Stuur ons je verhaal op, klik hier !!!!!!


Klik hier voor meer webcams !!

Levensloop serie 1 - 7436 keer gelezen
Ik had niet de tweede wereldoorlog direct meegemaakt. Maar toch heeft die oorlog op mijn leven invloed gehad. Mijn vader en moeder waren actief in verzet gegaan, hadden in hun huis in Amsterdam onderduikers opgenomen. In 1944 liep dat fout. Mijn ouders werden verraden en er kwam een inval in hun woning. Er werden geen onderduikers gevonden, maar de verdenking was genoeg op mijn vader te arresteren. Na verhoor bleef een wrak over. Zijn lever, nieren rug waren door die verhoren beschadigd geraakt. Mijn twee broers en oudste zuster werden kort na de tweede wereldoorlog geboren. Ik was een nakomertje de jongste zoon. Mijn vader was ondernemer voor en ook na de oorlog. Ik leek niet op mijn zuster of broers, was een klein jochie met krullende haren. Heel anders dan mijn broers waarmee in veertienjaar scheelde. Mijn vader heb ik niet anders gekend dan ziek op bed in zijn werkkamer beschermd door zijn secretaresse en zijn chauffeur tuinman die in het grote huis waar wij woonden een taak hadden die kleine jongen zover mogelijk bij zijn vader weg te houden. Het kindermeisje of dienstbode hadden meer de rol van oppas moeder. Telkens als ik ergens opdook gingen handen door mijn krullende haren, spraken mensen bewondering uit over mijn uiterlijk lief en knap. Toen ik thuis kwam van school, ik was achtjaar, bleek dat mijn vader was overleden. Nu mocht ik in zijn werkkamer waar ook een bed was, daar lag hij tijdelijk opgebaard. Ik snapte het niet, maar nu weet ik dat zijn dood een totale ommekeer werd in mijn leventje. Langzaam maar zeker verdween alles. De dienstbode, secretaresse, chauffeur, kindermeisje en mijn moeder die zwaar overspannen werd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Het huis ging weg en ik werd opgenomen binnen een gezin van de Apostolische kerk waar mijn vader lid van was geweest. Het aanzien bleef bij mijn oudere broers en zuster die zelfstandig hun weggingen. Mijn broers plaagden mij altijd door te zeggen dat ik een aangenomen Joods jochie was. Ze lieten om mij te plagen foto's zien van Joodse jochies met krullende haren. Ik was knap niet alleen door mijn krullende haren, maar ook mijn uiterlijk. Ik was gewend dat iedereen aan mij plukte. Het kindermeisje mij s' morgens douchte, haren verzorgde of de werksters mijn broers of zuster of moeder. Ik kleedde mij gemakkelijk uit gaf er niet om dat iemand aan mij zat. Toen ik in een gezin kwam met een Apostolische achtergrond stond het geloof centraal. In het gezin waren twee oudere zoon die nu meer de rol van mijn broers overnamen. Ik was acht jaar de ene jongen zestien de andere achttien, iets jonger dan mijn broers. Ik kreeg gekregen kleren aan waar beide jongens waren uitgegroeid. Ik moest dankbaar zijn. Mijn pleegouders waren dagelijks voor de kerk opstap. Hun zonen moesten da op de kleine Niels passen. De eerste nacht sliep ik niet. Ik was bedroeft dat ik ineens alles kwijt was. Ik zat alleen op mijn eilandje aangespoeld. Ik moest dankbaar zijn dat. Albert was zestien niet gewend een kleiner jochie in huis te hebben. De kleine arbeiderswoning waar weliswaar een kleine kamer voor mij was ingericht waar Albert van zestien en Frank van achttien nu een kamer moesten delen. Dat was mijn schuld, omdat hun ouders het geld wat ze voor mijn verzorging kregen wel konden gebruiken. Toen ik door Albert de eerste avond naar bed werd gebracht hun ouders waren op pad voor het Apostolisch genootschap, kleedde ik mijn braaf uit. In mijn hemdje en onderbroekje wachtte ik op mijn nachtkleding. Ik kreeg van Albert alle huisregels te horen. Vooral zwijgen niks zeggen ook al zouden Albert en Frank mij in flarden zouden slaan, schoppen of alles deden wat die goed voor mij vonden. Ik knikte dat ik eraan zou voldoen. Albert wilde dat ik mijn hemdje en onderbroekje zou uittrekken. gehoorzaam voldeed ik daar aan. Naakt in mijn kamertje bekeek Albert mij. Wat heb jij als een groot piemeltje Niels. Ik wist dat niet maar Albert streelde over mijn naakte lichaam maar bestudeerde vooral mijn piemel. Ik mocht niks zeggen op straffe in elkaar te worden gemept. Maar ik wilde niks zeggen omdat iedereen al aan mijn plukte waste aankleedde of uitkleedde. Braaf stond ik te wachten dat Albert mij van kop tot teen had bekeken. Ik was geen Joods jochie omdat ik niet besneden was. Ik had volgens hem een hele grote piemel. Toen hij die streelde mijn balletjes bevoelde, moest die nog groter worden van hem dat was belangrijk. Die eerste avond werd ik zonder het zelf te beseffen afgetrokken. Inderdaad werd mijn piemeltje stijf dus groter. De dag ernaar wilde Albert met mij spelen. Dat leek mij leuk. Toen ik mijn speelgoed haalde of wilde pakken, was dat natuurlijk niet de bedoeling. Net na het eten zijn ouders waren weg zijn oudere broer was ook weg, moest ik mij uitkleden. Albert trok ook zijn kleren uit. Ik mocht hem bekijken. Zijn beharing van benen, geslachtsdeel buik en borsthaartjes zijn grote piemel die tussen zijn benen hing. Met grote ogen keek ik naar de blonde brede grote jongen. Hij ging op mijn bed liggen ik moest bovenop hem gaan liggen zodat hij met mij kon knuffelen. Naakt lagen wij bovenop elkaar. Albert meer fluisterend vertelde mij wat voor hem belangrijk was. Dat ik met zijn piemel moest spelen omdat hij dat lekker vond. Braaf deed ik alles wat hem gelukkig maakte. Ik wilde mocht ook niet lastig zijn. Albert deed bij mij voor wat de bedoeling was. Aan zijn piemel trekken hem dus aftrekken. Als jochie van negen trok ik Albert en Frank volwaardig af of bevredigde beide jongens oraal. Die vonden dat lekker ik deed hun daarmee een plezier. Ik raakte soms ook zelf opgewonden als ze met mij speelden wilden zien hoe ik dat dan onderging. Ook speelden beide jongens met elkaar, waar ik dan weer naar moest kijken of keek.

word vervolgd




Copyright © www.oops.nl
----oops.nl----
Home
Sexverhalen
Hetero
Eerste keer
Homo
Lesbisch
Plassex
Tieners
SM
Groepsex
Overspel
Familie
Bisex
Overige
Partners