Het was zover, de dag was aangebroken. Vandaag zou het gaan gebeuren. Ik zou me totaal overgeven aan mijn partner Luc. Hij mocht vandaag met me doen wat hij wilde zonder weerwoord of wat dan ook van mij. Ik zou gewoon doen of ondergaan wat hij wilde. Ik vond het zeer spannend en voelde me een beetje ongemakkelijk, maar afspraak is afspraak.

We kenden elkaar al 5 jaar en woonden al bijna 2 jaar samen. Op een van de eerste avonden die wij alleen waren zei Luc dat hij me wat moest vertellen. Hij vertelde me over zijn fantasieën waarin hij mij graag zou vastbinden en dan zo sex met me hebben. Ik schrok er behoorlijk van. Hij wilde me van kop tot voet aankleden. Ik vond dat ook geen leuk idee. Ik zou dan niet meer herkenbaar zijn. Dus kon het net zo goed ook met een andere vrouw. Maar dat idee, met een andere vrouw, vond ik nu ook weer niet zo geweldig. Luc verzekerde me dat het alleen om mij ging. Dat hij MIJ in mijzelf opsloot zodat me niets anders overbleef dan met mij zelf en mijn genieten bezig te zijn. Ik vond het nogal pervers, eng en hoogdravend. Hij zou me tot niets dwingen en mocht het zover komen dan kon ik altijd aangeven wanneer ik het genoeg vond en wilde stoppen. Dit stelde me weer wat gerust. Mij pijn doen was niet zijn doel. Er zou altijd respect zijn en hij zou me nooit vernederen. Uiteindelijk heeft hij me weten over te halen om mij eens naakt vast te binden en sex met me te hebben. Ik moet zeggen dat viel reuze mee, om niet te zeggen dat ik er zeer van genoten heb. Van te voren had ik nog mijn bedenkingen. Stel er zou wat gebeuren met Luc en ik zou niet loskomen? Nou Luc zorgde er voor dat er altijd wel een mogelijkheid was om me te bevrijden. Een mes, schaar of tijdslot was altijd wel in de buurt. Zo verdween ook langzaam de angst van wat als.... Bovendien was ik steeds weer verrast wat hij nu weer verzon en hoe intensief hij mij kon laten genieten. Dat mij laten genieten was een van de belangrijkste zaken waar hij mee bezig was. Een paar keer per jaar kon ik het opbrengen om met zijn fantasieën mee te gaan en dat ging me steeds beter af omdat ik hem steeds beter leerde kennen en wist dat hij te vertrouwen was. Bovendien was het steeds genieten! Ja, pijn deed het wel eens maar zodra ik dat aangaf werd er iets aan gedaan. Meestal zei ik er niets van omdat dat beetje pijn gemakkelijk te verdragen was of me zelfs een kick gaf. Een keer vroeg ik zelf om op mijn borsten geslagen te worden. Luc deed het maar in mijn ogen te voorzichtig. Hij wilde mij niet pijn doen.

Een half jaar voor deze dag vroeg hij me of ik eens een dag lang dat wilde doen wat hij wilde, zonder de mogelijkheid te hebben nee te zeggen. Ik wilde weten wat hij dan ging doen. Dat vertelde hij niet, dat zou ik terplekke wel merken, bovendien was het verrassingseffect er dan af. Met kriebels in mijn buik probeerde ik nog wat informatie van hem los te krijgen. Dat lukte maar mondjesmaat. Luc vertelde dat hij dat half jaar nodig had voor voorbereidingen. Ik vond een dag lang en stelde voor het te beperken tot een middag en avond. Hiermee ging hij akkoord. Bovendien, ik kon me tot de dag vantevoren nog bedenken en de zaak afblazen. Ik was meer dan gerust gesteld. Afblazen, nee dat zou ik nooit doen. Ik was veel te nieuwsgierig! Bovendien gold ons stopwoordje, 3x hetzelfde herhalen. Een hoofdbeweging, een woordje tikken met hak, knippen met de vinger etc. Als dat 3x herhaald werd dan was het direct afgelopen. Het wederzijds respect en vertrouwen zorgde ervoor dat dit ook werkte en dat er geen misbruik van gemaakt werd.

Een paar dagen later vroeg Luc of we mijn maten konden opnemen en een afdruk konden maken van mijn gezicht. Waarvoor wilde ik weten. Nou voor de voorbereiding voor die dag was het antwoord en daar moest ik het mee doen. De maat nemen was snel gezegd. Hij had een briefje waar ik weet niet hoeveel te nemen maten op stonden van enkel tot kruin. Deze werden een voor een genoteerd. Omtrek hoofd, omtrek enkels, polsen ellebogen, knieën, taille, borsten enz. Gewoon alles.

Daarna de gipsafdruk van mij gezicht. Daar had ik niet bij stilgestaan. Met gips. Ik moest gaan liggen en mijn schouders vrij maken. Het was die dag beslist niet koud en kleedde me geheel uit. Dat hoefde nu ook weer niet vond Luc. Jawel vond ik, ik wil geen gips op mijn kleren. ..en dan kun je wat met me spelen dacht ik er achteraan.

Eerst moest ik een badmuts op. Het gezicht werd met vaseline ingesmeerd. Dan kwam er koude gips op. Ik rilde een beetje. Luc vertelde dat hij er ook nog verband in verwerkte voor de stevigheid. Mijn neusgaten werden opengehouden met buisjes. In ademnood ben ik niet gekomen. Wat ik hoopte gebeurde. tijdens het uitharden van het gips begon Luc mij te strelen en smeerde het gips tot over mijn borsten. Tijdens het uitharden werd het gips aangenaam warm. Dat gebeurde ook in mijn schaamstreek als gevolg van Luc zijn verwennerij. Helaas bewoog ik daardoor wat veel waardoor de gips over mijn borsten brak.

De tijd vloog om. Het gips is hard hoorde ik Luc nog zeggen. Nu al dacht ik. Hij wilde het gips afnemen maar ik weerde zijn handen af en plaatste ze weer op mijn genotsplekjes. Hij begreep het en we zijn nog wel even doorgegaan.. Kletsnat van zweet en niet alleen zweet was ik toen de gips van mijn gezicht afgehaald werd. Op de vraag waarvoor die afdruk nodig was kreeg ik slechts een glimlach te zien..

De tijd verging en ik merkte niets meer van voorbereidingen. Eens vroeg ik er na. Ik hoefde er niet alles van mee te krijgen was het antwoord. Daarmee moest ik het doen. Ons leven ging gewoon zijn gang met nog af en toe een bondage avond. Die waren niet zo geweldig als anders. Ik was er niet voor de volle 100% met de gedachte erbij. Luc merkte het en wees me weer eens op de afspraak.