HOOFDSTUK I : GEVANGENNEMING


Wenen, Oostenrijk, 1945. Ilsa Hoffmeyer wist instinctief dat ze in grote problemen zat. De twee mannen in zwarte lange lederen jassen waren haar al bijna twee uur aan het volgen.
‘Dat moet de Gestapo zijn,’ dacht ze bij zichzelf!!!
Ze dook in een klein café, hopende om langs de achterkant een steegje in te kunnen vluchten, maar haar weg werd geblokkeerd door een stapel oude kratten tegen de achterdeur. Toen ze zich ronddraaide, stond ze oog in oog met haar achtervolgers, twee Gestapo agenten van Hitler’s Derde Rijk!
‘Fraulein Hoffmeyer, eindelijk ontmoeten we elkaar persoonlij,’ zei een van de agenten.
‘Spijtig genoeg zal het voor jouw eerder een onaangename ervaring zijn. Zullen we gaan nu?!’

Ilsa was in shock toen de twee Nazi’s haar naar een wachtende auto brachten, waar ze geblinddoekt werd en waar haar gezegd werd stil te zijn. Als één van een handvol van ondergrondse agenten die voor de geallieerden in Oostenrijk werken, was Ilsa een belangrijke vangst voor de Gestapo, die hoopten dat ze waardevolle informatie over het verzet in Oostenrijk en Duitsland uit haar konden lospeuteren. De auto kwam tot stilstand en Ilsa werd nog steeds geblinddoekt in een gebouw binnengebracht, waar ze in een stoel werd geduwd en opgedragen werd te zwijgen. Verschillende minuten gingen voorbij totdat Ilsa door een vrouwelijke stem gezegd werd haar blinddoek te verwijderen. Toen ze de doek wegnam, keek ze recht in het gezicht van Marie Krupp, het beruchte hoofd van het folterdepartement van de Gestapo. De verhalen die over haar verteld werden, beloofde dat dit een alles behalve aangename ontmoeting ging worden!
‘Fraulein Hoffmeyer,’ zei Marie gladjes, ‘waarom spaar je jezelf niet een hoop ongemak door ons alles te vertellen wat we willen horen over jouw opstandige activiteiten in ons land!!!’
‘Nooit,’ beet Ilsa terug, ‘Ik zal jou nooit iets vertellen, hoor je dat, kreng!!!’
Uit het niets gaf Marie Krupp haar een slag in het gezicht die haar bijna buiten westen deed gaan.
‘Wel, wel, zulk een taal,’ ging Marie verder met een nog steeds zachte stem, ‘als je me blijft teleurstellen, kunnen we het je bijzonder onaangenaam maken, weet je’.
Ilsa, nog steeds verdoofd van de slag in haar gezicht, antwoordde niet terwijl ze probeerde de sterretjes uit haar hoofd weg te schudden.
Marie Krupp, ging door, ‘Ik bied je nog een laatste kans om me alles te vertellen over je organisatie. Anders moet je de gevolgen accepteren’.
Ilsa, die nu terug in staat was om te spreken, antwoordde, ‘Ik zei nooit en ik bedoelde nooit!’
‘Dat is je eerste vergissing van de avond Fraulein Hoffmeyer,’ antwoordde Marie, ‘want zie je, uiteindelijk praat iedereen.’
Marie stapte naar de wacht en fluisterde iets in zijn oor. Wat het ook was dat ze zei, het deed hem kwaadaardig lachen en Ilsa wist dat dit waarschijnlijk slecht nieuws voor haar was!!!


HOOFDSTUK II : WATERMARTELING

‘O.K., neem haar mee en maak haar klaar, ik kom dadelijk,’ beval Marie de enthousiaste wachter!
