| Marge - 7354 keer gelezen |
|
Eric liep op zijn gemak over het overwoekerde tuinpad heen en keek
grinnikend naar een tiental lege flesjes bier die achteloos in het gras
rondgeslingerd lagen. Een goedkoop merk dat al naar uilenpis smaakte
voordat het in de schappen van de supermarkt stond.
Hij verheugde zich op het autoritje met Morgan. Hij had zich er zelfs
speciaal voor gekleedt, voor het geval dat ze na het invallen van de
schemer ergens een knus en afgezonderd plekje zouden vinden, zoals de
vorige keer. Hij hoopte het, rekende er eigenlijk op.
Eric keek op zijn horloge; precies de afgesproken tijd. De gehavende
hordeur piepte hinderlijk bij het opengaan. `Morgan, ik ben er.,' riep
hij voorzichtig door het chaotische keukentje de donkere gang in. Geen
reactie. Hij riep nog een keer. Ditmaal wat luider.
`Ik ben hier,' antwoordde een luide, schelle stem plotseling.
Een nerveuze tinteling schoot spontaan door zijn buik. Het was haar
moeder - Marge. Niet de stem die hij eigenlijk had willen horen. Over de
rommelige gang heen bereikte hij de volledig geblindeerde woonkamer. Het
leek er nog muffer te ruiken dan de laatste keer. Ondanks de duisternis
was het duidelijk dat ze ook nog geen tijd had gevonden om te stoffen.
`Jij bent mooi op tijd,' grijnsde Marge terwijl ze de trap afliep en
intussen met een handdoek stevig door haar drijfnatte haar woelde. Haar
blote voeten deden de houten treden onheilspellend kraken. `Maar helaas,
je bent haar n‚t misgelopen.'
`Misgelopen?' reageerde Eric stomverbaasd. `Maar we hadden
afgesproken...' Hij keek weer op zijn horloge en kon ondertussen met de
grootste moeite zijn verbazing over het gerafelde, oogverblindende
mintgroene kamerjasje verbergen. Hoe had ze dat met h r leeftijd en
h r omvang, maar vooral met haar onvoorstelbare omvang in hemelsnaam
kunnen aantrekken, dacht hij verbijsterd. Ongetwijfeld zou ze een lp ook
met het kadopapier van een cd proberen in te pakken. Hij voelde het
bloed naar zijn kruis pompen.
`Morgan moest onverwacht even weg, ze vroeg of ik je wilde opvangen. En
ik mocht je onder geen voorwaarde laten gaan. Dat heb ik mijn dochter
dus ook beloofd,' grinnikte ze provocerend, waarna ze naar het zitbankje
wees.
Teleurgesteld zakte hij er op neer en zag hoe ze de kamer uitliep.
Evenlater kwam ze weer terug en plofte naast hem op het bankje. Het
kraakte vervaarlijk maar weerstond wonderbaarlijk genoeg het enorme
gewicht waaraan het plots werd blootgesteld.
`Geinige broek heb je aan.' Marge draaide zich naar hem, voelde een
moment aan de kleurige stof van de bermuda en gleed toen met de grote en
vlezige hand naar een dij. Ze kneep er een paar keer krachtig in. Eric
onderdrukte een pijnlijke kerm. `Je eet toch wel genoeg - je hebt zulke
dunne beentjes?'
`Ik ben altijd al tenger geweest,' antwoordde hij terwijl zijn ogen haar
zware dijen vonden die nauwelijks door het belachelijke korte kamerjasje
werden bedekt. Hij hoefde haar niet te vragen of zij te veel at - ze zou
ongetwijfeld antwoorden dat ze altijd al dik was geweest.
`Ik hou wel van tengere jongens,' merkte Marge op en begon de handdoek
weer stevig door haar haar heen te halen. Intussen bekeek ze hem alsof
hij een schattig zwervershondje was en ze er over dacht om hem uit het
asiel mee naar huis te nemen.
Eric gluurde heimelijk en verbluft naar de twee reusachtige en driftig
schuddende bollingen in het kamerjasje, alsof twee kinderhoofdjes
wanhopig trachtten eruit te ontsnappen, en voelde hoe nog meer bloed
naar zijn kruis werd getransporteerd. Hij hield van rondborstige vrouwen
- van vette wijven met reusachtige hangtieten. Zijn blikken zogen zich
vast in het versleten satijn dat de bovenmaatse tepels nauwgezet
omlijnde. Hij hield ook van grote tepels - van dikke, keiharde
zuigspenen.
