Zodra de deur achter Odile was dichtgevallen sloeg Ismael het dikke wurgkoord van achteren af om haar keel en sleepte het zwarte tienersletje zo met zich mee door de gang naar de logeerkamer. Nadia en Marian liepen er achteraan. "Kom op, bind haar handen en voeten vast aan het bed," beval Ismael tegen zijn zusje en vrouw. "Vlug, anders stikt ze nog!" Toen het meisje strak met haar armen en benen uitgespreid was vastgezet liet Ismael het wurgkoord eindelijk los. Odile haalde gierend adem, de tranen liepen over haar mooie donkere gezichtje. Ismael haalde zijn vlindermes tevoorschijn uit een zak van zijn spijkerbroek en klapte dit open. Hij reikte het vlijmscherpe ding aan zijn zusje aan. "Nadia, aan jou de eer," zei hij. "Snij snel de kleren van je hoerige vriendinnetje haar lijf af." Nadia aarzelde, ze keek bang naar het mes en durfde het eigenlijk niet aan te pakken. "Kom joh, zoveel heeft ze toch niet aan? En je mag haar schoenen! en haar slipje aanlaten." Hij duwde het mes in Nadia's handen en zoals gewoonlijk deed ze wat haar broer haar opdroeg, want ze was goed afgericht het laatste half jaar en wist was voor wrede straffen er op ongehoorzaamheid stonden. Ze pakte voorzichtig een kant van Odiles mouwloze navelshirtje en probeerde de stof onhandig met het mes door te snijden. "Hee, niet zo sloom joh, het is je grootmoeder niet," zei Marian; ze rukte het mes uit Nadia's hand en sneed met één haal het truitje van Odiles bovenlijf af. "Huppekee, zo doen we dat. En nou jij haar BH!" Nadia deed weer een poging maar door haar krampachtigheid schoot het mes uit en maakte een flinke snee over de naakte linkerborst van Odile, waar onmiddellijk een paar druppels bloed uit opborrelden. Odile gaf een kreet van pijn, en van schrik liet Nadia het mes op de grond vallen. "Nou, je bent toch niet bang van een beetje bloed, zus?" lachte Ismael. "Dat maakt helemaal niks uit, h! et is maar een vuile negerinneslet en die zal nog wel heel wat! meer ga an bloeden voor ons de komende dagen. Maar goed, ik doe de rest wel." Daarmee sneed hij de hotpants van Odiles kontje, en een piepklein zilverkleurig stringetje kwam tevoorschijn. "Zozo, mevrouwtje heeft smaakt!" knikte Ismael goedkeurend. "Bijpassend bij die sexy pumps van je, hè!" Odile, die haar stem weer een beetje begon terug te krijgen, gilde het uit van woede, pijn en angst. "Godverdomme motherfucker, laat me met rust, maak me meteen los!" Ismael sloeg haar zo hard op haar mond dat ze direct stil was, en greep haar bij het wurgkoord dat nog als een strop om haar hals zat. "Jij houdt je bek dicht, kutwijf. Vanaf nu ben je onze eigen zwarte slavin, jij doet wat wij willen, en wij doen met jou wat we willen..." Hij lachte gemeen. "En ik kan je verzekeren dat dat niet veel goeds is! Als je heel goed luistert maak je het jezelf het gemakkelijkste, als ik je een advies mag geven, maar ik heb liever dat je tegenstribbelt, dan! kan ik je nog meer straf geven!" Ismael liet de strop weer los en richtte zich op zijn zus. "Okee Nadia, kleed je uit, ik had je iets beloofd en dat gaat nu gebeuren." Nadia kleedde zich helemaal uit en ging gehoorzaam in de wachthouding staan. "Goed, en nu klim je bovenop je vriendinnetje en je gaat met je poesje op haar gezicht zitten. Ja zo, goed zo, toe maar meid. Je weet al wat er gaat komen, hè? Je beloning!" Daar had ze wel zo'n vermoeden van, want haar broer had beloofd dat als zij Odile naar de flat wist te lokken, het eerste wat hij haar liet doen zou zijn om Nadia klaar te beffen. Haar kutje werd al nat bij de gedachte aan het genot dat komen ging. "Goed, slavin, nu ga jij mijn zusje een flinke likbeurt geven en je gaat door tot ze is klaar gekomen!" Odile keek