De zomer was aangebroken en het was een van de meest tumultueuze zomers die ik ooit mee zou maken. Het begon allemaal op een tuinfeest van een goede vriend.
Er waren ongeveer zes koppels aanwezig en een handjevol mannen en vrouwen die ongebonden waren. De gastheer en gastvrouw hadden deze avond georganiseerd ter ere van Joost-mag-weten-wat. Kortom elke reden voor een feestje is een goede reden.
Ik genoot van het weer, van de sfeer, en de mensen die rondliepen en met wie ik gesprekken aanknoopte. Zo praatte ik bij met oude bekenden, en leerde ik nieuwe mensen kennen. Gewapend met een drankje in mijn hand, voelde ik me als een vis in het water.
“Mark?” hoorde ik de gastheer roepen. “Ik wil je voorstellen aan Remco en Simone.”
“Aangenaam,” lachte ik vriendelijk terwijl ik eerst haar de hand schudde en daarna de zijne.

Remco oogde niet opvallend veel anders dan de andere mannen op het feestje. Hij droeg een T-shirt, een korte broek, en open sandalen. Hij had donker haar, middellang, waar hij met enige regelmaat een hand door streek. Vriendelijk, maar geen gevaar. Het was geen sulletje, maar ook niet bepaald het leven van het feest. Hij was een beetje terughoudend. Hij was vriendelijk, daar kon je niet omheen, maar verder kon ik niet veel zeggen over Remco. Simpelweg omdat er niet veel meer was om een mening over te vormen.

Simone daarentegen droeg een luchtig zomers jurkje, met bloemen. Ze droeg kleurige slippers, en had lang zomers blond haar. Volgens de gastheer was ze 29, maar ik had haar amper 25 gegeven zoals ze daar stond in het licht van een ondergaande zomerzon. Simone was meer dan vriendelijk, Simone was verleidelijk. Ze had een manier van zeggen en doen die haar onschuldig maakte, maar met een gemeen randje eraan dat aangaf dat er onder dat brave uiterlijk iets schuilging dat meer dan de moeite van het ontdekken waard was.

Het gesprek was zo goed als inhoudsloos. We stelden vast dat ik de gastheer goed kende, en Remco en Simone hier waren dankzij de gastvrouw. Remco was een huisarts, net begonnen, en gaf net iets te makkelijk af op zijn patiënten, waarop ik grapte dat als huisartsen zo over ons dachten ik maar dondersgoed moest uitkijken om ooit binnen te stappen bij mijn lokale huisarts. Simone lachte zachtjes, Remco daarentegen leek het niet te snappen en probeerde zijn opmerking af te zwakken, alsof hij dacht dat ik me op de een of andere manier echt oprecht beledigd voelde door zijn verhaal.
Ik maakte me los van hun gezelschap na een poosje en knoopte een gesprek aan met een oude bekende.
De zon ging onder en al snel bleven er een handjevol mensen over in het licht van de tuinfakkels. De alcohol had rijkelijk gevloeid en de tongen waren een stuk losser.
Ik knoopte nog een gesprek aan met Simone, al was het maar om te ontdekken hoe diep dat scherpe randje wel niet liep dat ze van de buitenwereld verborg. Ik ging er van uit dat de alcohol haar remmingen toch voor een deel hadden weggenomen en ik eens wat sappige roddels te horen zou krijgen.

We lachten heel wat af daar, het bleek dat die kant van Simone die ze verborg, eigenlijk niet zo duister was. Het was vooral haar gevoel voor humor dat naar de oppervlakte kwam. De nieuwtjes en feitjes die ze me te vertellen had waren met een vreemd soort van galgenhumor doordrenkt.
“Zie je Rik en Manon daar zitten?” vroeg ze me terwijl ze onopvallend naar een koppel wees.
“Ja,” zei ik. “Aardige mensen, hij is accountant of iets in die richting, en zij is fulltime huisvrouw?”
“Die twee ja,” bevestigde ze. Haar stem zakte wat en bijna fluisterend ging ze verder: “Hij is zo jaloers, moet je maar eens met Manon alleen praten, je kan er donder op zeggen dat hij er binnen vijf minuten bij staat. En hij is zo onaards saai. Let maar eens op. Het hoeveelste drankje denk je dat Manon daar nu naar binnen gooit?”
“Haar zevende?”
“Gooi daar maar tien bij. Ik wil niet zeggen dat ze een probleem heeft, maar als ik met Rik getrouwd was… dan waren zeventien felgekleurde drankjes nog niet genoeg om me door de ochtend te sleuren. Waar is jouw vriendin eigenlijk?”
“Vrij gezellig leven vrees ik.”
“Jij bent er zo een, al iets gezien dat je bevalt?”
“Het merendeel is al bezet vrees ik.”
“En hij daar?” vroeg ze wijzend op een vriend van me.
“Pardon?”
“Die jongen daar zo, die met dat lelijke shirt aan en dat biertje in zijn handen. Is dat niet iets voor jou?”
Ik stamelde geschokt. “Ik ben niet…”

