Mijn Meesteres blijft lang weg en ik val langzaam in slaap. Dan schrik ik wakker en schreeuw het uit van de pijn. Ik voel mijn borstkas branden. Dat moet kaarsvet geweest zijn, maar dit keer geen druppel maar een hele plas kaarsvet. Mijn hoofdtelefoon wordt afgedaan. “Lekker wakker worden op deze manier he slaafje van me?” “Ja Meesteres”. Ook mijn blinddoek gaat af. Naast me zit mijn prachtige Meesteres, volledig aangekleed. Ik kijk naar mijn borst, ik zit onder de kaarsvet. Tot mijn grote verbazing zie ik dat er in elke tepel twee naalden zitten. Mijn Meesteres ziet de verbazing op mijn gezicht. “Wat is er slaafje van me?” “Die naalden, daar heeft U het nooit over gehad, maar het was zeer lekker hoor Meesteres” “Ok gelukkig slaafje van me, dan gaan we nu verder met waar we gebleven zijn. Ik kijk naar mijn lul die nog steeds stijf overeind staat en al een beetje paars begint te worden. Ik zie dat mijn Meesteres twee grote kaarsen in haar handen heeft. Met in beide al heel veel kaarsvet. Ze kijkt me doordingend in mijn ogen aan. “Ik wil geen kreun horen, anders kan je een zware straf verwachten.” Terwijl ze dit zegt giet ze een grote hoeveelheid kaarsvet over mijn eikel en lul. Ik kronkel van de pijn en kan me nog maar net inhouden niet te gaan schreeuwen. Snel volgt de volgende lading kaarsvet. Ik zie hoe mijn lul langzaam helemaal onder de kaarsvet komt te zitten. “Nog een paar stukjes en we zijn klaar”. Deze kleine stukjes worden niet met een paar druppeltjes gedicht, maar wederom met grote scheuten kaarsvet op mijn lul vol gegooid. Dan gooit mijn Meesteres nog wat kaarsvet op mijn eikel. Er komt een heel licht kreuntje uit mijn mond. “Wat was dat slaafje van me?” “Niks Meesteres”. Ik zie hoe mijn Meesteres we kwaad aankijkt en een kaars aansteekt. Ze houdt de vlam van de kaars tegen het kaarsvet op mijn eikel. Ik voel het kaarsvet warmer worden en een helse brandende pijn schiet door mijn eikel. Het wordt steeds heter. Ondragelijk heet. “STOP!!!!!!” schreeuw ik uit. Mijn Meesteres stopt. Ik zie die strenge en boze blik in mijn Meesteres haar ogen en begin te huilen, ik heb gefaald. “Stop met janken waardeloze kutslaaf, kreunen is tot daar aan toe, maar stop roepen, dat gaat echt te ver.” “Sorry Meesteres”. Ze maakt me los van het bed en bind me met mijn armen boven mijn hoofd aan het plafond. Ik weet dat ik fout ben geweest. Mijn lul wordt slap en het kaarsvet begint er rustig af te brokkelen. “Dan gaan we je nu effe goed schoonmaken, elke druppel kaarsvet zal ik hardhandig van je lichaam afslaan.” Mijn Meesteres begint met mijn armen, tien slagen op elke arm, terwijl daar nauwelijks kaarsvet op zat. Mijn armen gloeien rood. Wat doet dit een verschrikkelijke pijn. Vervolgens slaat ze het kaarsvet van mijn benen en buik af. Mijn hele lichaam gloeit, de gevoeligheid van mijn huid was al verhoogt door het kaarsvet en dan nu de zweepslagen die harder aankwamen dan dat ik gewend was. “Zo en dan nu je borst, en als beloning krijg je nadat je borst helemaal vrij is van het kaarsvet nog eens 25 klappen met de cane op je borst erachteraan. “Nee niet de cane Meesteres, alstublieft” Mijn grote mond wordt bestraft met een onwijs harde trap in mijn ballen, ik zak door mijn benen en hang met mijn volledige gewicht aan mijn armen aan het plafond. “Opstaan klootzak” en wederom een harde trap in mijn ballen. Ik zak weer door mijn knieën. Mijn Meesteres hoeft dit keer niks te zeggen, haar blik zegt mij genoeg en probeer voor zover het nog lukt stevig op mijn benen staan. Ik zie dat mijn Meesteres zich voorbereid op een trap die ik de rest van de week zal herinneren, ik zet me schrap en ontvang de trap in mijn ballen. Wonder boven wonder blijf ik op mijn benen staan. Ik verwachte een complimentje, maar die kwam er niet, ik was te ver gegaan en kon op geen enkele manier meer medelijden of steun verwachten van mijn Meesteres. Mijn