Om de beurt belden we naar onze respectieve chefs en maakten hen wijs dat we dringend wegens onvoorziene omstandigheden naar huis moesten. Met de vlekkeloze staat van dienst die we allebei hadden, leverde dat geen enkel probleem op. Daarna konden we niet snel genoeg naar een rendez-vous hotel komen. Hand in hand, mekaar voortdurend verliefde blikken toewerpend, gingen we over straat. Men toe ontmoetten we vertederd glimlachende blikken van voorbijgangers. Als ze maar eens geweten hadden wat er in werkelijkheid aan de hand was. Wie dat alvast wel moest begrijpen, was de eigenaar van het hotel. De man stelde geen vragen, maar wierp toch een geïntrigeerde blik op onze verhitte gezichten. Zelfs in zijn branche waren we een unicum; dit had hij waarschijnlijk nog nooit meegemaakt. Luxueus kon je de kamer bezwaarlijk noemen, maar al het nodige was aanwezig, waaronder vooral een groot, gerieflijk uitziend bed en de boel was in elk geval pijnlijk netjes gehouden. Meer hadden we trouwens niet nodig, we hadden genoeg aan elkaar. Niet zodra had de eigenaar, na een laatste berustende blik de deur achter zich dichtgetrokken, of we kwamen in actie. Toch een beetje voorzichtig vanwege haar buik, vlogen we mekaar om de hals. Waarna een wilde, ongeremde omhelzing volgde. We bepotelden mekaar langs alle kanten, streelden mekaar, pakten mekaar gretig overal beet en verloren ons weer in een kus die mijn hoofd helemaal ijl maakte en me aan het duizelen bracht. Dit overweldigende gevoel had ik niet eens gekend toen ik nog jong was; het was de meest bevredigende ervaring die ik ooit had meegemaakt, en mijn tamp deed aan uitbreidingswerken waaraan geen einde leek te komen; hij groeide en groeide maar, zat gekneld in zijn te nauwe jasje en liet kwistig het voorvocht in mijn slipje druipen. Het was zo nat dat het leek alsof ik mijn eerste orgasme al had gekregen. Karen droeg een wijde, mouwloze, losse positiejurk, die zo dun was dat ik door de stof heen zelfs al haar zachte huid kon voelen. De vorm van haar rug was perfect, met een prettige inkeping boven haar lekkere, volmaakt geproportioneerde kontje. Terwijl onze tongen een wild gevecht bleven leveren, schortte ik met mijn begerige handen haar jurk naar boven en kwamen mijn vingers direct in aanraking met die adembenemende, fluwelen babyhuid van haar billen en haar kont. Het slipje dat ze droeg, mocht geen naam hebben, zo klein was het, en ik kon dus volop genieten van haar verrukkingen. Mijn pik leek een slag over te gaan toen ik al dat heerlijks onder handen kreeg,Ik verkende ongehaast en uitgebreid, maar gulzig haar hele achterzijde. Dit zou de gaafste huid blijven die ik ooit onder handen had genomen of nog ooit zou aanraken. Alle vrouwentypes hebben hun charme, maar dit was voor mijn persoonlijke smaak niet te evenaren. Mijn verstand stond op nul en mijn handen zonden ongekende genotsgolven naar mijn hersenen, die het goede nieuws onmiddellijk doorgaven naar mijn ontketende paal, die niet meer wist waar hij het had.· Toen ik ieder plekje van haat rug zowat van buiten kende, met inbegrip van die leuke inkeping in het midden, achte ik het ogenblik gekomen om haar fysionomie aan een nog wat nauwkeuriger onderzoek te onderwerpen.