Hij kwam naar haar toe, nam haar ruw bij de arm en sleepte haar de gang door naar een Spartaanse kamer die alleen een aantal stoelen, een kast en iets dat er uit zag als de onderzoekstafel van een dokter bevatte. In de kamer stond ook nog een andere agent kalm te wachten op haar. Hij beval haar al haar kleren uit te trekken. Ilsa was een bijzonder mooi meisje: ze was een slank gebouwde brunette met ronde vrouwelijke vormen. Ze was één keter zeventig groot en haar lange bruine haar kwam tot ruim voorbij haar schouders. Ilsa was vandaag in het zwart gekleed: ze droeg een pull en een lange rok. Hoewel ze gehoord had dat vele vrouwen uit de grote steden “bustehouders” droegen, had ze er zelf geen aan. Een onderbroek droeg ze natuurlijk wel. Ze was uiteraard verlegen om zich uit te kleden in het bijzijn van twee vreemde mannen en daarom twijfelde ze even.
‘Zou je graag geholpen worden?’ vroeg de man die haar naar daar gesleept had. Later zou ze ontdekken dat zijn naam Hans was.
Ilsa schudde haar hoofd.
‘Maak dan voort,’ antwoordde hij met een satanische grijns op zijn gezicht.
Nadat ze haar schoenen en sokken had uitgetrokken, deed ze haar rok uit. Vervolgens zette ze alles op alles en met één vlotte beweging trok ze haar pull uit, waarop ze met beide handen haar borsten bedekte. Ze had nu enkel nog haar onderbroek aan.
‘Wel,’ zei dezelfde bewaker, ‘”uitkleden” betekent álle kleren uittrekken!’
Met haar handen nog steeds voor haar borsten, keek ze haar bewakers smekend aan. Ze wilde haar meest private delen echt niet blootgeven.
Maar de bewaker had er blijkbaar genoeg van en gaf Ilsa een stomp in de maag waarop ze op haar knieën viel: ‘Vooruit, doe je onderbroek uit en ga op je rug op de tafel liggen’.
Ilsa wilde wenen, maar ze wist dat ze die gevoelens aan de kant moest schuiven omdat ze de Duitsers niets mocht vertellen over de rebellie. Daarom stond ze langzaam op en probeerde ze haar gevoelens en haar pijn te vergeten. Terwijl ze haar bewaker in het gezicht keek, deed ze haar handen voor haar borsten uit en deed ze haar onderbroek langzaam naar beneden. Maar de bewaker keek niet terug: hij had het te druk met het bestuderen van haar borsten en kutje.
‘Wij gaan samen veel plezier beleven… dat kan ik je verzekeren!!’ zei hij terwijl hij haar nu in het gezicht keek.
Ilsa klom op de tafel en ging op haar rug liggen. Nadat ze zich in de gewenste positie bevond, werden haar armen boven haar hoofd vastgemaakt en haar benen werden ver uit elkaar geduwd vooraleer ze werden vastgeriemd.

Terwijl ze daar poedelnaakt lag, niet in staat te bewegen, leken haar goede intenties van daarnet plots ver weg. Ilsa kon zich de pijnlijke dingen die haar te wachten stonden slechts inbeelden. Maar tot haar verrassing berokkende de andere wacht, de jongste van de twee, haar geen pijn, maar ging hij op een stoel zitten die hij tussen haar benen plaatste en zeepte hij haar hele intieme zone in met scheerschuim. Een aantal seconden later nam hij een lang scheermes en begon hij haar grondig te scheren. Hoewel dit niet pijnlijk was, vond Ilsa het natuurlijk niet aangenaam dat haar meest intieme delen te kijk stonden voor twee vreemde mannen. Toen hij klaar was met haar schaamhaar en er nog slechts een kleine driehoek van donzige pels overbleef, scheerde hij ook haar oksels. De jonge wacht, van wie Ilsa later te weten kwam dat zijn naam Dieter was, knikte naar zijn partner, Hans, die op zijn beurt Marie Krupp ging halen.
