Het hele debat over de multiculturele samenleving Vond ik niet echt boeiend. Wie het hardste schreeuwde leek het meest te zeggen te hebben. In huiskamers waar de Imam jongeren instructie gaf hulp Imams leken het te zijn vier vijfentwintig. Die deden niet mee aan het debat bleven achter de schermen maar stookten hard schreeuwers op om vooral hun stem te laten horen hakken dat Turken en Marokkanen het toch heel slecht verging in de huidige multiculturele samenleving. Pauw & Witteman lieten een zaal vol schreeuwers tegen elkaar schreeuwen. Moslims, Joden van naam zoals Job Cohen of Hen Kamp VVD allemaal hadden ze wel gelijk. Uithuwelijken tussen neven en nichten tja slecht natuurlijk krijg je mongolen van maar het neukt denk ik ook niet zo lekker met je familie. Homoseksuelen de vervolging er van en aan gebrek aan hoge torens in de wijken waar moet je die als alternatief vanaf flikkeren. Steeds werd erop zijn ramen gespuugd of gelijktijdig zowel op de voor ramen als achter ramen gebonkt aangebeld met de brievenbus geklepperd de arme oude eenzame allen staande man van dik in de zeventig kroop zoals hij dat later vertelde in een kast. Zat in het donker geen radio of TV aan anders zouden ze hem wellicht kunnen horen. Nee homoseksueel was hij niet eenendertig was hij geweest toen zijn vrouw Annemarie van achtentwintig overleed nadat ze door een vrachtwagen was overreden. Nee nooit meer behoefte gehad aan hertrouwen. Nu berichten de jongelui in zijn buurt hem van homoseksualiteit omdat hij weduwnaar was en al zolang. Weet u meneer de buurt is langzaam maar zeker vermulticultireerd. Beneden woningen waren vroeger de grootste woningen en ja ik heb drie slaapkamers dat is wel een beetje veel voor mij alleen. Maar ik woon hier nu al vijfenveertig jaren en wij hadden gehoopt op een paar kinderen. Maar na het overlijden van mijn vrouw ach je blijft dan wonen hé. Ja het zijn lieve mensen hoor mijn Surinaamse buren en mijn Marokkaanse bovenburen maar ik heb er eigenlijk nooit contact mee. Ja je hoort ze altijd wel dat is waar. Ruiken trouwens ook specerijen maar ja zo koken die mensen dat moet je respecteren. Ook hebben ze veel visite. Als die diep in de nacht weggaan dan worden ze uitgelaten praten ze buiten nog even na in onverstaanbare talen toeteren schreeuwen zo is dat bij die cultuur. Gewoon een kwestie van wennen en aanpassen. Ja de kinderen hangen juist hier voor mijn huis rond omdat dit een hoekwoning is. Ze brabbelen kijken door de ramen als ik er ben maar kunnen door de gesloten gordijnen eigenlijk niks zien. Als ze plassen moeten plassen ze altijd tegen mijn achter ramen aan. Nee in de tuin zit ik tegenwoordig niet meer dan schelden de mensen vuile flikker wegwezen. Ik knapte de kleine slaapkamer wat op. Maakte de ramen van binnen en buiten schoon. Deed boodschappen voor de oude man. Ruimde de tuin op. Ben jij het flikker vriendje van die man. Ja leuk hé antwoordde ik de snotneus van veertien. Het ging blijkbaar als een lopen vuurtje door de straat of zelfs deel van de wijk. Hij heeft een gozer van in de twintig bij hem wonen. Raden wie ik was een flikkertje. Ik vond het wel leuk eigenlijk maar binnen een maand had ik het huis van meneer Huisman geheel op orde. De tuin opgeknapt gordijnen gewassen en weer open en de man leefde een beetje op. De stoel in kast bleef wand in de oorlog dan verstopte zijn broer zichzelf ook boven in een huis in een verborgen kast om te ontkomen aan de arbeidsinzet in Duitsland. Een stoel in de kast ach ja daar kon je het soms uren uithouden. Mijn eerste ontmoeting met een stel opgeschoten jochies was al binnen de eerste week. Slaan tegen de ramen en toen ik een aantal liet overbrengen naar het politiebureau hun identiteit liet vaststellen bezocht ik de ouders. Ik schreef binnen een maand negentien processen verbaal uit voor overlast. Toeteren in de nacht of stampen ruzie of lawaai. Maar steeds liet ik scooters in beslag nemen of nam die zelf in beslag. Het was min of meer en kleine politiepost geworden op de hoek van de straat. In uniform ging ik naar mijn werk en liep door de buurt. De groep verplaatste zich