We hadden twee maanden verkering toen mijn vriendin me tijdens een stoeipartijtje op mijn kont begon te slaan. Een vreemde sensatie, ik stopte direct met terugvechten en liet me over haar goed geproportioneerde dijen heentrekken.

'Eigenlijk moet je op je blote billen hebben,' dreigde ze. Zonder verzet stond ik toe hoe ze mijn broek begon los te maken en omlaag schoof, ook mijn slip ging naar beneden en er volgden harde tikken op mijn blote achterste. Het was geen aaien, maar goed harde tikken die door hun huiskamer heen daverden, echoden tegen de muren. De gordijnen aan de straatkant stonden wijd open, gelukkig was het stil op straat.

'Ik wist wel dat je dit lekker zou vinden, klopt toch?' hijgde ze na, na een kastijding die zo'n tien minuten had geduurd. Ik lag nog steeds voorover, voelde mijn billen aangenaam tintelen en toen ze me half omdraaide en me aankeek, vormde zich op mijn wangen eenzelfde blos als waarschijnlijk op mijn achterste te zien was.

Ik beantwoordde haar vraag met een wedervraag: 'En jij?'

'Vroeger vond ik je een eigenwijs eitje, iedereen dacht dat jij homo was, maar ik heb nooit een vuriger knul gehad, vond je het echt lekker?'

Mijn antwoord was duidelijk, ik kuste de hand die me had getuchtigd, likte haar vingers en drukte mijn stijve weer tegen haar benen.

'Altijd al?'

Ik bekende dat ik vaak had staan toekijken als zij met het schoolteam basketbalde. Hun team was zelfs districtskampioen geworden, terwijl ze allemaal nog op school zaten en slechts twee keer in de week trainden. Zij viel op door haar lengte, haar krachtige postuur, met haar lange blonde haren die ze tijdens het ballen in een staart knoopte, oogde ze toch ook heel vrouwelijk. Wanneer mijn ogen haar volgden droomde ik om door haar genomen te worden, overweldigd, eventueel in het bijzijn van haar hele team.





'Ik had vroeger een schoolvriendje die eens door zijn moeder over de knie werd genomen en een pak voor zijn broek kreeg met een pantoffel. Ik was verbijsterd dat zoiets bestond, maar ook begeesterd. Mijn vriendje schaamde zich kapot, ontweek me wekenlang, terwijl ik droomde over die strenge moeder.'

'Kwam het weer goed tussen jullie?'

'Niet echt. Zijn moeder vond me geen geschikt vriendje, te eigengereid, te brutaal. Wij hadden een modern gezin.'

'Zelf nooit op je billen gehad?' Er weerklonk ongeloof in haar stem.

'Goed, dan gaan wij die schade eens inhalen.'

Ze troonde me mee naar boven, naar de slaapkamer van haar moeder. Ze duwde me op het bed, ik ging languit op mijn buik liggen. Ze rommelde in de kast en keerde terug met een flinke lat.

'Hiermee kreeg ik tot mijn zestiende op mijn blote wanneer ik een grote mond had. Nou, je kent me, dat was dus bijna wekelijks, soms ook met de slipper of met de mattenklopper.'

'Toen hield het op?'

'Sure.' Ze raakte mijn alweer ontblote achterste met de lat aan, ik voelde een ongekende opwinding, maar ook angst voor de pijn die dit instrument zou doen.

'Dit voel je pas echt goed, ben je bereid om een echt pak slaag in ontvangst te nemen?'

'Ja,' sprak ik hees.

Ze ging schrijlings op me zitten, haar voeten weerszijden van mijn hoofd, haar achterste op mijn schouders. De eerste tikken waren meedogenloos hard, ik trachtte me te verweren, me onder haar uit te worstelen, maar ik verloor het van haar spierkracht. Hoe meer ik me verzette, hoe harder werden de slagen, tot ik begon te janken en haar om genade smeekte.

Ze hield abrupt op en begon mijn gepijnigde billen te strelen.

'Prachtig rood, wat heb jij toch een lekkere kont, ik zou er wel in willen bijten.'

Katja was zo vurig dat we in een kluwen over het bed rolden en zij me zo wist te manoeuvreren dat ze me met mijn nek tussen haar dijen klem zette.

Die middag werd ik ontmaagd, beter gezegd: door haar verkracht. Ik lag op mijn rug, zij stopte mijn half stijve pik in haar ingang, toen die niet wilde stijven dreigde ze me een nog veel harder pak slaag.

'Als ma ziet wat een bende je hebt gemaakt van haar bed, ga je ook bij haar over de knie, dat verzeker ik je.'

