Karel fietst over de dijk op weg naar zijn werk. Ochtendzonnetje, briesje in de rug, kortom een zorgeloos weertje. Langs de dijk staan dijkhuisjes. Bij één ervan, die enigszins apart staat, wordt zijn aandacht naar binnen getrokken. Een vrouw in een donkerblauwe ochtendjas versierd met oosterse motieven, kijkt hem aan. Een schoonheid, dat ziet hij gelijk. Een lekker lijf, gitzwart, krullend haar en lichtbruine ogen. Die ogen volgen hem met een broeierige blik, tot hij uit het zicht verdwenen is. Hij voelt zich vereerd door haar aandacht, maar vergeet het incident al gauw.

Hij fietst echter elke werkdag over de dijk en vanaf die eerste keer ziet hij de vrouw vaker en bijna altijd kijkt ze hem aan en volgt ze hem, met diezelfde broeierige blik. De vrouw blijft na een tijdje in zijn hoofd zitten en hij vraagt zich af waarom ze zo naar hem kijkt. Vind ze hem aantrekkelijk, moet ze wat van hem of verveelt ze zich gewoon? Hij gaat haar groeten, deels omdat hij zich niet goed raad weet met haar aandacht, en steeds groet ze terug. Tot zover heeft hij het nog in de hand, maar dat veranderd een paar dagen later.



Als hij haar weer groet op weg naar zijn werk, geeft ze hem een handkus en blaast die naar hem toe. Die kus hakt erin. De regelmatige, onschuldige, begroetingen houden hem steeds meer bezig. Hij is maar een gewone jongen. Deze vrouw is een schoonheid, een vamp, een vrouw uit een andere wereld en zo'n vrouw geeft hem een handkus.
Het blijft niet bij één handkus, regelmatig blaast ze nu kusjes naar hem toe. De begroeting worden een obsessie als hij op een morgen weer langs fietst.
Ze staat vlak bij het raam, als altijd in die blauwe ochtendjas, haar armen op haar buik. Als hij groet gooit ze haar ochtendjas open en toont hem haar naakte lichaam. Prachtige, welgevormde borsten, een iets bolle buik, gladgeschoren kut. en stevige, maar niet te dikke dijen. Hij is zo geschokt dat hij bijna de macht over het stuur verliest, maar hij herstelt zich en kan een geparkeerde auto nog net ontwijken.

Hijfietst verder, maar de fietstocht is niet meer zorgeloos. Wat wil ze van hem, wat wil ze, voortdurend spookt die vraag door zijn hoofd en elke keer weer ziet hij dat weergaloze lichaam voor zich, dat er plots in al zijn naaktheid was. < BR>Hé Karel, waar ben je met je hoofd, vraagt een collega. Hij schrikt en geeft een ontwijkend antwoord, kunnen ze wat aan hem zien? Hij concentreert zich weer op zijn werk en probeert niet meer aan haar te denken, wat enigszins lukt.
De volgende dag is ze er niet, dan is het weekeinde. Het geeft hem tijd om na te denken.

Nou ja, nadenken... Hij fantaseert hoe hij met haar de liefde bedrijft. Hoe zijn handen het zacht vlees van haar borsten kneden en over zijn lid dat langzaam haar soppig kut binnenglijd. De fantasieën worden wilder en nemen steeds meer bezit van hem. Morele bezwaren worden weg geredeneerd en vervagen. Sex met Anneke, begint al een sleur te worden en ze zijn nog niet eens een jaar getrouwd. Het is voor haar een verplicht nummer waar ze steeds moeilijker aan toegeeft. En dan is er die vrouw, die kanjer, die in alles wellust uitstraalt en haar blik, die maar een ding zegt 'Kom, ik wil je". Nee zo'n vrouw kun je niet weigeren, sterker nog, zo'n vrouw MAG je niet weigeren, dan ben je geen echte man. En zondagavond is Karel er klaar voor, vol van een spanning voor het onbekende, opwindende dat gaat komen, want dat het komt is voor hem haast zeker



Karel fietst weer langs de dijk, met bonkend hart en een droge keel. De afgelopen 2 dagen was ze er niet, zou ze er vandaag wel zijn? Het huisje nadert. Staat ze er weer? Ja... ze staat er, weer vlak bij het raam, haar handen aan de panden van de ochtendjas. Hij slikt, hij kijkt, hij groet, hij ziet haar handen gaan, de jas zwiert open, weer haar verrukkelijke naaktheid. Eén moment twijfelt hij nog, maar dan knijpt hij in de remmen en keert om. Hij zet zijn fiets op slot tegen het huis en wil aanbellen.

