Stuur ons je verhaal op, klik hier !!!!!!


Klik hier voor meer webcams !!

Monteur 2 - 10000 keer gelezen
Marcus kon niet geloven dat Emmy hem werkelijk had verkocht, dat was natuurlijk gelogen, bluf van de vrouw die hem nu als een schooljongen in de hoek had gezet, met de handen boven zijn hoofd.

Het was al over zessen, zijn maag rammelde, hij rilde. Hij had haar beloofd eeuwig haar slaaf te zullen zijn, van die toezegging had hij inmiddels wat spijt. In zijn opwinding had hij haar tenen gezogen, haar voetzolen gelikt, terwijl ze hem met een leren riem nog meer slagen op zijn naakte rug, billen en dijen toediende. Met haar voet had ze zijn pik beroerd, gulzig had hij zich tegen haar aangedrukt en het gewaagd met zijn hand zijn pik even te beroeren. Dat wijf kon slaan, dat had hij nooit meegemaakt. In zijn kindertijd was hij een enkele maal over de knie gelegd door zijn vader. Het had hem nooit enig plezier gegeven, integendeel: hij vond het zeer vernederend om met de billen bloot te gaan, om nog maar niet te spreken van de harde handen waarmee zijn vader hem tuchtigde. Zijn moeder vond het mannenwerk, de gedachte dat zij hem zou slaan vond hij helemaal walgelijk, maar nu liet hij zich straffen door een vreemde vrouw.

Weer hoorde hij zijn telefoon rinkelen. Hij draaide zich half om, zijn meesteres hief waarschuwend haar wijsvinger en nam aan.

'Meesteres Mathilde, met wie heb ik het genoegen?'

Ze zette de luidspreker aan en Marcus hoorde Emmy om uitleg vragen. 'Ben je een hoer, wat doet ie bij jou?'

'U, graag, ik heb niet met je geknikkerd, jongedame. Je man heeft in zijn functie als monteur fout op fout gestapeld en daarvoor heb ik hem duchtig moeten tuchtigen, conform de afspraak die ik met de telecommaatschappij heb gemaakt. Er zijn meer klachten over hem, zijn manager, meneer Gerbrands, verzocht me hem eens goed onder handen te nemen als hij de eerder gemaakte fouten vandaag niet zou herstellen.'

'Wat doet u met hem, waarom is hij nog niet thuis?'

'Ik zou zeggen, kom maar even een kijkje nemen. Je vent staat nu bij mij in de hoek, straks krijgt hij nog een afsluitend pak slaag op zijn blote kont, gewoon over de knie en dan mag je hem meenemen.'

'Ik vertrouw het niet,' klonk Emmy half huilend.

'Des meer reden om hier naartoe te komen. Heb je opvang voor de kinderen?'


Marcus trilde van angst. Hij had zich in al zijn geilheid veel te ver laten gaan bij een klant. Bij het horen van de naam van zijn manager, Jan Gerbrands, draaide zijn maag om. Een sarcast eersteklas, de adonis van de zaak, maar Marcus had hem er al snel op betrapt dat hij een sadistische aanleg had, enorm kon treiteren en er plezier aan beleefde om ondergeschikten onderuit te halen, wat hij bij Marcus met veel graagte deed. Maar hoe wist mevrouw Vogelaar dat hij zijn chef was? Emmy had hem dus niet verkocht, wat ook aan het onwaarschijnlijke grensde. Dat ze zo overstuur was kon hij niet alleen verklaren uit zijn afwezigheid, terwijl hij meestal al lang en breed aan zijn plsje zat rond dit tijdstip, maar ook ook uit de geschiedenis van twee jaar geleden. Na een avondje filmpjes kijken had hij half dronken zijn broek omlaag gerukt en zijn vrouw verzocht eens hetzelfde te doen als in die film, maar dan met een riem. Walgend had ze zich van hem afgewend en zich teruggetrokken op hun slaapkamer, met de deur op slot. Marcus sliep die nacht op de bank, zonder deken, of dekbed, met slechts de leren jas van Emmy over zich heen.

'Ja jongetje, zo gaat het met knapen die hun werk niet goed doen, die krijgen straf. Overigens een zeer reëel persoon, je baas. Hij vertelde me dat hij het spijtig vond dat hij zelf geen lijfstraffen mocht uitdelen, maar dat jij de eerste zou zijn die hij zou afranselen wanneer de maatschappij hier rijp voor was.'

Mathilde ging achter hem staan en beroerde met haar nagels Marcus' rug en billen en weer omhoog.

'Jij hebt echte strafbillen, knaap, wanneer je vrouwtje straks komt, zal ik haar eens leren hoe ze jou moet tuchtigen.'

Marcus kon het niet helpen, zijn pik schoot omhoog, net als hij de hoek in. Een vinger gleed ruw in zijn aars.

