Ik ben Lisette, 19 jaar en mijn vriendin heet Eefke, ook 19. We kennen elkaar al vanaf het begin van de basisschool maar hadden daar eigenlijk nauwelijks contact met elkaar. Dat veranderde op de middelbare school omdat wij als enige uit onze klas naar dezelfde school gingen. Een beetje als vanzelf zochten we elkaar de eerste dag op, onze weg zoekend door een volstrekt nieuwe omgeving waar we opeens weer de kleinsten waren. We trokken op school vaak met elkaar op en langzaam aan ook na schooltijd. Samen huiswerk maken, samen op dansles, samen 's avonds op de hangplek met anderen kletsen enzovoort.

We waren 14 toen onze vriendschap voor ons beiden onverwacht opeens in een soort puberrelatie overging. Ik voelde al een tijdje dat ik me veel meer tot andere meisjes aangetrokken voelde dan tot jongens. Achteraf bleek Eefke precies hetzelfde te hebben. Alleen durfden we daar beide niet voor uit te komen. Tot het moment dat tijdens het gezamenlijk maken van huiswerk Eefke plots aan mijn borsten begon te strelen. Ze schrok er zelf van en ik ook. Het was alles behalve haar bedoeling en ze zat, bleek achteraf, een beetje te dagdromen en in haar enthousiasme bracht ze haar droom tot werkelijkheid door mijn borsten - nou ja, erwtjes toen - aan te raken. Een paar seconden zaten we beide stokstijf naar elkaar te gapen. Vervolgens beide hard lachen en Eefke continue "sorry, ik weet niet waarom ik dat deed" zeggen. Ik antwoordde dat het alles behalve vervelend vond, wel lekker zelfs. En toen was opeens het ijs gebroken. Binnen de kortste keren wisten van elkaar onze voorkeur voor andere meisjes en niet jongens. Van schrikken ontstond er voor ons beiden opeens een gevoel van opluchting en verbazing tegelijkertijd. We trokken al zo lang met elkaar op en dit "geheim" hadden we elkaar nooit durven vertellen. Vanaf toen zijn we wat gaan experimenteren. Waarschijnlijk net zo als een jongen en een meisje dat zouden doen. Van eerst alleen maar wat voorzichtig strelen, later "droog" kussen en stilaan tongzoenen. Later - en alleen als we zeker wisten dat er niet iemand onverwacht kon binnenkomen - deden we onze truien en bh uit en streelden en kusten elkaars tietjes. Nog later gingen onze jeans uit en streelden we elkaars slipjes. En uiteraard nog later zelfs helemaal naakt met elkaar vrijen. Het is nu allemaal in een paar regels opgeschreven maar in werkelijkheid ging er een jaar of twee overheen tussen die eerste "per ongeluk" streling en dat laatste. Ondertussen hielden we het voor de buitenwereld volstrekt verborgen. Niemand wist het en mocht het weten. Ook onze ouders niet. Onbewust hadden we wellicht zoiets van "wie weet gaat het over, worden we morgen toch verliefd op een jongen…. laten we onze ouders vooral niet laten schrikken nu". En zeker onze vrienden mochten het niet merken. Dus hingen we vrijwel dagelijks op onze vaste hangplek en flirten met de jongens alsof we het nog leuk vonden ook. Ondertussen vaak knipogend naar elkaar als er weer eens een jongen dacht dat we echt in hem waren geïnteresseerd. Het was allemaal om ons lesbisch zijn te verhullen voor de buitenwereld. Tenminste… we deden dat niet eens bewust zo maar achteraf gezien was het natuurlijk wel zo.