Simone’s hoofd werd zo rood als een boei. Haar lach verdween en ze begon met zich te verontschuldigen. Een waterval aan “sorry’s” kwam los en ze probeerde heel beleefd me gerust te stellen dat ze misschien de verkeerde voor zich had.

“Hoe kom je er bij?” lachte ik vriendelijk in de hoop haar wat te kalmeren en om die frisse gezelligheid van drie minuten geleden terug te pakken.
“Nou, ik geloof dat Stephan dat zei. Jij bent toch Chris?”
Alle stukjes vielen nu op zijn plaats. Ze had de verkeerde Chris in gedachten. Onze vriendenkring kent welgeteld een enkele homo, en die deelt dezelfde naam als dat ik doe. Of beter gezegd, mijn naam is Christiaan, maar voor het gemak noemt iedereen me Chris.
“Verkeerde Chris, ik ben Christiaan. Jij denkt aan Chris die een uurtje of wat geleden al naar huis is gegaan.”
“Oh het spijt me echt! Ik bedoel. Je ziet er goed uit, gaat goed gekleed, je hebt humor, en ik voelde me op mijn gemak, je bent hier niet met een dame aan je arm, en sjah, ik ken je alleen als Chris.”
“Geeft niets, bedankt voor het compliment zullen we maar zeggen dan,” lachte ik vriendelijk.

Ik hoopte dat zij er de humor ook wel van kon inzien, en gelukkig kon ze dat zeker. Ze lachte wat verlegen, en ik merkte dat ze weer terug in haar schulp kroop. Maar dat moment waarop ze lachte deed iets in me smelten. Pure onschuld vloeide terug in haar gezichtje. Rond en zacht, haar lach complimenteerde dat door oprecht te klinken.

Remco stapte op ons af, door ons gelach aangetrokken.
“Simone, zullen we gaan? Het is bijna twaalf uur.”
“Zo laat al?”
“Sorry Chris, nietwaar? Maar we moeten er vandoor. Morgen weer vroeg op,” zei Remco droogjes.
“Ik vond het leuk je te ontmoeten,” lachte Simone.
En met dat afscheid zag ik hoe Remco zijn jonge vrouw naar de auto escorteerde.

Simone’s mooie lach, haar figuur, haar hele voorkomen bleven nog een dag of wat door mijn hoofd spoken. Maar ik schudde al snel de gedachte uit mijn hoofd dat het ooit iets meer zou kunnen zijn. Ze was getrouwd, met een arts nog wel, en volgens Stephan waren ze gelukkig, er was zelfs praat over een kindje.

***

Twee weken later kreeg ik een telefoontje van Simone. Ik vond het vreemd, zo maar van haar te horen, al snel bleek dat het niet zo maar was dat ze me had gebeld.

Stephan had haar verteld dat ik goed met geld was. Niet zo zeer gelogen, ik ben een consultant voor een bedrijf, en bepaalde zaken van mijn werk neem ik mee naar huis. Vooral mensen in mijn omgeving hebben er een voordeel aan dat ik dit werk doe, ze zien me als een waardevolle bron van informatie hoe ze het systeem kunnen omzeilen en direct resultaat kunnen zien, maar ook om advies komen mensen naar me toe.

Met Simone maakte ik dan ook braaf een afspraak voor de zaterdag die volgde.

