Afdeling chirurgie, kamer 6 – mijn tijdelijke verblijfplaats. Wat er precies is gebeurd? Ik heb zelf geen idee; ik weet alleen nog dat ik op weg was naar huis. Maar volgens politie en getuigen kreeg ik op de A15 een klapband en ben ik daarna over de kop geslagen. En nu lig ik in het ziekenhuis. De totale schade: auto total-loss, m’n kop in het verband, overal kneuzingen en een open beenwond. En die wond is natuurlijk gaan ontsteken, dus ik lig hier nog wel even. Maar ik mag niet klagen: volgens de artsen heb ik een engeltje op mijn schouder gehad. Ik heb eigenlijk liever een engel in m’n bed, maar ik begrijp wat ze bedoelen: ik mag blij zijn dat ik het kan navertellen.

De eerste dagen na het ongeluk was ik vreselijk onrustig. Ik kon niks, terwijl ik voor m’n gevoel van alles moest doen. Ik kon mijn klanten toch niet laten barsten? Maar nadat een bevriende collega-ondernemer de belangrijkste zaken had overgenomen, werd ik rustiger. En nu, na een dag of vijf, vind ik het eigenlijk wel relaxed. Ik hoef even helemaal niks! Ik heb al vier boeken gelezen, en goede gesprekken gevoerd met mijn kamergenoot Hans. Tot vanmorgen dan, want Hans mocht naar huis. Daardoor lig ik nu alleen op deze kamer, wat ook niet erg is. Dankzij mijn boeken en mijn laptop kan ik mezelf prima vermaken, en ook krijg ik dagelijks bezoek van mijn gezin, overige familie en vrienden. Alles bij elkaar is het hier prima uit te houden.

Natuurlijk zal ik wel blij zijn als ik weer naar huis mag, want bepaalde dingen mis je in zo’n ziekenhuis. Sterke drank bijvoorbeeld. (zou iemand een goeie fles wodka naar binnen willen smokkelen?) En natuurlijk mis ik de seks, en niet zo’n beetje ook. De eerste paar dagen had ik te veel pijn om aan seks te denken, maar inmiddels ben ik minstens zo geil als anders. De zaadproductie gaat immers altijd door, ook als je kloten zich in het ziekenhuis bevinden. En eerlijk is eerlijk: sommige verpleegsters en (vrouwelijke) artsen laten mijn testosteronspiegel behoorlijk stijgen. Wat ook niet helpt – of juist wel… – is dat ik sinds een paar dagen probeer om weer eens een erotisch verhaal te schrijven. Ik heb nu immers tijd genoeg. Helaas heb ik tot nu toe weinig inspiratie, en ik weet wel hoe dat komt: ik schrijf bij voorkeur naakt. En dat is hier een beetje lastig. Ik kom dan ook niet verder dan wat probeersels, maar omdat ik daarbij wel voortdurend aan geile seks denk, ben ik hard toe aan een goeie neukpartij. Ik weet het: het zit er voorlopig niet in. Het zal nog wel een paar weken duren voordat ik weer naast – of op – mijn vrouw lig. Maar het valt niet mee om me daarbij neer te leggen.

Het is inmiddels al na middernacht, maar ik ben toch nog wakker. Ik ben simpelweg te geil om te kunnen slapen. Ik sta nu al ruim een week droog, en daar heb ik behoorlijk veel last van. Even overweeg ik om mezelf zo snel mogelijk klaar te rukken, maar ik beheers mezelf: ik ga deze geile bui benutten om toch nog wat te schrijven. Want ook al ben ik nu niet naakt – ik lig in een boxershort en een T-shirt – ik ben geil genoeg om in elk geval een poging te wagen. En ik lig nu toch alleen op deze kamer, dus niemand heeft er last van als er nog licht brandt. Ik weet niet direct een geschikt onderwerp, maar als ik eerst een paar geile scènes opschrijf, ontstaat er misschien vanzelf een verhaallijn. En zo niet, dan stop ik er gewoon weer mee – dan zet ik alsnog mijn rechterhand aan het werk. Ik hijs mezelf overeind, klap mijn laptop open, en begin te tikken.

Het lukt zowaar nog vrij aardig, dankzij die leuke verpleegkundige die vanavond mijn infuus kwam controleren. Heerlijke spontane meid, met een ondeugende oogopslag. En een lekker lijf, voor zover ik dat kon zien. Welke gek heeft trouwens verzonnen dat zo’n wit uniform tegenwoordig uit een lange broek en een seksloos jasje bestaat, in plaats van de sexy jurkjes die ze vroeger hadden? Maar goed, ze wond me toch behoorlijk op, en nu fantaseer ik over heerlijke seks met haar. Ik schrijf een geile alinea over hoe ik haar verwen met mijn tong, totdat ze spuitend klaarkomt. Ik schrijf hete zinnen over hoe ik haar laat kronkelen van genot, en haar opnieuw naar een eindeloos hoogtepunt breng, deze keer met mijn staalharde lul. En tot slot beschrijf ik hoe ikzelf heerlijk klaarkom, waarna we knuffelend en tongzoenend afscheid nemen. Maar dat is alleen nog maar het éinde van mijn verhaal – ik heb nog helemaal geen begin. Speelt mijn verhaal zich in het ziekenhuis af? Of laat ik haar helemaal geen verpleegkundige zijn, en kom ik haar ‘toevallig’ ergens tegen? Daar ga ik nu eens rustig over nadenken.



