Stuur ons je verhaal op, klik hier !!!!!!


Klik hier voor meer webcams !!

Een Opwindend Cadeau - 17049 keer gelezen
Ze is 39 jaar, gescheiden en heeft al een half jaar een nieuwe vriend en geniet met volle teugen van het leven. Haar relatie met Mark bracht nieuwe vriendschappen, interesses, nieuwe hobby’s en vooral een dynamiek die ze nooit heeft gekend. Karin is een gelukkig mens, met Mark, haar nieuwe vriend, kreeg haar leven een nieuw impuls. Ze gaat nieuwe uitdagingen aan en ervaart dat intimiteit en seks een relatie een heel andere dimensie kan geven.

Ze leefde in een beschermde wereld, conservatief en zoals ze het nu ziet geïsoleerd van het echte leven. Nu is alles anders, op haar eerste afspraak met Mark zette ze voorzichtig een eerste stap. Ze had gelijk al seks met hem, ze bleef slapen en stapte de volgende ochtend samen met hem onder de douche, iets wat in heer getrouwde leven onmogelijk leek.

Langzaam liet Karin zich meenemen in de wereld van passie, erotiek, verleiding en seks. Haar remmingen verdwenen. Pijpen, likken, beffen, neuken, woorden die ze nooit durfde te gebruiken deelt ze nu met Mark. En niet alleen de woorden, ook hun daden. Seks is belangrijk geworden in hun relatie en zo langzamerhand ook daarbuiten. Na hun eerste sauna bezoek gingen ze ook naar een parenclub. Zo ontmoette ze anderen, keek ze naar anderen, keken anderen naar haar en Mark en had ze uiteindelijk samen met mark seks met een andere vrouw er bij. Karin kocht andere make-up, uitdagender, liet haar goed gevulde boezem beter uitkomen in getailleerde shirts en leuke lingerie. Op Marks verzoek scheert ze nu al maanden haar schaamhaar niet, het windt hem op en daar heeft ze alles voor over.

Morgen wordt ze 40, mark heeft haar gevraagd wat voor cadeau ze zou willen. In een opgewonden bui heeft ze het in zijn oor gefluisterd “een opwindend cadeau”. Mark zijn glimlach was veelbelovend en vroeg “zonder voorwaarden”. Karin knikte en zei “zonder voorwaarden, alles mag, als ik me maar veilig voel”. Hij keek haar nog eens aan en zij, okay… hou je mail en telefoon in de gaten.

Gisteren ontving ze een sms berichtje van een onbekend nummer “Mail nu een naaktfoto van je zelf naar het volgende adres”. Karin twijfelt, ze vindt het spannend maar ook wel een geil idee. Ze weet dat Mark hier achter zit, dat voelt toch wel veilig, dus doet ze wat haar wordt opgedragen. De foto maakt ze voor de grote passpiegel, ze kijkt tevreden naar zichzelf en drukt daarna op enter om hem te verzenden. Ze vraagt zich af wat er nu gaat komen, haar verjaardag nadert en Mark kennende wordt het iets groots.

Vanochtend hing er een tas met een briefje aan de voordeur. Er stond “niet open maken tot het sms bericht”. Ze keek om zich heen, zag niemand, maar durfde het niet open te maken. Om 21.00 uur zat ze nog steeds te wachten, morgen is ze jarig... wanneer krijgt ze het cadeau? Het is 23 uur, er komt een berichtje binnen “tas open maken, kleding aantrekken en wachten op het volgende bericht”. Ze doet wat gevraagd wordt. In de tas vindt ze een zwart leren mini jurkje en zwart enkellaarsjes. Het jurkje heeft een verstevigde boord rond haar middel voorzien van diverse stalen ringen. Ze vind brede leren pols- en enkelbanden met een ring en een brede gepolsterde halsband. Als ze alles heeft aangetrokken kijkt ze in de spiegel en denkt “jemig, dat ziet er kinky uit, ik herken me zelf amper”. Ze herinnert zich dit setje op een site met SM-kleding waar ze laatst samen met Mark naar keek.

Het is nu 23.30 uur, een sms komt binnen “ga in de auto naar de Zwarte Dennen en parkeer bij de oude vijver”. Ze kent de Zwarte Dennen, het is een afgelegen vijver in het bos, ze is er met Mark ooit geweest om te wandelen en herinnert zich gelijk hun vrijpartij in het hoge gras. Ze glimlacht en denkt “wat een boefje, ik heb hem wel door”. Ze rijdt 20 minuten en parkeert vlak bij de oude vijver. Om deze tijd komt er geen hond maar ze voelt zich veilig genoeg omdat Mark er achter zit en anders kan ze altijd nog snel naar haar auto glippen.