· Karen's positiejurk maakte het me bijzonder gemakkelijk om snel dat doel te bereiken. Het volstond om haar rits tussen duim en wijsvinger van haar nek tot haar kontje naar beneden te trekken, en haar jurk gleed vanzelf op de vloer. Ik snakte naar adem en zichtte diep bij het aanschouwen van al dat fraais, en wist niet war ik eerst moest kijken. Haar lichaam was inderdaad perfect gevormd, en daar deed haar mooi ronde buik niets aan af. Integendeel, hij accentueerde nog haar prachtige, gestroomlijnde vormen. Niet alleen haar buik sprong overigens in. Het oog, maar vooral haar enorme, buiten proportie grote tieten met en tepelhof die zo. Groot was als kleine tietjes, en roze, dikke, cilindervormige tepels die zo dik waren als mijn pink en door haar doorschijnende beha heen priemden.- "Je kwijlt." Glimlachte ze.- "Je zou het voor minder." Antwoordde ik met een bibberstem, "Je bent doodgewoon prachtig. 'Ik weet geen superlatieven te bedenken om te beschrijven wat er door me heen gaat."- "Dit zegt genoeg' zei ze, met een mengeling van schalksheid en wellust. Daarbij legde ze haar hand ongegeneerd op mijn gezwollen kruis. Ik kreunde hartstochtelijk.- "Hij staat zowat te springen." Bekende ik.- "laat hem dan liever hierin exploderen, zei ze wulps. Dit kind kende op seksueel vlak weinig complexen. Met een paar handige bewegingen ontdeed ze zich van haar minuscule slipje en gunde ze me een eersterangsblik op haar met donzig, blond haar afgezette kutje. Ik rukte mezelf haast de kleren van het lijf om zo snel mogelijk haar verrukkelijke naaktheid tegen me aan te voelen. Nog terwijl ik daarmee bezig was, knoopte ze met een snelle, handige beweging ook de sluiting van haar beha los.-"Ik vraag me af, of hij nog groter zou kunnen worden als ik nog meer bloot zou tonen." zei ze schertsend, toen ze mijn opgewonden standje, in zijn volle glorie te bewonderen kreeg, "Ik zie hem zienderogen groeien. Straks heeft hij geen vocht meer over. - "Waar dat vocht vandaan komt, zijp er nog massa's voor jou." Hijgde ik, terwijl ik gefascineerd naar die enorme prammen bleef staren, die zo reusachtig waren in vergelijking met de rest van haar slanke lichaam.- "Laten we het ons wat makkelijker maken." Zei ze met die zwoele, sensuele stem van haar. Ze voegde meteen de daad bij het woord en vleide zich languit op het bed, met die kogelronde buik boven haar uit tronend. Haar joekels van tieten waren zo stevig dat ze haast niet uitdeinden, maar trots rechtop bleven staan, met die prachtige, gezwollen tepels als bakens in de lucht.- 'Jawel," constateerde ze, "hij kan nog groter en stijver worden." Hoewel ze haar gevoel voor humor niet verloor, beefde haar stem van opwinding. Ze was op zijn minst even geil als ik. Het was gewoon een kettingreactie tussen ons beiden.- "Nog een poging wagen." ging ze verder.Waarop ze haar knieën optilde, haar benen spreidde en met de vingers van haar rechterhand haar kut wijd opensperde.- Mijn God' stamelde ik- "Ach welnee," zei ze zwoel, 'het is gewoon mijn kutje dat naar je snakt. Wie is er nu het natst van ons twee?" Haar volmaakte vagina glinsterde inderdaad van het glibberige vocht.- "Straks verwen ik je rot zei ik opgewonden, "Maar nu kan ik niet langer wachten." Als een wildeman sprong ik op het bed, ging vliegensvlug uitgestrekt naast haar liggen en zocht met mijn ontketende lul naar die heerlijkste aller openingen. Moeiteloos vond ik wat ik zocht, en onder een onbeschrijfelijk genot drong mijn grote paal diep in dat lekkere lijf.- "Dit kan niet waar zijn!" Stamelde ik, "Het is een droom."