‘Wel, wel,’ intoneerde Krupp, ‘dat is veel beter dan die harige kut van zoeven, Fraulein Hoffmeyer!"’
‘Wat gaan jullie met mij doen?’ vroeg Ilsa met een bevende stem.
‘Kijk eens aan,’ zei Krupp geil, ‘Ik geloof dat onze bezoeker een beetje zenuwachtig is, maar je hoeft je nergens ongerust over te maken, want vandaag is je geluksdag en ik beloof dat niemand ook maar een haar van je mooie hoofdje zal krenken!’
Hoewel Ilsa wel beter wist dan Marie Krupp te vertrouwen, kon ze het toch niet helpen dat ze zich een beetje opgelucht voelde door deze belofte die waarschijnlijk toch leeg was.
‘Tape,’ beval Krupp en Dieter reikte haar plichtsbewust een rol witte medische tape aan waarvan Krupp een stuk van een tiental centimeter lang scheurde. Vervolgens stapte ze tussen Ilsa’s weid geopende benen en plaatste ze één kant van de tape op Ilsa’s linker schaamlip, waarna ze de andere kant aan Ilsa’s dij bevestigde. Hierbij werd haar vagina half geopend. Ilsa schreeuwde bijna, niet omdat het zoveel pijn deed, maar omdat ze zich slecht voelde. Ilsa was bang, bang voor de foltering, bang voor Marie, Dieter en Hans, maar ze was vooral bang dat Krupp gelijk had, namelijk dat iedereen praat op het einde. Ilsa zou zichzelf graag beloven dat ze niet ging praten, maar dat kon ze niet. Marie nam nu een tweede stuk tape waarmee ze de procedure herhaalde op Ilsa’s andere schaamlip. Haar kut was nu meer dan tentoongesteld, ze was weid opengesperd en werd op zijn plaats gehouden door twee sterke stukken medische tape.
‘Wel, wel,’ zei Marie Krupp, ‘ze ziet eruit alsof ze klaar is om geneukt te worden!!! Zou je dat graag hebben schatje? Zou je willen dat Hans hier zijn penis in je zou schuiven en je hard zou neuken tot je hem smeekte te stoppen!?’
Het was een retorische vraag, want vooraleer Ilsa nog maar de kans kreeg om te antwoorden, ging Marie Krupp verder, ‘Nee, Ik denk niet dat je dat fijn zou vinden, ik zal dan ook je wens respecteren en je klein kutje ongeneukt laten!’
Ilsa wist dat er haar iets verschrikkelijks stond te gebeuren en daar kon ze helemaal niets aan doen. Terwijl ze haar lot aan het overdenken was, gleed Dieter een smal metalen buisje in positie zo’n 45 centimeter boven haar vagina. Het zag er niet sinister uit, maar Ilsa wist wel beter, al die vriendelijke praat van Marie Krupp zou maar duren tot ze begon met haar vuile werk.

Toen het apparaat eindelijk op zijn plaats stond, nam Marie Krupp het opnieuw over en zei zacht: ‘Ilsa, ik geef je nog één kans om te vertellen wat je weet over de ondergrondse beweging, als je dat niet doet, dan heb ik het niet meer in handen!!!’
Met de minuut angstiger wordend, zei Ilsa met een valse vastberaden stem: ‘Vergeet het maar dat ik jullie Nazi-klootzakken iets ga zeggen. Dus doe wat je moet doen met mij, ik zeg toch niets!!’
Niet dat ze daar zo zeker van was, maar ze wilde een sterke indruk maken.
Een glimlach kwam op Krupp’s gezicht en ze antwoordde: ‘Nee Ilsa, uiteindelijk zal je me smeken om naar jou te luisteren en zal je me alles vertellen wat je weet!’