Als ze de motor afzet komt er gelijk een berichtje binnen “uitstappen, telefoon en tas in de auto laten, afsluiten en het pad oplopen tot iemand je aanspreekt”. Ze stapt uit, ze rilt even, het is absoluut niet koud op deze nazomeravond, maar toch een rilling, het zal van de spanning zijn. De leren kleding voelt bijzonder aan haar lijf, de laarsje knellen wat en ze loopt wat wiebelend over het klinkerpad langs de oude vijver en steeds verder van de parkeerplaats en haar veilige auto. In het maanlicht kijkt ze even naar haar lichaam. Stel je voor dat iemand haar zo ziet. Het mini-jurkje bedekt amper haar vrouwelijkheid, haar borsten puilen uit omdat het topje slechts een kwartcup heeft. De boeien aan haar enkels en polsen en dan die riem om haar nek….

Het lijkt een eeuwigheid te duren. Ze wacht, hoort geluiden uit het bos, geritsel maar geen mensen, geen auto’s of iets wat op de aanwezigheid van anderen wijst. Opeens uit het niets hoort ze een vrouwen stem een harde strenge stem “niet schrikken, ik pak je hand en jij volgt”. Ze lopen minuten lang, ze struikelt bijna maar de vrouw houdt haar staande. De hakken van haar laarsjes zakken in het zand weg en ze bewegen langzaam. Opnieuw hoort ze de vrouw die zegt “we zijn er, volg mijn aanwijzingen, je bent veilig”.

De vrouw pakt haar rechter pols beet en trekt haar naar een picknicktafel en ze wordt er achterwaarts opgeduwd. Haar rechter pols wordt opzij getrokken, ze kijkt gelijk in die richting en ziet een man in een zwart pak staan. Hij draagt een masker en hij heeft iets in zijn hand. De vrouw spreekt tegen de man en zegt “schroef maar vast”. Het geluid van de accuboormachine overstemt alle nachtgeluiden. Hij draait een schroef door het oog van de polsband en haar arm zit muurvast. Karin beeft, het is spannend, maar in haar achterhoofd weet ze dat het veilig is, Mark heeft het geregeld. Haar andere arm wordt op dezelfde wijze gefixeerd. Daarna volgen haar benen die aan de poten van de tafel worden geschroefd. Ze ligt met haar armen en benen wijd op een houten picknicktafel midden in het bos.

In de schemering van de maan ziet ze dat de man afstand neemt en de vrouw rond loopt en iets in de grond duwt. Een flits, een vlammetje en dan herkent ze het. Het zijn tuinfakkels die in een kring rondom de tafel staan. Zodra de vrouw ze één voor één heeft aangestoken is er behoorlijk wat licht zodat Karin de tafel en de vrouw goed kan zien. De man die op zo’n twee meter achter de fakkels staat ziet ze niet meer. Karin realiseert zich heel goed dat ze eventuele toeschouwers niet meer kan zien. Het lijkt wel een theater met een verlicht toneel en een donkere zaal.



Opeens voelt ze een luchtwerveling, ze kijkt om, een gedaante staat naast haar. Er staat een man met een grote hond. Hij draagt een donkere bril zodat ze zijn ogen niet kan zien. Zijn kaal hoofd lijkt in het maanlicht te glimmen en zijn oorbellen glinsteren. Hij spreekt niet en loopt om haar heen en strekt zijn hand uit en voelt onder haar jurkje, hij tilt het op en zijn vingers glijden door haar extreem lang schaamhaar om vervolgens aan zijn vingers te ruiken. Haar hart klopt in haar keel, jees… dit is extreem, een vreemde man die haar luchtjes opsnuift.

De hond is onrustig, hij ruikt de man zijn hand. Een bulderende lach van de man doorklinkt het bos. Dan buigt hij naar haar oor en fluistert “mag hij je daar schoon likken”. Karin schrikt en zegt abrupt “nee, dat wil ik niet”. Weer die schaterende lach gevolgd door zijn fluisterende stem “dat zul je nog wel eens zien pop”. Het licht uit een zaklamp schijnt met een korte flits in haar ogen, ze is verblindt en ziet even niets. Dan hoort ze een vreemd zoemend geluid. Karin denkt na maar kan het niet plaatsen totdat hij haar een tondeuse laat zien. Zijn handen bewegen met vloeiende bewegingen het apparaat over haar onderbuik en langs haar schaamlippen. Een lampje op zijn voorhoofd verlicht de werkplek. Ze probeert te kijken maar het opgestroopte leren rokje zit er voor.