“U bent nog laat aan het werk, kunt u niet slapen?” Ik ben zó ingespannen bezig, dat ik enorm schrik van het onverwachte stemgeluid. Ik kijk op, en ontspan: tegenover me staat een verpleegster. Ik heb haar nog niet eerder gezien, maar ze bevalt me meteen uitstekend. Ongeveer van mijn leeftijd (achterin de dertig), halflang blond haar. En wat ik het belangrijkste vind bij een vrouw: ze heeft een vrolijk gezicht, met lachende ogen. Met een snelle blik bekijk ik haar postuur; zelfs met dit seksloze uniform kan ik zien dat ze een stel heerlijke volle borsten heeft. Slank is ze niet, maar dat hoeft van mij ook absoluut niet: niks mis met een (klein) maatje meer. Ik glimlach terug: “Zeg maar ‘jij’; ik ben Jack. En ik kan inderdaad niet slapen, dus daarom schrijf ik nog wat.” Ze toont zich verrast: “Leuk! Wat schrijf je?”

Ik aarzel. Ze ziet er niet heel bleu uit, maar toch is er een kans dat ik haar in verlegenheid breng als ik pats-boem de waarheid vertel. Daarom lach ik, en geef ik een ontwijkend antwoord, dat toch heel veelzeggend is: “Wil je dat echt weten?” Meteen verandert haar oogopslag – ze heeft me begrepen. Ze kijkt me broeierig aan, en om haar mond verschijnt een geil lachje: “Oeh, schrijf je zo spannend dan?” “Ik weet niet of jij mijn verhalen spannend vindt,” grijns ik. “Maar laat ik het zo zeggen: mijn kinderen mogen ze niet lezen.” Ze lacht: “Je maakt me nieuwsgierig. Ik wil wel eens een verhaaltje van je lezen.” Die voorzet kop ik natuurlijk meteen in: “Prima! Als jij jouw mailadres geeft, mail ik straks meteen een verhaal. Als jij dan morgenochtend klaar bent met je nachtdienst, heb je een lekker verhaaltje voor het slapengaan.” Heel even aarzelt ze, maar dan pakt ze haar notitieblokje. Ze schrijft haar mailadres op het bovenste blaadje en scheurt het daarna af. “Alsjeblieft meneer de schrijver, ik ben benieuwd.” En met een ondeugende knipoog loopt ze weg: “Welterusten Jack.”

Haar mailadres vertelt me dat ze Eline heet. We hebben elkaar hooguit drie minuten gesproken, maar dit is wat ze met ‘chemie’ bedoelen. Er hing meteen een broeierige spanning tussen ons, en niet zo’n beetje ook. Ik vind haar ongelooflijk spannend, zonder dat ik kan benoemen waarom, maar dat hoeft ook niet. Overigens heb ik niet de illusie dat er hier in dit ziekenhuis ook maar iets spannends zal gebeuren: dan riskeert ze haar baan. Maar ik mag er natuurlijk wel over fantaseren, toch? Hé, wacht eens: ik was al begonnen met een geil verhaal over haar collega van de avondploeg. Laat ik dat verhaaltje eens een beetje aanpassen…

Ik pak mijn laptop er weer bij, en binnen tien minuten heeft Eline de rol van haar collega overgenomen: opeens is zíj de verpleegster met wie ik stomende seks heb. Nu is het begin van het verhaal opeens niet moeilijk meer: ik beschrijf onze ontmoeting van zojuist, en verwerk ook in ‘ons’ verhaal dat ik haar een geil verhaaltje mail. En het verhaal eindigt de daaropvolgende nacht, met onze stomende seks, ín het ziekenhuis. Ik ben benieuwd wat ze hiervan vindt… Ik mail haar het eindresultaat, met daarbij het volgende berichtje: “Hey leuke nachtzuster… Alsjeblieft: een lekker verhaaltje voor het slapengaan. Slaap lekker, en droom stout. Kus, Jack.”