-Ik ben echt, mijn liefste schat. T' jammerde ze bijna, "En jij ook. Oh, wat is dit heerlijk. Zo'n lekkere, stijve, grote lul heb ik nog nooit in me gevoeld. Kom nog dieper in mij, toe nou!"Ik drukte mijn bekken uit alle macht tegen haar aan, terwijl Karen met haar bekken wiegde en mijn paal lekker tegen haar schedewand geschuurd werd. Ik lag zijlings van haar en terwijl mijn pik voorzichtig en erg langzaam in haar op en neer begon te bewegen, genoot ik van de aanblik van dat ontstellend mooie, zwangere lichaam. Ik wist niet wat me nog het meeste opwond dat knappe, bloedgeile gezichtje dat daar met gesloten ogen en halfopen mond met een zalige glimlach lag te genieten, die reusachtige tieten en tepels die zachtjes meedeinden met mijn stoten, die mooi ronde buik, de zachte billen waartussen mijn doornatte pik telkens weer verdween, of die ongeschoren, donzig behaarde oksel die ze zo uitnodigend voor me bloot liet. Gelukkig was haar kut zo wijd en zo nat dat de aanraking niet al te intens was, of ik zou bij de eerste stoot al klaargekomen zijn.- "Je hoeft niet zo voorzichtig te zijn." hijgde ze, "Ram hem lekker diep in me, toe, laat me je zaad voelen." Dat viel niet in dovemansoren en ik begon er lustig op los te rammen, terwijl de huiveringen van genot door me heen liepen. Ik voelde mezelf volledig uit de bol gaan en balanceerde op het punt om in zwijm te vallen, toen de tonnen sperma vanuit mijn tenen naar omhoog gezogen werden en als een vulkaan krachtig in dat heerlijkste aller lijven spoten. Volledig ontspannen als ik was, bleef mijn onderstel maar naschokken tot het laatste druppeltje vocht in die goddelijke kut geperst was. Mijn relatie met Karén was zo stormachtig en overweldigend, dat ik constant in hogere sferen vertoefde, en alleen nog aan haar kon denken. Ze was geen seconde uit mijn gedachten. En het kon dan ook niet anders, of mijn huwelijk ging er onder lijden. Ik was echter te ver weg om me daar veel aan gelegen te laten, hoewel er momenten waren dat ik me erg schuldig voelde tegenover mijn vrouw. Ons huwelijk stelde misschien niet veel meer voor, omdat het vervallen was in routine, maar tenslotte kon ik haar niets verwijten. Ze had me nooit iets in de weg gelegd en kon soms erg lief zijn. Ik was er bovendien van overtuigd dat ze tot de laatste dag dat we zouden samenzijn, ze onvoorwaardelijk trouw zou blijven.Maar, zoals gezegd, vertoefde ik in de zevende hemel der liefde en was niets anders nog van tel. Ik werd, figuurlijk gesproken, wakker met Karen en ging met haar slapen.En toch was onze relatie geen lang leven beschoren. Karen merkte dat ik soms in de put zat omdat ik mijn vrouw met haar bedroog, en dat zinde haar niet erg. Zij had kennelijk dat probleem niet ten opzichte van haar man. Ze was iemand die op het moment leefde en de dag plukte. Op het ogenblik was ik haar geliefde en de rest had geen enkel belang. Dat wees eigenlijk al op een zekere oppervlakkigheid en egoïsme. Als ik er even had bij, stilgestaan, zou ik beseft hebben dat ze die alles omvattende liefde even goed op een ander man had kunnen overdragen. Toen ik dan ook nog moeite bleek te hebben om met een hoogzwangere vrouw over straat te gaan - ik had constant de indruk dat de voorbijgangers ons verwijtende blikken toewierpen, hoewel ze niet konden weten dat we geen legitiem stel waren kregen we kibbelpartijtjes en was de maat na enkele weken voor haar