Hallo! Ik ben monique! Ik ben nu 63 jaar. Het verhaal dat ik met jullie wel delen beleefde ik wanneer ik 12, in de jaren 30, was. Ik denk er nog regelmatig aan. Mijn vader, een keurige katholiek, had me op een internaat gestoken in Vlaanderen. Mijn moeder was enkele jaren geleden gestorven, en hij had dus geen tijd meer om voor mij en mijn broer te zorgen. Ik maakte vlug vriendinnen en dus vond ik dat niet erg. De school waar ik zat was verschrikkelijk streng. We hadden allemaal nonnen als leerkrachten. Ik was een echt babbelgat: ik praatte hele lessen met mijn vriendinnen. Dus kreeg ik ook veel straf. In het eerste middelbaar begon mijn lichaam te veranderen: ik kreeg borstjes, op mijn “poesje” en onder mijn oksel groeide haar… Niemand legde me iets uit en ik dacht dat er iets serieus mis met me was. Als ik in november ook nog begon te bloeden. Ik vertelde het ongerust aan mijn beste vriendin, Mariette, die raadde me aan te biecht te gaan. Dat deed ik dan ook. De Priester van de school legde me uit dat het een straf van God was, die alle vrouwen kregen omdat Eva de appel had gegeten in het paradijs. Ik moest bij mijn biologieleerkracht gaan, die ging me iets geven. Ongerust ging ik na de les bij de biologie leerkracht, zuster Godefrieda. Zuster Godefrieda was een jonge non, ik schat zo’n 25 jaar. Ze stelde me gerust dat dit bij elk meisje zou gebeuren. Het betekende dat het meisje een vrouw geworden was. Ze gaf me enkele maandverbanden en legde me uit hoe ik ze moest gebruiken. Als het bloeden gestopt was moest ik maar eens bij haar komen. Na drie dagen van buikpijn en bloeden stopte het. Ik ging naar terug naar Zuster Godefrieda. Die namiddag zal ik nooit meer vergeten. Het was 17u. Alle meisjes zaten in de studie. Zuster Godefrieda zat in de Biologieklas. Ik klopte aarzelend op de deur. Ze was heel vriendelijk. Ze legde me uit wat regels waren, hoe vaak ze zouden voorkomen, wat ze betekenden… Ook gaf ze me maandverbanden. Heb je nog vragen? Vroeg ze vriendelijk. Ik knikte. Er groeit haar op rare plaatsen. Zei ik aarzelend. Toon eens! Ik keek haar verrast aan. Doe maar, je moet niet beschaamd zijn hoor. Zei de non. Ik trok mijn hemdje en onderlijfje uit. En toonde mijn oksel. Ik zie het, ja… Daar groeit haar als je een vrouw wordt. Vertelde ze. En trek je onderlijf eens uit. Ik deed het aarzelend uit. Je krijgt ook al borstjes!. Ondertussen haalde zuster Godefrieda uit de kast een paar behaatjes. Dit zijn busten-houders. En ze deed er mij eentje aan. Dit zit beter hé! Ik knikte. Ik voelde me nogal ongemakkelijk. Zuster Godefrieda zag dit en gaf me een knuffel. Ik voelde haar volle borsten tegen mijn blote buik. Ik pakte er één vast, maar liet meteen weer los. Ik was geschrokken van wat ik gedaan had. Als je nog vragen hebt kom altijd maar bij mij! Zei de non op een vriendelijke toon. Ik wist niet goed wat er gebeurde, mijn hele buik zat vol vlinders. Toen vroeg ik aarzelend Hoe… Hoe zie jij er naakt uit? Ik had nog nooit een naakte vrouw gezien was zeer nieuwsgierig. Zuster Godefrieda deed haar kap af. Ze had halflang bruin haar. Ze deed ook haar habbij uit. Zuster Godefrieda was ongeveer 1m60 groot, ze had grote borsten die met een ouderwetse beha werden omhooggehouden, ze was mollig en had een grote kont, verpakt in een kanten onderbroek.