Het huis waar ze woonde was lang niet zo groot als dat ik had verwacht. Het was knus en gezellig. Warm maar ruim. Het was duidelijk te zien wie er in dit huis de touwtjes in handen had wat betreft de aankleding.
Simone begroette me hartelijk en zette me neer op de bank waar ze me een drankje aanbood.
“Koffie graag,” antwoordde ik.
“Komt er aan,” zong Simone terwijl ze richting keuken leek te dansen.

Zelfs op dit vroege uur van de dag zag ze er feilloos uit. Zongebruinde huid, haar blonde haar, en een jurkje dat ieder pluspunt aan haar lichaam versterkte. Mijn blik dwaalde zo af en toe af naar haar heupen. Goed gevormd, net als haar strakke kontje, haar borsten waren mooi rond. Niet zo groot als dat ik me kon herinneren, maar ze waren zeker niet te klein voor mijn smaak.

Daar zat ik dan op de bank. Een lange witte broek en een donker T-shirt met een V-hals, druk bezig om niet naar haar te kijken, om het idee te geven dat ik serieus verstand had van de zaken.
Opvallend was het ontbreken van kinderfoto’s. Ik meende me te herinneren dat Stephan had gezegd dat er sprake was van een kind.
“Waar is Remco?”
“Werken,” riep ze vanuit de keuken. “Zoals altijd.”

Niet veel later kwam ze de keuken uit met een kopje koffie en een stuk taart waar ik niet om had gevraagd.
Het gebeurde in een oogwenk. Simone’s voet leek achter de poot van een tafel te steken, en onhandig probeerde ze in balans te blijven. Zonder veel succes. Het kopje landde met net iets te veel gemak in mijn kruis. De hete koffie deed me opspringen.

Ik wapperde met mijn handen en probeerde mijn broek uit te trekken zo snel mogelijk. Maar het was nog niet weg, en ook mijn onderbroek was nat en gloeiend heet. Mijn boxershort viel op de grond, maar ik hield mijn hand niet voor mijn lul. Moeilijk danste ik door de kamer in de hoop dat het hele zaakje wat zou afkoelen.
“Oh mijn god, sorry!” hoorde ik Simone uitslaan. “Sorry, sorry, sorry, sorry, het spijt me!”
De koffie koelde af en daar stond ik dan. Mijn dikke lul bungelde tussen mijn benen, en mijn broek lag een meter of twee van me af, god weet waar ik mijn boxershort heen had geschopt tijdens mijn paniekerige dans.

Ik keek naar Simone, en zag haar naar mij kijken. Haar blik gleed af naar mijn pik. Ik voelde deze stijver worden. Ze was ook zo mooi, en de gedachte dat ze mijn lul zag wond me op. Ik wist niet wat ik moet zeggen, haastig sloeg ik dan ook mijn handen voor mijn stijver wordende lul.
“Nee je bent zeker geen homo,” lachte Simone terwijl ze op me afstapte.
“Wat doe je?” stamelde ik.
“Ik weet het niet, gewoon stil zijn,” fluisterde terwijl ze mijn handen beetpakte en ze op haar schouders legde terwijl ze tegen me aankroop. Mijn lul stond nu vooruit, en ik voelde hoe hij tegen haar buik prikte. Ze kwam dichterbij en mijn lul van 18cm drukte tegen haar zoals haar borsten tegen mij aandrukt. Met haar handen greep ze mijn shirt vast en trok deze over mijn hoofd.

Met stomheid geslagen liet ik het toe, maar ondernam zelf niets. Dit was wat Simone wilde, zij zou het tempo bepalen. Ik omarmde haar weer en ze legde haar gezicht tegen mijn borstkas aan. Ze hoorde mijn hart kloppen.

Ze keek twijfelend omhoog en keek in mijn ogen, ik probeerde wat naar te leunen met mijn gezicht om haar te zoenen, maar ze liet zich afzakken naar beneden.

Daar zat ze dan op haar knieën voor me. Mijn penis was stijf als maar zijn kon, en zachtjes nam ze hem in haar mond. Ik voelde hoe ze met haar tong onder mijn voorhuid ging en mijn eikel likte. Ik liet een zucht en sloot mijn ogen met het beeld van haar in mijn gedachten.

Ze was niet de beste pijpster die ik ooit aan mijn lul had gehad, maar de tederheid die ze hanteerde maakte de ervaring zo veel beter.

Ik gleed met mijn handen in haar rokje, streelde over haar borsten en speelde zachtjes met haar tepels die hard waren geworden. Ik maakte lange strelingen.