Het is niet nodig, de deur vliegt open en hij wordt naar binnen getrokken, haar jas hangt nog open. Hij krijgt geen tijd om na te denken, ze duwt hem tegen de muur en drukt haar lichaam naakt tegen het zijne en legt een hand op zijn kruis en zoent hem vol op de mond, lang en intens. Dan fluistert ze hees in zijn oor "jongen, wat heb je me lang laten wachten, ik heb zo naar je verlangd". Ze bijt in zijn oorlel en vervolgt: "kom mee, naar mijn slaapkamer" Ze pakt zijn hand en sleurt hem bijna de trap op

Boven gekomen, in een fraaie slaapkamer, werpt ze de ochtendjas van haar af en laat zich op haar rug op het tweepersoonsbed vallen. Ze trekt haar benen op en gooit ze wijd open. Karel kan zo in haar vochtige grotje kijken. "Kleed je uit, kleed je uit" zucht ze "laat me niet wachten". Karel, bevangen door geile aanblik op haar uitnodigende lichaam en de voorafgaande overrompelende binnenkomst, bedenkt zich geen moment en rukt de kleren bijna van zijn lijf. Met "Schiet nou op" jut ze hem verder op. Als hij naakt is wil hij op haar duiken, maar dan twijfelt hij toch weer even. Ze is ook zó knap en haar lichaam zó geil, mag hij echt in dat papje roeren? Ze komt overeind, pakt zijn hoofd en duwt die in dat 'papje', "Bef me, bef me, lekkere hengst"
Karel begint haar kutje te likken, aanvankelijk wat mechanisch maar aangemoedigd door de weelderige aanblik en haar hese zuchten, laat hij zij schroom varen. Hij legt zijn handen rond haar brede heupen en voelt de betoverende zachtheid van haar huid. Met snelle tong bewegingen roert hij haar klit en neemt het dan tussen zijn lippen, begint dan weer opnieuw, likken met zijn tong, diep in haar spleet en dan die klit naar binnen zuigen. Haar gekreun wordt luider en al gauw loopt haar geil langs zijn kin.
Ze houdt de regie strak in handen, en pakt zijn hoofd en trekt Karel naar zich toe. "Neem me, geile beer, kom op met die paal, mijn straatje moet nodig geschrobt". Ze helpt zijn pik naar binnen. Karel begint met stoten, lekker hard en diep, zijn ballen klotsen heerlijk. Zijn handen rijken naar haar borsten, die een hoofdrol speelden in zijn hartstochtelijke dromen. Stijve tepels kietelen zijn handpalmen. Karel sluit de ogen, zijn vingertoppen tintelen als ze zachtjes het vlees van haar borsten kneden. Zijn orgasme nadert.
Het is alsof ze het voelt aankomen, want ze duwt hem op de rug en overlaad hem met zoenen vanaf zijn hoofd tot zijn kruis. Zinderende zoenen met die prachtige lippen, teder, warm, intens. Ze laten een tintelend spoor na. Ze gaat gehurkt op hem zitten en leidt ze zijn lid weer naar binnen, dat enigszins tot rust gekomen is en drukt zichzelf op en neer, gelijk hevig kreunend. Ze houd haar handen op haar achterhoofd, haar borsten deinen wild mee. Ademloos kijkt Karel toe. Haar gekreun en geschreeuw, laten geen twijfel, dit is haar orgasme. Ze laat zijn pik uit haar kut floepen, glijdt van het bed en neemt het ding in haar mond en begint met overgave te zuigen. Verbijsterd ziet Karel hoe zijn lid steeds in haar mond verdwijnt, heen en weer. Haar lippen, haar tong, zijn zaad wil maar een ding, naar buiten. Karel komt overeind, zijn pik explodeert bijna, hij ziet hoe haar keel gulzig zijn sperma naar binnen slokt en hoe een sliertje langs haar wang loopt. "Oh Karel" zegt ze, haar mond afvegend, "wat heerlijk, wat heerlijk"