Meesteres begon met het kaarsvet van mijn borst af te slaan. Mijn borst gloeide en zag al een aantal mooie rode striemen op mijn borst. Zonder iets te zeggen pakte mijn Meesteres haar cane. Ik kan haar na. Ik kreeg een klap in mijn gezicht. “Vanaf nu kijk jij mij niet meer in mijn ogen aan, behalve als ik het zeg, dat recht heb je verloren door je grote bek!” En weer een klap in mijn gezicht. Mijn Meesteres ging naast me staan en ik kijk netjes recht vooruit. De eerste klap zweepte op mijn borst. “1 Meesteres”. De pijn schoot door mijn borst, een helse brandende striem ontstond op mijn borst. Ik had nog nooit een klap met een cane gehad, maar wist dat het extra pijnlijk zou zijn, maar zou pijnlijk was het zelfs niet in mijn extreemste fantasieën. “2 Meesteres”. Mijn Meesteres begon steeds sneller en harder mijn borst met de cane te bewerken. Bij 15 begonnen mijn tranen te stromen van de pijn, maar dit moedigde mijn Meesteres alleen maar meer aan op harder te gaan slaan. Na de 30e klap met de cane zakte ik door mijn knieën en huilde van de pijn. “Dank U Meesteres”. Normaal gesproken kan ik op zo’n moment een complimentje verwachten die de pijn verzwakt, maar dit keer helemaal niks. Mijn Meesteres pakt weer de normale zweep en slaat het kaarsvet van mijn lul af, normaal een ondragelijke pijn, maar door de pijn in mijn borst viel dit allemaal wel mee.

“Zo slaafje van me, tijdens de kaarsvet sessie heb ik je 4 keer kunnen betrappen op een fout, je weet wat dit betekend, toch slaafje van me?”. “Ja Meesteres, 100 zweepslagen Meesteres”. Tot mijn grote schrik legt ze haar zweep weg en zie ik haar de cane pakken. “Zo dan gaan we nu effe je kontje bewerken met de cane, 100 slagen, ben benieuwd of je dan nog bij bewustzijn bent”. Mijn angst neem toe, 100 slagen met de cane, allemaal op mijn kont, dit gaat ondragelijk worden. Zoals altijd moet ik weer netjes meetellen. Mijn Meesteres loopt om mij heen om de heerlijke striemen die ze al op mijn lichaam heeft achtergelaten eens lekker te bewonderen. Mijn borst is erg rood en de striemen zijn zeer duidelijk te zien. Ik kijk netjes naar de grond. Ik heb de steun van mijn Meesteres nodig om deze straf te doorstaan, één woordje, een succeswensende blik, maar helaas hoef ik hier niet meer op te rekenen. Mijn Meesteres slaat met de cane vlak langs mijn oor. “Lekker hè slaafje van me, dat heerlijke zwepende geluid?”. “Ja Meesteres”. De adrenaline stroomt door mijn lichaam. Ik kan wel janken van de spanning, maar ik hou me in, ik wil me bewijzen en weet dat mijn Meesteres als boos op me is. “1 Meesteres” De 1e slag op mijn kont. Mijn Meesteres loopt weer om me heen. De striem begint verschrikkelijk te gloeien. “Lekker hè slaafje van me, die striemende pijn?” “Ja Meesteres, heerlijk”. Ze gaat door met het slaan met de cane en ik tel netjes mee. Mijn Meesteres heeft totaal geen genade. De tranen stromen over mijn wangen en ze moet de snik in mijn stem horen. “30 Meesteres”. Ik had gehoopt dat ze effe zou stoppen maar ze ging maar door. Mijn reet moet ondertussen gloeiend rood zijn en onder de striemen zitten. “50 Meesteres”. Mijn Meesteres stopte effe en gaf een paar plagerige klapjes op mijn kont de venijnig veel pijn deden. Ze laat haar handen aan me zien. “Wat is dit slaafje?”. Tot mijn grote verbazing zie ik een beetje bloed op haar handen zitten. “Bloed Meesteres”. Mijn Meesteres tilt mijn hoofd omhoog. “Kijk me maar aan slaafje van me”. Ik kijk haar in haar ogen en zie haar stralen, ze zit helemaal in haar element. “Prachtig die droeve blik van je slaafje van me. Dit is trouwens de eerste keer dat ik iemand tot bloedens toe heb bewerkt. Daarom geef ik je de keuze om direct door te gaan of om effe te rusten”. De vraag klonk gemeend zonder verdere achterliggende gedachten. “Rusten Meesteres, alstublieft ik hou het niet meer”. “Ok slaafje van me, ik ga effe mijn handen wassen en wat drinken, ik