“Nee, niet doen!”
“Maggi, doe niet zo flauw,” lalde de aanstaande van mijn jongere zus. “Ik wil gewoon eventjes voelen wat voor vlees ik vanaf morgen in de kuip heb. Dat moet toch gewoon kunnen. Je hebt me al veel te lang afgehouden.”
Zijn laatste woorden deden me de wenkbrauwen fronsen. Zouden ze al die tijd nog nooit…? Het antwoord van mijn zusje voorkwam dat ik daar op dat moment verder over door kon denken.
“Au! Laat me los, Marco. Nu niet, je bent ladderzat en bovendien zijn we niet alleen.”
In de achteruitkijkspiegel zag ik hoe mijn twee jaar jongere zus op de achterbank de grootste moeite had om de hand van haar vrijer weer uit haar bloes te krijgen. Ik kon er me iets bij voorstellen. Maggi had tweemaal gelijk. Ten eerste was haar vriend de reden dat we nu al vertrokken waren. Alleen omdat hij zichzelf in geen tijd vol alcohol had gegoten, waren we reeds zo vroeg op weg naar huis. Ten tweede was ik er inderdaad ook nog.
Afgaande op de sneer die volgde, was Marco toch niet helemaal over de rooie, want hij wist nog wie ik was.
“Suuz, bedoel je?” vroeg hij, begeleid door een spottend lachje. “Daar hoeven wij toch niet op te letten, schatje. Jouw grote zus heeft er geen idee van wat een man wil. Die … die is voor de wijven, begot!”



Het was maar goed dat ik aan het stuur zat, anders had ik me ongetwijfeld omgedraaid en hem een klap in zijn gezicht verkocht. Twee jaar hadden Maggi en Marco verkering en al die tijd was hij heel correct tegenover mij geweest. Nooit had hij op een of andere manier gezinspeeld op mijn geaardheid. Nu hij dronken was, kwam echter aan het licht hoe hij in werkelijkheid over me dacht. Net nu ik door een moeilijke periode ging, was dat een schokkende vaststelling.
“Marco, zeg zoiets niet!” nam Maggi het voor me op.
“Oh nee? Het is anders wel waar! Weet je wat, liefje, ik blijf vannacht bij jou slapen. We kunnen alvast een voorschot nemen op onze huwelijksnacht en Suzanne mag toekijken. Dan kan ze eindelijk eens zien hoe de echte liefde bedreven wordt.”
“Geen denken aan!” snauwde mijn zus. “Het brengt ongeluk over je huwelijk, als je de nacht voordien samen slaapt. Kruip jij vannacht maar in jouw eigen bed.”

De discussie die daarop volgde, was absoluut zinloos, ongehoord en niet passend bij een aanstaand bruidspaar dat op de terugweg was van hun vrijgezellenavond. Wat had ik spijt dat ik me had laten overhalen om mee te gaan als chauffeur.
Hun welles nietes spelletje deed me ongewild terugdenken aan mijn eigen stukgelopen relatie met Brit. Drie weken geleden waren we na een vlammende ruzie uit elkaar gegaan en was ik weer thuis komen wonen. Tien maanden eerder was ik dolverliefd bij haar ingetrokken. Verblind door haar natuurlijke schoonheid én door tomeloze passie was ik er rotsvast van overtuigd geweest dat ik de liefde van mijn leven had gevonden. Al gauw staken echter kleine wederzijdse irritaties de kop op. In bed voelden en vulden we elkaar wel uitstekend aan, maar daarnaast hadden we bijzonder weinig gemeen. Na een half jaar bleek dat er op emotioneel vlak niets was dat ons bond. Aanvankelijk volstond een heftige vrijpartij nog om de brokken te lijmen, maar weldra bleek dat het seksuele alleen een veel te smalle basis was om onze relatie in stand te houden en na de zoveelste ruzie was het over en uit.



Misschien was het wel daarom, dat ik me zo stoorde aan de kleinerende woorden van Marco. Normaal raakten dergelijke opmerkingen me nauwelijks, maar nu wel.
Toen het koppel op de achterbank tot een vergelijk kwam, was dat niet de volgorde die ik in gedachten had. Er was echter geen ontkomen aan, het was twee tegen een. Maggi bleef volhouden dat ze doodop was en zo snel mogelijk naar bed wilde. Op haar laatste avond thuis wilde ik geen ruzie met mijn zus en daarom stemde ik er op den duur mee in om eerst haar bij ons thuis af te zetten en pas daarna haar vriend naar huis te brengen. Na zijn woorden van daarnet had ik er weinig zin in om met hem alleen te zijn.
Onderweg had ik echter weinig van hem te vrezen, dat viel reuze mee. Nauwelijks was Maggi uitgestapt of hij lag op de achterbank te ronken dat horen en zien verging. Tien minuten later stopte ik voor het huis van zijn ouders. Ik had de grootste moeite om hem wakker te krijgen en toen dat eindelijk lukte, bleek hij niet meer op zijn benen te kunnen staan. Ik moest hem ondersteunen tot bij de voordeur. Hij slaagde er ook niet in om zelf de deur van het slot te krijgen, dus nam ik hem de sleutelbos uit handen en deed het in zijn plaats. Ik duwde hem over de drempel en met een zucht van opluchting trok ik de deur maar snel achter hem dicht. Als gauw was ik op weg naar huis. Ook ik verlangde naar mijn bed.