Dat het niet vanzelfsprekend is dat ze zijn naam weet, dringt niet tot hem door. Ze staat op, doet haar peignoir aan en zegt, "Ik hoop niet dat je te laat bent op je werk" Karel mompelt wat, te zeer overrompelt door de sex-tornado die zojuist voorbij is getrokken. Hij kleed zich snel aan en wil weg gaan. "Kom, geef Sirene nog een zoen, je weet niet eens met wie je de liefde hebt bedreven" Hij kijkt haar schuldbewust aan, geeft haar een zoen, holt de trap af en verlaat het huis.

Berouw komt na de zonde. Karel fiets naar huis. De gebeurtenissen van de dag spoken door zijn hoofd.

Het was heel anders gegaan, die ochtend dan hij had verwacht. Hij voelde zich bijna aangerand, was het dat nou allemaal waard geweest? Hij had overspel gepleegd, zijn vrouw verraden en waarvoor? Zijn werkdag was voorbij gekropen. Tot overmaat van ramp, had Anneke gebeld, dat ze een uurtje opnam om zijn favoriete lasagne te maken. "Kusjes, tot straks lieverd" haar stem had getwinkeld en het had in zijn ziel gesneden.Hij koopt onderweg een mooie bos bloemen, uit schuldgevoel. Hij wil haar alles opbiechten, echt, maar eerst moet hij er zelf mee klaar zijn.

Als hij thuiskomt zet hij de fiets in de berging en opent de voordeur, bos bloemen in de aanslag. "Hallo Anneke...."

.....Stilte.......

Dat is vreemd, heel vreemd, als ze onverwacht had moeten overwerken had ze zeker gebeld. Hij roept nog een keer "Hallo, ik ben thuis.."

.....Stilte........

Uit de keuken komen ook geen lekkere geuren. Hij loopt de woonkamer binnen, op de eettafel ligt een grote, geopende envelop, wat vellen papier er omheen. Als hij dichterbij komt verstijft hij......, foto's en wat er op die foto's staat herkent hij maar al te goed. Hij legt de bloemen weg en pakt de foto's, vier in getal. Hoe hij haar befdde..., hoe ze hem bereed..., het zaad dat langs haar wang liep... een zoen als afscheid. Het staat er allemaal op. A4 formaat. Full colour. Haarscherp. Onontkoombaar.

Hij gaat zitten op een stoel bij de tafel, nu pas ziet hij de brief, met woedende letters geschreven. Hij pakt hem en leest:

"HOE KUN JE HUFTER, HOE DURF JE SMEERLAP, WE ZIJN NOG NIET EENS EEN JAAR GETROUWD! GA JE TE KEER BIJ EEN OF ANDERE GORE TEEF.. OMDAT ZE GROTERE TIETEN HEEFT?, OMDAT ZE BETER NEUKT? NOU JE GAAT JE GANG MAAR, IK HOEF JE NOOIT, NOOIT, NOOIT MEER TE ZIEN EN DIE LASAGNA KOOK JE ZELF MAAR"

De foto's vallen uit zijn handen en dwarrelen op de grond. Karel staart naar de brief en leest hem keer op keer. De enorme stilte in het huis daalt als een deken van eenzaamheid over hem heen.

--------------------------

Richard fietst langs de dijk. Hij is net terug van zijn huwelijksreis. Het huwelijk heeft hem goed gedaan. Trouwen is goed voor een man, hij kan het alle mannen aanraden. Opgewekt fietste hij verder. Bij een dijkhuisje wordt zijn aandacht getrokken. Hij ziet een vrouw op een stoel zitten. Een ontbloot been, haar borsten nipt verborgen onder een blauwe ochtendjas, ze volgt hem met haar lichtbruine ogen, hitsig, eisend. Hij besteedt er niet veel aandacht aan.