Klappen op beide wangen, ze begon te rijden , ik zag hoe ze in haar volle borsten kneep, haar nagels in haar tepels zette en haast gillend tot een orgasme kwam.

We lagen dicht tegen elkaar aan, haar tong beroerde de mijne, het gevoel van machteloze weerloosheid maakte me duizelig. 'Slaafje, lief slaafje, waarom werd je weer zo heet toen ik je vertelde dat ma je over de knie zal gaan leggen, lijkt je dat lekker?'

'Nee, nooit!' riep ik ontsteld. Die moeder vond ik een autoritair kapsonesmens, ik bezocht Katja alleen als ik er zeker van was dat zij dienst had. Ze werkte bij de politie, geen vrouw om mee te spotten.

'Jawel, jawel, je krijgt alweer een stijf piemeltje, zal ik je aftrekken?'

Mijn hand betastte haar volle billen, haar gespierde dijen, zij verhaalde, haast op fluistertoon hoe hard haar moeder kon slaan. 'Ze hield me altijd kort, omdat ze meende dat ik de genen van mijn pa had, een slapjanus eersteklas, die zijn onvermogen op alle gebieden compenseerde met een grote bek. Als je bij haar over de knie gaat en met de lat krijgt, berg je dan maar. Ik ben best wel sterk, maar zij kan twee kerels aan, zegt ze zelf. Volgens mij vindt ma het best wel lekker om eens op een jongenskont te timmeren, ik wil dat best eens zien.'

'Je praat er niet met haar over,' bezwoer ik haar, nadat we het bed hadden rechtgetrokken en ons weer aangekleed.

'Schatje, ik ga je eruit gooien, ma komt zo thuis, zie je morgen op school, kom je morgenavond nog kijken als we tegen Fiat-stars spelen?'


Die nacht kon ik maar moeilijk de slaap vatten. Het leek of ik zware koorts had, viel uiteindelijk toch in slaap en werd achtervolgd door de meest bizarre angstdromen die overwegend één thema hadden.

Voor school wachtte ze me op en begon me op het plein hartstochtelijk te kussen.

'Hoe vaak heb jij je vannacht nog afgerukt, viespeukje van me?'

Ik vertelde haar niets van mijn angstdromen en hoe ik overweldigd was door schaamte. Tijdens de lessen kon ik aan niets anders denken, zag in elke leraar en lerares een notoire sadist die me weldra naar voren zouden roepen voor een vernederend pak slaag, ten aanschouwen van de hele klas, voor de begerige ogen van Katja.

Mijn moeder vond me tijdens het avondeten stil, vroeg of ik herrie had met mijn vriendin.

'Nee, hoezo? Ik ga er zo vandoor, ze moet spelen.'

Op de tribune zaten heel wat schoolgenoten, sommigen begroeten me joviaal, ik was duidelijk in de pikorde gestegen sinds ik verkering had met Katja.

'Net een vent,' hoorde ik een knul, hij wees naar Katja die net het veld kwam opdraven, op haar hoge, witte All-stars.




'Wel een lekker wijf, zou ze het al doen met Bertje?'

Omdat ik pas rond mijn zestiende wat begon te groeien sprak iedereen me mijn hele vwo-tijd aan met Bertje.

Katja zwaaide naar me, de wedstrijd begon. Mijn blik richtte zich niet op het spel, maar zuiver en alleen op dat prachtlijf van mijn vriendin. Ik voelde weer een erectie, was het liefst even naar de toiletten gevlucht om me te bevrijden. Tijdens de pauze, ik stond in de rij voor de koffieautomaat, stevende opeens haar moeder op me af.

'Hé Bert, leuk je te zien. Wat speelt ze goed, hè?'

'U ook koffie?'

'Graag, zullen we daar even gaan zitten?'

Trillend zette ik een bekertje voor haar neer. Ze nam me onderzoekend op, stelde vast dat ik wat nerveus was, hoopte dat het niet door haar kwam.

'Ik zie je haast nooit, kom eens als ik er ben.' Zo vriendelijk had ik haar nog niet meegemaakt.

De wedstrijd werd weer vervolgd, nog twee keer een kwartier, ik zat ongemakkelijk naast Katja's moeder, die juichte voor haar dochter toen ze een driepunter scoorde. Eigenlijk zag die vrouw er vrij normaal uit in haar jeans en coltrui, heel anders dan in uniform waarin ik haar bij mijn kennismaking had aangetroffen.

Na de wedstrijd beloofde ik haar dat ik op zaterdag bij hen zou komen eten.

Katja kwam na het douchen direct naar buiten. Ze omhelsde me, ik feliciteerde haar, de duwde me tegen de blinde muur van de sporthal aan en siste in mijn oor dat ze zin had om te hier te nemen, te overweldigen en een flink pak koek te geven, omdat ik onvoldoende voor haar had gejuicht.

