avonds in de lauwe branding.

"We gaan je aan de zon laten zien lief, net als op Playa de Conchas" fluistert ze hees. "Weet je nog dat verhaal over de concubines van de Keltische koningen? Hoe die elkaar inwijdden in de liefde op het strand in de zon?" Ze duwt me drie passen voor zich uit en blijft achter me staan. Ze slaat haar armen om me heen, knoopt de sluiting van mijn shortje los en duwt het met haar rechtervoet naar beneden. Even streelt ze mijn buik en begint dan mijn naveltruitje omhoog te rollen. Ze rolt het tot boven mijn borsten. Dan trekt ze mijn schouders ver naar achter zodat mijn borsten fier naar voren springen. "Laat je borsten zien aan de zon lief. Pronk ermee!" Het windt me op zo geshowd te worden en ik buig mijn hoofd naar achter zodat ik Tessa kan zoenen. Even tongt ze me maar dan draait ze me langzaam om zodat ik met mijn rug naar de zon sta, mijn gezicht naar haar toe. Ze schuift mijn hipster naar beneden tot halverwege mijn dijen streelt mijn billen, kneedt ze zacht en spreidt ze open. Ik voel de warmte van de zon op mijn sterretje. Dan draait ze me zodat ik weer met mijn gezicht in de zon sta. Handig trekt ze mijn truitje over mijn hoofd en schuift de hipster helemaal uit. Ze tilt mijn borsten even hoog op en streelt mijn tepels. Dan gaat ze met haar handen over mijn buik naar beneden naar mijn venusheuvel. Ik ben nat en voel me als een ‘zonne-offer'. "En nu terug naar de tafel lief. We gaan de zon alles laten zien, alles!" Ik aarzel even en krijg direct twee petsen op mijn billen die mijn opwinding alleen maar verder opjakkeren. "Lopen liefje, laat je leiden." Vlak voor de tafel houden we stil en ik hoor hoe ze de tafel leegmaakt. "Die papieren kunnen blijven liggen", fluistert ze "die gaan het van heel dichtbij meemaken."



Dan legt ze me voorzichtig op mijn rug op tafel, mijn armen ver gestrekt boven mijn hoofd mijn benen gespreid. Ze likt over mijn voorhoofd, mijn wangen, het puntje van mijn neus. Ik steek mijn tong uit om de hare te vinden maar ze ontwijkt me. Even komt ze met haar tong mijn oor in: alsof er een bij in zoemt. Dan likt ze mijn lippen en tongt me fel. Maar haar mond gaat weer verder langs mijn hals en sleutelbeen naar mijn borsten. Ze maakt mijn tepels hard en gevoelig. Tegelijkertijd zwerft haar rechterhand over mijn buik en dijen. Ze duwt mijn benen ver uit elkaar en krast met haar nagels langs de binnenkant van mijn dijen richting mijn liezen. Ze blaast over mijn verlangende kut en zegt hees: "Kom Zon, we gaan haar inwijden. Jij en ik weten wat haar opwindt, wat haar heet maakt. Doe mee Zon! Streel haar." Ze maakt me open zodat de zon in me kan schijnen. Dan met een lange lome tong begint ze te likken: mijn liezen, mijn sterretje, mijn natte lippen, mijn dikke lobbige clit. De opwinding giert door mijn lijf en ik kan niet meer stil liggen. Ik wil de zon alles laten zien en draai met mijn heupen. Dan stopt ze en laat me wachten. Ik kan niets zien door het sjaaltje, zó spannend. Ik hoor geritsel, een klik van de laptop en dan prachtige gitaarmuziek van Albeniz: Asturias. Het komt recht mijn hart in: "oh lief wat mooi." Maar ze zegt niks terug.

Na één halve minuut beweegt de tafel opeens. Tessa klimt er ook op, verschuift wat papieren, pakt mijn hand en trekt me overeind. "Ga zitten", hijgt ze. Ik kom overeind en ze schuift naar me toe. Zo dicht dat mijn borsten tegen de hare drukken en onze opgetrokken benen als scharen in elkaar passen. Ze draait haar heupen in langzame rondjes en wrijft haar natte kut tegen de mijne. "Je mag kijken nu", commandeert ze en schuift het sjaaltje naar beneden. In het felle licht van de zon kijk ik naar haar opgewonden gezicht. We tongzoenen terwijl we onze lijven tegen elkaar wrijven. Ze pakt mijn linkerhand en zo met onze handen in elkaar gestrengeld verkennen we elkaar. Haar borsten, mijn tepels, haar buik, mijn navel, haar liezen, mijn venusheuvel. We bespelen elkaar met tien vingers. Ik weet niet meer waar mijn lijf eindigt en waar dat van Tessa begint. Ik voel vingers over mijn natte lippen gaan, over mijn dikke clit, vingers die diep bij me binnenkomen die mijn ster strelen. Mijn vingers voelen hetzelfde: natte lippen, een clit, een soepele ster. We bespelen elkaar als de gitaren van Albeniz. Ik kijk naar haar, ik proef haar, ik ruik haar, ik voel haar. Al mijn zintuigen doen mee, alles zindert. We hijgen in elkaars gezicht in diepe opwinding en dan is het niet meer te houden. De zon spat in duizend stukken uit elkaar. Als in een kaleidoscoop zie ik het gezicht van Tess, haar lijf, zon, bloemen, blauwe lucht door elkaar heen lopen. We klemmen ons aan elkaar vast om overeind te blijven. Het duurt minuten lang voordat we beiden weer rustig worden. Even zijn er tranen omdat het zo overweldigend was. Dan legt Tess me voorzichtig op mijn rug en komt naast me liggen. Mijn hoofd op haar schouder, haar arm om me heen.

Ik doezel weg en direct komen er beelden van de kust van Asturias. De heuvels aan zee, de weilanden die tot aan de hoge kliffen lopen, de branding die er onder tegenaan beukt. De eenzame boerderijen aan het kustpad, de stenen muurtjes tussen de landerijen. De vissersdorpen waar we slapen en waar we 's avonds mosselen eten aan de haven. De Asturische dansen, de klederdrachten, de oude Keltische verhalen. Ik moet nu gaan schrijven! Als ik direct begin komt die column nog op tijd af. Ik verschuif om overeind te komen en op hetzelfde moment krijg ik een pijnlijke steek tussen mijn billen. "Auw, ik ben gestoken." Tessa komt overeind: "waar, wat heb je?" Ik draai me op mijn buik, "ik ben gestoken bij mijn kontje auw het doet pijn."

Tessa trekt mijn billen uit elkaar. Ik hoor haar grinniken: "mmm, een beet liefje, direct naast je sterretje. Ik denk dat het een rode mier is geweest. Ik kan er twee dingen aan doen deppen met azijn of de beet uitzuigen. Dat laatste is het beste, kies jij maar........."