In de winter van 1996/97 werd dit dagboek, daterend uit 1964-68, door een stukadoor gevonden tijdens restauratie werkzaamheden in een vroegere meisjeskostschool, ergens in een afgelegen oord in Noord-Engeland.
Het dagboek -- een eenvoudig schoolschrift -- lag in een torenkamer van het 16de eeuwse landhuis tussen half verkoolde resten van een open haardvuur en was gedeeltelijk onleesbaar. Maar wat overblijft geeft een interessant beeld van de toestanden die in een meisjesinternaat in de periode heersten en van de manier waarop de sexuele revolutie uiteindelijk ook daar kon doorbreken.
De leeftijd van Peggy -- de schrijfster -- wordt uit het dagboek nergens duidelijk. Wel blijkt uit alles dat ze aanvankelijk zeer onervaren en onwetend was van allerlei zaken die voor de hedendaagse schooljeugd noodzakelijke kennis zijn. Uit onderzoek is gebleken dat op de kostschool in kwestie in de jaren zestig enkele honderden leerlingen waren tussen de 13 en 19 jaar. De publicatie op deze website is een primeur. De vertaler heeft alle namen veranderd, ook die van de school, om identificatie met nog levende personen te voorkomen. De onleesbare gedeelten zijn aangegeven met [****].
7 januari
[**** Noot van de vertaler: uit enkele nog leesbare woorden en zinsneden op de eerste pagina van het dagboek blijkt dat Peggy op aandrang van een medescholier is doorgedrongen in de kamer van een lerares, vermoedelijk om opgaven voor een proefschrift over te schrijven. Ze was gedwongen zich te verstoppen (achter een gordijn, onder een bureau?) toen de lerares binnenkwam].
...mijn ogen niet geloven toen ze uit de badkamer kwam. Ik begreep nu waarom ze de deur op slot had gedaan waardoor ik als een vogeltje in haar kooi zat!
Ik moest mijn adem inhouden maar niet alleen omdat ik bang was dat ze me zou horen want ik zat op mijn hurken nog geen twee meter van de plek waar ze stond.. in hoge rijglaarzen en verder niets! En die haren! Ze had haar knoet losgemaakt en lange kastanjebruine lokken kwamen nu halverwege haar rug. Wat zag ze er anders uit! Opgemaakt als tante Evelyn waarvan pa altijd zei dat ze er 'hoerig' uitziet. Ik bedoel echt
vuurrode rode lippen en lippenstift is hier hartstikke verboden! Waar ik het meest van stond te kijken, of zat te kijken eigenlijk, was het krullerige bosje haar tussen haar lange slanke dijen. Ze was daar begroeid!
Ze liep naar de pick up en op dat moment had ik die prachtige laarzen van glanzend zwart leer gewoon kunnen aanraken en ik rook een zoetig lekker parfum toen ze vlak langs liep. Ze zette een plaat op, Beethoven of zo -- in elk geval klassiek en nogal hard. Gelukkig, nu hoefde ik niet meer zo stil
te zijn. Maar hoe moest ik hier uitkomen!

Miss Bartlett was mijn favoriete lerares; ik vond haar heel aardig en zij was ook altijd vriendelijk tegen me, overdreven vriendelijk, vindt Brianne. Nu kende ik ze echt niet terug. De rillingen liepen over mijn lijf en ik kroop zover mogelijk naar achteren onder het bureau toen ze zich in een stoel liet vallen recht tegenover me. De enige verlichting in de kamer was
de bureaulamp zodat ik goed in het donker zat, maar het gele licht viel direct op de naakte benen van Miss Bartlett en ik zag de donzen haartjes op de binnenkant van haar dijen. Ze legde een been over de armleuning en strekt
de andere recht voor zich uit terwijl ze onderuit zakte zodat de laars bijna mijn knie raakte.