vol. Haar zwangerschap was voor haar geen probleem, mijn reacties erop wel. Hoewel ik de oorzaak was van de breuk en hoewel ik ergens diep in mij een bepaalde opluchting voelde, leed ik er toch enorm onder. Voor het eerst na twintig jaar wist ik weer wat liefdesverdriet was. Alweer een emotie die ik bijna vergeten was. Ik wilde niet mijn gevoelens te koop lopen, maar ik kon onmogelijk wegstoppen dat ik in de put zat. En sommigen viel dat op. Zoals Linda, een bediende van mijn eigen afdeling. Ik had nooit bijzondere aandacht aan haar geschonken, en voor zover ik wist zij ook niet aan mij. Maar blijkbaar had ik jarenlang met oogkleppen opgelopen, en viel, het me nu pas op dat ik goed in de markt lag. Toen Linda mijn bedrukt gezicht opmerkte, ging er bij haar een lichtje branden. Ze had Karen vaak in mijn gezelschap gezien, en nu legde ze de link.- "Wat een bedroefd gezicht." zei ze op quasi moederlijke toon, "Terwijl er zoveel vrouwen op de wereld rondlopen. Vooral voor een mooie jongen als jij." Was dat een aanbieding of niet? Het was de eerste keer dat ik erbij stil stond hoe makkelijk je eigenlijk een buitenechtelijke relatie kon beginnen. Als je niet al te lelijk was, liepen de kandidaten blijkbaar voor het grijpen. En het leek makkelijker te worden als je al eens een slippertje had gemaakt en het dus geweten was dat je "beschikbaar" was. Nu kon je Linda haar bedekte toenaderingspoging allerminst kwalijk nemen. Ze was een ongehuwde moeder van tweeëndertig, had enkele jaren. Samen gewoond met de vader van haar kind, tot het tot een breuk gekomen was. Daarna was ze jarenlang alleen gebleven, tot ze een kortstondige verhouding had gehad met een gehuwde dokter van het ziekenhuis. Toen de man haar na bewezen diensten gedumpt had, was ze terug alleen geweest, nu al drie jaar lang. Technisch gesproken was ze dus vrijgezel. Een vrijgezellin die aardig gedesillusioneerd was in de mannen in het algemeen. Dat ik nooit bijzonder geïnteresseerd was geweest in Linda, had verschillende oorzaken. Om te beginnen was ik dus jarenlang een trouwe echtgenoot geweest, en hield ik me sowieso met geen enkele vrouw intensief bezig. Ten tweede had Linda, zoals gezegd, zelf nooit veel interesse voor mij laten blijken, net zo min als voor elke ander man trouwens. Ik wist niet beter dan dat ze verbitterd was en de liefde uit haar leven gebannen had. Alleen al daarom was ze me nooit bijzonder opgevallen. Want zo werkt verliefdheid nu eenmaal: ik hou van jou omdat jij van mij houdt. Of het dieper wordt, blijkt pas later, als de grote passie overgaat. Linda toonde geen belangstelling voor mij, en ik dus automatisch niet voor haar. En tenslotte was ze doodgewoon mijn type niet. Ik kon niet meteen zeggen waaraan dat lag, maar om te beginnen had ze weinig smaak om zich te kleden, en bovendien was ze ook altijd erg zedig gekleed: ze droeg uitsluitend lange, wat flodderige broeken en hoog dichtgeknoopte bloezen met lange mouwen. Objectief gezien had ze nochtans een vrij knap gezicht, hoewel ze naar mijn gevoel wat te weinig make-up gebruikte om haar natuurlijke schoonheid beter te accentueren. En haar kapsel was nogal stijlloos en vlak, haar haar hing gewoon sluik naar beneden, op een soort pagekop. Algemeen gesteld: ze was allesbehalve lelijk, eerder knap van aard zelfs, maar zag er nogal onopvallend uit doordat ze zich een beetje liet gaan. Na haar opmerking bekeek