Minutenlang gaat hij door, haar tepels zijn hard geworden en ze voelt zich opgewonden. Ze schaamt zich een beetje, haar enorme bos schaamhaar was niet bedoeld voor de ogen van anderen dan Mark. Dan hoort ze het ding uit gaan en de man tegen de vrouw zeggen “dat is klaar, ik ben zo terug”. De vrouw steekt een sigaret op en staat even naast haar te roken, daarna houdt ze hem voor de lippen van Karin. Ze buigt haar hoofd er naar toe en neemt de sigaret tussen haar lippen en inhaleert diep. De man is terug en de vrouw zegt: “Okay, nu de rest, je bent nog niet klaar”.

Karin schrikt, welke rest? Een riem wordt aan de voorkant aan haar halsband gegespt. Daarna trekt de vrouw haar hoofd omhoog zodat ze met haar kin bijna op haar borst zit. De riem wordt aan de boord van haar jurkje strak getrokken en haar hoofd kan geen kant op. De tondeuse gaat weer aan en de vrouw pakt haar hoofd vast. In een mum van tijd zijn haar wenkbrauwen afgeschoren. Karin gilt van woede “Godverdomme, ophouden, ophouden”. De man buldert weer van het lachen en fluistert dan “nu moet ik je straffen”. De tondeuse scheert een brede baan van haar voorhoofd tot in haar nek. Haar lange zwarte haren vallen op de grond. Karin huilt en haar hele lichaam schudt. Ze ziet zijn venijnige glimlach en weet dat ze al haar hoofdhaar zal verliezen.

Minutenlang gaat hij door, terwijl de vrouw haar hoofd stijf vast houdt. Karin verkeert in een vorm van shock en laat hen hun gang gaan. Haar weerstand is gebroken maar ze probeert zich te herpakken. In gedachten is ze al bij de vele vragen die ze zal krijgen van haar familie en vrienden om nog maar te zwijgen op haar werk. Hoe kan ze in godsnaam de kinderen in haar klas uitleggen dat ze kaal is? Als de man zijn werk gedaan heeft verdwijnt hij buiten beeld, ze heeft geen idee wie er verder nog aanwezig zijn. De schrik, het vervelende licht van de fakkels en de duisternis isoleren haar van haar omgeving. De vrouw geeft haar wat te drinken en zegt dan “doe je mond open”. De mondklem zit strak om haar kaak en de vrouw heeft hem maximaal aangespannen. Karin kwijlt er van en realiseert zich dat ze in gevangenschap verkeert.

Ze hoort de hakken van de vrouw op de stenen tikken, Karin vraagt zich af waar de vrouw heen gaat. Dan wordt het weer stil, vanuit haar ooghoeken ziet ze het oplichten van een aansteker, de vrouw rookt weer. Karins hart klopt in haar keel, gelukkig de vrouw is er nog, ze is niet alleen, maar wat staat haar te wachten? Het antwoord laat niet lang op zich wachten, de vrouw is terug. In haar hand heeft ze een plastic kokertje wat er uit ziet als een verrassings ei. Ze glimlacht naar Karin en zegt “we gaan GeoTagging spelen en jij bent de schatkist en de beloning voor iedereen die het goed doet”.

Karin kent GeoTagging van tv, mensen moeten via opdrachten GPS coördinaten opzoeken en telkens als ze er één goed hebben vinden ze de volgende coördinaat totdat ze bij het eindstation of de hoofdprijs zijn. Ze schrikt, wat betekend dat, zouden de mensen haar als hoofdprijs krijgen? De vrouw begint weer te praten “we hebben deze special uitgezet in de SM wereld, er doen 85 mensen aan mee, met een beetje geluk weten zo’n 5 jou te vinden en mogen ze zich op je uitleven”. Karin begint te huilen, mijn god ze wilde iets extreems, dit is extreem maar ook wel heel heftig. De vrouw praat verder “iedere persoon die je weet te vinden gaat op zoek naar deze koker met de opdracht die zijn voorganger heeft achtergelaten. Hij of zij moet die verplicht uitvoeren, de eerste opdracht komt van Mark en zit in deze koker die ik op je lichaam ga verstoppen”.



