“Dans voor mij”, hoor ik hem zeggen.
Ik sta in het midden van de kamer en begin te bewegen. Mijn heupen draaien van links naar rechts, van voor naar achter. In gedachten luister ik naar het ritme van een rumba. Ik pak een stoel met een hoge rug en begin de stoel op een sensuele manier te verleiden. Ik sluit mijn ogen zover dat ik nog net door een spleetje mijn plaats kan bepalen.

In mijn ooghoeken zie ik hem bewegen en even later hoor ik de zachte klanken van de muziek. Meegevoerd op het ritme, heb ik even geen weet meer van de wereld. Ik draai om de stoel en zet een been op het randje van de zitting. Ik buig over de rugleuning heen en kom weer terug overeind. De stoel vastpakkend, laat ik het op één poot balanceren. Ik voel me één worden met de stoel en het ritme van de muziek. Ik ga weer zitten en til een been zover mogelijk gestrekt omhoog, ik buig mijn rug achterover en pak door mijn jurk mijn borsten vast. Met mijn handen wrijf ik zachtjes langs mijn gezicht en uit een zucht. Ik denk … aan Eva.

Oeps, daar schrik ik van.
Ik recht mijn rug en kom overeind. Ik kijk hem aan. Hij heeft de plotselinge verandering gezien maar begrijpt niet wat er is gebeurd.

“Kleed je uit voor mij”, zegt hij op indringende wijze.
Ik begin langzaam de knoopjes van mijn rode zomerjurk los te maken. Met een sierlijke beweging zet ik eerst de ene en daarna de andere voet op de stoelzitting om mijn rode schoentjes uit te trekken. De bandjes die om mijn enkels zitten laten gemakkelijk los. Dan begin ik op gracieuze wijze mij bh los te peuteren. Nog steeds de stoel als steun gebruikend, steek ik een hand langs de rand van mijn slipje om het soepel over mijn billen af te laten zakken. Als ik helemaal naakt ben dans ik weer verder op het ritme van de muziek. Ik sluit mijn ogen terwijl ik om de stoel heen dans en denk … aan Eva.

Oeps, daar schrik ik van.
Weer heeft hij mijn vreemde reactie gezien en ik zie op zijn gezicht de vraagtekens verschijnen.

“Kniel voor mij”, fluistert hij. Ik kom voor hem staan en zak voorzichtig door mijn knieën. Ik zit op de grond met mijn knieën iets uit elkaar, handen op de rug en mijn borsten fier vooruit. Mijn ogen zijn neergeslagen en met een glimlach op mijn gezicht denk ik … aan Eva.

Oeps, mijn schrik wordt groter. Wat heb ik toch.

Hij legt een hand onder mijn kin en heft mijn hoofd omhoog.
“Kijk mij aan”, zegt hij en ik kijk in die baby-blauwe kijkers en voel mijn hart smelten.

Wat nou Eva, wat moet ik nou met zo ’n hersenspinsel van Meesteres Mistress, van Hij van wie Zij is, van Reintoch en… en …
Nee, ik schud mijn hoofd heftig en laat de hersenspinsels plaats maken voor de realiteit van dit moment.

Wachtend op mijn meester.
Wachtend op mijn straf.
Mmm, lekker.