Ilsa wist dat dit voorlopig Marie’s laatste woorden gingen zijn en dat het dus een kwestie van seconden was voordat het allemaal zou beginnen. Als om Ilsa’s gedachten te bevestigen, knikte Marie kort naar Hans, die aan een hendel trok, waarop een aantal seconden later water uit de buis begon te druppen recht op Ilsa’s vagina, waar het net aan de linkerzijde van haar clitoris belandde. Marie paste voorzichtig de positie van de metalen buis aan totdat de druppen precies op haar clitoris vielen.
‘Nu, fraulein,’ bood Krupp aan, ‘laten we zien hoelang het duurt vooraleer je een orgasme krijgt van het constante druppen van het water als je enige partner!!!’
Ilsa voelde het zweet uitbreken op haar voorhoofd terwijl het meedogenloze druppen haar reeds volledig geerecteerde clit bleef masseren.
‘Wel, wel,’ intoneerde Marie Krupp, ‘zie hoe haar clit haar aan het verraden is, ik denk niet dat ik ooit al zo een grote gezien heb. Jij wel Hans?’
Marie en Hans lachten luid terwijl Ilsa wanhopig probeerde haar clitoris onder controle te krijgen, want als Krupp wilde dat ze een orgasme kreeg, zou zij er alles aan doen om er geen te krijgen! Marie begon nu Ilsa’s grote borsten te strelen en met haar tepels te spelen.
‘Ik zie dat je probeert je orgasme te weerstaan. Dat is goed. Het vraagt veel moed en zelfbeheersing! We zullen zien hoelang je het kan volhouden op die manier.’
Marie beval Dieter om op Ilsa’s tepels te zuigen en met de jonge Nazi zijn mond aan haar tepel vastgehecht, voelde ze het vertrouwde gevoel in haar vagina opkomen. Haar clit stond nu in vuur en vlam op een manier dat ze nog nooit ervaren had. De combinatie van het constante druppen en het aanhoudende zuigen aan haar tepels maakte dat haar zenuwen zo intens geprikkeld werden.
‘Wel Ilsa,’ vroeg Krupp geniepig, ‘ben je klaar om me te vertellen wat je weet!?!’
Ilsa, die nu in grote nood was, schudde haar hoofd wild heen en weer: NEE!!!
Marie Krupp glimlachte enkel en zei: ‘Zoals je zelf wilt juffrouw Hoffmeyer. Ik kan de hele nacht zo blijven doorgaan, de enige vraag is of jij dat ook kan, m’n schatje?!?’
Ilsa was nu bijna in een staat van seksuele waanzin; ze probeerde dit te verbergen. Dieter, die nog steeds aan haar tepel aan het zuigen was, reikte uit en begon Ilsa’s andere borst en tepel te masseren. Dit was te veel voor haar; ze liet een lange, stille kreun horen. Ze probeerde zichzelf onder controle te krijgen, maar het gevoel was zo intens,… .
Marie kwam naar Ilsa, debte het zweet van haar gezicht en zei zacht: ‘Je doet het prima Ilsa. Ik denk dat we het je een beetje moeilijker gaan maken’.
Marie knikte naar Hans die naar de kast ging en er een enorme dildo uit haalde. Op datzelfde moment stopte Dieter met het masseren van haar borsten, wat Ilsa een soort van opluchting bezorgde. Toen Hans haar de dildo liet zien, kon ze het tuig eerst niet thuisbrengen, maar toen ze dat een seconde of wat later wel deed, moet ze er bang uitgezien hebben want Hans en Marie begonnen te lachen.

Dieter sloot de kraan zodat het water niet meer op haar clitoris drupte, maar alleen om vervangen te worden door Hans die tussen haar gespreide benen stapte en haar clit begon aan te raken met zijn “wapen”. Anders dan dat Ilsa gedacht had, was de top van de dildo heel zacht en gaf het haar een heel aangenaam gevoel. Ze kon niet eens spreken, in zo een hoge staat van seksuele opwinding bevond ze zich, maar toen Hans de dildo uiteindelijk met één stoot diep in haar begroef, schreeuwde ze van opwinding toen de gigantische hamer haar in extase sloeg.