Karin ligt ongemakkelijk op de picknicktafel, ze kan geen kant op. De vrouw staat op afstand te kijken, Karin voelt haar aanwezigheid maar ziet haar niet. Ze vraagt zich af hoe de zoektocht naar het kokertje zal gaan. De vrouw heeft hem discreet verstopt, maar of de onbekende winnaar net zo discreet zal zoeken vraagt ze zich nog maar af. In de verte hoort ze een auto aankomen. Een portier slaat dicht en daarna is het een tijdje stil alvorens er voetstappen klinken. Karin probeert om zich heen te kijken maar haar hoofd is nog steeds met de riem vast getrokken en ze kan hem niet voldoende beweging.

De voetstappen zijn nu achter haar en dan komt een gedaante in beeld. Ze ziet het postuur van een tengere vrouw, ze draagt een volledig masker en is onherkenbaar. Ze zegt niets, Karin ziet alleen twee glinsterende ogen en verder niets. De vrouw loopt even rond en voelt dan met haar hand tussen de borsten van Karin, geen kokertje. Karin zweet van opwinding, ze kwijlt door de mondklem en ze is geneigd aanwijzingen te geven maar ze kan het niet. Dan voelt ze de vingers van de vrouw in haar mond, ze buigt naar Karin en onderzoekt of het kokertje daar zit. Nee, weer geen koker. De vrouw zoekt verder en vindt de koker in haar jurkje ter hoogte van haar navel. Ze maakt het open en leest bij het licht van de fakkel de opdracht. Even later staat ze naast Karin, ze streelt haar borsten en heeft het masker omhoog getrokken tot op haar neus. Langzaam begint ze aan haar tepels te sabbelen. Een voor een zuigt ze de knoppen van Karins grote borsten totdat ze hard en gevoelig zijn. Opeens stopt ze, ze pakt het kokertje en schrijft een nieuwe opdracht op, draait het dicht en stopt de koker in Karins mond.

Ze is verdwenen voordat Karin het door had. Dat viel haar mee, dat was nog niet zo heftig maar wat zou er nu komen. Het antwoord krijgt ze snel. Tot haar verbazing staan er opeens twee mannen naast haar. Donkere zonnebrillen, ze praten met elkaar maar niet met Karin. Twee grijpgrage handen zitten tussen haar benen op zoek naar de koker. Een pijnscheut gaat door haar lijf en de man zoekt verder, nu steekt hij een vinger in haar kont en voelt of het ding daar zit. Ze ziet hem glimlachen en vermoedt dat hij al lang weet waar hij moet zoeken. De andere man pakt uiteindelijk het kokertje en leest de opdracht. Hij glimlacht en zegt tegen de ander “kom we pissen haar bek vol”.

Karin ligt te kokhalzen, de grote stralen urine kletterden achter in haar keel. Ze moest een deel wel doorslikken, de rest stroomde langs haar gezicht en prikte in haar ogen. De mannen waren snel klaar en lieten nog sneller een opdracht achter. Ze hadden een enorm plezier en namen afscheid met de woorden “deze vergeet je nooit weer”. Nu ligt Karin al een half uur ongemakkelijk te wachten, de koker zit diep in haar kont en doet pijn. Ze vraagt zich af ze het ding er langzaam zelf uit kan persen. Ze kreunt hard van pijn en spanning, zo hard dat de vrouw komt controleren of alles goed is. Eindelijk hoort ze weer geluid, ze lijkt wel gek, hoezo eindelijk… verlangt ze dan naar de volgende martelgang?

Een grote man in een leren motorpak, gewoon herkenbaar, geen bril, geen masker. Zijn vingers controleren haar mond, haar kutje en daarna haar kont. Zonder pijn haalt hij het kokertje tevoorschijn. Ze ziet hoe hij er aan ruikt en glimlacht. Zijn grote hand verdwijnt onder haar jurkje, ze voelt zijn vingers een voor een tussen haar schaamlippen glijden. Zijn duim duwt op haar knopje en een vlammende warmte schiet door haar lijf. Hij kijkt haar aan en zegt “wat het jij een lekker geile kop zeg”. Karin komt wat tot rust, zo’n reactie had ze niet verwacht. Zijn hand voelt goed, ze vindt het zelfs fijn. Hij observeert haar voor hij verder gaat. Nog één keer kruisen hun blikken en dan glijdt zijn hand tot zijn pols in haar kutje.