ik haar ineens met andere ogen. Nee, als we allebei jong en vrij waren geweest, zou ze niet het type zijn geweest dat ik achterna zou gelopen hebben. Maar ik was niet jong en vrij, en het avontuur lonkte alweer. Want vreemd genoeg deed ze me Karen en mijn liefdesverdriet even vergeten, en betrapte ik mezelf er tot mijn eigen verbazing op dat ik al speelde met de mogelijkheid om haar te versieren. Jammer genoeg kon ik me door die kleren van haar moeilijk voorstellen hoe ze er naakt uit zou zien. Wat wel overduidelijk te merken was door haar losse bloes, was dat ze niet op de eerste rij had gestaan toen de borsten werden uitgedeeld. Ik kon slechts een hele lichte verdikking vaststellen. Niet dat dit me zou tegenhouden. Integendeel, na het normale, stevige stel van Elise en de prammen van Karen, leek het me een leuke afwisseling. Haar woorden bleven de hele dag door in mijn hoofd spoken, en ik dacht evenveel aan haar als aan Karen. Op zichzelf al geen kwade zaak, want mijn humeur werd er een stuk beter door en ik liep er niet langer bij als een geslagen hond. En weer stond mijn voornemen vast. Ik liet er geen gras over groeien en 's anderendaags zocht ik haar zelf op, met de vraag of ze zin had in een drankje 's middags. Dat werd zo onderhand mijn vaste versiertechniek, bedacht ik, inwendig grinnikend.- "Okay." zei ze probleemloos, "Als je jij er maar niets bij voorstelt." Dat was dan meteen een koude douche. Tot de dag van vandaag vraag ik me trouwens af of ik vrouwen ooit wel zal begrijpen. Had ik haar woorden, eerder die dag, dan toch verkeerd begrepen? Wilde ze me gewoon een hart onder de riem steken, zonder bijbedoelingen? Of kon ze gewoon, klinisch nuchter vaststellen dat een knappe man geen liefdesverdriet hoeft te hebben om een vrouw, zonder daarbij speciaal aan zichzelf te denken? Hoe dan ook, ik was even de kluts kwijt. Het werd die middag dan ook een vrij moeilijke bevalling. Het gesprek wilde maar niet echt vlotten. Er was niet alleen het feit dat we nooit veel contact hadden gehad, en dus weinig gemeenschappelijke interesses hadden, ik voelde me bovendien ook een beetje gefrustreerd. Alles verliep helemaal anders dan bij Karen, en mijn oorspronkelijke bedoeling om haar meteen het hof te maken, viel in het water. Ze was vriendelijk, maar terughoudend en ik begreep er geen barst meer van.- "Doen we dit nog een keer?" Vroeg ik aan het eind van de middag.Zo makkelijk gaf ik niet op. Tenslotte kon ik nu ook niet verwachten dat het elke keer een fluitje van cent zou worden.- "Waarom niet?" Antwoordde ze, zonder enige emotie te tonen.- "Morgen?" Probeerde ik.- "Okay." zei ze luchtig. Het kon dus slechter. Het werd nu een vaste gewoonte dat we elke middag samen optrokken, en al na een paar keer vlotte het gesprek al beter en werd het zelfs een aangename conversatie. We brachten gezellige middagpauzes met elkaar door, waar ik elke ochtend begon naar uit te kijken. Karen verdween op het achterplan en bleek dus toch niet de liefde van mijn leven te zijn. Maar de rest raakte ik nergens. Linda liet me niet voelen dat er eventueel meer zou kunnen inzitten, en ik durfde het niet aan om een versieringspoging te doen. Na drie weken verving ik op een middag mijn gebruikelijke koffie door een paar glazen Scotch en daarna werd ik een stuk spraakzamer en roekelozer. Toch had ik het nog steeds moeilijk om "het" onderwerp ter sprake te brengen. Het was me opgevallen dat Linda een tikkeltje meer make-up gebruikte en dat haar pagekop wat meer model had gekregen, maar ik wist niet of dat nu speciaal voor mij bestemd was. Telkens als ik van wal wilde steken, stokten de woorden me in de keel. De frontale aanval is uiteindelijk de makkelijkste, probeerde ik mezelf wijs te maken, je bent de enige man niet die een blauwtje oploopt. Nu!