Het digitale klokje in de keuken gaf precies half twaalf aan toen ik thuis kwam. Ik deed mijn schoenen uit en sloop naar binnen. In de keuken schonk ik nog snel een frisse cola uit de koelkast voor mezelf in, waarna ik op mijn tenen in de richting van de trap liep. Onze ouders sliepen beneden en ik wilde hen niet wekken. Tenslotte werd het voor hen morgen een vermoeiende dag. Met het glas cola in de hand sloop ik naar boven. Het grote raam op de overloop liet voldoende maanlicht binnen, zodat ik geen extra licht hoefde te maken. Op de gang kwam ik voorbij Maggi’s kamer. De deur stond op een kiertje, waardoor ik zag dat ze het licht nog brandde. Dat gebeurde wel vaker, misschien lag ze nog wat te lezen. Ik zou er verder geen aandacht aan besteed hebben, als ik haar op dat moment niet had horen kreunen. Mezelf afvragend wat er met haar aan de hand was, keerde ik op mijn stappen terug en duwde de deur een beetje verder open. Opnieuw kreunde ze zachtjes en bezorgd sloeg ik haar gade.
Maggi lag met gesloten ogen onrustig te woelen onder het donsdeken. Haar anders tamelijk bleke wangen bloosden alsof ze veertig graden koorts had. Haar halflange blonde haren, bijna altijd netjes in model, lagen verwilderd om haar hoofd op het hoofdkussen. Haar lippen maakten kleine happende beweginkjes, net alsof ze in ademnood verkeerde. Onder het deksel bewogen haar armen en benen onregelmatig, spartelend bijna, als een vis op het droge.
‘Maggi zal toch niet ziek zijn? … toch niet op de vooravond van haar huwelijk!’ dacht ik verschrikt. Bezorgd duwde ik de deur nog wat verder open maar net toen ik haar wilde aanspreken, kreunde ze opnieuw, ditmaal nog ietsje luider dan voordien. Het volgende ogenblik vloog het beddengoed een eind achteruit en een schok ging door me heen. Maggi droeg niet eens een nachtkleedje waardoor ze, onwetend van mijn aanwezigheid, haar borsten open en bloot aan mij vertoonde. Twee fraaie ronde borsten, getooid met een fier rechtopstaande tepel.



Ik had mijn zus voor het laatst naakt gezien toen ze zo’n jaar of vijftien was en we nog samen op de kamer sliepen. De spichtige ontluikende jonge meisjesborsten van toen hadden zich ontwikkeld tot een prachtig stel tieten, waar ik met mijn ‘tweeling’ amper aan kon tippen.
Nog terwijl ik onwillekeurig die vergelijking maakte, zag ik hoe Maggi’s handen van onder het dekbed naar omhoog gleden. Mijn verrassing was compleet, toen ik zag hoe ze met haar handpalmen ongegeneerd haar ronde borsten begon te strelen.
Nu drong het pas echt tot me daar wat er aan de hand was. Mijn zus was helemaal niet ziek, integendeel. Zoiets had ik nooit in Maggi gezocht en toch was het zo, mijn brave zusje was bezig zichzelf te verwennen!
Uiteraard had ik weg moeten gaan, maar iets ondefinieerbaars weerhield me daarvan. Was het gewoon een ongezonde dosis nieuwsgierigheid die me deed blijven toekijken? Misschien wel. In ieder geval was ik razend benieuwd hoever Maggi zou gaan, hoever ze zou durven gaan.
De manier waarop ze haar vingers langzaam langs de contouren van haar borsten liet glijden was alvast veelbelovend. Het werd me spontaan warm om het hart toen ze aan haar tepels plukte, wat haar alweer zacht deed kreunen. Al gauw liet ze echter een hand terug onder het deksel verdwijnen. Waar die hand heen ging, dat kon ik niet zien. Raden kon ik het wel en toen er een zuchtend “ooooh” aan haar lippen ontsnapte, wist ik mijn vermoeden bevestigd.