Ze wist niet dat vuistneuken zo heftig was, en ze had nooit verwacht dat ze het zelf lekker zou vinden. De hele hand die haar van onderen opvult, die haar het gevoel geeft dat ze uitscheurt, maar die haar ook een intens geil gevoel geven. Het duurt maar even en dan komt ze al schokkend klaar, haar kutje druipt van haar vocht en ze heeft kippenvel. De hand gaat nu naar zijn kruis en hij maakt zijn broek los. Boven haar mond trekt hij zich af, een enorme lading zaad spuit in haar gezicht en op haar kaalgeschoren hoofd. De man kreunt en schudt de laatste druppels er uit boven haar open mond. Met zin vinger wrijft hij alles bij elkaar en laat het in haar mond lopen. Even later heeft hij zijn broek weer dicht en het kokertje met een nieuwe opdracht in haar hand gestopt. Hij zoent haar op haar geschoren hoofd en zegt “je bent mooi”.

Karin is doodop van de spanning, ze vraagt zich af hoe laat het zal zijn. Hoeveel mensen komen er nog? Ze hoort weer een auto, deuren worden dicht gegooid, ze telt er drie of misschien zelfs vier. Dan volgen de stemmen, ze hoort vrouwen en mannen die lachen en plezier lijken te hebben. Een blonde vrouw met een masker staat nu naast haar en ziet gelijk het kokertje. Ze opent hem en leest de opdracht hardop voor “hey, Mirjam.. luister, we hebben een vrije opdracht… nouja vrij… haha, we moeten doen wat we zelf nooit durfden”. De mannen lachen hard en komen er bij staan. Ze zijn ook gemaskerd net als de vrouw met het lange zwarte haar die Karins wang staat te strelen.

De vrouw zegt “we maken die klem los en dan gaat ieder voor zich met haar spelen”. Karin zucht van opluchting, eindelijk die rotklem van haar mond. Eindelijk weer normaal slikken en komt er een eind aan de pijn in haar kaak. Ze voelt zachte lippen op haar kutje, de vrouw die Mirjam werd genoemd sabbelt aan haar schaamlippen terwijl de ander haar begint te tongen. Ze voelt hoe een harde piemel tegen haar hand duwt, een mannenstem zegt “toe trek me af”. Karin pakt hem beet en begint langzaam te trekken. Opnieuw een stem, nu van de andere man, hij zegt “ik ga haar in haar keel neuken”. Zijn handen draaien haar hoofd iets opzij en houden haar vast. Zijn stoten zijn hard en diep. Karin heeft moeite met zijn dikke en lange neuklat. In tussentijd blijft ze aan de steeds harder wordende paal van de andere man trekken.

Het gesabbel aan haar kutje en het spelen met de mannen winden haar op. Ze kreunt en heeft een grote glimlach op haar gezicht. De blonde vrouw kijkt toe en zegt dan “jongens, ze vind het lekker, ze is aan het geilen”. Ze overleggen, de mannen gaan haar om de beurt neuken terwijl de vrouwen haar borsten zullen masseren. Karin voelt het warme vlees van de eerste man binnen dringen. Langzaam voert hij het tempo op. De blonde vrouw zegt “toe Wim, spuit haar kut vol”. De man trekt zich terug en de ander komt tussen haar benen. Zijn kleinere pik voelt Karin amper, ze knijpt haar schaamlippen samen zodat ze hem beter voelt. Weer is de blonde vrouw aan het woord “Ze wil harder geneukt worden Anton, of ze wil wat anders”. Hij verandert van tempo en stoot telkens van afstand in één keer in haar totdat ze voelt hoe hij klaar komt in haar uitgeleefde kut.



De vrouwen wisselen elkaar zoenend en tongend af. Hun handen op haar borsten en de zachtheid van hun lippen vormen een groot contrast met het ruwe neuken van de mannen. Karin gaat helemaal mee in dit vreemde ruwe spel. De vrouw met het lange zwarte haar zegt opeens “stoppen, stoppen, we moeten zo gaan, onze tijd is bijna om”. De man die Wim werd genoemd zegt “okay, dan krijgt ze nu de grote finale van me, hou haar vast”. De vrouwen staan naast haar, de vrouw met het zwarte haar streelt haar wang en fluistert “hou je vast schat, dit wordt heftig… geloof mij”.