'Hier over dat muurtje heen, met je broek op je enkels en dan flink slaag op je blote billen, hoe lijkt je dat?'

'Hé slettebak, sta je weer te vozen met je vriendje?'

Twee medespeelster die ik van school wel kende passeerden ons.

'Misschien willen ze mij wel een handje helpen, houden zij je vast, terwijl ik je klappen geef, die meiden zijn beresterk.'

Ze bewoog mijn hand naar haar harde tepels, ze drukte me plat tegen de muur, weer voelde ik me ongekend opgewonden, terwijl ik mezelf, nog geen half uur daarvoor, ernstig had afgevraagd of ik het niet moest uitmaken, ze was een veel te gevaarlijke persoon voor mij.

'Je weet toch dat vrouwen feitelijk de baas zijn, dat alle mannen het liefst een vrouw hebben die ze domineert, ze zoeken een alternatief voor hun mama die hen, toen ze nog kind waren, op hun billen sloeg, wanneer ze in bed hadden geplast. Mijn moeder vond je overigens wat zenuwachtig, heb je leuk met haar gepraat?'

Weer drong zich het beeld op, net als tijdens het laatste kwartier van de wedstrijd, dat ik bij die vrouw over de knie lag, terwijl Katja toekeek en zelfs begon mee te doen.

Het was me al eerder duidelijk dat ik masochistische gevoelens had, dat strafscenes in films en in boeken me opwonden, al gingen die meestal over strenge leraren en stoute schooljongens, of van die he-men die meiden voor de billen sloegen.

'Ging wel, ik kom trouwens zaterdag bij jullie eten, ze heeft me gevraagd.'


'Koken is niet mijn ding,' verklaarde Katja's moeder, terwijl ze een aangekoekte pan met zuurkoolstamp op tafel zetten. 'Verdorie, de rookworst vergeten, ach Kat, maak jij die even warm?'

Ik had al weinig trek, maar bij het zien van de smurrie op mijn bord, die oogde als stijfsel, verging me de eetlust helemaal.

'Lust je het niet, je moet wel wat eten, je bent toch al zo schriel.'

'Netjes je bordje leegeten, Bertje, anders krijg je klappen.'

Onder tafel trapte ik tegen haar schenen, ze vertrok geen spier, haar ogen schoten echter vuur.

'Ma, je gelooft het niet, maar Bertje heeft thuis nog nooit klappen gehad, vind jij dat niet gek?'

'Dat jij nu zo'n nest was,' nam haar moeder het voor me op. 'Toe Katja, je zit je vriend alleen maar zenuwachtig te maken. Wat is dat toch met jou, ben je altijd zo, ik eet je toch niet op?'

'En hij zijn bord niet leeg,' schaterde Katja. Ik kon haar wel wurgen, maar het werd nog erger. 'Als ik vroeger mijn bord niet wilde leegeten, zette je me in de hoek, weet je nog ma? Vind je niet dat Bert nu ook voor straf met zijn neus in de hoek moet staan?'

'Katja!'

'Ik ga naar huis, ik voel me niet lekker.' Ik voegde de daad bij het woord en stond van tafel op.

'Laat je toch niet zo de kast opjagen door die meid, het is een echte sar, dat wist je toch van tevoren, je zit al zes jaar bij haar in de klas, je kent haar toch, ze bedoelt het niet zo rot, ze plaagt graag.'

'Ik vind het niet leuk, Katja, je schendt onze geheimhoudingsplicht.'

Waar ik dat woord vandaan toverde wist ik niet, het klonk behoorlijk potsierlijk, haar moeder schoot in de lach.

'Welke geheimen delen jullie, als ik zo onbescheiden nieuwsgierig mag zijn?'

'Je weet niet half wat wij voor je verbergen, misschien dat we, na een derdegraadsverhoor in jullie martelkamer bekennen.'

'Het is toch ook een meid,' verzuchtte Katja's moeder, met een zekere trots. 'Het heeft je niet gesmaakt, maar ik heb drie bakjes chipolatapudding gekocht, daar heb je vast wel zin in.'

'Voor al je problemen, raadpleeg Mona.'

Katja stond op en posteerde zich vlak achter me. Terwijl haar moeder in de keuken rommelde, masseerde ze mijn nek. 'Je bent echt wel gespannen, Bertje, het is toch leuk?'




'Vind jij,' spuwde ik vuur. 'Je zit me telkens belachelijk te maken, ik kap ermee, ik kan dit niet.'

'Jij kon het donderdag anders best goed, je vond het zelfs lekker, wat is er veranderd?'