- "Ik wil je nu al drie weken zeggen dat ik verliefd op je ben." Hoorde ik mezelf er eindelijk uitflappen. Oef, dat luchtte op! De bal was nu in haar kamp. Het was overigens niet eens gelogen. Ik voelde in de verste verte niet dat overweldigende gevoel dat Karen bij me veroorzaakt had, maar er was inderdaad een soort tedere verliefdheid ontstaan, uiteraard gecombineerd met het verlangen om weer een andere vrouw te neuken, want dat werd zo langzamerhand een obsessie.- "Ik had zoiets al gedacht." Zei ze neutraal. Niet verwijtend, niet verontwaardigd, maar ook niet toeschietelijk. Een vaststelling zonder meer. Ze nipte aan haar koffie, alsof ze haar woorden moest wegen.- "Ik ken mezelf." Begon ze, "Ik heb de neiging om me te veel aan iemand te hechten. Daardoor heb ik het nu al twee keer meegemaakt dat een man me pijn doet, en ik wil het niet weer meemaken. "Zo zat dat dus. Ze was dus helemaal geen koele kikker, maar beschermde zichzelf alleen maar tegen hartpijn. Eigenlijk had ik haar hetzelfde antwoord kunnen geven als zij mij in het begin had gegeven: er was meer dan één man op de wereld. Maar misschien was ze nog emotioneler dan ik, en zoals gezegd, had ik er geen flauw idee van hoe vrouwen in elkaar zitten. Ik respecteerde haar mening wel, maar ik begon langzamerhand behoorlijk gefrustreerd te raken - "Wil je er toch maar eens over nadenken? Probeerde ik.- "Mijn besluit staat vast." Zei ze, "Het zou uitzichtloos zijn: je bent getrouwd en ik heb je nog geen kwaad woord over je vrouw horen zeggen. Ik denk er trouwens niet aan om je huwelijk kapot te maken."- "Denk je nu niet wat ver vooruit?" Was de flauwe repliek die ik wist te verzinnen.- "Uiteindelijk loopt het toch verkeerd af." zei ze. Daarna viel er een wat pijnlijke stilte, en daarmee was de kous voorlopig af. Maar nu ik het onderwerp eenmaal ter sprake had gebracht, werd het heel wat makkelijker om er over door te drammen. Want zo ben ik dus wel: blijven zeur tot ik mijn zin krijg. Ik ging er vanuit dat Linda, die vrij was, mijn aanzoek niet zomaar naast zich neer zou leggen. Ze had veel tijd om na te denken en als ze me inderdaad een knappe vent vond, zou het beslist door haar hoofd blijven spoken. Ik zei het al: ik ben verliefd op jou omdat jij verliefd bent op mij.- "Nog niet van idee veranderd?" Was het eerste wat ik 's anderendaags vroeg.- "Nee, ik begin er niet aan;" zei ze glimlachend. Ik ben geen psycholoog, maar soms denk ik dat ik mijn roeping heb gemist. Die glimlach was veelbetekenend. Ze begon er dus niet aan, maar had er wel over nagedacht. En ze reageerde niet korzelig. En zodoende bleef ik haar bestoken. Haar antwoord bleef nee, maar ze zei ook niet dat ik er moest over zwijgen. Wat ik dus niet deed. Op een goede dag legde ik me tenslotte toch bij de situatie neer. Ik vond onze middaguitstapjes op zichzelf ook wel plezierig en ik troostte me met de gedachte dat ik een goede vriendin had bijgewonnen. Toen onze bestelling eraan kwam, zei ik het haar ook.