Hallo, ik ben Patricia een klein dametje met een tenger figuur. Ik ben zoals ze dat dan noemen qua uiterlijk een echt gothic meisje met mijn zwarte haar met een rode pony en mijn bleke huid heb ik daar ook wel erg veel weg van. Mijn kleding bestaat dan ook grotendeels uit rokken met korsetten en jurken. Ik durf te zeggen dat ik erg vrouwelijk ben en dat heb ik ook vaker al te horen gekregen. Afijn ff zover over mij. Ik werk momenteel in een plaatselijke bar waar het in het weekeinde naar mijn zin te druk is. Door de week echter is het er erg gezellig en gemoedelijk en wil ik nog l eens na borrelen met wat klanten. Zo ook die ene avond dat ik Sjef leerde kennen. Het was al ver na tweeën en we kletste nog wat over gezamenlijk interesse. Waar ik nooit zo snel een oogje had op iemand of vlinders voelde vliegen had ik dat nu wel bij deze jonge heer. Zijn donkere haren en ogen hadden er wat weg van dat hij buitenlandse Invloeden in zich had maar niets was minder waar. Hij was redelijk groot en breed in tegenstelling met mijn uiterlijk Hij staalde iets geheimzinnigs uit maar gelijkertijd ook iets vertrouwd Hoewel ik erg genoot van zijn gezelschap voelde ik me af en toe ook aardig ongemakkelijk. Hij stelde ook op de gekste momenten vragen waar ik dan echt niet wist hoe daar op te antwoorden zoals : vind je het gezellig met mij. Ik antwoorde dan ja kreeg ik gelijk de vraag waarom?.Vind je mij leuk vroeg hij. Ik antwoorde ja vroeg hij weer waarom. Ik werd gek van die vraag waarom maar probeerde mijn best te doen dit niet te laten merken. Na lang door gekletst te hebben ging ik de zaak af sluiten tenslotte was iedereen behalve sjef toch al vertrokken. Toen ik het laken van het biljard er op probeerde te leggen stond sjef op en liep in mijn richting. Ik meende dat hij me zou komen helpen maar blijkbaar niet hij stond een stukje achter me te kijken. Onhandig ging ik verder en vergat even dat ik een toeschouwer had. Toen ik voorover bukte om het laken naar me toe te trekken voelde ik een hand op mijn rug die me met mijn buik en gezicht op de tafel dwong mijn slip werd aan de kant gedaan en gelijk voelde ik iets diep in mij binnen dringen. Sjef de man die ik die avond leerde kennen neukte me hier op het biljard. Zonder blikken of blozen neukte hij mij en ik gaf geen reactie tenminste als je de kreuntjes die ik liet ontsnappen niet mee rekent. Stil ik wil jou niet horen je ligt hier voor mijn genot zei hij En ik hield mijn mond nog geen kreuntje was er meer te horen. Zelfs geen gehijg of wat dan ook. Zag mij nu ik die zo zelfstandige dame onderwierp me hier aan een totaal vreemde man. Alles wat hij deed liet ik toe of hij nu mijn haren pakte me bruut op mijn kont sloeg of me veel te grof neukte i liet het gebeuren zonder een kik te geven. Waar was ik mee bezig ik moest hier tegen in gaan dit was niet normaal! Maar hoe mijn gedachten ook speelde dat ik hier tegen in moest gaan ik deed niets. Dit was zo vreemd en het klopte niet maar tegelijkertijd voelde dit zo goed zo vertrouwd. Ik liet hem gaan en hielt mezelf stil omdat ik dit van hem moest. Naar een klein aantal minuten zei hij: je vind dit lekker hé slet. Ik durfde nog steeds niets te zeggen, ik wilde ook niets zeggen. Opnieuw die zelfde vraag. Weer bleef ik even stil………..uiteindelijk gaf ik heel stil