Ik kon haar gezicht niet zien van onder het bureau. Even kon ik de verleiding niet weerstaan en ik bukte diep en keek. Ik hoefde niet bang te zijn dat onze blikken elkaar zouden ontmoeten want ze lang met haar hoofd
achterover naar het donkere plafond te staren. Haar handen bewogen zachtjes strelend over haar borsten die groter waren dan ik ooit gezien had , met af en toe een snelle beweging van haar vingers rond de tepels. Het leek wel of
ze eraan trok.Tot dusver was ik alleen angstig geweest, maar nu begon ik ook nieuwsgierig te worden. Voor alle zekerheid bracht ik mijn hoofd weer omhoog want ik was bang dat ze een glans in mijn ogen zou kunnen opvangen als ze deze richting op zou kijken. Nu keek ik weer recht in haar kruis en net toen
ik eigenlijk liever opzij had willen kijken, uit beschaamdheid min of meer, stokte mijn adem in mijn keel. Een lange wijsvinger -- dezelfde vinger die altijd op mijn schrijfwerk wees als ik weer eens een spelfout had gemaakt -- die vinger dus, met een lange, lange nagel bewoog naar haar spleetje.
De muziek was nog steeds heel hard. Violen speelden een slepende melodieën die ik nooit zal vergeten omdat die vinger een dansje begon in haar poesje dat nu helemaal open lag, met vochtige rose randjes. Mijn mama heeft me altijd gezegd dat ik niet aan mijn plassertje moet komen omdat het heel gevoelig en je er ziek van kunt worden. Nou, Miss Bartlett was blijkbaar al
ziek, want als de plaat wat zachter werd kon ik haar horen steunen en kreunen alsof ze buikpijn had. De voet van haar laars trilde af en toe en raakte dan mijn knie. Ik kon niet verder achteruit en wilde eigenlijk ook niet, want ik had zelf het gekste gevoel in mijn kutje. Een soort getintel en gekriebel.

Ik was het liefst bovenop die puntige schoen gaan zitten maar dat ging natuurlijk niet. Even probeerde ik 't met mijn hand, maar dat ging ook niet in die kleine ruimte onder het bureau. Ik wist dat het geen kwaad zou kunnen want ik had wel een broekje aan.
Het gekke was dat ik ... [*****]...groot en zwart en ik denk van ebbenhout. Ze hield het stevig vast aan het uiteinde en zette de ronde dikke kop tussen de opgezwollen, natte randen van haar kut en drukte toen uit alle macht. Ze
gaf een vreselijke schreeuw die ik boven de muziek uit hoorde toen die zwarte knuppel met moeite naar binnen gleed. Ik denk dat dat ding zo dik was als mijn pols! Het moet echt gevaarlijk zijn geweest en ik wist bijna zeker dat ze heel ziek zou worden. Ze bleef nu aan en stuk door kreunen en af en
toe echt een beetje snikken terwijl ze probeerde de knuppel er weer uit te trekken. Maar steeds opnieuw duwde ze hem naar binnen, alsof het eruit trekken ook pijn deed en ik zag dat er dik vocht op het ebbenhout zat en er druppelde zelfs wat omlaag tussen haar dijen. Plotseling begon Miss Bartlett
te janken en te jammeren. Haar hele onderlijf schokte alsof ze onder stroom stond. Even was ik bang dat ze op de vloer zou zakken. Ze schopte met haar laars en raakte me aan mijn dij, ik heb er nog een blauwe plek van. Opeens trok ze de knuppel uit haar druipende snee en gooide hem op de grond. Daarna
bleef het heel lang stil, dat wil zeggen ik hoorde alleen de muziek nog. De enige beweging die ze maakte was een snelle veeg met een doek tussen haar benen. Toen stond ze op en verdween in de badkamer. Ik durfde me nog steeds niet verroeren en ik weet niet hoe lang ik daar nog gezeten heb. Pas toen ze naar de WC ging kon ik snel de sleutel omdraaien en de deur uit glippen. Ik was helemaal stijf. Ik moet nu ophouden met schrijven want Brianne is op de slaapzaal gekomen
en...

