'Een pakketje, buurman.' Nada overhandigde het me, duidelijk te zien was dat het provisorisch was dichtgeplakt. 'Per ongeluk heb ik het opengemaakt, ik verwachtte ook iets.'

'Mijn naam staat er toch op?'

'Het was door Ruud aangenomen en die zit nu op zijn werk.'

Een vreemd argument, toch wat beschaamd groette ik haar en maakte het pakketje open. Wonen in de Achterhoek bood rust, maar ook bemoeizucht van buren, onder het mom van Naoboarschap. De dvd's vielen me tegen, de leren plak gebruikte ik op mijn achterste, snel eens iemand uit Amsterdam uitnodigen.

Vanuit mijn slaapkamer zag ik de buurman thuiskomen, wat een hunk was dat, niet mooi, maar wel goed geproportioneerd, net als Nada. Even later zag ik hen vanuit mijn logeerkamer, annex speelruimte in de tuin zitten, hij had zijn BOA-uniform verwisseld voor short en slippers en dronk een pilsje. Nada drentelde heen en weer in eveneens een short, een mouwloos shirt en roze sneakers. Ik hoorde ze lachen, misschien onthulde ze hem wel mijn geheime zending. Ik durfde niet al te opzichtig voor het raam te blijven loeren, misschien zagen ze door de vitrage mijn schaduw wel bewegen.

Ik lag me net af te rukken, toen de bel ging. Ik besloot het geluid te negeren, maar de lust was snel over toen er opnieuw werd aangebeld, nu veel langduriger. Ik schoot in mijn broek en trok een hemd aan, maakte mijn haar nat en begaf me naar beneden. Het was weer Nada die me inviteerde met hen te bbq'en; gasten hadden afgezegd en nu hadden ze veel te veel in huis.

'Ik stond net te douchen,' verklaarde ik.

Ze knikte en keek opzichtig naar mijn kruis. 'Ik zie het. Maar heb je zin?' Ze schoot in de lach. Ik wist niet zo gauw een smoes te bedenken en mompelde vaag dat ik nog veel te doen had, wat natuurlijk onzin was, daar het bedrijf waarvoor ik had gewerkt en ook verhuisd was, was opgedoekt en dat wist heel Lichtevoorde. 'Zie je zo,' rondde ze het gesprek af. Nu besloot ik me wel eerst flink te douchen.


Ik werd in de watten gelegd, na wat pilsjes ontdooide ik en het eten smaakte best.

'Nog steeds geen werk? Misschien dat ik wel eens iets voor je heb.'

Ik kende hen slechts oppervlakkig van heen en weer beleefdheidsbezoekjes en van het buurtfeest. Zij leek me een praatgrage bemoeial, hij een wat boerse sul, maar beiden wel aardig.

'Nieuwe ronde?' informeerde Nada. 'Ach Bert, pak jij even twee pilsjes en voor mij nog een roseetje.'

Ik voelde me roezig worden, maar veerde op toen Ruud zijn excuses maakte dat zijn vrouw mijn pakje had opengemaakt. Ze verweerde zich door opnieuw te verklaren dat hij er een briefje bij had moeten doen.

'Smoesjes, jij bent veel te nieuwsgierig.' Hij gaf me een knipoog en verklaarde vervolgens dat ze die avond nog over de knie zou gaan. Ik voelde me kleuren, wat zij niet leken op te merken.

De ondergaande zon brandde na, onweerswolken schoven er dreigend voor, in de verte weerlichte het. Nada begon de boel naar binnen te brengen, gedienstig volgde ik haar met de borden en het bestek. 'Niks laten vallen hoor! Het is ons trouwservies.'

Ik begon de borden af te spoelen, zij liep weer naar buiten en keerde niet terug.

'Zullen we zo even afwassen? Ik moet zo eens op huis aan.'

'Doe jij maar even, wij hebben de hele dag al gesjouwd.' Ze vroeg het allervriendelijkst, maar ik bespeurde ook enige spot, ik werd uitgedaagd, maar wilde me niet laten kennen. Terwijl ik de vaat deed voelde ik de spanning terugkeren, zeker toen de bui losbarste en ze met de kussens naar binnenvluchtten en achter mij aan de huisbar plaatsnamen. Hun ogen prikten in mijn rug, voorzichtig spoelde ik de glazen af en maakte een stapel van de schone borden.

'Rechts bovenin,' instrueerde ze me, 'voorzichtig hoor.'

Nadat ik de boel had weggezet en het aanrecht had gedroogd, wees Nada op de plavuizen vloer die wat nat was geworden. 'In de bijkeuken ligt een dweil, we doen de vloer altijd na, na de afwas.

Het was ver voorbij elke grens, maar mijn opwinding was groter en sterker. Op mijn knieën kroop ik over de vloer om deze te drogen.

'Doe jij dat nooit met een sopje?' vroeg ze verbaasd. Ze wipte van haar kruk en maakte een warm sopje in de afwasteil. 'Nu goed uitwringen en dan opnieuw.' Haar stem had nu iets aangebrands, ik ontweek haar blik en die van Ruud. Die had tot dan toe niets meer gezegd. Ik kroop naar hun krukken, ze maakten geen aanstalten om op te staan. Het onweer barstte nu pas goed los en zette een fractie van een seconde de keuken in het licht. Ik kroop tussen hen door met de dweil, Nada droeg me op om ook de poten van de stalen krukken even mee te nemen. Ik transpireerde hevig, alles in me verzette zich, vooral tegen mijn lustgevoelens. Opeens voelde ik een slipper in mijn nek, die me dieper voorover drukte. Ruud stond op, drukte me plat op de grond en ging met zijn onderlijf op mijn rug zitten.



