| De Screentest - 4947 keer gelezen |
|
Sheila woonde nog maar een paar weken in New York en in die tijd had ze alle mogelijke screentests afgelopen. Ze was vanuit het plattelandsdorpje waar ze was opgegegroeid naar New York verhuisd om haar droom om actrice te worden waar te maken. Ze wist natuurlijk ook wel dat ze niet direct een hoofdrol zou krijgen, maar ze begon de hoop wel een beetje op te geven na de zoveelste afwijzing.
Ze zat nu te wachten in de wachtruimte van een kleine studio. De agent van het modellenbureau had haar moed ingepraat: ‘Dit zou wel eens wat kunnen worden, want je bent precies het type dat ze zoeken’. Ze was een blondine, knap om te zien, met lange benen en een grote cup. Ze zou ook modellenwerk kunnen gaan doen, maar haar droom was acteren. Maar alle screentest waar ze voor in aanmerking kwam, waren afgeknapt op haar gebrek aan werkervaring. Maar hoe kon ze die opdoen als nooit iemand haar een rolletje gaf? En als het niet om de werkervaring ging, dat ging het om de uitstraling: te verlegen, bedeesd, te jong, te onervaren, naief - kortom: ze was nu eenmaal een plattelandsmeisje...
Maar wie weet zou het met deze screentest wat worden. Het was druk in de wachtruimte en ze zag dat er bloedmooie en zelfverzekerde blondines tussenzaten - veel concurentie dus. En misschien met al veel werkervaring.
Terwijl ze rond zat te kijken kwam er een man op haar af, jasje dasje, type geslaagd in de filmindustrie.
‘Ben jij nieuw hier?’
Ze knikte.
‘Wat is je naam?’
‘Sheila.’
Hij kwam bij haar zitten en zei:
‘Ik ben Paul West. Je viel me meteen op toen ik net binnenkwam. Ik ben op zoek naar een jonge actrice met een onbekend gezicht. Je kunt wel eens langskomen voor een screentest. Ik kan niets beloven natuurlijk, maar hier is mijn kaartje. Het is maar een kleine filmmaatschappij, bel me maar eens’.
‘Okee’ zei Sheila, ‘wie weet bel ik wel. In ieder geval bedankt’.
‘Okee, tot ziens’, zei hij, en met een knikje naar de deur waarachter de commissie zat, ‘enne... succes zometeen!’
Ze stopte het kaartje in haar tas.
De screentest ging klote. Bij het interview ging het al mis, merkte ze. Te verlegen en onzeker. Ze lieten haar nog wel haar bikinishow doen, mooi heen en weer lopen in bikini, hoorde er standaard bij, maar ze werd niet uitgenodigd voor een voorleessessie, laat staan een proefscene. Na een aantal dagen viste ze het kaartje weer uit haar tas: West Productions. Ze belde Paul. Hij had weinig tijd, maar wilde haar toch snel zien. Hij vroeg of het een probleem was om de volgende avond te komen. Sheila vond het prima.
Ruim op tijd was Sheila de volgende avond bij het bedrijf. Ze had een mooi zijden jurkje aangetrokken en daaronder al haar bikinisetje voor als ze mocht showen. De secretaresse wees haar waar ze kon wachten, en pakte daarna haar tas om naar huis te gaan. Sheila was bloednerveus. Ze had nu al zoveel screentests gedaan, maar het maakte haar nog steeds onzeker om beoordeeld te worden. Om een gegeven moment riep Paul haar binnen. Verlegen ging ze tegenover hem zitten.
‘Sheila, ik zal er niet omheen draaien. Je bent een mooie meid met mooie maten, en volgens mij hebben we wel werk voor je’.
‘Ik heb alleen niet zoveel ervaring’, zei ze.
‘Maar er zijn ook rollen voor het typetje ‘verlegen jong meisje’ hoor’, zei Paul. ‘Ik wil je wel graag even zien, kun je even showen?’
Ze ging onmiddellijk staan en deed haar jurkje uit. Ze had een donkerrode bikini aan die mooi kleurde bij haar haar, en die haar borsten mooi deed uitkomen. Paul leunde achterover in zijn bureaustoel.
‘Loop maar een beetje heen en weer’ zei hij.
Ze wist ondertussen precies hoe ze moest lopen, terwijl ze schuin naar hem omkeek, en dan weer stil bleef staan en naar hem toeboog, zodat hij goed naar haar borsten kon kijken.
‘Doe je topje maar even uit’, zei hij zakelijk.
‘Eeeh... uit?’ wijfelde Sheila. Dat was haar nog nooit gevraagd.
‘Ja, er zit ook bloot in onze films, dus daar kun maar je beter al tijdens de screentest aan wennen’.
Ze voelde dat haar wangen rood werden, maar deed toch wat hij vroeg. Ze liep weer heen en weer en voelde haar borsten deinen, en haar tepels hard worden.
Ondertussen was Paul opgestaan en leunde tegen de rand van het bureau. Hij keek goedkeurend naar haar, zag ze tot haar opluchting. Ze bleef bij hem stilstaan.
‘Doe eens iets verleidelijks - streel je borsten eens’.
Ze wist van verlegenheid niet waar ze kijken moest, maar deed het wel. Haar borsten pasten niet in haar handen, ze duwde ze omhoog, naar elkaar toe, en streelde er daarna omheen.
‘Oke, draai je nog even rond. Buk maar even...’