8 januari
Ik dacht altijd dat Brianne mijn vriendin was maar gisteravond begon ik daar even aan te twijfelen. Ik was vroeg naar de slaapzaal gegaan om in mijn nieuwe dagboek te schrijven. De meeste meisjes wachten tot het negen uur is, want dan moet iedereen binnen zijn en begint de supervisie. Ik lag in mijn nachtpon op mijn buik te schrijven.Tegen de regels in had ik mijn broekje uitgedaan want het was een beetje plakkerig geworden in het kruisje. Niet echt een makkelijke positie zoals ik daar lag, en ik kreeg weer last van die kriebeltjes toen ik opschreef wat ik allemaal had meegemaakt. Ik had een
kussen hoog tussen mijn benen gepropt. Niet dat het hielp, maar het gaf een lekker warm gevoel, zeker als ik een beetje ronddraaide op dat kussen. Brianne had me eerst niet in de gaten, maar toen ik het dagboek snel onder de dekens wegstopte zag ze me. Met grote ogen kwam ze dichterbij. Ze heeft
prachtige, groene ogen en golvend blond haar en ze is een paar jaar ouder dan ik. 'Wat doe je daar', zei ze. Ik zei niks, maar ze begon te lachen, en gooide zich bovenop me zodat ik geen vin kon verroeren. 'O nee, niks?' Ze drukte een knie tussen mijn benen. Ik lag dus nog steeds op mijn buik. Toen
graaide ze onder de deken en kreeg het dagboek te pakken. 'Niet doen', riep ik en ik probeerde haar van me af te gooien door mijn kont omhoog te wippen, maar ze kirde en lachte en drukte haar knie nog harder achter tussen mijn
benen. Ik vond het nogal genant, maar aan de andere kant vond ik het een prettig spelletje wel.

Brianne had nu het dagboek te pakken en begon te lezen. Ik voelde dat ik een rooie kop kreeg. Ik drukte mijn gezicht tegen het laken en deed of ik er niet was. Struisvogelpolitiek! Brianne lag eerst stil bovenop mij te lezen, met haar bovenlijk hield ze mijn hoofd tegen het bed gedrukt.
'Wat??', zei ze op een gegeven moment. Haar warme soepele lijf bewoog nu zachtjes op het mijne. Ze las nog even door en fluisterde in mijn oor:
'Dacht je echt dat het haar pijn deed?' Ik antwoordde niet. 'Dat mens was toch gewoon aan het masturberen, Peggy', fluisterde ze met haar warme adem tegen mijn oor.
'Doe jij dat nooit?' Ik schudde van nee. 'Nou ik wel... wat moet je hier anders?' zei Brianne met een rare hese klank
in haar stem. Ze las opnieuw door en drukte haar onderbuik stevig op mijn billen. Ik voelde het textiel van haar broekje tegen mijn blote huid. Goh, zij was nu ook vochtig! Ik rilde en drukte mijn billen opnieuw omhoog alsof ik haar eraf wilde gooien, maar eigen wilde ik dat helemaal niet want ik was
zelf ook opgewonden en verlangde naar meer...
'Jezus...' ademde Brianne in mijn oor. Even verstijfde ik toen haar hand tussen mijn bovenbenen naar omhoog gleed. 'Niet doen joh!' . Mijn woorden werden gesmoord in het laken. 'Stil maar, laat me maar,' fluisterde Brianne. 'Het is toch zalig?'