Maggi trok haar benen op. Haar knieën namen het deksel mee naar boven, waardoor ik tegen haar dekbedovertrek aankeek. Wat er achter en onder die meisjesachtig aandoende bordeauxrode lap stof met bloemetjes motief gebeurde, dat bleef voor mij verborgen, enkel een beetje horen kon ik het soms ... maar om daar nu voor te blijven staan?
Enigszins teleurgesteld wilde ik me stilletjes uit de voeten maken, maar op dat moment schopte Maggi met enkele wilde trappen het deksel tot bij het voeteneinde. Plots lag mijn zusje zo goed als naakt voor me op het bed. Enkel een piepklein zwart kanten slipje droeg ze nog, dat echter meer accentueerde dan het verborg,. Ze lag met haar hoofd afgewend en de ogen nog altijd gesloten, wat me de kans gaf om haar lichaam ongegeneerd te bekijken. Gek dat het me nooit eerder was opgevallen hoe Maggi ontwikkeld was tot een prachtige vrouw, want dat was ze beslist. Zo kende ik haar helemaal niet, mede doordat ze er meestal in een slobbertrui op een veel te ruime jeans of iets dergelijks bijliep. In mijn herinnering was ze altijd het knokige jonge meisje gebleven, maar niets was minder waar. Gladde ranke onderbenen, sierlijk stevige dijen, een strakke buik, alles aan haar was perfect in harmonie. Alleen dat dwaze donkere moedervlekje in haar lies zat er nog steeds maar tegelijk was dat het enige ‘mankementje’ dat ik kon ontdekken.
Terwijl ze met één hand haar borsten om beurt stevig bleef bespelen, gleed haar andere hand in een langzame strelende beweging naar omlaag. Gespannen keek ik toe hoe haar vingers zich om het kanten driehoekje van haar slipje sloten. Ik zag hoe ze het stofje zodanig strak trok, zodat het tot een smal streepje werd uitgerokken. Ik kreeg het zowaar Spaans benauwd toen zusje haar benen wat optrok, haar bekken opdrukte en begeleid door een nieuw zacht kreuntje, haar kleine broekje nog verder aanspande. Plots leek haar pubis door het smalle streepje zwarte stof in twee te worden gespleten. Twee mooie rozerode en gladgeschoren schaamlippen leken mij uitnodigend toe te lachen en op hetzelfde ogenblik voelde ik mijn eigen opwinding toenemen. Liefst van al zou ik bij haar op bed zijn gekropen om die heerlijke, maagdelijk uitziende lipjes eens flink onder handen te nemen, maar dat kon uiteraard niet. De prachtvrouw daar op dat bed was immers mijn zuster. In het beste geval zou ze me helemaal gek verklaren. Nee, dat was geen optie, ook al omdat zij dan zou weten dat ik haar had staan begluren.



Ondertussen was Maggi begonnen met de stof van haar slipje steeds opnieuw te vieren, om het daarna weer ontzettend strak aan te spannen. Met haar tong likte ze daarbij de hele tijd verleidelijk en sensueel langs haar lippen en aan haar alsmaar zwaarder wordende ademhaling was af te leiden dat ze op die manier de stof lekker over haar klitje schuurde.
Plots was ook haar rechterhand bij haar schoot en terwijl ze met de linker haar slipje opzij hield, gleden onder begeleiding van een niet mis te verstane “aaah...”, twee vingers in een vloeiende beweging tot aan de handpalm in haar glimmende donkerrode schede. Toen ze onder een aanhoudend zacht gekreun die vingers ritmisch op en neer begon te bewegen, kon ik het niet langer aanzien. Ik moest onmiddellijk weggaan, wilde ik de controle over mezelf niet verliezen. Hoe jammer ik het ook vond dat ik het vervolg zou moeten missen, het was gewoon een noodzaak. Onderweg naar mijn eigen kamer ondervond ik pas goed wat voor impact Maggi’s handelen op mij had, want mijn slipje kleefde als een tweede huid op mijn schaamstreek.

Eenmaal op mijn kamer ontstak ik het nachtlampje, schudde het hoofdkussen wat op en plaatste het rechtop tegen de bedspon. Nadat ik de knellende schoenen van mijn voeten had geschopt, vleide ik me mezelf comfortabel op de bedsprei neer, wetende dat ik toch niet zo snel in slaap zou kunnen komen. Ik nam een slokje van de cola en op zoek naar wat verkoeling liet ik de parelende bubbels eventjes rondtollen in mijn mond. Afkoeling vond ik echter niet, daarvoor tolden de beelden van wat ik net had gezien veel te sterk door mijn hoofd. Maggi’s opgetrokken dijen, de door haar slipje gescheiden schaamlippen, haar soppende vingers ... Allemaal zag ik het even helder voor me en zuchtend nam ik opnieuw een flinke slok.
Blijkbaar ging ik daarbij iets te gulzig te werk, want toen ik het glas van mijn mond haalde om het op het nachtkastje te zetten, viel er een druppel van het glas, precies bovenop mijn rechtertepel. Ik schrok, maar merkte tegelijkertijd dat de koude druppel een tinteling door mijn bost liet gaan. Toen ik zachtjes over het donkere natte vlekje streelde, werd de tinteling heftiger. Ontkennen had geen zin, mijn lichaam was zo goed als in opperste staat van opwinding. Mijn hand ging vanzelf over mijn buik naar omlaag. Zal ik het doen, vroeg ik me af. Ik aarzelde en trok mijn hand terug.



