Een dag uit het leven van slavin Marieke en Meester Kobus.

Marieke is een zeer onderdanige vrouw die eigenlijk alles voor haar meester over heeft; wat hij haar ook verplicht of verbied ze handelt zoals hij het wil. Ondanks dat ze weet dat als ze zich niet kan inhouden om zichzelf te vingeren ze dan flinke straf krijgt gebeurt het op een dag dat ze toch alleen thuis is dat ze voordat ze het zelf beseft dat ze met haar hand in haar zeiknatte kut zit. Ze is al zo nat doordat haar meester haar vanochtend al even onderhanden genomen heeft door haar in haar nauwe kontje te neuken terwijl hij aan haar haar trekt. Daarna verbood hij haar zich aan te kleden terwijl hij een uurtje gaat wandelen om een harde stok te vinden om Marieke als ze het verdiend heeft op haar kont te slaan. Zodra hij weer langs hun huis loopt ziet hij dat Marieke hun regels aan het overtreden is. Hij wordt als hij dat ziet woedend en stormt het huis binnen. Marieke die Kobus binnen hoort komen trekt snel haar hand terug, want ze weet niet dat hij het al gezien heeft en verwacht dat ze nog net op tijd haar straf ontloopt. Zodra Kobus binnenstormt merkt ze dat dit een misrekening is gaat vanzelf al in de houding zitten hoe ze altijd moet zitten bij een afstraffing. "Zo vuile slet heb je je weer niet in kunnen houden?!" Marieke die weet dat ze op vragen die haar meester alleen stelt om haar schrik aan te jagen geen antwoord mag geven houdt wijselijk haar mond. Kobus loopt naar een la en pakt daar een harde zweep uit en zegt;" Je krijgt tweehonderdenvijftig slagen met deze zweep en je moet meetellen. Tel je verkeert dan begin ik weer bij nul dus als ik jou was zal ik maar flink opletten anders kan je er wel duizend op je lijf voelen." Op het moment dat Kobus eigenlijk al bij tweehonderd is vergist Marieke zich en begint het weer van voren af aan. Uiteindelijk komt het er op neer dat Marieke ruim negen honderd slagen krijgt voordat Kobus tweehonderdvijftig uit Marieke haar mond hoort. Na deze strafsessie moet Marieke in haar blootje het eten klaar gaan maken en gaat Kobus zich even lekker douchen. Het eten wordt zoals altijd door Kobus verdeeld, maar wat er nu anders is, is dat haar bord op de grond gezet wordt met de reactie; "Als je nu lief je eten op eet ben je weer lief en mag je je wel weer aankleden. Marieke die merkt dat ze geen bestek heeft gekregen vraagt daar heel voorzichtig om. "Sinds wanneer kan een hond met bestek eten? Nu wil ik je niet meer horen tot je je bord leeg hebt." Dit is een dag uit het leven van slavin Marieke en Meester Kobus.