Anne was zo'n meisje dat met niemand contact had en er bij liep als een nerd. Maar toch haalde ze slechte cijfers. Haar ouders hadden nooit aandacht voor haar. Thuis hadden haar ouders altijd ruzie, maar s'avonds zaten ze te neuken. Typisch die dingen die een meisje die net in de brugklas zit ongelukkig maken.

'Anne,' Zei meneer Reehof haar wiskunde leraar en mentor 'Anne? Opletten, waar zit jij met je gedachten?' Anne schrok op en mompelde iets wat op 'sorry' leek. Ze pakte haar ronde bril van haar neus en besloot die te poetsen. Haar gedachten dwaalden af, naar gistermiddag, toen Anne net thuis was, haar ouders waren er ook. 'Verdomme Theo. Ik zei toch dat we wèl pasta hadden! En nee, je kunt vanavond niet relaxen want we moeten naar die relatie therapeut! Jezus! Jij onthoudt ook niets. Anne, ga naar je kamer, vanavond moet jij eten voor ons maken!' Brieste Heleen, Annes moeder. 'Heleen! Wat zeur jij? Anne, rot op, ga naar je kamer zeiden we toch? De debiele therapeut ook nog!' Schreeuwde Theo, Anne's vader. Anne rende naar boven en gooide zichzelf op haar bed. Ze was in slaap gevallen. 'Anne! Trut, gaat ze slapen, wakker worden, we hebben honger.' Pats, een felle klap in haar gezicht. Anne rende naar beneden en ging koken, na het eten ging ze leren, en besloot toch te slapen.. 'Aaaah, aaah, Theo, ik ga koomen. Aaah oh, jaaa!' Kreunde Heleen. Anne was wakker geworden van het gehijg en gekreun van haar ouders. Ze hadden -wèèr- sex.




'Anne! Alweer, let verdomme nou eens op, meid!' Zei meneer Reehof. Anne keek beschaamd naar buiten. Ze probeert zich te concentreren op haar sommen, het lukte niet. Daar net, in de gang, op weg naar wiskunde, hadden die mooie meisjes uit de boven bouw haar uitgelachen. Zìj horen er wel bij, dragen korte rokjes, hebben een egale huid, grote borsten, diepe decolettes, pumps, make-up. 'Zie dat noobje nou eens lopen. Die bril, en o my god, die broek, zulke wijden pijpen heb ik nog nooit gezien, afgetrapte schoenen, vast en zeker uit de zeeman, en een blouses?' Riepen ze. Ze hadden gelijk. Haar schoenen en kleding kwam uit de zeeman, waar haar moeder eens per 2 maanden kleding voor haar kocht. Die bril had ze 2e hands gekregen, van haar oma.

'Nou Anne! Verdomme 3e waarschuwing, wat heb jij, blijf jij zo na de les maar zitten, ik wil een hartig woordje met je spreken, nou wat is -2x5?' Schreeuwde meneer Reehof. 'Meneer, ik weet het niet.' Piepte Anne. 'Ook dat nog! Nou Rianne weet het tenminste wel. Klas, pak jullie tas maar in en begin aan jullie huiswerk van de andere vakken. De bel gaat over 5 minuten.' Zei Reehof.

Tring! De bel. Opgewonden stemmen van de leerlingen. Zei hadden pauze. Anne niet. Toen de laatste leerling was weggelopen, deed meneer Reehof de deur op slot. 'Vertel.' Zei hij. Anne begon te huilen. Ze hoopte dat dat een beetje indruk zou maken. 'Huilebalk! Een potje zitten janken, jemig.' 'Het zijn mijn ouders.' Snikte Anne. 'Ze he hebben ru ruzie en s' s'avond sehexen ze met elkaar!' Huilde Anne. 'Nou, dat is wel normaal hoor, en op school doe je niet je best, ik kreeg klachten over je bij Nederlands, Engels en Geschiedenis.'' 'Ik ben ben er er ook niet bijhij met mijn gedag gedachte.' Antwoordde Anne. 'Jij komt na mentor les even na, dan zijn we uit en hebben we alle tijd!' Zei meneer Reehof. Anne begreep dat ze mocht gaan.

Anne at stil haar broodje op. Een paar kinderen hadden het gesprek van haar en meneer Reehof af geluisterd, ze werd nu uitgescholden voor huilebalk. Ze wisten het ook van haar ouders. Ze verzonnen de stomste dingen. 'Weetje, Anne's ouders verkrachten Anne.' Fluisterde Rianne tegen Linda. 'Echt?!' Schreeuwde die, ze rende naar Anne. 'Jij bent lekker geen maagd meer. Slet Slet Slet!' Schreeuwde Linda. 'Niet, dat is niet zo, Linda. Dat verzinnen ze!' Verweerde Anne zich. Ze was blij toen de bel ging en de pauze was afgelopen.

'Welkom in de mentor les, vandaag gaan we kaarsen maken, dat wilde jullie maar eerst heb ik nog een bericht. Anne vertelde dat jullie haar pesten, haar uitschelden en vreemde dingen verzinnen.' Zei meneer Reehof. 'Nou is ze een huilebalk, een klikker en een slet!' Riepen Linda en Rianne. 'Slet slet slet! Anne is een slet slet slet!' Riep nu de hele klas. 'Ophouden! Hier schieten we niks mee op, of willen jullie allemaal nablijven?' Bulderde meneer Reehof. Ze besloten het onderwerp te laten vallen en kaarsen te maken. Anne besloot een mooie kaars te maken. Ze wilde hem aan haar oma geven. Paars en rood, of bruin en blauw? Oma hield van apart. De dingen waar haar moeder niet van hield. Bruin en blauw dus. De kaars was bruin, de hartjes blauw. Ze deed er een rooie lont in. Ze liet hem aan meneer Reehof zien. Hij zei dat hij hem erg mooi vond. Anne kerfde haar naam in de kaars. De bel ging. De les was voorbij gevlogen.

'Zo Anne, doe de deur maar even op slot en het venster naar bendeden, anders gaan ze weer zitten kijken.' Zei meneer Reehof, die zelf de verduistering luiken naar beneden deed. Hij klikte het licht aan. Meneer Reehof deed zijn bril af. Anne zag dat hij heel jon g was en die bril gebruikte om hem ouder te laten lijken. Hij was best knap, met zijn onschuldige ogen en bruine haar. 'Wij gaan jouw probleem verhelpen, Anne.' zei meneer Reehof. 'Maar beloof me dat je echt alles doet wat ik vraag, en me Meester gaat noemen' 'Okè, Meester.' Meneer Reehof pakte 2 paar handboeien en maakte die vast aan haar armen. Hij trok haar mee. Hij knootpe haar blouses los. Hij gooide hem op de grond. Hij deed haar hemdje uit. Anne stond in haar blote borsten, die toch al niet zo groot waren. Hij rolde haar broek naar beneden. Anne was nu naakt. 'Wat doe je? Dit wil ik niet!' Zei Anne. 'Dit wil jij wel, jij bent nu mijn gebruik slaaf en doet alles wat ik wil. Dus, pijp me maar.' Zei hij. Anne schudde van nee. Pats, een harde klap op haar wang. Snel pijpte ze hem. Hij kwam klaar in haar mond. Anne huilde. Pats, klap op haar andere wang...