De volgende morgen word ik gewekt door de verpleegkundige van de dagploeg; ‘mijn’ nachtzuster is dus al naar huis. Ik heb héérlijk geslapen, en nu denk ik aan die leuke en lekkere Eline. Zou ze ‘ons’ verhaal al gelezen hebben? Ik check mijn mail, maar helaas: nog geen reactie. Misschien slaapt ze al. Ik merk dat ik behoorlijk nerveus ben, en dat terwijl ik heus wel vaker een geil verhaal voor (en over) een leuke vrouw heb geschreven. Maar deze keer is het toch anders. Misschien omdat ik haar al heb gezien, en de geile spanning duidelijk voelbaar was. Ik geef het eerlijk toe: als deze meid me zou verleiden, zou ik zeker voor de bijl gaan, ook al ben ik getrouwd. Ze hééft iets. Het lijkt me fantastisch om haar te verwennen, en door haar verwend te worden. En ja, ik weet dat het niet kán, en al helemaal niet hier in het ziekenhuis. Maar mijn geilheid jaagt m’n fantasie op hol, en daar geef ik graag aan toe. En ik heb hier alle tijd om lekker weg te dromen. Maar nu ga ik proberen een boek te lezen. Even m’n hormonenspiegel een beetje stabiliseren.

Het is een echte ‘ziekenhuisdag’: zitten (‘hangen’ is een beter woord), lezen, artsenbezoek, controles, eten, slapen, bezoekuur – business as usual. Tussendoor check ik regelmatig mijn mail, maar geen enkel levensteken van Eline. Logisch ook: die ligt nu natuurlijk te slapen. In de namiddag is het éindelijk raak: ze mailt! “Hi Jack, dankjewel voor je heerlijke verhaal! ik ben er vanmorgen zo lekker op klaargekomen, en net ook weer ;-). Tot vannacht. Geile kus, Eline.” Tot vannacht… Ja, natuurlijk blijf ik wakker. Ik heb er zin in om haar weer te zien, en misschien kan ik nog een beetje met haar flirten. Meer zit er helaas niet in, en dat moet ik ook niet willen. Ik ben immers getrouwd, zo houd ik mezelf steeds voor. Maar ik heb haar mailadres, dus wie weet kan ik een heel geil mailcontact met haar opbouwen.

Aan het begin van de avond heb ik nog wat bezoek gehad, en daarna heb ik nog een paar uur geslapen. En nu is het net na middernacht, de nachtploeg is waarschijnlijk al begonnen. Ik zit weer achter mijn laptop, maar deze keer heb ik de grote lamp uitgedaan. Boven mijn bed brandt alleen een klein nachtlampje, wat voor een intieme sfeer zorgt. Wie weet helpt dat; misschien kan ik Eline wel verleiden tot een heerlijke zoen, als bedankje voor het verhaal. Ik weet het: het mag niet, maar ik ben te geil. Ik kijk op mijn horloge – half één. Ik ben benieuwd wanneer ze komt. Maar natuurlijk heeft haar werk voorrang; ik moet gewoon wat geduld hebben.

Ik word wakker van een zachte zoen op mijn lippen. “He Jack,” fluistert een zachte stem. “Ik wil je nog even bedanken voor het heerlijke verhaal.” Versuft open ik mijn ogen, en kijk recht in de lachende ogen van Eline. Kut, ik ben blijkbaar in slaap gevallen. Maar dit is wel heerlijk wakker worden! Ik lach terug: “Je wilt mij bedanken? Nou, dit is een mooi begin!” Ze schiet in de lach, lijkt even te aarzelen, maar dan steekt ze resoluut haar linkerhand onder de deken. Even sluit ik mijn ogen als ze haar hand op mijn kruis legt, maar meteen daarna kijk ik haar met grote ogen aan: “Durf je dat?” Om haar mond verschijnt een geile glimlach: “Ik heb dit veel vaker gedaan, Jack…” Ik staar haar aan: “Ook hier in het ziekenhuis?” Die vraag ontwijkt ze handig: “Overal gebeurt wel eens wat, Jack. En maak je geen zorgen: ik zet m’n baan niet zomaar op het spel. Volgens mij ben jij keurig getrouwd, dus jij zult me zeker niet verraden. En de collega’s met wie ik vannacht werk, hebben allemaal wel zo hun geheimen… En trouwens, jouw bed is vanaf de gang niet te zien.” Dat laatste klopt: ik lig ‘om de hoek’. Maar dan nog; er wordt in dit ziekenhuis blijkbaar veel meer gerotzooid dan ik ooit had durven dromen. Ik kan het bijna niet geloven, maar besluit verder geen vragen te stellen.