Ze was zelfverzekerd, ik allerminst, wat erger werd toen ze in mijn oor siste dat ik klapjes verdiende, heel veel klapjes, op mijn blote billetjes.

Zwijgend vulde ik mijn maag met een pudding die eigenlijk bestemd is voor vier personen.

'Vertel eens, Bert, uit wat voor gezin kom je?'

'Gewoon, een gewoon gezin, ik ben enig kind.'

'Net als Katja dus. Wat doet je vader, werkt je moeder ook?'

'Het verhoor is begonnen, je mag gebruikmaken van je zwijgrecht, of wil je een advocaat?'

Mijn verhaal werd op een minzaam knikken onthaald, het klonk ook tamelijk zouteloos, net als de zuurkoolstamp. Vader jurist, moeder maatschappelijk werkster. Verantwoord eten, milieubewust, nog vier opa's en oma's.

'En op school, jij schijnt goed te gaan?'

'Hij is een kei, de beste van ons allemaal.'

Het deed me goed dat Katja ook met waardering over me kon spreken, ik begon iets te ontspannen. De tafellamp scheen me hinderlijk in het gezicht, het voelde inderdaad als een streng verhoor, weer drong zich de gedachte op dat deze hoofdagente me slaag zou geven, me de handboeien zou omdoen en me met haar wapenstok op mijn billen zou slaan.

Alsof Katja gedachten kon raden voegde ze aan mijn kale verhaal toe dat ik thuis nooit voor de kont had gekregen.

'Nou, mijn meiske wel, had dat ook nodig, tot haar zestiende, toen vond ik het welletjes. Een meid van zestien leg je niet meer zo makkelijk over de knie.'

Alles zinderde in mij, aan de tafel die ik nog geen half uur boos had willen verlaten, zat ik alweer met een stijve pik.

'Vind jij het niet raar, mam. Bert is best slim, maar ook heel wijsneuzig, hij corrigeert zelfs de leraren. De meesten hebben echt een hekel aan hem, dat merk je aan alles. Stel nou, mam, dat hij dit hier had gepresteerd, dat hij jouw zoon was, had jij dat getolereerd?'

Bedachtzaam keek haar moeder me aan, alsof ze zich voorstelde dat ze mijn moeder zou zijn.

'Dan had je hem toch ook over de knie gelegd voor een pak billenkoek met de lat?'

'Katja!'

Haar dochter betrad waarschijnlijk een terrein waar haar moeder ook liever van wegbleef.
'Toch niks mis met een pak slaag, ik ben er ook groot mee geworden, ik ben je nog steeds dankbaar voor je strenge aanpak, want ik was vast een enorm monster.'

'Was?'

'Nou ja, ik ben natuurlijk nog wel eens lastig, maar de lat ligt werkeloos in je kast.'

'Maar wel op een andere plek, Katja. Hij ligt altijd links, vrijdag zag ik hem nonchalant op mijn kousen liggen. Hoe kwam dat ding daar?'

Katja begint te giechelen, weer voel ik de aanvechting om er tussenuit te knijpen.

'Goed ma, wat ben je toch een speurneus, dat jij nog geen brigadier bent geworden, of hoe heet dat bij jullie: commandant?'

'Vertel!'

Met stijgende verontwaardiging hoor ik Katja vertellen hoe ze mij getuchtigd had, op mijn blote kont heeft geslagen met de lat.

'Op mijn bed, wat deden jullie op mijn kamer, je hebt toch een eigen kamer?'

'Ik geef toe, ma, maar we belandden daar en Bertje was zo heet als wat, hij bedelde er zelfs om.

'Waarom?'

'Nou ja, mens, dat vertelde ik je net toch al. Hij had het nog nooit meegemaakt en wilde dat alsnog.'

'Matig je toon, meisje, al ben je achttien, als ik vind dat je op jouw leeftijd straf verdient, dan zul je het voelen ook, is dat duidelijk?'

'Maar hij heeft me ertoe verleid, ma, hij werd enorm geil van mijn verhaal, hoe je mij op mijn billen sloeg, hij vroeg me er zelfs om, of ik het ook eens bij hem wilde doen.'

'Dat lieg je,' schreeuwde ik uitzinnig van woede. Wat een verraad, wat vernederde ze me weer.

Haar moeder stelde droog vast dat Katja een fantast was, als kind al, dat het haar niet verbaasde dat haar dochter het prettig vond om de baast te spelen. 'Maar hoe vond jij het, voel je schaamte?'

Op dat moment brak ik. Ik werd gedegradeerd tot een schooljongen, of tot een jonge arrestant.

'Nou?'