In de houding waarin ik lag, zo met mijn hoofd rustend in het omhoog gezette kussen, keek ik pal tegen mijn boezem aan. Niet geremd door een bh tekenden mijn gezwollen puntjes zich duidelijk af doorheen de stretchstof van mijn strak zittende T-shirt.
Met het beeld van Maggi’s ronde borsten voor ogen gleden mijn vingers toch al gauw naar mijn gevoelige nippels. Mezelf afvragend of mijn zus dat ronde stel tieten van mij even mooi zou vinden als ik die van haar, rolde ik mijn puntjes doorheen de stof tussen duimen en wijsvingers. Het gebeurde gewoon, alsof een ander van op afstand de controle over mijn handen had overgenomen.
Ik had het beter niet gedaan, want direct ondervond ik een sterke onderhuidse stuwing, net alsof mijn borsten schreeuwden om gestreeld te worden. Een schreeuw waaraan ik niet langer kon weerstaan, het was sterker dan mezelf. Mijn bovenlichaam van het bed opdrukkend, rolde ik mijn shirtje naar boven tot onder mijn kin.
Eventjes aarzelde ik nog ... Zolang ik me kon herinneren, had ik er nooit een probleem van gemaakt wanneer een meisje, of op latere leeftijd een vrouw, mijn lichaam intiem ging strelen. In die context kan het misschien vreemd klinken, maar ‘spelen’ met mezelf was iets waarmee ik nauwelijks ervaring had. Ik was eigenlijk nooit verder geraakt dan wat geëxperimenteer toen ik als jong meisje mijn seksualiteit ontdekte. Gewoon omdat ik er destijds niet zo heel veel genot aan beleefde. Mijn toenmalige beste vriendin ondervond dat naar eigen zeggen heel anders, maar ik ontdekte al snel dat ik veel meer plezier beleefde als zij het bij me deed. Later, toen ik me begon te ‘outen’ als lesbienne leerde ik uiteraard proefondervindelijk hoe je een andere vrouw verwent, maar ook in die tijd had ik geen behoefte om te gaan masturberen. Nu was de drang om intiem te zijn met mezelf er echter wel, en hoe?
‘Ach wat,’ suste ik mezelf, ‘Als Maggi dat kan en durft, waarom ik dan niet? Als zij het lekker vindt, dan ik wellicht toch ook?’



Het laatste restje twijfel overwinnend, liet ik voorzichtig mijn vingers over mijn ronde borsten glijden. Toch was het pas nadat ik met Maggi’s knedende vingers voor ogen haar voorbeeld ging volgen, dat er een eerste heet scheutje door mijn lijf gierde. Het vertrok ergens ter hoogte van mijn harde speentjes en stierf een paar seconden later uit in mijn schoot. Toen ik daarop nog wat feller ging kneden, volgde er al snel een tweede scheut ... daarna een derde. Al gauw nam de jeuk in mijn kut een permanente vorm aan en dat lekkere gevoel deed me ongecontroleerd mijn bekken kantelen. Soms met opgetrokken benen, dan weer lang uitgestrekt en strak tegen elkaar aangeklemd lag ik weldra met mijn onderlijf te tollen en te kronkelen. Het kon natuurlijk niet uitblijven dat mijn jeansrok daardoor steeds meer naar boven opschoof, waardoor mijn slipje al gauw in beeld kwam. Een grote donkere vlek tekende zich duidelijk af op de bijna doorschijnende zachtroze stof. Ik ‘dreef’ als een potje boter dat te lang in de zon had gestaan.
Ik was verbaasd over de heftigheid waarmee mijn lichaam reageerde. Uiteraard kwam ik tot de conclusie dat alleen mijn zusje daaraan ‘schuld’ kon hebben. Mijn bloedmooie zus, die zichzelf op de vooravond van haar huwelijk nog een lekkere verwenbeurt gunde. Een laatste rondje met zichzelf in het huis waarin ze was opgegroeid en dat ze op het punt stond te verlaten. Een rondje waarvan ik ongewild getuige was geweest, maar dat me zodanig had opgewonden dan ik nu in de kamer naast die van Maggi, precies hetzelfde lag te doen als zij. Zou zij al klaargekomen zijn? Als dat zo was, dan had ze het toch redelijk stil weten te houden, want ik had haar niet gehoord.