Ze bukte met haar kont naar hem toe. Ze steunde met haar handen op het bureau. Hij legde zijn handen op haar heupen en begon haar bikinislipje naar beneden te trekken. Ze verstijfde, maar hij zei kortaf: ‘Wil je een rol of niet?’
Nu stond ze naakt tegen het bureau geleund. Hij duwde zich tegen haar aan, begon haar borsten te strelen.
‘Ik ga een film maken over de ontmaagding van een jong meisje; je kunt de hoofdrol gaan spelen, als je dat wilt. Er zit natuurlijk wel seks in. Maar heel wat actrices zijn zo begonnen en stromen later door naar de grote filmbuisniss. Je kunt heel veel ervaring opdoen, Sheila, in het acteerwerk en op ander gebied’.
Hij streelde haar schouders en armen en haar borsten weer, haar tepels.
‘Als je door wilt gaan, dan ga ik nu ook door’, zei hij met zachte stem.
Toen Sheila niets zei liet hij zijn handen naar beneden glijden, naar haar dijen en de binnenkant van hij dijen. In een reflex drukte ze haar benen bij elkaar.
‘Nee, blijf stil staan. Ontspan maar’.
Hij gleed met zijn vingers langs haar kutlippen en voelde dat ze vochtig was geworden. Hij streek het vocht in rondjes langs haar hele kut. Hij trok aan haar buitenste lippen en zocht haar genotsknobbeltje.
Sheila wist niet wat ze moest doen of wat er van haar verwacht werd - kon ze het passief over haar heen laten komen, of moest ze iets ondernemen? Gelukkig zei Paul wat ze moest doen.
‘Ga op je knieeen liggen, Sheila’.
Ze durfde hem niet aan te kijken en hield haar blik naar beneden gericht. Hij had zijn penis uit zijn broek gehaald en ze zag dat hij een zeer groot exemplaar bezat.
‘Ga maar lekker zuigen; maar echt vol overgave, ik moet zien dat je er van geniet’.
Langzaam begon ze hem te likken en nam hem in haar mond - Pauls pik kwam op volle sterkte en bleek nog groter dan Sheila al had gedacht. Ze zoog langdurig, hem masserend met haar tong. Op een gegeven moment begon Paul zwaar adem te halen.
‘Oke, ga voorover gebukt staan en met je bovenlichaam over het bureau liggen. Zet je benen wijd neer’.
Zo stond ze voor hem, ze durfde niet te weigeren, al wist ze wat er zou gaan gebeuren. Ze voelde zijn grote pik tegen haar kutgaatje drukken.
‘... Ik ben nog maagd’, fluisterde ze beschaamd. Nee, dacht ze, stop hier, laat me weggaan - maar ze durfde verder niets te zeggen.
‘Het geeft niet liefje, ik weet dat ik je pijn zal doen omdat ik zo groot ben geschapen. Maar ik vind niets heerlijkers dan zo’n nauw jong kutje. Laat me naar binnen gaan. Duw je kont goed naar achteren... ja, goed zo. En je benen iets verder uit elkaar...’
‘Nee, nee’, jammerde Sheila, maar ze deed keurig wat hij gezegd had. Ze was ontzettend bang voor zijn grote gevaarte.
Maar hij begon zich al bij haar naar binnen te duwen, stukje bij beetje. Haar kutje was veel te nauw en niet nat genoeg, maar daar trok hij zich niets van aan. Hij trok de onderkant van haar billen goed uit elkaar, zodat ze zo ver mogelijk open zou liggen.
‘Ontspan maar, duw je kontje maar naar mij toe’.
En met een schok duwde hij zijn pik een heel stuk verder haar kutje in. En hij stootte nog een flink door en nog eens, dieper, tot hij vrijwel helemaal in haar zat. Sheila kreunde van pijn, maar hij negeerde haar en begon met lange halen in haar te stoten, zo diep mogelijk. Hij voelde nu ook dat ze nat was en dat haar kutje nu voor hem open was; maar hij kon onmogelijk zijn hele pik in haar kwijt, daar was ze te klein voor. Hij greep haar billen stevig vast, haar heupen, trok haar zo dicht mogelijk tegen zich aan, Sheila kermde, maar hij stootte zo diep mogelijk door en door tot hij in haar klaarkwam. De zaadlozing en de naschokken leken wel minutenlang te duren. Hijgend en nakreundend wachtte hij tot zijn pik langzaam uit haar zakte, met het zaad en haar geil. Hij deed zijn broek weer dicht en ging in zijn bureaustoel achter het bureau zitten.
Sheila bleef op tafel liggen nahijgen, bijkomend van de pijn. Ze durfde ook niet omhoog te komen omdat ze zich vernederd voelde omdat ze naakt voor hem stond, terwijl de lichaamssappen langs haar benen dropen - en hij zat als een zakenman gekleed naar haar te kijken. Pas toen hij begon te praten keek ze op.
‘Je kunt na het weekend beginnen. Je moet nog veel leren, maar dat zou ik juist zo graag op film vastleggen. Deze screentest is natuurlijk ook op film vastgelegd, we zullen hem later samen nog eens bekijken. Zorg dat je hier maandagochtend bent - je wilt natuurlijk niet dat de opnames van vanavond in verkeerde handen vallen.
Met gebogen hoofd kleedde Sheila zich aan. Ze kon nu niet meer terug.
|
|
|
|
|
|
|
|
|