Het was ook in die tijd, we waren dus ondertussen 16 of zo, dat de ouders van Eefke een weekend weg gingen. Eefke's vader moest voor zijn werk een weekend naar Londen en Eefke's moeder kon en ging mee. Omdat Eefke enigst kind is hadden ze bedacht dat ze dat weekend wel bij ons kon logeren. Dat kon uiteraard ook en leek voor de hand te liggen, maar wij hadden een heel ander plan. Het leek ons een stuk prettiger om met zijn tweeën dat weekend alleen bij Eefke thuis te blijven. Aanvankelijk waren haar ouders het daar absoluut niet mee eens.
"Ons Eefke alleen thuis, ik zie het al gebeuren. Als het gaat onweren schijt ze in haar broek!" Ik hoor het haar moeder nog zeggen. Maar na wat gezeur en vooral "we zijn 16 en geen kleuters meer, die verantwoordelijkheid kunnen we echt wel aan", mocht het opeens. Wij toch wel verbaasd en opgewonden tegelijk. Wekenlang hebben we naar dat weekend uitgezien. En toen was het dan zover. Ik met een weekendtas met een paar extra kleren op vrijdagmiddag na school naar Eefke. Haar ouders stonden net op het punt te gaan. Afijn, de gebruikelijke "houdou's" en toen was het moment daar. We hadden het rijk een heel weekend alleen. Tot laat zondagavond. Vrijdagavond was de vaste dansavond en we hadden besloten daar ook gewoon naar toe te gaan. Een avond als normaal daar met het verschil dat we beiden de hele avond binnenpretjes hadden en elkaar bleven toelachen en knipogen. Niet dat we iets speciaals in gedachten hadden bij thuiskomst of zo, maar gewoon het idee die avond vooral laat wakker te blijven en naast elkaar in bed te slapen was voldoende voor een hoop voorpret. We bleven na afloop van de dansles wat langer hangen dan we normaal deden. Niemand die dit keer kwaad zou worden als we na elven thuis zouden komen. Tegenover de dansschool was - en is - een telefooncel met daarachter twee bankjes. Dat was na afloop van de dansles zo'n beetje de vaste plek waar een aantal altijd een tijdje bleef nakletsen. Vooral roddels uitwisselen. Wij bleven daar ook altijd een tijdje bijhangen, en nu dus was langer. Ik stond vol interesse te luisteren naar een meisje die vertelde dat ze een dag later naar een concert van (ik dacht) de Backstreet Boys zou gaan. Ik vond dat vreselijk interessant. Niet vanwege die groep, maar ik was nog nooit naar een popconcert geweest. Eefke tikte me ondertussen op mijn schouder en fluisterde dat het de hoogste tijd was om naar huis te gaan. Ik vond dat wat vreemd, we hoefden nu nergens op te letten. Dus ik zei iets van "ja hoor, even wachten nog" en praatte verder met dat meisje over popconcerten. Zij was er tot mijn jaloezie al op heel wat geweest. Een tijdje later tikte Eefke me weer op de schouder en zei nu toch met klemmende toon dat we echt absoluut moesten gaan. Nou vooruit dan maar, ik begreep de plotselinge haast niet zo goed. Wellicht verheugde Eefke zich nog veel meer of de nacht samen dan ik. Ik vond dat extra lang blijven hangen ook wel geinig. We waren een eindje van de groep vandaan, lopend op weg naar huis, toen ik vroeg waarom ze opeens zo snel naar huis wilde.
"Omdat ik ontzettend nodig moet piesen," zei ze.
Ik schoot in de lach. Ik moest zelf ook plassen maar nou toch niet zo nodig dat ik daarom meteen naar huis had willen gaan.
"Tjee," zei ik. "Het moet inderdaad nogal hoognodig zijn. Ik heb je zelden met zoveel haast gezien om naar huis te gaan".
"Nogal ja," zei Eefke. "Geloof me…. Ik pies bijna in mijn broek."
Op dat moment sprongen er allerlei dingen door mijn hoofd. Wat Eefke niet wist is dat ik altijd al iets had met mijn plas ophouden. Waarom weet ik niet. Ik had gewoon de eigenschap het altijd zo lang mogelijk op te houden. En toen ik jaren daarvoor ontdekt had hoe ik mezelf kon bevredigen deed ik dat ook nooit als de rest van de meisjes. Ik streelde of vingerde mijn vagina nooit naakt. Ik hield altijd mijn onderbroekje aan en streelde me over mijn kruis. Dat kwam wellicht omdat ik de eerste sensaties van klaarkomen had ontdekt toen ik op mijn kamer mijn plas stond op te houden met een hand in mijn kruis en al knijpende in mijn kutje een steeds aangenamer gevoel begon te krijgen. De aandrang om te plassen verdween zelfs. Ik had al wel een paar druppeltjes gelekt, wat niet echt ongewoon was voor mij in die situatie, maar nu was het opeens allemaal anders. Het begon te kriebelen, het begon meer te kriebelen en opeens golfde er een geweldige sensatie door mijn lijf. Dat was mijn eerste keer klaarkomen, feitelijk veroorzaakt omdat ik mijn plas stond op te houden. Na het klaarkomen was ik verbaasd en versuft. Ik snapte het eigenlijk niet zo. Ik wist best dat een vrouw kon klaarkomen, maar dat DIT het gevoel was, was nieuw. Geweldig vond ik het. Overigens moest ik me vervolgens ernstig haasten om naar de wc te komen want terwijl ik nog stond na te genieten met een hand tegen mijn kruis voelde ik opeens dat ik begon te plassen. Dus vlug naar de wc. De schade viel best mee, nat kruis in mijn slipje was alles. Ik verstopte het onderbroekje in mijn kast en deed een schone aan. Dat was het wel. Maar sindsdien had een volle blaas toch altijd wat extra's als ik met mezelf speelde door het kruis van mijn slipje. En omdat een droog kruisje snel irriteerde aan mijn schaamlippen plaste ik vaak een heel klein straaltje in mijn ondergoed zodat het wal soepeler aanvoelde. Ook later toen ik van mezelf eigenlijk al vochtig genoeg was. Eefke echter had ik hier nooit over verteld en in haar bijzijn had ik het ook nooit op deze manier gedaan.