Met een achteloze worp smeet ze de handdoek de kamer in, duwde het
vlassige, donkerblonde haar hier en daar wat omlaag en glimlachte
ondertussen vrijpostig naar hem.
`Ze komt toch z˘ wel weer terug?'
Ze knikte flauwtjes. `Vind je het niet gezellig met mij?'
`Ja, eh. natuurlijk wel...'
`Morgan mag dan wel een perfect slank figuurtje hebben maar volgens mij
geil jij eigenlijk stiekem op dikke wijven als ik, vooral als ze ook nog
zulke enorme vette hangtieten hebben, zoals ik.'
Onmiddelijk vielen zijn blikken weer op de twee ongehoord grote
bollingen en de lange, pinkdikke uitsteeksels die uitzonderlijk laag
door de dunne stof heen priemden.
`Daar zou je wel even lekker aan willen zuigen, he?' vroeg ze met een
stem die voor verleidelijk moest doorgaan. `Ik heb je de vorige keren
wel naar mijn knoppen zien gluren. Je hebt je daarna zeker thuis boven
de wastafel staan afrukken?'
Hij keek haar onthutst aan, zijn lippen bewogen maar er klonk geen
geluid tussen vandaan. `Gluren. - ik?' riep Eric evenlater
verontwaardigd. `Ik... ik heb nergens naar gekeken. Echt niet...'
`Ja, natuurlijk niet - en ik heb een dikke lul tussen mijn benen,'
bulderde ze uitbundig. Met een ruk trok ze plotseling het jasje los.
Eric staarde stomverbaasd naar de twee bleke, kolossale vleesbergen die
ze ieder in een hand uitnodigend omhoog duwde. Ze moest sterke armen
hebben. Zijn uitpuilende ogen gleden over de enorme, uitgezakte buik
omlaag tussen de geopende dijen. Meteen schoven ze nog verder van
elkaar. Ze had geen lul maar wat er zat was zonder meer dik, en
bovendien geschoren. Hoewel het duidelijk al enkele dagen geen
scheermesje meer had gezien.
`Geil, h‚. zo'n dik wijf van vijftig met uiers als een koe die nodig
gemolken moet worden?'
Hij keek haar even verrast aan. Hij had gedacht dat ze rond de zestig
was.
`Pak die uiers maar vast.'
Eric hield zijn beide armen schichtig tegen zijn lichaam gedrukt.
Grijnzend pakte ze zijn handen vast en trok ze naarzich toe. Hoewel hij
weerstand probeerde te bieden trok ze ze probleemloos boven op een
borst. `Dikke dingen, he?'
Tevergeefs probeerde Eric zijn handen weg te trekken. Intussen voelde
hij de verbazingwekkende omvang van de blubberende, klamme borst die hij
zelfs met beide handen nog niet kon omvatten. De erectie in zijn bermuda
leek nog harder te worden. Pijnlijk hard.
`Die zou je weleens willen melken, h‚? Zuig er maar eens stevig aan,'
hijgde ze, terwijl ze dichter naar hem toe schoof. `Daar zijn die spenen
voor.'
Hij rook diezelfde goedkope, penetrante zeeplucht van de vorige keer
weer. `Ik denk... dat ik beter maar... maar kan weggaan.'
`Helemaal niet. Jij blijft lekker hier, ventje.' Met een simpele
beweging trok ze hem weer achterover in de bank, zwaaide een zwaar,
massief been over zijn dijen heen en duwde opdringerig een tepel tegen
zijn mond op. `Doe verdomme niet zo verlegen. Morgan komt nog niet thuis
en als jij haar niks vertelt, hoort ze van mij ook niets.'
`In hemelsnaam - u bent haar moeder!' riep Eric ontdaan.
`Nou en? Kan ik daarom soms niet geil zijn en naar een lekkere stevige
naaibeurt verlangen? Denk je soms dat die ongelooflijke heipaal van jouw
me niks doet omdat ik toevallig haar moeder ben?'
`Ongelooflijke. - hoe bedoelt u?' vroeg Eric geschokt, hopende dat hij
het inderdaad verkeerd begrepen had.
`De eerste keer dat je hier was, boven in Morgan's oude kamer. Jullie
lagen te naaien als wilde beesten... Ik kreeg er zo'n vreselijk natte
kut van,' grinnikte Marge, waarna ze zijn hand omlaag duwde. `Net als
nu.'
