Ergens tussen de hoofdschotel en het nagerecht schrok ik op omdat ik plots een voet langs mijn rechter onderbeen voelde strijken. Marco zat net tegen zijn overbuur op te scheppen over zijn werk en hoe goed dat wel verdiende. Mijn zus leek geboeid naar zijn uiteenzetting te luisteren en keek mij op dat ogenblik zeker niet aan. Toch kon die voet alleen maar van haar zijn. In een reflex trok ik mijn been achteruit maar amper enkele seconden later voelde ik die voet alweer, ditmaal op mijn linkerbeen. In plaats van terug te trekken, liet ik ditmaal mijn voet staan, benieuwd als ik was naar wat mijn zusje van plan was.
Maggi moet dat hebben aangevoeld. Heel even gunde ze me een glimlach, waarna ze haar blik terug op haar kersverse echtgenoot richtte. Onder de tafel viel ze echter niet stil. Haar tenen streelden over de gladde stof van mijn lange jurk, van mijn enkel tot aan mijn knie en weer terug. Een aantal keren herhaalde ze diezelfde strelende beweging en al gauw voelde het aangenaam aan. Wellicht doordat ik haar niet afweerde, durfde ze weldra wat hogerop klimmen en al gauw kwam haar voet tot ver boven mijn knie.
Toch wist ze me nog te verrassen toen ze plots haar voet tot in mijn schoot bracht. Verschrikt keek ik omlaag maar tegelijkertijd was ik ook gerustgesteld. Het tafelkleed kwam ruim laag genoeg, zodat niemand kon zien hoe onder het tafelblad Maggi’s voet tegen mijn kruis drukte en zachtjes op en neer bewoog.
Als zij stout mag zijn, dan ik toch zeker ook, dacht ik. Zo onopvallend mogelijk liet ik mijn beide handen onder het tafelkleed glijden, tot ik haar voet te pakken kreeg. Met een hand kietelde ik haar voetzool en met de andere masseerde ik haar in nylon verpakte tenen, iets wat me een nieuwe glimlach opleverde. Ongemerkt gingen we zo een tijdje door, tot het gebak op tafel werd gebracht. Maggi trok haar voet terug en ergens vond ik dat spijtig. Het gewrijf van haar hiel over mijn schaamstreek had een bepaald soort sensatie bij me opgeroepen die naar meer smaakte.



Ik had me er al bij neergelegd dat het daar ophield, toen ik haar tenen toch opnieuw op mijn onderbeen voelde. Terwijl ze zich het gebak liet smaken, klommen haar tenen opnieuw naar omhoog, ditmaal echter onder mijn jurk. Zelf kon ik geen hap meer door mijn keel krijgen, want dat lekkere gevoel was meteen weer helemaal terug. De heerlijk zachte streling van haar nylonkous op mijn naakte huid deed de sensatie met rasse schreden toenemen. Ik spreidde mijn dijen zoveel mogelijk om haar de ruimte te geven. Toch geraakte ze aanvankelijk niet voorbij mijn knieën. De jurk zat in de weg, maar door wat onderuit te zakken en mijn voeten wat vooruit te plaatsen, lukte het wel. Tergend langzaam gleed haar warme voetje tussen mijn dijen op en neer, telkens een beetje hoger opklimmend.
Een siddering ging door me heen toen haar grote teen mijn slipje aantikte. Haar tedere wrijvingen, gecombineerd met de spanning die de kans om betrapt te worden met zich meebracht, zorgden ervoor dat ik het daar al een tijdje niet meer droog hield. Haar kleine voetje was meer dan welkom en zuchtend zakte ik nog wat verder onderuit.

Het was schrikken toen moeder vroeg wat er scheelde en of ik me niet goed voelde. Ook Maggi schrok en ogenblikkelijk hield ze haar voetje stil. Niet voor lang echter, want terwijl ik moeder geruststelde door te zeggen dat ik het alleen maar warm had en er verder niets aan de hand was, voelde ik mijn zusjes voet alweer friemelen in mijn schoot. Bezorgd raadde moeder me aan om een glas water te drinken in plaats van de hele tijd rode wijn. Om er vanaf te zijn, volgde ik haar raad maar op en nam het glas aan dat ze voor me ingeschonken had. Net toen ik een grote slok nam, gleden de tenen van mijn zusje langs opzij onder mijn slipje. Haar tenen op mijn al zo gevoelige lipjes zorgden voor een ongekend heftig opwindend scheutje, zodat het leek alsof mijn hele onderlijf vuur vatte. Die felle geile opstoot kwam zo onverwacht, dat ik de grootste moeite had om de drank binnensmonds te houden. Gelukkig maar dat moeder even bij familie aan een andere tafel een praatje was gaan maken, want haar zou het ongetwijfeld opgevallen zijn dat er iets niet klopte. Nu was het alleen mijn zus die mijn reactie zag. Haar brede grijns terwijl ze naar me toe boog, gaf aan dat ze heel goed wist wat ze bij me teweeg bracht.
“Zal ik stoppen?” fluisterde ze.
Ik had best ‘NEE’ willen uitschreeuwen, maar ik durfde mijn mond niet opendoen, bang als ik was dat ik geen woord over mijn lippen zou krijgen zonder daarbij te kreunen. Verder dan een subtiel ontkennend knikje kwam ik niet, maar dat volstond voor Maggi. Haar grote teen had zich tussen mijn schaamlippen gewurmd. Door schurend op en neer te gaan over de volle lengte van mijn spleetje, maakte ze me stilaan dronken van wellust. Mijn hele lijf schreeuwde haast dat ze door zou gaan, maar toch had ik nog net genoeg besef van waar ik me bevond en hoe onwezenlijk het was wat er in dit gezelschap met me gebeurde. Een bange gespannen blik rondom mij bevestigde echter hetgeen ik hoopte. Buiten Maggi was er niemand die op me lette. Alhoewel het super spannend bleef en eigenlijk veel te riskant, nam mijn lichaam het commando over.