Haar hand ligt nog altijd op mijn kruis, en als ik niets meer zeg, begint ze mijn lul en ballen te kneden. Ik kreun zachtjes, en dat is voor Eline het sein om haar hand in mijn boxer te laten glijden. Ze omvat mijn stijve paal en begint me rustig af te trekken, me intussen geil aankijkend. Ik strek mijn vrije rechterarm uit – mijn linkerarm kan ik nu niet gebruiken vanwege het infuus – en trek haar naar me toe. Ze buigt zich voorover, en terwijl ze me blijft aftrekken, vinden onze monden elkaar voor een geile en sensuele zoen. Eerst kussen we rustig, maar als onze tongen elkaar vinden, wordt onze kus steeds heter. Ze bijt zachtjes op mijn lip, en ik reageer door mijn hand op haar ronde billen te leggen. Ze trekt me nog altijd in een heerlijk ritme af, en ik voel mijn hoogtepunt naderen. Intussen blijven we heftig tongen en met mijn rechterhand kneed ik haar heerlijke billen… en dan worden we opeens ruw gestoord. Haar pieper gaat af: de plicht roept. En meteen is Eline weer de plichtsgetrouwe verpleegkundige. Ze geeft me nog snel een geile knipoog, en loopt dan weg. Ik blijf achter, natuurlijk een beetje teleurgesteld, maar dit was al veel meer dan ik ooit had verwacht.



Als ik opnieuw wakker word – ik was blijkbaar wéér in slaap gevallen – weet ik meteen wat er gebeurt. Het gevoel rond mijn eikel is té hemels en té bekend: ik word gepijpt, en wel door een vrouw die dit overduidelijk veel vaker heeft gedaan. Het is nu helemaal donker in mijn kamer, dus ik zie alleen een schim op de rand van mijn bed. Maar dit kan natuurlijk maar één vrouw zijn. Ik kreun zachtjes, als teken dat ik wakker ben, en Eline reageert door me nog vuriger te pijpen. Ze laat mijn paal steeds zo diep mogelijk in haar mondje verdwijnen, terwijl ze met haar handen mijn ballen verwent. Dit ga ik nooit lang volhouden. Ik vloek inwendig, omdat ik zelf zo weinig kan doen. Het liefst zou ik haar nu alle hoeken van de kamer laten zien, maar mijn wonden en het infuus dwingen me om op mijn rug te blijven liggen. Ik kreun: “Ik wil je zo graag!” Ze stopt met pijpen, en hijgt: “Ik wil jou ook!” En voordat ik in de gaten heb wat er gebeurt, staat ze op, schopt ze haar schoenen uit, en trekt ze in één keer haar uniformbroek omlaag. Ik weet niet wat me overkomt: “Wat doe jíj nou?” “Ik heb de deur op slot gedaan,” hijgt ze. “En een vluggertje kan altijd!”

Ze klimt voorzichtig op mijn bed, maar anders dan ik had verwacht. Want ze plant haar knieën naast mijn hoofd, en terwijl ze zich weer op mijn pik stort, zakt haar hete kutje over mijn gezicht. Ik ruik de geur van haar geil, en zelfs in het donker glinsteren haar lipjes van het vocht. Ik steek mijn tong uit, en zodra ik haar kutje aanraak en haar hete vocht proef, is het alsof ze een elektrische schok krijgt. Al hijgend pijpt ze me alsof haar leven ervan afhangt, en ik reageer door haar vurig te beffen. Ik druk mijn mond op haar hete kut en mijn tong flitst beurtelings door haar spleetje en over haar clitje. Dit gaat ze nooit lang volhouden, en zelf voel ik mijn hoogtepunt ook naderen. Ze merkt het, want ze stopt, en klimt voorzichtig van me af – ik ben immers nog steeds ‘patiënt’. Dan klimt ze weer op mijn bed, en een paar seconden later zakt ze in één keer over mijn staalharde lul.

Ik voel me diep in haar doordringen, en meteen begint ze me wild te berijden. Dit wordt zéker een vluggertje: mijn ballen staan op springen. Ik steek mijn rechterhand uit om haar borsten te voelen, maar die zitten nog keurig verstopt onder haar T-shirt en uniformjas. Daarom pak ik met mijn ene hand haar linkerbil vast, waarin ik zachtjes knijp terwijl ze me blijft berijden. De kamer is vol van ons gehijg en gekreun, en ik prijs de dag dat mijn kamergenoot naar huis mocht: anders had dit nooit gekund. Ik luister naar de soppende geluiden van mijn pompende lul in haar kutje, en van mijn ballen die tegen haar ronde billen kletsen. Opeens voel ik haar verkrampen, en ze komt heftig klaar. En door de melkende bewegingen van haar kutje om mijn paal, houd ik het zelf ook niet meer. Ik duw mijn onderlichaam met kracht omhoog, en spuit mijn zaad in dikke stralen diep in haar hete kut. Ze zit even bij te komen, maar dan klimt ze van me af. Snel kleedt ze zich weer aan – de plicht roept. Maar voordat mijn nachtzuster vertrekt, krijg ik nog een hete tongzoen van haar. “Dag schatje,” fluistert ze. “Hopelijk mag je nog lang niet naar huis…”