- "Ik heb erover nagedacht," begon ik, "ik vind dit eigenlijk op zichzelf best leuk: Gezellig wat praten en zo. Je bent aangenaam gezelschap en ik heb besloten om het zo te houden. Dus vanaf vandaag hoef je niet bang meer te zijn dat ik er nog over doorleuter. En als je eens een keer geen zin hebt om de middag met me door te brengen, zeg je het maar." Dat was dan een diplomatische manier om te zeggen dat als ik te heet begon te lopen, ik misschien eens een andere dame zou kunnen uitnodigen. Linda bekeek me een beetje bevreemd en verrast. Daarna was ze duidelijk niet volledig meer met haar gedachten bij het gesprek. Terwijl ik opgewekt verder babbelde, knikte ze af en toe afwezig. Dat duurde zo'n tien minuten. Dan slaakte ze ineens een diepe zucht, en keek me aan met een uitdrukking die ik niet direct kon thuisbrengen, een soort mengeling van twijfel en melancholie. Ik wilde net vragen waaraan ze dacht, toen ze in eens, totaal onverwacht en tot mijn grote verbazing, haar hand op mijn knie legde.En weer sloeg de verliefdheid in volle hevigheid toe. Weg, laatste gedachten aan Karen, hallo Linda. Was dit nu de beruchte midlife crisis? Zou mij een zorg zijn. Het enige wat me op dat moment interesseerde, was die warme hand die door mijn broek heen brandde, en die verliefde, vochtige ogen die me aankeken. Ik wilde de betovering niet meteen verbreken en legde zachtjes mijn hand op de hare, waarna zij op haar beurt weer mijn hand vastpakte en er stevig in kneep. Kortom: het liefdes spel van een stelletje pubers. Niet die passionele bedoening zoals met Karen, maar daarom niet slechter. Anders, gewoon. Ging het er een ietsje rustiger aan toe, dan had het toch zijn eigen charme. Ik was ervan overtuigd dat Linda de dingen niet wilde overhaasten. Tenslotte was ik pas de derde man in haar leven. Maar of ze het nu besefte of niet: door op die manier te werk te gaan, kreeg ze me wel zo geil als een kudde wilde hengsten. Met mijn ongeduld groeide ook mijn geilheid met de dag. Door helemaal volgens het boekje te werk te gaan en alle stadia geduldig af te handelen, deed ze mijn verlangen naar haar ongekende proporties aannemen. Er gingen nog eens drie weken overheen voor ze me eindelijk voorstelde om samen vrijaf te nemen en naar haar flat te gaan. Mijn hart sprong op van vreugde. Eindelijk was ik zover met haar! Over de ontvangst had ik niet te klagen. Ze was er tijdens onze lange "vrijage" achtergekomen dat ik dolgraag zuurkool at, een voorkeur die mijn vrouw niet met mij deelde, waardoor ik die schotel haast nooit te eten kreeg. Linda had dit in stilte onthouden, had de hele dag vrijaf genomen, en toen ik 's middags bij haar aankwam, stond de tafel feestelijk gedekt met wijn en een uitgebreide zuurkoolschotel met alles erop en eraan. Het werd dus eerst smikkelen en smullen geblazen, voor we aan het betere werk toekwamen. Of de liefde van de man inderdaad door de maag gaat, weet ik niet, maar ik apprecieerde in elk geval het gebaar en voelde me kiplekker. Linda week trouwens niet af van haar gewoonte om alles netjes op zijn tijd en zonder overhaasting te doen. Nou ja, de namiddag was nog lang. Na het eten gingen we als een verliefd stel op de canapé zitten met nog een glaasje wijn en een sigaretje toe. Het resultaat was alvast dat ik me kompleet ontspannen voelde. Toen ik me dan ook naar haar vooroverboog en mijn lippen delicaat op de hare drukte, volgde mijn erectie