Mijn gevoelens wonnen het van mij verstand, zodat er mij geen keuze bleef. De hete prikkels die vanuit mijn schoot opklommen, waren veel te sterk. Ik moest en zou ervoor gaan. Onder tafel spreidde ik mijn dijen nu echt maximaal, zover als mijn jurk dat toeliet. Toen ik daarop nog maar eens een klein beetje verder onderuit zakte, ging er een siddering door me heen. Tijdens die laatste beweging had Maggi de toegang tot mijn kutje weten te forceren. Ik beet op mijn lip om het niet uit te schreeuwen van genot toen ze haar grote teen ritmisch in en uit begon te stoten. Het feit dat de fijne naad van haar nylonkous daarbij telkens langs mijn gezwollen klitje schuurde, was daar niet vreemd aan. Ook de manier waarop haar andere tenen telkens weer mijn rechterschaamlip masseerden, voelde intens lekker aan. Van ver voelde ik het naderende hoogtepunt al komen aanstormen. Mijn poesje ervoer zoveel hete prikkels tegelijk, dat het me steeds meer moeite kostte om het stil te houden, maar dat moest nu eenmaal.
Hoe ze er in slaagde, dat weet ik niet, maar het lukte mijn zus om het tempo van haar pompende voetje nog wat op te drijven. Tien tellen later was het zover. Een eerste heet scheutje teisterde mijn schoot, wat me binnensmonds en ingehouden deed grommen. Op dat moment nam Maggi boven de tafel mijn hand in die van haar. Dankbaar om de uitweg die ze me bood, kneep ik tijdens wat volgde haar hand zowat tot moes. De pijnlijke grimas op haar gezicht sprak boekdelen.
Onder de tafel zochten mijn sappen bij iedere nieuwe hete kramp zich langs haar teen een weg naar buiten. Maggi’s witte nylonkous was al gauw doorweekt, maar dat leek haar niet te deren. Pas toen ze mijn hele schaamstreek weer zo goed als droog had gewreven, trok ze haar voet terug.



Ik was nog maar net bekomen en weer netjes rechtop gaan zitten, toen moeder terug haar plaats innam.
“Suzanne, hoe zie jij eruit! Ga dan toch even buiten als je het zo warm hebt, meisje. Je ziet zo rood als een tomaat.”
Moeder sprak zo luid, dat iedereen aan onze tafel nu wel in mijn richting keek. Als ik nog niet met die rode kop had gezeten, dan zou ik wellicht van oor tot oor hebben gebloosd.
“Ja, ma,” prevelde ik snel, “ik ga maar eens even een luchtje scheppen.”
In werkelijkheid ging ik niet naar buiten, maar regelrecht naar de damestoiletten. Gelukkig was er niemand anders, want ik was hoognodig toe aan wat verfrissing. Vooral onderin dan, want een niet fout te interpreteren geurtje klom op van onder mijn jurk. Dat geurtje wilde ik beslist kwijt. Met behulp van wat tissuetjes kreeg ik de boel toch enigszins schoon.
Toen ik nadien voor de spiegel mijn make-up wat bijwerkte, vroeg ik me pas af wat mijn zus had bezield. Ik wist niet het niet, maar wel nam ik een besluit. Niet dat ik haar iets kwalijk nam, daarvoor had ze me teveel doen genieten, maar vroeg of laat zou ik haar terug ‘pakken.’ Ooit zou de dag komen dat ik mijn pasgetrouwde zus zodanig zou opgeilen, dat ze me zou smeken om met haar naar bed te gaan. Getrouwd of niet, afgaande op de voorbije nacht kon dat zo moeilijk niet zijn.
Dat die kans er veel eerder zou komen dan ik vermoedde, daar had ik op dat ogenblik geen weet van.