Tranen biggelden over mijn wangen, Katja nam het woord. 'Sorry ma, dat we het in jouw kamer hebben gedaan, dat ik ongevraagd aan je spullen zat, maar hij heeft me ertoe gedreven, ik zweer het, hij bedelde erom.'

'Het is fraai,' sprak haar moeder verstoord. 'Ik vind dat ik je ouders hiervan in kennis moet stellen, zij moeten weten wat er hier onder mijn dak heeft plaatsgevonden.'

'Nee,' schreeuwde ik, 'nooit!'

'Waar heb ik dat eerder gehoord, Bertje,' schamperde Katja. 'Als een jongen nee zegt, bedoelt ie ja, dat weet je toch, ma?'

'Wat is jullie telefoonnummer, wie kan ik er beter op aanspreken, je pa of je ma?'

Ik was van tafel opgestaan met de bedoeling om snel te verdwijnen, Katja's moeder greep me bij de pols en hield deze stevig omvat.

'Hier in huis lopen we niet zomaar van tafel, dit is je derde poging al. Hier vragen we om toestemming om van tafel te gaan, is dat duidelijk en nu vertel je me snel wat jullie telefoonnummer is, dan bel ik je ouders, kunnen ze je hier komen ophalen, kan ik eens een goed gesprek met ze hebben.'





'Nee, nee,' schreeuwde ik, compleet van de kook.

'Wat stel je dan voor?' Haar stem stond in rust, natuurlijk wist ik waar ze op doelde, opeens besefte ik ook dat dit onderhoud compleet was gearrangeerd, dat hier iets niet pluis was. Ik trachtte me los te rukken, maar ze was beduidend sterker.

'Laat me los, ik ga naar huis, zoek zelf het nummer maar op,' gilde ik, totaal overstuur.

'Jij dwingt me tot het uiterste,' sprak ze met ingehouden woede, 'mijn geduld raakt eens op. Weet je wat jij verdient? Nou?'

Ik stond krom naast haar, ze had mijn arm omgedraaid, waardoor ik alleen nog maar kon buigen.

Omdat ik geen antwoord gaf stelde ze op sonore toon vast dat ik een goed pak voor mijn billen verdiende, maar dan zonder zo'n vies spelletje waartoe ik haar dochter verleidde.

'Ga je hiermee akkoord, of moet ik het bureau bellen, die hebben je ouders zo opgespoord, een eitje.'

'Nooit, laat me los!'

'Ik ben nog steeds mevrouw, ik heb niet met je geknikkerd, Bert, kun je niet met twee woorden spreken?'

'Het waren er vier, kan u niet eens tellen?'

'Dit is de limit. Katja, pak de lat, nu! Niet goedschiks, dan kwaadschiks, ik ga jou zo'n ongelooflijk pak voor je billen geven, dat je een week niet kunt zitten. Ik ben jou eigenwijsheid meer dan beu.'


Ik maakte kennis met de kracht van Katja's moeder, de vrouw die naar eigen zeggen twee kerels aankon. Ik ontdeed me vrijwillig van mijn broek en onderbroek en legde me over haar knieën neer, mijn rechterarm hield ze nog steeds stevig omvat, alsof haar hand met staal gevormd was.

'Hier is de lat, ma, hij lag weer gewoon op zijn oude plekje. Sorry nog, ik had het je moeten vertellen.'

'Je zult het straks wel voelen, meiske van bijna achttien.'

Dinsdag voelde ik opwinding, nu alleen diepe vernedering en pijn. Ik begon te spartelen, Katja omsloot mijn hoofd tussen haar dijen en greep mijn andere pols vast.

´Mooi rood zijn ze, bijna paars´ hoorde ik haar moeder voldaan vaststellen. ´Wat een lekker strak kontje heeft hij.´

Nog steeds lag ik over de knie bij Katja´s moeder, ze streelde mijn billen, opende met twee handen mijn aarsgat, alsof ze naar drugs speurde. Katja mangelde mijn hoofd, als uit de verte hoorde ik haar moeder zeggen dat ik erg heet was.

´Haal eens even de thermometer, Kat, ik wil hem even temperaturen.´

´Weet je, Bert, je bent echt niet de enige man die dit lekker vindt. Als je eens wist hoeveel mannen genieten van een goed pak billenkoek. Je hebt geluk met mijn dochter, ze is sterk en dominant, heb je al eens eerder een meisje gehad?'

Haar handen betasten niet alleen mijn billen, een hand gleed tussen mijn benen door naar de voorkant.

'Mij rok niet vies maken, Bert, ik waarschuw je. Als je morst, moet ik je opnieuw klappen geven en dat wil je toch niet.'