ben over 10 minuutjes terug”. Daar sta ik dan met mijn handen boven mijn hoofd vastgebonden en een bloedende kont. De gedachten aan alles wat er die dag met me was gebeurd bezorgde me weer een stijve lul. Het voorvocht droop eruit, ik was denk ik al 7 uur bij mijn Meesteres, maar was nog steeds niet klaargekomen. Ik hoor mijn Meesteres de trap op komen terwijl het voorvocht uit mijn lul druppelt. “Zo slaafje, ik zie dat je aardig opgewonden bent” “Ja Meesteres”. “Je hebt je rust gehad en gezien je alweer een stijve hebt kan ik het allemaal wel weer wat zwaarder voor je maken”. Ik schrik me dood terwijl ze dit zegt, nog zwaarder? Mijn billen branden nog steeds verschrikkelijk erg, wat is ze van plan? Mijn Meesteres loopt naar haar de andere kant van haar kamer en zie dat ze een parachute pakt. Ze bind deze vast aan mijn ballen en trekt eraan. Ik kreun wat. Mijn Meesteres begint te lachen. “Je weet zeker wel wat er gaat gebeuren he slaafje van me?” “Ja Meesteres, U gaat mijn zak oprekken door er gewichten aan te hangen”. Mijn Meesteres is verder stil. Ik zie haar naar de kast toelopen, ze pakt een gewicht van een halter af. “2,5 kilo zwaar genoeg slaafje van me?”. Er van uitgaande dat mijn Meesteres hier geen ja antwoord op wilt horen zeg ik: “Nee Meesteres, ik weet dat U meer wilt. En ik wil wat U wilt.” “Goedzo slaafje van me, je begint je eigen wil al in te leveren, maar eigenlijk vond ik de 2,5 kilo wel genoeg, maar omdat je erom vraagt zal ik er 4 kilo van maken”. Ze pakt nog twee extra gewichten zodat het totaal 4 kilo wordt. Ze hangt de gewichten aan de parachute. Er schiet een pijn in mijn onderbuik. Er hangt 4 kilo aan mijn ballen. Mijn Meesteres geeft een duwtje aan de gewichten waardoor ze heen en weer gaan en de druk op mijn zak nog groter wordt. “Dit is wat er gebeurd als je teveel beweegt als ik je sla, dus ik zou maar stil blijven staan”. “Ja Meesteres”. Ik wist echter dat dit onmogelijk zou worden, de slagen die ik kreeg waren zo hard dat ik zelfs met volledige inspanning niet stil zou kunnen blijven staan. Mijn Meesteres pakt haar cane en begint weer te slaan. “51 Meesteres”. De slagen komen onwijs hard aan en de rust heeft weinig nut gehad. Ik blijf redelijk stil staan waardoor de gewichten maar lichtjes heen en weer bewegen en de gewichten maar iets zwaarder aan mijn ballen trekken als normaal. Bij slag 70 begin ik zwaar te trillen op mijn benen en elke slag zorgt ervoor dat ik niet meer stevig op mijn benen kan blijven staan. De tranen glijden over mijn wangen maar mijn Meesteres gaat gewoon door. De pijn in mijn ballen en onderbuik is verschrikkelijk. Mijn reet brand en bij elke slag is het alsof er met een mes in mijn kont wordt gesneden. “100 Meesteres”. De tranen springen over mijn wangen, dit keer niet alleen van de pijn maar ook omdat ik trots op mezelf ben, zonder al teveel te kreunen heb ik 100 caneslagen ontvangen. Mijn Meesteres komt voor me staan. Ik zie dat ze behoorlijk opgewonden is. Haar vocht loopt langs haar dijbeen naar beneden. Mijn Meesteres pakt me bij maar haren beet en trekt mijn gezicht omhoog. “Bek open slaaf”. Tot mijn verbazing spuugt ze dit keer niet in mijn mond maar zet ze haar mond tegen de mijne en we beginnen heerlijk te tongen. Enkele minuten lang gaat dit door. Dan duwt ze mijn hoofd weg en geeft me een klap in mijn gezicht. “Zo dat is genoeg slaafje van me, ik zeg het niet graag, maar ik ben trots op je”. Mijn Meesteres verwijdert de gewichten van mijn ballen en maakt mijn armen los. Ze houd haar cane voor me en maakt me duidelijk de cane schoon te likken, die helemaal onder het bloed zit. Gulzig lik ik mijn bloed van de cane. Mijn Meesteres smeert wat medisch alcohol op mijn kont zodat er geen ontstekingen ontstaan. De pijn is verschrikkelijk, maar ik ben op dit moment zo gelukkig dat ik er niet mee kan zitten en met een grote blije glimlach de pijn onderga.