Zonder haar mond van mijn lul af te halen ontdeed ze zich van haar rokje, stond daarna op, en nam me mee naar boven. De geur die er om haar heen hing was zoet en heerlijk. Ik zweeg terwijl ze me bij de hand naar boven nam.

Het bed was ruim en opgemaakt. Ik legde haar voorzichtig neer en kuste haar borsten en nek, daalde af naar haar buik, en daarna haar vagina. Ik kuste haar zachtjes en liet mijn tong tussen haar schaamlippen strijken. Kort maar krachtig, om haar lichaam vervolgens weer te kussen. Ze had haar ogen gesloten en een glimlach lag op haar lippen. Weer daalde ik af, ditmaal liet ik mijn tong twee keer langs haar schaamlippen glijden.

Spoedig hield ik op met haar te kussen, en likte ik haar kutje uit. Ze was nat en heerlijk, en kronkelde toen ik haar naar haar eerste orgasme bracht. Ik bleef likken, maar liet mijn vingers toe om in haar kutje te glijden. Ze was nat genoeg nu om met gemak een vinger in haar te doen verdwijnen. Ik merkte hoe krap ze was, maar liet mijn vinger steeds sneller in en uit haar kut gaan, steeds dieper. Ik hoorde haar kreunen. Nu was het tijd voor een tweede vinger. Ook deze verdween diep in haar, en ik vingerde haar steeds sneller, steeds ruwer.

Ze leek gek te worden, kronkelend in bed, haar geile kutsappen vloeiden rijkelijk. Ik hoorde haar kreunen, en ik hoorde haar sissen: “Ik wil je in me.”

En dat is wat ik deed. Ik trok de voorhuid over mijn eikel en zette mijn lul tegen haar natte poesje. Ik drukte langzaam tegen haar kutje aan. Ze bood weerstand, en het kreunen werd dieper.
Ik merkte dat ineens de weerstand ophield. Haar kutspieren ontspanden zich plotseling waardoor mijn pik een stuk dieper naar binnen stootte dan verwacht. Simone slaakte een kreet van genot.

De volle 18cm verdwenen in haar en kwamen weer uit haar. Lange halen, diepe stoten. Steeds harder, steeds sneller. Met mijn rechterhand ging ik over haar clit, met mijn linkerhand kneep ik zachtjes in haar borsten. Ze kreunde, en kirde.
“Ik wil dat je in me komt.”
En dat is wat ik deed. Alles om die geile jonge vrouw te plezieren. Dikke stralen zaad spoot ik in haar baarmoeder. Ik hoorde mezelf kreunen en proefde mijn eigen zweet.

Voldaan liet ik mijn pik uit haar glijden en plofte ik naast haar op bed. Uitgeput, hopend dat zij het goed genoeg vond.

***

Ik hoorde niets meer van Simone. Drie lange maanden van eenzaamheid en gevoelens van schuld. Ik vroeg me af of Remco het wist. Ik vroeg me af wat er nu door Simone’s hoofd spookte.

Totdat Stephan opbelde was ik ongerust geweest over wat ik had gedaan en wat de gevolgen waren geweest voor het huwelijk van de vrouw waar ik stilletjes aan als een blok voor was gevallen.

Stephan was zoals hij altijd al was geweest, mijn beste vriend. Toen Stephan belde was ik op mijn laagste punt geweest. Ik vroeg of hij langs wilde komen, en binnen het halve uur stond hij voor mijn deur. Hij kende me lang genoeg om te weten dat ik behoefte had aan mijn beste vriend.
Daar zat ik dan, een verslagen, hopeloos verliefde man.
“Ik heb het met Simone gedaan,” biechtte ik op.
Stephan was geschokt.

Hij vertelde me dat het onmogelijk was, hij kon het niet geloven. Simone had net bekend gemaakt dat ze zwanger was. Zij en Remco hadden zo lang geprobeerd een kindje te krijgen, en nu was het eindelijk gelukt.
Ik keek Stephan zwijgend aan, een zwakke glimlach op mijn lippen.
Door mijn hoofd spookte nog maar een gedachte. Simone had me om mijn zaad gebruikt, en dat kind waar Remco van dacht dat het zijn kind zou zijn, zou dat van mij zijn.