hem woedend aan. “No way ga ik die vuile kut-Marokkaan likken!” ze spuugde de woorden uit en hield daarna haar mooie dikke lippen demonstratief stijf op elkaar. “Okay, zoals je wilt,” lachte Ismael. “Je hebt w! el pit, daar zou mijn zusje nog wel een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar het zal je niet helpen…” Hij keek even naar zijn vrouw. “Marian, ik heb wel zin in een sigaretje, jij ook? Steek je er even voor ons allebei eentje op?” Marian deed wat haar gevraagd werd en gaf hem een van de brandende Marlboro’s. “Goed, slavin, ik had je bevolen om Nadia klaar te beffen. Het is ten slotte je klasgenootje, die gun je toch wel een pleziertje? En… begin maar, move your tongue!” Nadia zat nog altijd met haar gepiercede poesje vlak bij Odiles mond, maar die maakte geen aanstalten om haar te gaan likken. Ze werd een beetje ongeduldig want ze was inmiddels zo geil bij de gedachte om door het populairste meisje van haar klas, dat haar normaal niet zag staan, gedwongen bevredigd te worden dat ze kleddernat was geworden. “Alsjeblief Ismael, laat haar beginnen, ik ben zo geil!” smeekte ze haar broer. Die knikte naar Marian, en tegelijkertijd duwden ze de gloeiende punt van hun sigaret tegen een van de tepels van Odile. Het meisje kronkelde en schreeuwde het uit van pijn. “Oh, je kan je lippen toch nog van elkaar krijgen?” spotte Ismael. “Vooruit, beffen nu. Elke keer als je stopt krijg je een brandende peuk tegen je tietjes, net zolang tot ze écht zwart zijn! Dus huppakee!” en om zijn woorden kracht bij te zetten hield hij zijn Marlboro weer even tegen het jonge tepeltje aan. Odile begon met haar tong de kittelaar van Nadia te verkennen, eerst aarzelend maar al gauw vol overgave, ze bewoog haar tong als een razende, speelde met de clitorisring, likte en zoog alsof ze nooit anders gedaan had. Toch was dit de eerste keer dat Odile een meisje befte, maar ze had al zoveel mannen gepijpt de laatste jaren dat ze wel wist hoe ze iemand oraal moest bevredigen. Het leek erop dat ze zich erbij neer had gelegd dat ze dit toch moest doen, en haar klasgenootje dan ook maar zo snel m! ogelijk tot een orgasme wilde brengen. Des te eerder was zij er van af en misschien lieten ze haar dan wel weer vrij. Heel misschien dan. “Jaaa, wat lekker, ga door!” kreunde Nadia. Ze bewoog haar onderlijf heftig heen en weer over Odiles gezicht. “Oh, stop, even stoppen, ik moet plassen, oh wat jammer nou, net nu ik bijna kom, maar ik moet zo nodig plassen, ik hou het niet meer op!” Ismael keek zijn zusje aan. “Nee, plas maar gewoon in haar mond, hoor, laat alles maar lopen.” En tegen hun slachtoffer: “En jij waagt het niet om te stoppen, je houdt je bek open en blijft haar likken, begrepen?” maar Odile hield haar lippen toch weer stijf op elkaar, dit ging te ver. Zich in haar mond laten zeiken, dat nooit, dat had ze zelfs haar oom, die haar vroeger jarenlang wreed had misbruikt, nooit toegestaan. “Ik hou het niet meer, ik begin!” kirde Nadia, en ze liet een gele straal warme urine over het gezicht van haar klasgenootje lopen. Marian en Ismael drukten nu beiden de sigare! t weer tegen een tepeltje aan. Een sissend geluid en een lucht! van bra ndend vlees waren het gevolg. “En we halen ze pas weg als Nadia is klaargekomen en jij haar pis hebt opgezogen, vuile hoer!” Nu moest Odile haar mond wel open en zo snel ze kon likte ze met haar tong over het plassende poesje, tot het meisje op haar gezicht gillend en schokkend klaar was gekomen en de gele straal was afgelopen. Toen haalden haar beulen hun gloeiend hete sigaretten weg, maar de pijn aan haar verbrande tepels was zo hevig dat Odile van stress en uitputting al flauw was gevallen.

(Wordt vervolgd)