Katja was teruggekomen en reikte haar moeder de thermometer aan. 'Ik heb hem even ingesmeerd met vaseline, dat glijdt beter.'

Het was alsof ze mijn gaatje niet goed kon vinden, telkens gleed het instrument een stukje naar binnen, dan weer eruit en opnieuw. Opeens begreep ik dat ze me beiden zaten op te naaien, dat ze het lekker vonden om me nog verder te vernederen.

'Als ik vroeger schoolziek was, temperatuurde je mij ook altijd, weet je nog, ma? Als ik geen verhoging had en dus had gejokt, kreeg ik voor mijn billen, ga je dat met Bertje ook doen?'

'Bertje, alsof ik niet klein genoeg was gemaakt. Het ergste was dat mijn pik op spuiten stond, nog een beweging en het was zover, ik kon het bijna niet meer tegenhouden, hoezeer ik mijn gedachten ook trachtte af te leiden met denken over groentesoep, waarbij me meteen slaboontjes inviel en kropsla.

'37 precies, als ik het niet dacht. Jij lelijke jokkebrok, ik ga je zo'n pak slaag geven dat je een week lang niet kan zitten.'

Katja's moeder begon me met vlakke hand hard op mijn billen te slaan, Katja klemde mijn nek weer tussen haar benen.

Tijdens het pak slaag kwam ik schokkend klaar over de rok van Katja's moeder.

'Heremetijd,' hijgde ze, wat een lief vrindje heb je, haal eens een doekje voor me.'

Ik vroeg me intussen af wat ze zou zeggen als ze mijn geilspoor op haar rok zou ontdekken.


Het kwam niet in mijn hoofd op om alarm te slaan, om thuis te vertellen wat ik bijna wekelijks ten huize van mijn vriendin moest ondergaan. Steeds hing het dreigement boven mijn hoofd dat ze met mijn ouders zouden gaan praten over mijn lust om vernederd en geslagen te worden. Heel merkwaardig vond ik wel dat een brigadier zich zo liet gaan, zo genoot van het uitdelen van kastijdingen, ze was zo strafbaar als wat, een aanklacht zou haar carrière breken.

Haar moeder bezat een hele verzameling videobanden met spankingfilms. Gedrieën keken we er eindeloos naar, terwijl ik naakt over hun schoot lag, toen het winter werd met een dekentje over me heen.

Ongeremde seks kende ik van huis uit niet, bij hen haalde ik de schade ruimschoots in. Beffen, kontje likken, voor hen kruipen, mijn vriendin smeken om slaag, voeten likken en tenen zuigen; niets was hen te gek en ik, gek die ik was, stemde er zonder morren mee in.

Mijn cijfers kelderden, onze mentor nam me een keer apart, wilde een verklaring, hij vond me opeens veranderd van een zelfbewuste jongeman in een bangelijk kereltje.

'Thuis alles goed?'




Ik knikte.

'Je trekt toch op met Katja, kan je een beetje tegen haar op?'

Hij moest eens weten.

'Nou goed, ik wil wel dat je beter je best gaat doen.' quasi streng hief hij zijn wijsvinger op. 'Beter je best doen,' herhaalde hij, 'anders moet ik je misschien eens over de knie leggen, in mijn kast lig een soepel rietje al klaar.'

Deze aha-erlebnis bezorgde me een identiteitscrisis. Ik kon over niets anders meer denken dan aan onze mentor die me over de knie legde. Ik klaagde mijn nood bij Katja die schaterend vaststelde dat ze het altijd al had vermoed dat ik poot was. 'Waarom doe je er zo moeilijk over, ik zal zorgen dat je eens bij Van der Pluym over de knie gaat, dat wil je toch?'


'Moet je nou toch eens lezen,' sprak Katja's moeder op een avond tegen haar dochter. Ik lag gekneveld aan hun voeten, als een hond. Mijn polsen waren op mijn rug gebonden, zodat ik niet tot mijn gerief kon komen. Hoezeer ik ook mijn best had gedaan om hen als trouwe hond te dienen, toch had ik het pak slaag van de week gehad. Thuis deed ik voortaan de deur van onze badkamer op slot, voor gym had ik bij mijn moeder een verzuimbriefje losgepeuterd, omdat ik een meniscus zou hebben, ik was er als de dood voor dat iemand mijn gehavende achterwerk zou zien.

'Onze commissaris pleit voor herinvoering van de lijfstraf voor criminelen die in detentie zitten. Helemaal mee eens. Een aantal stokslagen voor werkweigeraars in de gevangenis die nu in de isoleer belanden en dan alsnog hun zin krijgen en niks hoeven te doen. Wat vind jij, Bertje?'