‘Voelt het goed, m’n schatje,’ vroeg Marie passend, ‘vind je het gewoonweg niet fantastisch om zo’n dildo in je te hebben!?!’
Op dit moment was Ilsa helemaal weg en al wat ze nog kon doen, was twee of drie keer kreunen terwijl Hans zijn “wapen” voorzichtig op en neer haar vagina schoof. Ze wist dat het allemaal voorbij was. Ze had haar orgasme weerstaan zo lang ze mogelijkerwijs kon en ze wist dat Hans haar zou blijven penetreren totdat ze kwam. Daarom besloot Ilsa het niet langer te weerstaan en zich te laten gaan. Ze begon nu regelmatig te hijgen en het was slechts een kwestie van ogenblikken voordat ze kwam. Het leek wel minuten te duren vooraleer ze “terug op aarde belandde”.

Ilsa kon nu terug normaal ademhalen en voor het eerst realiseerde ze zich dat ze over haar hele lichaam zweette.
‘Zie je nu wel,’ zei Marie, ‘het heeft geen zin om je te verzetten, want als we willen dat je iets doet, is het maar een kwestie van tijd voor je het ook echt doet’.
Ilsa die nog op adem aan het komen was, voelde zich verslagen, want ze wist dat Marie gelijk had.
Nu, is er iets dat je ons wilt vertellen,’ vroeg Marie terwijl ze haar slachtoffer in de ogen keek.
‘Fuck you,’ fluisterde Ilsa luid, maar ze durfde niet terug te kijken.
‘Nee, nee, Fraulein Hoffmeyer, jij bent hier degene die geneukt wordt!!!’ Marie en Hans lachten luid.
Marie knipte met haar vingers, waarop Hans de kraan opnieuw opende zodat het druppende water haar clitoris opnieuw begon te masseren. Maar deze keer deed Ilsa geen poging om haar orgasme te weerstaan, zodat ze al snel begon te hijgen en ze al even snel klaarkwam. Dit orgasme was dan ook veel minder intens dan het vorige. Ze had gedacht dat Marie daarna terug zou bevelen om de kraan toe te draaien, maar ze liet alles gewoon doorgaan totdat Ilsa nog een vijftal zachte orgasmen doorgemaakt had. Ilsa was op dat moment al uitgeput: ze had veel energie verloren bij de eerste beurt toen ze geprobeerd had haar orgasme te weerstaan.
Toen zei Marie op een dramatische toon: ‘Ilsa, Ilsa, ik zie dat je het niet lang meer kan weerstaan, ik denk dat we je een beetje gaan helpen om het onder controle te houden’.
Hierop verscheen Dieter met een injectie gevuld met een doorzichtige vloeistof, die voor zover Ilsa wist, water kon geweest zijn.
Marie nam de injectie over en schoof de naald voorzichtig in Ilsa’s arm terwijl ze zei: ‘Binnen slechts een aantal seconden zal het je onmogelijk worden om nog een orgasme te krijgen en ik beloof je dat je me dan zal smeken om verlossing!’
Ilsa voelde niet echt iets gebeuren, maar ze moest toegeven dat ze normaal gezien nu weer een orgasme of twee moest gehad hebben. Ze voelde het nu heel bekende gevoel opnieuw op het puntje van haar clit liggen.
‘Hah,’ dacht Ilsa, ‘ik ga helemaal geen probleem hebben met te komen, ik ben er bijna nu’.
Maar terwijl ze verwachtte dat de bekende rush door haar vagina zou trekken, kreeg ze plots het trieste idee dat Marie gelijk had, want hoe ze ook probeerde, ze kwam niet over de rand! Haar clitoris stond nu in vuur en vlam op een manier dat ze dat nog nooit beleefd had.