Ik zei niets meer, maar wat kon ik doen? Ze had me in haar macht kan je wel zeggen, al denk ik dat ik haar wel had kunnen laten stoppen. Als ik gewild had. Maar ergens in mijn onderbewuste wilde ik dat ze doorging. Ik heb wel
eens op een film gezien dat mensen in trance raken als er een horloge aan een ketting voor hun ogen heen en weer beweegt. Zoiets gebeurde toen Brianne haar vinger door mijn spleetje liet glijden, van onder naar boven en weer terug. Ik was nu een beetje omhoog gekomen op mijn knieën, want ik wilde dat
ze er beter bij kon! Ik probeerde verder nergens aan te denken, ook niet toen ik Brianne's mond in mijn nek voelde. Ze kuste en likte daar. En intussen roerde haar vinger in mijn kutje, je hoorde hoe nat het was. Kleine slurpende geluidjes als ze diep naar binnen was gegaan en haar vinger weer
terugtrok. Nee, doorgaan.. doorgaan.. zei ik tegen mezelf.
'Duwde ze die gladde knuppel echt in één keer naar binnen?' fluisterde Brianne. Ik probeerde ja te knikken, maar op hetzelfde moment gilde ik gesmoord tegen het laken want het was alsof ik open gereten werd! Brianne gaf een diepe trillende zucht terwijl ze uit alle macht ik weet niet hoeveel
vingers bij me naar binnen duwde. 'Ging het zo, Peggy? Ze lachte schor. Het werd vurig in mijn onderbuik.En
plotseling werd ik overstroomd door een lekker gevoel dat me helemaal beheerste. Het was of er niets anders meer bestond op de wereld ... 'Kutje.. kutje.. kom maar klaar', hijgde Brianne in mijn oor. Ik sidderde.. en het was gebeurd! Ooohh.. het was zalig. Echt! Geloof me. Brianne had gelijk! Ze
ging van me af en toen ik een beetje uitgeteld op mijn zij draaide zag ik hoe ze bij zichzelf deed wat ze bij mij gedaan had. Masturberen! Het lijkt nu wel een toverwoord ! Zij aan zij lagen we dicht tegen elkaar. Ik greep haar hand waarmee ze driftig aan het wrijven was. Haar kutje was ook een
beetje behaard, maar niet zo erg als bij Miss Bartlett. Ik drukte haar hand vaster op de kut van mijn vriendinnetje. 'O ja, Peggy, ja! Ze keek me aan met die grote groene ogen die nu een beetje wazig stonden.

Haar mond hing open en haar tong kwam tussen haar mooie witte tanden naar buiten. Met een snelle draai van haar pols trok ze haar hand onderuit, greep de mijne en drukte de palm tussen haar benen die ze stijf samenkneep. 'Doe het bij mij! Gauw!'
Ik weet niet hoe het gebeurde maar bijna automatisch gleed mijn vinger naar binnen. We keken elkaar diep in de ogen, half lachend, half huilend van geluk bijna, terwijl ik op mijn beurt een overstroming veroorzaakte in haar zachte, strakke kutje. Ze pakte mijn pols. 'Iets hoger, Peggy'. Mijn vingertop raakte een hard knopje. 'Ja.. daar!'Met snikkende, kermende geluidjes maakte Brianne hetzelfde door wat ik had meegemaakt. Ik schrok een beetje toen ik het warme sap tussen mijn vingers
voelde opborrelen. Maar ik weet nu dat die verhalen over ziek worden gewoon onzin zijn.
'Weet je wat je bent?' vroeg Brianne even later toen ze in haar eigen bed lag, want het liep tegen negen uur. 'Weet je hoe jongens dat noemen? Je bent geil!' Ik knikte. 'Geil, geil', lachte ik zachtjes naar Brianne. Even later
kwamen de andere meisjes een voor een op de zaal. Toen het licht uit ging, kwam Brianne nog even op haar knieën naast mijn bed zitten.

'Peggy', zei ze met haar mond dicht tegen mijn oor. 'We zijn nu echt vriendinnen. We hebben samen een geheim. En ik heb een plannetje met Miss Bartlett. Ik vertel het je morgen'. Ik knikte, draaide me om en viel in slaap.