'Bertje vindt dat best geil, moeder. Weet je wat hij me gisteren vertelde, dat Pluympje hem gedreigd had met een pak slaag.'

'Wie mag Pluympje wel zijn?'

'Onze mentor, je hebt hem toch pas gesproken, die kale van geschiedenis.'

'Leek me een gedegen vent, iemand van regels, gaat ie je vriendje echt over de knie leggen?'

'Bertje hoopt dat, ma, volgens mij is ie toch homo.'

'Dat moeten we dan eens onderzoeken, Kat. Heb jij het nummer van die Pluym?'


'Waarom zien we je vriendin hier nooit?'

'Ach, ik denk niet veel zin of zo.'

'Houd je van haar?'

Ik haalde mijn schouders op. Het goede woord wist ik niet. 'Best wel,' sprak ik zonder veel enthousiasme. Houden van Katja, als dat houden van is. Ik was bang voor haar, maar kon het contact gewoon verbreken, al was ik bang voor represailles, niet alleen van haar, maar vooral van haar moeder. Ik zweeg als het graf over al die vernederingen, ik was er elke keer weer bevreesd voor, maar ook aan verslaafd. Geen jongen op de hele wereld die zich door twee vrouwen liet slaan, op bevel overal likte, vrijwillig hun slaafje was, mij uitgezonderd. De warmte van hun dijen, hun overwicht, hun kracht, het was alsof ik wekelijks in trance werd gebracht, al bedacht ik ook wekelijks dat ik me aan hun gezag zou onttrekken.

'Hoe is die moeder, ze werkt toch bij de politie?'

Ik schamperlachte. Katja's moeder was zo mogelijk nog erger dan mijn vriendin. Dat ze dat bij de politie niet wisten, niet zagen, maar met zo'n commissaris die pleitte voor stokslagen voor gevangenen die werk weigerden.

'Ik ga haar eens bellen, of je het nu leuk vindt of niet. Ik wil weten welk milieu Katja komt, hoe haar moeder is.'

'Nee!' schreeuwde ik.


'Schatje, hoe is het?'

Op het schoolplein klemde ze me tegen zich aan. Ze zette haar tanden in mijn oor.

'Hé, geilbakken, gaan jullie hier neuken?' riep een jongere knul in het voorbijgaan.

'Ben je nog stout geweest, Bertje, ga je thuis ook wel eens over de knie?'

'Niet doen, Kat,' smeekte ik verontrust. 'Straks horen anderen ons.'

'Nou en? Denk je nu echt dat je de enige jongen bent die billenkoek krijgt? De meeste knullen die ik ken doen daar niet zo moeilijk over. Bij Fiat-stars hadden we ooit een coach die losse handjes had. Klappen met een basket op je blote reet, geen knul die daarover zanikte.'

'Ik geloof je niet, jullie zijn pervers.'

'En jij komt per avond wel drie keer klaar, of verzin ik dat maar? Geef nou eens toe dat je niets liever doet dan voor ons kruipen, van ons klappen krijgen en daarna verkracht worden.' Ze beet me nu in mijn wang, een hand wrong zich tussen mijn broeksband, kneep hard in mijn gezwollen pik. 'Wanneer ma jou slaat, dan slaan de vlammen uit mijn kut, echt waar. Wanneer ik je straf nog meer, dan kom ik soms tijdens het slaan klaar, geloof je dat wel?'

'Waarom vind je het zo lekker om mij te vernederen?'

Ze moest even nadenken, haar antwoord verraste me. 'Omdat jij veel te mooi bent, net een mooi meisje. Wanneer jij bang voor me bent, in je broek schijt voor een pak slaag van ma, dan houd ik zo intens van jou, echt waar.'

'Het is niet goed, Kat, we moeten ermee stoppen.'

'Stoppen zeg je, versta ik je goed?'

Ik huilde in haar armen, ze dwong haar tong diep in mijn mond. Haar hand bewoog zich vlijtig in mijn broek, ze fluisterde in mijn oor dat ik nu wel heel erg stout was, als ze dat tegen haar ma zou vertellen, dan zou ze me op het bureau in een cel smijten en elk dagdeel met de karwats afstraffen, in aanwezigheid van die commissaris.

'Met de koppelriem, Bertje, die commissaris gebruikt zijn koppelriem.' Met haar andere hand kneep ze hard in mijn tepels. 'Je ligt bij ma over de knie, de commissaris is het met ons eens dat je straf verdient.'

'Niet hier,' smeekte ik haar. Hijgend kwam ik klaar.

'We hebben Pluym, Katja, we zijn al veel te laat.'

'O ja, vergat ik nog bijna. Pluympje komt vrijdag voor een gesprekje met ma.'