Wel, Ilsa,’ vroeg Marie doordringend, ‘ben je klaar om me te vertellen wat je weet?!?’
Ilsa, die nu in grote problemen zat, schudde wild haar hoofd heen en weer: NEE!!! Op dit moment was Ilsa helemaal weg en het enige wat ze deed was onsamenhangend brabbelen.
Marie Krupp leunde voorover en fluisterde in haar oor: ‘Kan je me vertellen wat je weet, beste Fraulein?!?’
Ilsa bewoog haar lippen, maar ze was niet in staat om te spreken, ze kon enkel een soort grom uitbrengen die leek op dat van een wild dier in nood. Marie leunde voorover en ze nam een harde tepel in haar mond waarop ze begon te zuigen. Dit bracht Ilsa naar nieuwe hoogten en ze begon te denken dat ze daar ter plaatse zou sterven, haar nood voor seksuele verlossing was nu zo groot en hoewel ze haar zaak niet wilde verraden, begon het nu duidelijk te worden dat er iets zou gaan kraken.
Marie fluisterde opnieuw in Ilsa’s oor: ‘Liefste schatje, je moet niets zeggen, je hoeft enkel te knikken als je wil meewerken en als je dat doet, dan beloof ik je dat je binnen de dertig seconden het orgasme van je leven zal hebben!!!’
Het was allemaal voorbij en Ilsa wist het, ze kon dit geen seconde langer meer volhouden en dus knikte ze met grote tegenzin, JA. Daarop gaf Dieter haar snel een tweede injectie die de antistof voor de eerste bevatte. Met al haar seksuele energie op het puntje van haar clitoris opgebouwd, was het slechts een kwestie van seconden vooraleer Ilsa’s vagina doortrokken werd van een fantastische climax, die wel uren leek te duren, ook al was het in werkelijkheid waarschijnlijk maar een minuutje.

Toen ze eindelijk van haar hoogten kwam, streelde Marie haar haar en vertelde ze haar hoe een goede hoer ze was geweest.
‘Ik denk dat ze ons iets wil vertellen, is het niet?’ vroeg Marie.
Ilsa was nu volledig uitgeput, maar ze kon eenvoudigweg haar zaak niet verraden en hoewel ze niets liever zou gedaan hebben dan van de tafel te stappen, zei ze: ‘Ik zou wel willen, maar ik kan het me niet meer herinneren.’
Voor de eerste keer zag Marie er woedend uit en ze beval Hans de kraan terug aan te zetten. Maar Dieter kwam tussenbeide en deed teken naar Hans om even te wachten. Dieter nam een stethoscoop uit de kast en luisterde ermee naar Ilsa’s hart. Na een kort onderzoek fluisterde hij iets in het oor van zijn boosaardige meesteres, die wit uitsloeg.
‘We gaan er voorlopig mee ophouden,’ zei Krupp die het zweet van Ilsa’s borst depte, ‘Dieter zegt dat je meer dan genoeg gehad hebt. Ik hoop dat het morgen even gezellig wordt dan vandaag. Hans? Zou je de dame willen kleden en naar haar kamer escorteren?’
Marie wachtte niet op het antwoord en ze verliet de folterkamer.
‘Dat zullen we doen,’ zuchtte Hans terwijl hij haar armen en benen losmaakte. Hans nam een heel kleine string uit de kast. Het zag ernaar uit dat Marie dit bedoelde met ‘kleden’.
‘Van de tafel,’ beval Hans.
Het leek Ilsa dat Hans niets liever zou gedaan hebben dan haar nog wat laten afzien. Hoewel ze meer dan opgelucht was dat ze van de tafel mocht, voelde ze zich vooral een beetje victorieus dat ze de marteling had doorstaan zonder te praten. Hans gaf haar de slip en hoewel het niet echt veel bedekte, deed ze hem aan. Dieter bracht haar daarna naar haar kamer.