Gelukkig durfde Emmy de bestelbus naar huis te rijden. Marcus hing op zijn zij op de achterbank. Hij meende bloedsporen te zien op zijn hand, nadat hij even zijn achterste had aangeraakt en de sporen van de rotting voelde.
'Dit is dus sm, nou je zin?'
'Jij was er anders ook niet vies van.'
'Deed ik alleen maar om jou voor meer stokslagen te behoeden.'
'Wat heb je met dat wijf?'
'Niks, je moet me geloven, Emmy. Gewoon een klant, maar de eerste keer al, ik weet niet waarom ik erop inging, maar ze is zo dominant.'
'En dat vond jij erg.'
'Nee, Emmy, nee, daarom dus. Wist ik veel dat ze zo pervers is en die Jan Gerbrands is zo mogelijk nog erger. Wat een klootzak is dat toch.'
'Och, doe niet zo schijnheilig, Je lag te rukken met je kop tussen die poten van je baas. Ben je nu ook nog homo?'
'Ik weet niet wat ik ben, Emmeke, ik weet het echt niet meer.'
'Ik wel. Je bent gewoon oversekst, dat is het. Dat wist ik al in het begin.'
Die nacht sliep hij alleen in de logeerkamer en viel pas in slaap nadat hij zich nog tweemaal had afgerukt. In hun slaapkamer hoorde hij Emmy giechelen, wat ze maar zelden deed.
Hij was nog in diepe slaap toen Emmy hem wakker maakte met een glas jus van de Aldi en een oudbakken croissant.
'Vaderdag?' informeerde Marcus opgelucht omdat de grote storm blijkbaar was gaan liggen.
'Beter nog, ik heb werk.'
'Wat?' Hij keek op de klok, het was pas acht uur, had ze midden in de nacht gesolliciteerd?
'Bij Mathilde, ze sms'te me vannacht. Honderd eurootjes per uur, zwart.'
'Wat moet je daarvoor doen?' vroeg hij verontrust.
'Wat dacht je?' Ter geruststelling vervolgde ze: 'Niks tegen mijn zin hoor, geen sadistische toestanden. Ze heeft klanten die willen toekijken als een vrouw over de knie gaat bij een andere vrouw voor wat billenkoek.'
'En dat doe je?'
'Ze schreef ook dat ik prima befte, dat ik jou dat ook aar eens moest leren, dat jij een kluns was op seksgebied.'
Marcus veerde op, de jus d'orange stroomde over het dekbed. Emmy gaf hem een pets op zijn wang, en nog een.
'Zeg, verdomme, wat mankeert je?'
'Vind je toch lekker?'
Ze stond in haar slipje voor hem, zette een voet net naast hem neer. Het was hem nooit zo opgevallen, maar eigenlijk was ze goed geproportioneerd. Hij bewoog zijn bobenlijf naar haar voet en begon deze hartstochtelijk te likken. In al die jaren beperkte ze zich tot standje recht op en neer, nu was ze vuriger dan ooit.
'Nu kontje likken, lik mijn kontje schoon.'
Wat was haar gebeurd, was ze naar een sessie nu ineens om, of ging het haar om de centen? Emmy was al een jaar of wat werkloos, kon als onderwijzeres geen emplooi vinden, financieel zaten ze klem, maar wat ze eerst nog zo goor vond, deed ze nu met enig raffinement. Hij zoog haar, likte haar en gaf hem tikjes met de vlakke hand op zijn nog zo gevoelige billen.
'Dieper,' gebood ze.
Met haar volle billen op zijn gezicht deed hij zijn uiterste best, toch was ze niet tevreden.
'Nu krijg je een pak voor je bips, dat verdien je wel,' sprak ze kinderlijk. Over haar volle dijen heen gaf ze hem een serie klappen, gulzig bewoog hij zij onderlijf over haar schoot.
'Nu beffen,' gebood ze. 'En pas op, ik wil dat je tong nu geen foutjes maakt, anders zul je ervan lusten.'
Aarzelend, behoedzaam begroef hij zijn tongpunt in haar spleetje. Ze vond het altijd zo vies en nu opeens niet meer. Marcus liet het voor wat het was, liet toe hoe ze hem plagend van zich afduwde, hem zelfs vast bond, hem op zijn pijnlijke onderrug draaide en weer bovenop hem ging zitten. Ze smoorde hem bijna onder haar billenvracht. Ze speelde met zijn pik, hij kwam bijna tot ontlading, toen zijn telefoon ging. Emmy nam op, Marcus hoorde haar kirrend praten met een man die Jan Gerbrands bleek te zijn, dat maakte hij op uit de conversatie.
'Ja, klopt, nog behoorlijk rode billen.' Even later: 'Dank u meneer, ik zal het doen.'
Emmy bewoog haar achterste hunkerend over zijn gezicht, hij verstond nog maar de helft van hun gesprek.
'Hier is je knecht zelf.'
Ze richtte zich van hem af en hield het mobieltje voor zijn gezicht.
'Ha die Marcus, beetje bijgekomen?'
'Ja, Jan.'
'Meester Jan.'
'Meester Jan.'
'Vond je het een beetje lekker? Die Mathilde is me een wijf, een kanalje.'
'Ja, meester.'
Emmy begon hem te zuigen, de telefoon stond op speaker.
Even werd hij afgeleid, hij kwam bijna, hij hoorde zijn baas verontwaardigd mompelen: 'Geluk dat je niet hier bent, anders kreeg je subiet een pak slaag dat er niet om liegt.'
'Sorry, meester.'
'Sorry, sorry... Morgenvroeg kom je op mijn kantoor en dan ga je eens fors over de knie, op je blote billen zal je krijgen, als een schooljongen. Ik zal je morgen op mijn kantoor een rode kont bezorgen als nooit tevoren.'
Emmy zoog hem klaar toen Jan aankondigde dat hij van zijn vriendin Mathilde een rottinkje had meegekregen.
'Fijn ding is dat, striemt rechte strepen, die heb jij toch nodig?'
Met een hartslag die bovennormaal was gaf Marcus antwoord.
'Ja, meester.'
'Goed dan, morgen om half acht op mijn kantoor, geen minuut eerder en geen minuut later, begrepen?'
'Ja, meester.'
'Verder hebben we morgen een werkbezoekje bij THC, de hockeyclub waar ik bij stil. Een workshop. Ik heb ze vandaag duidelijk gemaakt dat we, als we als teams hogerop willen, andere trainingsmaatrgelen zullen moeten nemen.
'U bedoelt?'
'Dat leg ik je morgen wel uit. Voor nu, lekker slapen en mag ik Emmy nog even?'