onmiddellijk. Ik voelde mijn knaap pijlsnel groeien, tot hij loodrecht stond en lekker tegen zijn omhulsel aandrukte. Het werd een recordkus, waarop ik mij volledig concentreerde, ontspannen ademend via mijn buik, waardoor mijn lul ongekende proporties aannam. Na de stijfheid volgde het voorvocht, die mijn eikel een warm, glibberig gevoel bezorgde. Onze tongen gleden langzaam en subtiel over mekaar, zonder haast, genietend zonder wild tekeer te gaan. Hoewel misschien minder passioneel dan met Karen, bood dit het voordeel dat ik niet tilt sloeg en lekker langzaam maar zeker naar een hoogtepunt gevoerd werd, waarbij mijn lul ontstellend hard werd. Een toestand waarin hij niet zo dadelijk klaarkomt en het genot verlengd wordt tot hij het uiteindelijk niet meer houdt en in volle hevigheid schiet. Pas na ettelijke minuten begon ik wat meer initiatief aan de dag te leggen met mijn handen. Ik volgde Linda en wilde haar niet bruuskeren, om zelf het deksel niet op de neus te krijgen. Ze was nu eenmaal een trage starter en het had geen zin om daar tegenin te gaan.Totnogtoe hadden we mekaar zachtjes vastgenomen en voorzichtig gestreeld in de hals, op deschouders en op de rug. Maar mijn heetheid steeg zo langzamerhand tot reusachtige proporties. En dus gingen mijn handen op reis, eerst nog boven op haar kleren. Tegenstand kwam er uiteraard niet: Linda wist tenslotte ook wel waarvoor we hier waren. Gelukkig reageerde ze ook niet verkrampt. Ze leek al even ontspannen als ik en reageerde onmiddellijk op dezelfde manier op mijn aanrakingen. Blijkbaar wilde ze het klassieke rollenpatroon niet doorbreken en liet ze het initiatief aan de man. Maar daarna gaf ze zich ook ten volle, zonder schroom of preutsheid, met volledige overgave. Het was alsof ze wachtte op mijn signaal, om me dan te volgen. Toen ik dat eenmaal doorhad, ging ik dan ook wat sneller te werk, zonder daarom driest en wild te worden. Elke benadering heeft zijn charme, en op deze manier kon ik me kompleet concentreren en genieten van ons liefdesspel. Mijn handen vertoefden dan ook niet lang op haar kleren, maar zochten zich al snel een weg naar haar naaktheid. Nog steeds ongehaast knoopte ik een voor een de knoopjes van haar bloes los tot helemaal onderaan, mezelf op mijn honger latend en lekker makend. Dan, onophoudelijk verder zoenend, gleden mijn twee handen tegelijk onder haar bloes en liet ik ze in geen tijd van haar schouders glijden. Dan pas liet ik mezelf toe om haar rechtstreeks aan te raken. Een diepe zucht ontsnapte ons gelijktijdig, toen ik mijn handen op haar naakte huid legde. Ze voelde warm aan, koortsig bijna, zodat ik me geen zorgen hoefde te maken over haar staat van opwinding. Blijkbaar genoot ze evenveel als ik, wat ze ook meteen demonstreerde door op haar beurt mijn hemd los te knopen en van mijn schouders te laten glijden. We begonnen mekaar nu te strelen, een zachte massage die mijn verlangen naar haar nog deed toenemen. Meteen kwam ik tot de ontdekking dat Linda een "valse slanke" was. Ze had niet alleen een bijzonder stevige huid, die voor die van Elise niet hoefde onder te doen, mnaar bovendien was ze niet zo slank als ze er gekleed uitzag. Haar ovale gezicht wekte die indruk, maar, klein als ze was, bleek ze eerder geblokt, bijna gespierd. Haar schouders waren erg breed voor een vrouw en ik voelde haar harde biceps toen ik haar bovenarmen streelde.

Einde