'Vrouw, wat vind je van onze nieuwe meid, tevreden?'

'Matig,' antwoordde ze. 'Ze is nog wat slordig.'

'Dan moeten we daar eens wat aan doen, haal de mattenklopper maar even.'

Het forse lijf van Ruud belette me elke beweging, met zijn voeten omklemde hij mijn gezicht, ik rook zijn zweet. Nada was teruggekeerd en liet de mattenklopper even op mijn achterste rusten, voordat ze begon te kloppen. Op mijn linnenbroek kwamen ze hard aan, alles gebeurde in diep stilzwijgen, ik trachtte mijn onderlijf te draaien, de slagen af te weren, Nada zet haar voet op mijn enkels en begon nu nog veel harder te slaan.

'Hij moet eigenlijk op zijn blote billen hebben,' oordeelde Ruud. 'Ons telkens bespionneren, zich achter het venster aan ons opgeilen, daar past een veel strengere straf.'

Met meer gezwindheid dan me lief was, begon Nada mijn broek en slip af te stropen en me met vlakke hand op mijn blote kont te slaan. Ruud bewoog zijn achterste op mijn schouders, veerde een stukje omhoog om zijn short omlaag te schuiven. Dit ging moeizaam, hij kwam nu helemaal overeind, wierp zijn slip en short af en schopte me met blote voet in mijn zij.

'Draaien!' gebood hij, met een nadrukkelijke Achterhoekse 'n'op het einde. Weer ging hij zitten, nu met zijn gespierde achterste op mijn gezicht, wat me de adem benam. Nada's hand deelde tikjes uit tegen mijn stijve pik die allengs harder werden, net als mijn toverstok zelf. Wild gespartel boven mij, eigenlijk op mij, Ruud kwam weer iets omhoog, duidelijk was dat hij zijn vrouw penetreerde, of althans er pogingen toe ondernam.

'Doorlikken!' snauwde hij. 'Lik mijn reet!'

Nada trok mijn benen bij mijn enkels omhoog, Ruud greep mijn enkels vast en Nada begon met hernieuwde kracht mijn kont te geselen met de leren slipper van Ruud. Ik hoorde haar hijgen, weer liet ze zich tegen haar man aanzakken, maar ineens voelde ik hoe mijn pik werd omsloten door haar spleet. Ze begon op me te rijden, terwijl ze me hard kneep in mijn tepels. Ik voelde me bijna klaarkomen, mijn tong bewoog zich als een razende diep in het hol van Ruud. Onbevredigd stapte Ruud plotsklaps van me af, zijn pik droop na, hij schakelde het licht aan en daar lag ik met Nada nog steeds op me. Ze had zich ontdaan van haar shirt en streelde haar borsten, terwijl ze me met een geile blik aankeek, haar lippen bevochtigde.

'Godallemachtig, was is dit geil,' hijgde ze.

'Ik ben niet gekomen,' sprak ik teleurgesteld, met iets van wanhoop in mijn stem. Met een hand probeerde ik het alsnog te bereiken, maar kreeg toen harde tikken van Nada, vlak op mijn wangen die begonnen te gloeien.

'Alles aan jou is even smerig, eerst die dvd's, dat loeren door je raam, de keukenvloer die je met een vieze dweil wil afdrogen, nu in ons bijzijn je willen afrukken; al die streken gaan we je afleren.'


Kruipend volgde ik hen naar de huiskamer, om mijn nek een hondenhalsband.

'Vraag het vrouwtje om slaag.'

Met zijn slipper joeg Ruud me op, richting de bank, waar Nada op plaatsnam. Ruud rukte mijn hoofd op de baskets van zijn vrouw, die ik willoos gemaakt onderdanig begon te kussen. Aan mij haren trok Ruud mijn hoofd op, ik schreeuwde het uit.

'Nou?'

'Wilt u me alstublieft een pak slaag geven?' smeekte ik met hoge stem.

Over haar volle dijen heen, Ruud hield me stevig vast, mijn nek omklemd tussen zijn dijen. Hij griste een slipper van zijn voet, zette mijn nek opnieuw in de beenklem en Nada begon me weer te slaan. Het stugge leer zette mijn achterste nog meer in vuur en vlam. Ik probeerde me los te rukken, Nada dreigde me te zullen binden als ik nog langer verzet zou plegen.

Jankend als een hond onderging ik deze nieuwe tuchtiging, terwijl Ruud mij oraal verkrachtte. Zijn paal diep in mijn keel deed me kokhalzen, terwijl Nada onverdroten doorsloeg.


De hele sessie had voor mijn gevoel eindeloos geduurd, het onweer was weggetrokken, eindelijk bevredigd lag ik over hun schoot heen, een vinger gleed in mijn bilspleet, diep mijn darmkanaal in.

'Leerzame filmpjes,' sprak Ruud waarderend. 'Pas hebben we ook een ladinkje onderschept. 13 en 13a, de postbode vergist zich wel vaker. De aangebouwde woning waarin jij nu woont, was eerst van mijn ouders, vandaar. Wij hebben wel werk voor je, helaas kunnen we je niet betalen, maar je mag met ons mee-eten, overdag kun jij ons dan met de huishouding helpen.'

'Ik zal je zo de sleutel geven, het briefje leg ik op tafel. En nu gaan we slapie, slapie doen, moet tante je naar bedje brengen, of kun je zelf nog lopen?'