Het moment dat Eefke zei dat ze bijna in haar broek piste sprong dat opeens allemaal in een fractie van een seconde door mijn hoofd. Ik weet tot op de dag van vandaag niet waarom, maar plotseling had ik de sterke hoop dat Eefke ook inderdaad in haar broek zou pissen. Ze had een lichtblauwe tamelijk strakke spijkerbroek aan, net als ik. In mijn gedachten zag ik haar opeens voor me terwijl haar kruis nat werd en de plas langs haar broekspijpen naar beneden stroomde. Ik werd in een paar seconden tijd vreselijk opgewonden door de gedachte alleen al. De hoop het haar in haar broek te zien doen veranderde plotseling in een heel sterk verlangen dat ook inderdaad te zien. Ik had natuurlijk een soort van grapje of weddenschap kunnen maken. Iets van: "Wedden dat je niet eens in je broek durft te plassen." Eefke kennende had ze het dan waarschijnlijk zelfs nog gedaan ook. Maar een heel ander plan was spontaan en ook in diezelfde luttele seconden bij me opgekomen. Ik moest ook plassen, alles behalve echt nodig, maar ik voelde dat ik best zou kunnen. Al lopende, en zelfs een beetje gehaast lopend dankzij Eefke's nood, probeerde ik wat druk op mijn blaas te zetten. Dat lukte niet echt goed vanwege het lopen maar ik kreeg toch een straaltje plas in mijn broek geperst. Klein straaltje, niet genoeg naar mijn zin. Ik perste nog een straaltje. Ik voelde er nauwelijks iets van maar voelde vlug tussen mijn benen en constateerde dat het kruis van mijn spijkerbroek in ieder geval een beetje nat was. Maar nog niet echt overtuigend genoeg. Ik probeerde zo goed en zo kwaad als het ging een beetje te ontspannen deed nog eens mijn best wat extra druk op mijn blaas te zetten. Het lukte. Een behoorlijk forse straal ontsnapte en ik voelde nu hoe het zelfs een beetje van mijn kruis naar beneden liep.

"Weet je," zei ik tegen Eefke. "Ik weet zeker dat ik zelfs nog erger moet plassen dan jij."
"Nou," reageerde Eefke. "Neem van mij aan dat dat vrijwel onmogelijk is."
Ik trok Eefke aan haar arm zodat ze stil kwam te staan. "Oh nee," zei ik. En voor ze het besefte pakte ik haar hand en drukte die in mijn kruis. "Geloof je me nu?"
Ik dacht even dat Eefke's ogen er uit rolden. "Je hebt in je broek gepiest," merkte ze snugger op.
"Ja," zei ik. "Dus vlug naar huis nu voor mijn sokken gaan soppen."
Eefke schoot in de lach. "Tjee, ben ik blij dat we het rijk alleen hebben," zei ze. "Weetje, ik ben al net zo nat daar als jij."

Wordt Vervolgd
(als iemand dat tenminste wil… we beseffen dat de meesten van jullie dit maar raar en vies zullen vinden)