ja voor het huis van een politieman staat ouwehoeren was niet zo handig. Die pet paste ook de oude man die een kamer aan mij verhuurde. Twee kamers voor de prijs van een eigenlijk. Huur en in ruil voor zijn gastvrijheid een beetje een dragelijk leventje. Samen naar de supermarkt boodschappen doen dat had meneer Huisman al jaren niet gedaan. Nu kon dat weer. Aan de ouders van de kinderen vertelde ik het levensverhaal van meneer Huisman liet foto's zien van Mevrouw Huisman die was omgekomen bij een ongeval onder een vrachtwagen. De bovenburen werden ineens een stuk socialer. Maar meneer Huisman wilde verder geen contact meer. Jullie zijn zo goed ingeburgerd dat jullie het zelf wel kunnen redden. Mik een jongen van tweeëntwintig was al jaren het pispaaltje. Ik leerde hem kennen doordat meneer Huisman mij vertelde dat Mik vroeger voor hem de boodschappen deed. Ja Mik was homoseksueel openlijk. Hij was een aantal keren in elkaar geschopt en kwam daarom maar niet meer. Zijn auto was bekrast banden lek gestoken zijn fiets gemold en in zijn brievenbus was stront gekwakt. Dat was allemaal gekomen door een jongen die hem ooit uit een homo bar had zien komen en in de straat woonde. Aangifte had geen zin. Hij zette zijn auto nu ergens waar ze die nog niet hadden gevonden. Ook Frank was doelwit geworden die woonde drie straten verder. Ik reed de zeventien jarige boosdoener achterna en haalde hem in toen hij zonder licht en vijf verkeersovertredingen verder door mij aan de kant werd gezet. Voor alle overtredingen schreef ik een boete uit. Bij de vijfde begon hij te schelden en nummer zes schreef ik daarom uit wegens belediging van een ambtenaar in functie. Zo pakte ik steeds al zijn vriendjes en overlaadde hen met boetes. Toen ik ze in een huiskamer bij elkaar had en Imam was er ook bij gaf ik hun een lesje in inburgeren. Netjes gedragen en pasten ja dat kan met pesten worden vergolden. Boete hier en boete daar. Ze hadden er last van. Ja Mik en Frank en meneer Huisman hebben al vele jaren last van jullie hé. Iedereen in hun waarde laten en elkaar niet bijten is denk in een oplossing of niet dan meneer de Imam. Ja, ja die was het daar volledige mee eens. Hij zou het zelfs uitdragen in de Moskee. Toen het uurwerk gedonder begon maakte ik op eigenwijze daar korte metten mee. Ik lokaliseerde de knapen en blies vervolgens in de nacht hun brievenbussen op. Zo eenvoudig. Meneer Huisman had ineens geen last meer van vuurwerk.

De bovenbuurvrouw was de straat aan het schrobben ja hun kinderen hadden er zo'n puinhoop van gemaakt met het vuurwerk dat kon je de oude man niet laten opruimen. Precies glimlachte ik. Jayden belde huilend aan. Hij was van Marokkaanse afkomst en de " Marokko Community " propageerde wel de Marokkaanse vlag en het volkslied maar niet openlijke homoseksualiteit. Ze hadden hem bond en blauw geslagen. Vernederd. Jochies van twaalf dertien hadden hem uitgekleed en over hem heen gepist. het was toch zijn keuze zijn leven die hij wilde inrichten zoals hij dat zelf wilde. Hij leefde toch in een vrije democratie een rechtsstaat waar iedereen gelijke rechten heeft. Snikkend vertelde hij zijn verhaal. Frank was zo goed hem onderdak te verlenen en hem te helpen bij de verwerking van zijn traumatische ervaringen. Ik bezocht inde wijk de bijeenkomsten. Ging de discussie aan met de schreeuwers. bezocht de Moskee. Ja, ja interfereerde ik in een discussie ja psychiatrische patiënten of gehandicapten, homoseksuelen zijn in bepaalde culturen onterend. Zijn voor de economische welstand van families ook niet zo handig. Ach neen Hitler vermoorde niet alleen zes miljoen Joden maar ook psychiatrische patiënten gehandicapten en homoseksuelen Zigeuners dus 4 mei daar moest je tegen zijn tegen herdenken. Er zijn een miljoen Moslims tegen vijftien miljoen niet Moslims toch nou ga er maar aanstaan. Toen het over besnijden ging maakte ik duidelijk dat Moslim niet uit genoegen seks mochten hebben niet voor lust vandaar dat zowel mannen als vrouwen werden besneden. Ze keken raar op en kregen steeds steeds een sigaar uit eigen doos. Besef leek mij het beste medicijn.