Karins schreeuw overstemt alle geluiden in het bos, de tranen schieten in haar ogen. Haar hart slaat op hol en ze wil zich los rukken maar de vastgeschroefde boeien laten het niet toe. Zijn enorme harde pik zit tot aan zijn ballen in haar kont. Ze schreeuwt nog eens als hij zich terug trekt en haar ritmisch begint te neuken in haar gevoelige kont. Haar hoofd tolt, Jezus… ze heeft nog nooit zo’n grote paal zo diep in haar kont gehad. Langzaam went ze aan het gevoel en haar kontje rekt wat op zodat de pijn minder lijkt te worden. De vrouwen hebben haar hand beet gepakt en strelen af en toe haar wang. De andere man kijkt toe en moedigt hem aan.

“doorgaan Wim, doorgaan… geef haar de beurt van haar leven”. Minuten lang beukt hij op haar in, Karin komt ondanks die rare pijn in haar kont toch klaar. Even later voelt ze zijn pik samentrekken en voelt ze hoe hij een lading zaad in haar kont spuit. Twee handen strelen haar borsten terwijl de vrouw met het zwarte haar voorover buigt en haar op de mond zoent. Ze fluistert “zal ik je straks thuis brengen lieverd”. Karin knikt en zegt “ja graag”.

Als de man zich terug trekt loopt het zaad uit haar kont, ze heeft het gevoel dat ze moet poepen en kijkt verschrikt op. Beide stellen trekken zich terug op het moment dat de vrouw die al de hele nacht over haar waakt dichterbij komt. Mirjam, met het lange zwarte haar, staat met haar te praten. Karin ziet ze beide knikken en zegt dan “ik moet plassen en poepen”. Mirjam verdwijnt en de vrouw loopt naar Karin en maakt haar los. Ze wijst naar de bosjes, daar kun je het doen. Karin strompelt langs de fakkels en gaat gehurkt zitten. Haar benen, kutje en kont doen pijn, ze kan amper lopen.

Even later is ze klaar, de vrouw heeft de fakkels op één na uitgedaan. Ze geeft Karin een sigaret en rookt zelf ook. Ze vraagt “gaat het weer en vond je het extreem genoeg”. Karin knikt en zegt “heel extreem en geil, maar ook pijnlijk”. Ze vrouw glimlacht en zegt dan “morgen doet het nog meer pijn, zeker als je in de spiegel kijkt en je de film terug kijkt die we hebben gemaakt”. Ze wijst naar het pad en dan ziet Karin iemand staan, hij loopt op hun toe en zegt “dat was mijn cadeau voor jou lieverd”. Ze herkent zijn stem, het is Mark, verdomme het is Mark. Hij heeft haar kaal geschoren die rotzak.

Inmiddels staat de vrouw naast hem, ze zoent Mark op zijn wang en zegt “kom schat, we moeten naar huis”. Karin staat perplex, wat betekent dit? Ze pakt zijn arm beet en schreeuwt: “Wat is dit Mark, wat is dit verdomme”. Zijn lach buldert door het bos en dan klinkt zijn stem “dit is mijn vrouw en jij was mijn speeltje”. Karin valt bijna flauw, hij heeft haar belazerd, haar meegezogen in een wereld van seks en lust. Ze is het fijn gaan vinden, ze vertrouwde hem en nu blijkt dat hij haar gebruikt heeft. De vrouw stapt op haar af en zegt “het Geo-tagging en de film leveren minimaal vijfentwintig duizend euro op schatje”. Je was de investering waard”.

Karin struikelt naar haar auto, de vrouw met het lange zwarte haar staat te wachten. Ze helpt Karin op de passagiersstoel en gaat zelf achter het stuur zitten. Dan geeft ze Karin een zoen op haar wang en zegt “ik heet Mirjam, zal ik je thuisbrengen of ga je met mij mee”. Karin kijkt haar aan en zegt “naar huis, maar laat me niet alleen anders vermoord ik hem”.

Ze wijst Mirjam de weg, het wordt langzaam licht, het is bijna ochtend…. De vrouw legt uit hoe ze betrokken is geraakt, dat ze niet wisten van het verraad van Mark. De vrouw schaamt zich en belooft dat ze haar veilig thuis zal brengen. Karin kijkt voor zich uit en peinst diep; Ze is jarig, ze wordt veertig, ze krijgt bezoek en ze moet uitleggen waarom ze kaal is. Waarom haar wenkbrauwen verdwenen zijn, waarom ze zo moeilijk loopt en waarom Mark er niet is en misschien moet ze ooit wel uitleggen waarom ze de hoofdrolspeler is in een extreme seksfilm.




Copyright © www.oops.nl
----oops.nl----
Home
Sexverhalen
Hetero
Eerste keer
Homo
Lesbisch
Plassex
Tieners
SM
Groepsex
Overspel
Familie
Bisex
Overige
Partners