antwoord. Met een stemmetje alsof mijn dicht geknepen zat zei ik “ja”. “waarom?” was zijn vraag. Ik zei niets, helemaal niets kon ik uitbrengen. Ik kon ook geen zinnig antwoord kon ik bedenken.Waarom liet ik dit toe?Waarom vond ik dit lekker. Vond ik dit echt lekker? Vragen honderd vragen spookte door mijn hoofd. Ik liet hem zijn gang verder gaan al wist ik zelf niet eens waarom. Of wist ik het wel? Was het omdat het zo goed voelde, zo vertrouwd. Dat was waarschijnlijk de reden. Sjef wist donders goed dat ik dit wilde. Hoe ik hem die avond vertelde dat ik altijd de verkeerde verkeerde mannen uitzocht. Dat de mannen die ik normaal uitzocht echt kwaad wilde. Dat ik mezelf al altijd in de verkeerde nare situatie`s bracht. Hij wist heel goed wat hij gedaan had die avond waarom. Hij maakte misbruik van wat ik hem verteld had die avond. Hij maakte misbruik van dat kleine meisje wat nog altijd op keek tegen de grote mensen wereld. Dat dametje wat vooral opkeek naar zelfbewuste “verkeerde” mannen. Hij had zeer zeker die blik gezien in mijn ogen een paar uur terug het eerste moment dat Ik hem zag. Hij keek me bij binnenkomst diep in mijn ogen waarop ik niets anders kon dan wijken met mijn blik en mijn hoofd beschaamd naar beneden te draaien. Hij had zijn prooi al gelijk gezien bij binnenkomst of had ik me tot zijn prooi gemaakt? Waren mijn antwoorden op zijn vragen niet te perfect geweest. Hadden mijn antwoorden hem hier niet toe geleid. Waarschijnlijk wel. Ineens werd het zwart voor mijn ogen. Ik hoorde gesuis in mijn oren. En het was stil……….alleen nog maar stilte en vredigheid verder niets. Toen ik ontwaakte vloeide er tranen over mijn gezicht ik voelde me alleen. Veel meer weet ik niet meer van dat moment. Ik kon amper iets zien het was donker om me heen. Op dat moment ging er een lichtje aan. Nee, geen lichtje het was een aansteker die zojuist twee sigaretten aanstak. Een voor mij en een voor HEM zelf. Sjef reikte met een sigaret naar mij en ik reikte me handen naar boven. Daar zat ik dan op mijn knieën met mijn sigaret op de grond voor Sjef zijn voeten. Hij reikte opnieuw met zijn hand naar mij maar deze keer voor mijn hand. Hij hielp me omhoog en bleef stil. Al mijn moed verzamelde ik om hem te vragen “waarom” Hij grijnsde ik kon het zien in het ligt van zijn sigaret maar het bleef stil. Nog eens vroeg ik “waarom”. Sjef antwoorden deze keer. “soms zijn er geen antwoorden maar moeten dingen gewoon zijn zoals ze zijn. Soms zeg je niets maar geef je daarmee antwoord op een vraag.soms wil je meer weten maar is het beter om het niet te weten.en soms soms kan jezelf het antwoord invullen want soms weet je het gewoon omdat je gevoel het je verteld.” Ik gaf hem gelijk en zei dat ik dat vanavond ervaren had. Sjef en ik hebben elkaar daarna nog vaak ontmoet. Vaak gingen deze avonden voorbij met weinig woorden. Vaak werden alleen de woorden van betekenis uitgesproken. Soms werden zelfs die woorden niets eens, maar altijd was er contact altijd was er dat warme gevoel wat ik enkel bij hem voelde. Wat ik enkel bij hem en nooit bij een ander gevoeld had. Alleen hij kende me net zo goed als ik mezelf kende. Hij kon mij lezen hij kende mij mogelijk beter als mij. Bedankt Sjef. Bedankt Meester. Bedankt dat jij mezelf hebt leren kennen. een groet van jou sub. patricia