Het avondfeest was al vanaf het begin gezellig. De instroom van heel wat jong volk was daar beslist niet vreemd aan. Al gauw werd er behoorlijk wat afgedanst en zelf was ik ook al een paar keer de dansvloer op geweest. Tijdens het dansen kon ik mijn verliefde gevoel en alle opgekropte erotische spanning van mij afzetten, maar zodra ik weer mijn plaats tegenover Maggy innam, gingen mijn gevoelens weer met me op de loop. Ik wist niet goed wat ik er mee aan moest, net zo min als ik wist wat mijn zusje wilde. Uiteraard werd zij als bruid om de haverklap voor een dansje uitgenodigd, maar op momenten dat we samen aan tafel zaten, was de onderhuidse spanning voelbaar aanwezig. Soms haakten onze ogen in elkaar als we tegen elkaar praatten. Naar mijn aanvoelen gedroeg ze zich dan flirterig, al vroeg ik me even vaak af of ik het me niet inbeeldde. Nam ik mijn wensen niet teveel voor werkelijkheid?

Het liep tegen tien uur aan toen mijn zus met een heel onverwacht verzoek op de proppen kwam. Ze was net terug van een dansje met Marco. Haar kersverse echtgenoot stond wat verder nog met een paar vrienden te praten, toen ze ongevraagd mijn wijnglas bijvulde.
“Niet doen, Maggy,” probeerde ik haar te stoppen, “ik heb voorlopig wel genoeg op.”
Toch stopte ze pas toen het glas zo goed als tot aan de rand gevuld was. Ze zette de fles neer, keek me aan, en met een smekende blik in haar ogen boog ze naar me toe.
“Dit glas moet je niet leegdrinken, zus,” fluisterde ze, “je moet het dadelijk omkieperen en ervoor zorgen dat de inhoud zoveel mogelijk op mijn jurk neer komt.”
“Wat!?”
“Alsjeblief, Suuz! Doe het zodra hij dadelijk weer naast me zit,” smeekte ze, met een subtiel knikje in Marco’s richting. “Ik leg het je straks wel uit.”
Terwijl Marco zijn plaats naast haar weer innam, zag ik hoe ze hem een geforceerde glimlach toe wierp. Daarop schoof ze haar stoel wat achteruit en met haar rechterhand op tafel gaf ze mij een niet mis te verstaan teken dat het nu moest gebeuren.
Ik aarzelde. Los van wat mijn zusje in gedachten had, kon ik dat toch niet maken, hield ik mezelf voor. Haar prachtige witte bruidsjurk zou voor altijd naar de vaantjes zijn. Ondanks dat ze me met haar hand signalen bleef toesturen, ging ik daar niet op in.
Haar nervositeit nam toe en toen ze me op den duur smekend aankeek, kon ik een onuitgesproken ‘please’ van haar lippen aflezen. Op dat ogenblik ging ik overstag. Met een welgemikte handzwaai tikte ik het glas aan. In een sierlijke boog gutste de inhoud over de tafel, in de juiste richting.



Maggy’s gil terwijl ze recht sprong, klonk boven de muziek uit. Het was een heuse voltreffer geworden. Een reusachtige rode vlek van minstens dertig centimeter doorsnede ‘sierde’ haar schoot en nu ze rechtop stond, dreef de wijn in smalle streepjes naar beneden.
Ook moeder gilde toen de omvang van de ramp tot haar doordrong. Met een servet ging ze de wijnvlek te lijf, weldra bijgestaan door Marco’s moeder. Het was echter een ongelijke strijd, de vlek deinde alleen maar uit.
In alle consternatie was ook Marco recht gesprongen. Zijn ogen spuwden vuur.
“Jij ... jij onhandig rund!” brieste hij. “Kijk wat je gedaan hebt, stuk onbenul!”
“Sorry...” stamelde ik, zo onbeholpen mogelijk kijkend.
Om een begrijpelijke reden had ik niet het gevoel dat ik me ergens voor hoefde te verontschuldigen. Afgemeten aan het minuscule glimlachje om Maggy’s mond, was dat beslist niet nodig. Ze was gewoon blij dat ik het gedaan had.
Uiteraard kon mijn zus zo niet blijven rondlopen, dat begreep zelfs Marco. Toen hij voorstelde om samen snel over en weer te rijden naar hun flatje, zodat Maggy wat anders kon aantrekken, was mijn zus echter onverbiddelijk.
“Nee, Marco! We kunnen niet allebei weg. Blijf jij maar hier. Suzanne moet me maar rijden, het is tenslotte haar schuld.”



Mijn hart sloeg een tikje over. Dat was dus haar bedoeling! Ze wilde hier weg, met mij! Beelden van vorige nacht, ja zelfs van in de vroege ochtend, flitsten door mijn hoofd. Zou het kunnen dat ze...? Ik durfde het haast niet te geloven.
Als ik nog een motivatie zocht om de boetvaardige zondaar te spelen, dan was die in ieder geval gevonden. Papa was wel zo aardig om zijn auto ter beschikking te stellen en vijf minuten later waren we al onderweg.
Het kleine appartement dat het jonge koppel gehuurd had, lag aan de rand van de stad. Gelukkig was het niet al te ver rijden, want mijn jubelstemming had al snel een flinke knauw gekregen. Maggy had enkel een nauwelijks te verstaan ‘dankjewel’ gemompeld bij het instappen. Mijn vraag naar het waarom kreeg geen antwoord, zelfs niet nadat ik ze enkele keren herhaalde. De hele rit bleef mijn zus in zichzelf gekeerd en zwijgzaam. Had ik me dan toch in haar vergist?