'Lieg je.'





'Sorry, meneer Pluym,' sprak Katja ontwapenend, ik volgde haar als een mak ram, kroop haastig naast Peter.

'Pardon,' sprak onze mentor hautain, 'wat heeft dit te betekenen? Komen een kwartier te laat binnen en gaan gewoon zitten, waar is jullie briefje?'

'De conciërge zat niet op zijn plek en Bert hield me wat op. Tja meneer Pluym, de liefde hè.'

'Spreek jullie na de les,' kondigde hij dreigend aan. Tot hilariteit van de klas verkondigde hij dat het zo jammer was dat de lijfstraf was afgeschaft, in zijn tijd op de kweekschool ging je nog gewoon over de knie.'

'O meneer, dat is toch niet waar?' Katja speelde weer toneel, met haar borsten parmantig naar voren.

'Jij, jongedame, jij zou de eerste zijn die ik onderhanden zou nemen. En je vrindje daarna.'

Ook al was ik net klaargekomen, weer voelde ik mijn pik verstijven.

Pluym sprak geestdriftig over de politionele acties, de Hollanders waren niet mild tegen de opstandige inlanders.

'Wat deden ze dan?' informeerde Katja zoetsappig, een paar van onze medecursisten begonnen te grinniken.

Met zijn hand haalde meneer Pluym uit, alsof hij een stok of zweep hanteerde. Peter informeerde bezorgd of ik me niet goed voelde, omdat ik zo hijgde.

Pluyms schedel lichtte op in het zonlicht, ik zag zweet op zijn voorhoofd. Hij vervolgde zijn betoog met een nauwgezette beschrijving van de lijfstraffen die de inlanders te beurt vielen. 'Maar viel je als KNIL-soldaat, of als Hollander in hun handen, nou, dan hadden ze hun eigen materiaal voorhanden.'

'Wat dan?'

'Nou Katja, je weet misschien dat in Indië de rotanpalm groeit. Niet misselijk om daarmee te krijgen.'

'Meneer, ik geloof dat Bert niet goed wordt,' schreeuwde Peter.


Twee dagen thuis, en het werd vrijdag. Ik wist zeker dat ik haar nooit meer wilde zien, haar niet en haar moeder niet. Eigenlijk niemand meer, ik wilde van de aardbodem verdwijnen, maar lag vooralsnog in bed. De deurbel speelde de Internationale, ik kroop dieper onder mijn dekbed.

'Bert, Bert, Katja is er.'

'Zo patiënt,' opende ze het gesprek, 'ben je aan het doodgaan?'

'Belabberd.'

'Zal wel. Ben je al getemperatuurd? Heb je koorts?' Ze bevoelde mijn voorhoofd. 'Lijkt me heel ernstig.'

Weerloos lag ik op mijn rug, Katja nam vrijelijk op mij plaats, haar knieën weerszijden van mijn hoofd.

'Je bent schoolziek en wat gebeurt er met jongetjes die zich ziek melden, maar gezond als een vis zijn? Nou?'

Ze klemde haar knieën stevig om mijn gezicht, gaf me klappen, vlak op mijn neus en voorhoofd. Ze schoof haar rok omhoog, ze dwong me haar te beffen. Onder haar rok droeg ze niks, wat ik van haar wel gewend was.

'Pak voor je billen moet je hebben, patiëntje.'

'Niet hier, alsjeblieft, Katja.'

'Goed, ik zal genadig zijn. Om acht uur ben je bij ons thuis, begrepen?'


Het was net een talentshow. Naakt liep ik mijn ronde voor de jury die bestond uit Katja, haar moeder en meneer Pluym.

'Kijk eens wat vrolijker!' gebood Katja me. 'Dit is toch grappig?'

'Fijn dat u tijd kon vrijmaken, meneer Pluym. Ik geloof dat we qua opvoeding wel op een lijn zitten, Laten we er geen gras over groeien, deze jongelui dagen u keer op keer uit. Mijn dochter is geen heilige, maar Bertje liegt de boel bij elkaar. Ik vind dat ze beiden straf verdienen, bent u het met me eens?'

'Ze waren wel stout,' hijgde meneer Pluym. 'Uw dochter vooral, ze is altijd haantje de voorste, een echte lastpost.'

'Goed, jongelui, jullie krijgen straf. Meiske, maak je bips bloot, meneer Pluym moet je billenkoek geven.'

Ademloos keek ik toe hoe onze mentor mijn vriendin hard tuchtigde. Ze spartelde tegen, maar met hulp van haar moeder werd ze in bedwang gehouden.




Graag reacties naar: bjanssen64@hotmail.nl