'Je hebt eigenlijk een homokontje, van die weke billetjes, ik veronderstel dat jij niet aan spot doet, zoals normale, gezonde knullen van jouw leeftijd. Sport zou voor jou gezond zijn, wat doe je de lange avonden met je vrouwtje, tv kijken, bier drinken en chips eten? En daarna natuurlijk pornofilmpjes bekijken wanneer je vrouwtje naar bed is? Welke filmpjes bekijk jij zoal? Wacht, ik heb geloof ik hier een uitdraai van je chef liggen, service van de zaak. Toe maar, je weet ze wel te vinden, maar je twijfelt nog wat, wil je door mama of door papa worden gestraft, of door allebei?'

Het begon al donker te worden, achter zich hoorde hij mevrouw Vogelaar rommelen, etensgeuren drongen de kamer binnen, hij viel haast van zijn stokje.

'Meesteres,' smeekte hij, 'ik val straks flauw, hebt u iets te eten voor me, desnoods een stuk oud brood.'

'We gaan eten, hond, kruip maar naar me toe. Honden lopen niet op hun achterpoten, jij ook niet.'

Wee van de honger kroop hij naar haar toe. Ze had plaatsgenomen in haar zwartleren zetel, in haar hand een bord en een lepel, op de grond een plat bord met een bonenschotel.

'Handen op de rug, je gaar eten als een hond, voor elke boon die je morst krijg je een stokslag met de rotanstok, begrepen?'

Net toen hij zijn tong bewoog naar het bord, zette zij haar voet in de chili concarne. 'Lik mijn voeten, slaaf, als je eten wilt hebben.'

De bruine bonen, het gehakt, de paprika en de prei kleefden aan haar voeten, zaten tussen haar tenen, hij zoog ze, likte ze af en slokte het op. Nog iets anders dan met stokjes eten, bedacht hij met gevoel voor ironie. Stokslagen beloofde ze hem als hij zou morsen en door haar toedoen lagen er op het parket al een serie bruine bonen. “Ik bid niet voor brune bonen,” herinnerde hij zich de scene uit Bartje die vervolgens ook over de knie ging bij zijn vader. Daar was het mee begonnen, of nog eerder, bij Billy Turf, of Pietje Bell.

Zijn meesteres deed zich te goed aan haar maal en genoot van de onderdanigheid van haar monteurtje. Beetje bleekjes, beetje te mager, maar een goed ontwikkeld tongetje en malse billetjes. Mathilde was benieuwd of dat vrouwtje zich bij hen zou vervoegen. Ze kon de politie bellen, maar daar leek ze haar niet doelkrachtig genoeg voor. Ze zou iets anders doen, als ze tenminste de kindertjes veilig wist. Eigenlijk wel zo spannend om zo'n ventje eerst te moeten dresseren, zich aan haar te laten onderwerpen en niet, net als bij Ron, direct van Jetje. Marcus likte nog steeds aan haar voeten, een gehoorzame hond was hij al, nu zou ze hem dresseren tot haar voetslaaf, met hem naar party's gaan. 's Nachts mocht hij bij zijn vrouwtje en hun kindertjes zijn, 's avonds zou hij haar dienen. Moest ze eens overleggen met Jan.


De deurbel ging, Marcus lag nog steeds aan haar voeten en zoog haar tenen, als een kind een fopspeen. Ze stond op en gebood hem plat op zijn buik te blijven liggen, o wee als hij zou durven opstaan, dat zou hem bezuren.

Hij verstijfde toen hij de schrille stem van zijn vrouw hoorde en niet veel later die van Jan Gerbrands. Mevrouw Vogelaar lachte hoog, ging hen voor de huiskamer binnen.

'Ach schat,' kreet Emmy.

'Zo, Mathilde, dat heb je goed gedaan,' sprak Jan Gerbrands waarderend. 'Klassewerk, rode striemen op zijn kont en benen en al goed getraind, zie ik.'

Emmy zat op haar hurken naast haar echtgenoot en liet troostend haar handen over zijn achterzijde glijden. 'Arme jongen.'

Marcel schaamde zich dood. Het pak slaag had hem goed gedaan, net als het vernederend van de voeten eten van zijn nieuwe meesteres, zij verstoorde dat beeld, wenste haar ver weg. Dat die ellendeling van een Gerbrands hier ook was verontruste hem. Voor je het wist was hij definitief de risee van de afdeling.

'Lekker ventje heb jij, sprak Mathilde tot Emmy. 'Nu laat je hem met rust, ik ben nog niet klaar met zijn straf, of solliciteer jij ook naar een pak billenkoek?'

'Nee!' schreeuwde Emmy met een van angst vertrokken gelaat.

'Nee mevrouw, alstublieft niet,' dicteerde Mathilde hautain.

'Je bent een stout meisje, Emmy, en jij een heel stoute jongen. Marcus. Jullie verdienen beide klapjes op de blote billen.'

Jan stond vlak naast hen toen hij deze woorden sprak. Mathilde knikte voldaan.


Welk vervolg? Schrijf: lijfstrafje@gmail.com


Copyright © www.oops.nl
----oops.nl----
Home
Sexverhalen
Hetero
Eerste keer
Homo
Lesbisch
Plassex
Tieners
SM
Groepsex
Overspel
Familie
Bisex
Overige
Partners