Eric schrok van de hitte, van de vochtigheid, alsof hij zijn hand tegen
een drassige spons opduwde die zojuist een halve emmer had leeg
geslobberd. Geleidelijk stribbelde hij minder tegen, totdat hij haar op
geheel eigen kracht betastte. Marge haalde gejaagd adem, haar imposante
boezem deinde snel en onrustig op en neer. Ze hijgde zangerig toen hij
met twee vingers in haar gleed.
`Er passen ook makkelijk vier vingers in, hoor...'
Het volgende ogenblik ontdekte hij dat ze de waarheid had gesproken.
Vochtig zuigende geluidjes stegen op, terwijl zijn arm met gestadige
halen op en neer bewoog. Ze trok een been de lucht in en pufte
luidruchtig in zijn gezicht. Haar ogen glansden hongerig.
Plotseling voelde hij haar hand tussen zijn benen - het volgde de
zwelling nauwlettend met pulserende knijpbewegingen. Eric hijgde
opgewonden en duwde zijn knieen wat van elkaar. Ineens voelde hij de
knoop van de bermuda openspringen. De rits gleed omlaag en een lompe
hand werkte zich ongedurig naarbinnen.
`Tering... wat een ongelooflijk grote lul heb je toch,' steunde Marge
nadat ze het met scrotum en al naarbuiten had geworsteld.
Hij staarde er met een blik naar alsof hij het zelf ook voor het eerst
zag. Marge keek enkele tellen likkebarend naar de indrukwekkende paal
van kloppend vlees en pompend bloed, alvorens ze het wild in de lucht
rondslingerde alsof ze de reusachtige wieken van een helicopter wilde
imiteren. Met een snelle beweging stroopte ze de voorhuid omlaag en
maakte daarbij een diepe zucht bij hem los. Een flink klodder speeksel
kwam op de forse eikel neer waarna het met stevige bewegingen werd
uitgewreven. Ze zag zijn onderlichaam nerveus op de bank heen en weer
schuiven en grijnsde tevreden. Vlug spuugde ze er nog wat op en smeerde
het met ijverig trekkende bewegingen omlaag over de vlezige, dik
geadderde stam uit.
`Morgan... ze kan toch elk... elk moment terugkomen?' hijgde Eric met
een gespannen blik.
Ze schudde haar hoofd onverschillig en zette zonder waarschuwing haar
vlezige lippen rondom de glanzende top en begon te zuigen. Hij kreunde
en wipte genietend zijn kont kort van de zitting op. Het volgende
ogenblik floepte het er echter alweer uit de gulzige mond.
`Kut...' Met een gepikeerde beweging rukte ze plotseling haar hele gebit
uit de mond en smeet het onge‹nteresseerd tussen de rommel op het
salontafeltje.
Terwijl Eric nog verbijstert naar het kunstgebit staarde zoog ze zijn
lid alweer op. Steunend en slurpend verschalkte de tandeloze mond het
telkens voor een uitzonderlijk groot gedeelte. De dikke, glanzende
lippen omsloten hem strak als een liefkozende hand. De oneindig lijkende
mond voelde zijdezacht aan, alsof hij in een grote, bloedhete
gelatinepudding op en neer bewoog. Intussen kneedde ze zijn scrotum
hardhandig, liet ze zijn testikels driftig tussen haar dikke vingers
heen en weer kaatsen en springen.
Even abrupt als ze begonnen was, liet Marge hem een minuut later weer
los. Met een wilde grijns ontdeed ze zich van het kamerjasje en ging
achterover liggen. Een voet zwaaide omhoog en kwam boven op de
rugleuning terecht, de andere zette ze plat in de versleten
corduroy-zitting neer.
Hij staarde gehypnotiseerd naar de vagina. Het was enorm, vlezig en
droop zowat van vochtigheid. De korte stoppeltjes reikten totaan de
blubberige onderbuik. De schaamlippen waren ongewoon groot en dik,
hingen als twee slappe klapdeuren naarbuiten - als een soort levende
trechter die uitkwam op een allesverslindend gat. Het deed hem denken
aan een enorme gapende schotwond die hij ooit eens in een film had
gezien.
`Waarom steek je je tong niet in me,' vroeg ze plotseling, op een toon
alsof ze hem uitnodigde om te blijven eten.
Hij deed het en was verrast hoever hij het in haar kreeg. Ze begon haar
vormloze onderlichaam kreunend op en neer te bewegen. De stekelige
haartjes gleden als grof schuurpapier langs zijn gezicht. Het
interesseerde hem niet.
|
|
|
|
|
|
|
|
|